{Dauntpaw} Oh owh oh oowhh ..

Het was een leuke dag, de zon viel net op het juiste moment op het grijze gezichtje van de kater, die tevreden met zijn slaap zijn ogen openden, en zijn pootjes sidderend voor zijn uitstrekte, en dan zijn kaken losgaapte. Hij smakte met zijn mond, en stond op, want hij had geen zin om nog te blijven liggen, en ook niet om in de Nursery te blijven. Dus vertrok hij met lanzame, grote passen naar de ingang, en per stap viel er meer zonlicht in zijn oogjes en op zijn gezicht.

- - -

Buitengekomen uit de Nursery zochten zijn ogen het Camp af, en zag hij een kat waar hij heen wou gaan. Met een glimlach op zijn snuit begon hij naar de andere kitten toe te lopen, maar die had hem niet gezien, en stond net op op het moment dat hij een vijtal meters van hem verwijderd was. Teleurgesteld draaide hij zich om, en knalde tegen een andere kat op. Dauntpaw? Hij dacht het. "Goedemorgen!" piepte hij.

+Dauntpaw

Dauntpaw voelde de zon opkomen. De zon deed haar huid tintelen en elk haartje oplichten. Ze draaide zich om. Het licht deed het moeras glinsteren. De poes zuchtte met een kleine glimlach. Hopelijk was green-leaf beter en met meer prooi. Het was al beter, maar nog steeds kon je Daunts ribben tellen. Ze keek om zich heen tot ze de een klein bemost holletje zag. Ze liep ernaartoe en schoof het mos weg. De kikker en de duif die daar lagen waren nat van de dauw. De lapjespoes pakte ze allebei beet en wandelde terug naar het camp.

Ze drong door de stekelige struikjes en liep de open plek op. Er waren nog niet zo veel katten wakker En diegene die het wel waren zaten zich te wassen of aten hun stuk prooi. Dauntpaw liet een afkeurend gesis horen. Wat een luilakken waren het. Ze schudde haar kop legde haar vangst op de kleine hoop en pakte er een klein vogeltje vanaf. Een beschut schaduwplekje leek haar het rustigst dus liep ze er naartoe. Haar pas was soepel en maakte haar een knappe poes. Niet dat ze het zelf vond, maar ze accepteerde zo'n complimentjes wel. Vooral van katers. Op haar weg liep ze langs de leiders den, waar ze Shrewstar zag zitten. Ze knikte eerbiedig. De zon werd uit haar blauwen ogen genomen door de schaduw. Ze ging net zitten toen er een kitten tegen haar knalde. Ze herkende Dawnkit. Ze liet een waarschuwend gegrom horen voordat ze haar prooi neerlegde. "Goedemorgen!" Dauntpaw glimlachte naar de kitten. "Goedemorgend Dawnkit." Ze porde met haar poot tussen de ribben van de lijster. "Ook een hapje?"

Dawnkit knikte. Dauntpaw zag dat hij ook een beetje fronste. "Welk soort vogel is het?" Hij keek naar haar op. Net als ze haar mond wou open doen kwam zijn uitleg al. "Want vroeger dacht ik dat het gewoon "vogel" was. Maar er zijn dus meer soorten .. Was dit niet die vogel met een L? Lij .. Lijster?" Ze rolde met haar ogen en grinnikte. "Ja dat is inderdaad zo." Ze duwde de vogel naar hem. "Het is een lijster.", miauwde ze met een grijns rond haar lippen. "Dat heb je goed geraden." Daunt stak een poot uit en tikte met haar uitgestoken nagels tegen de borst van de lijster. "Je herkent hem door zijn gestippelde buik en zijn bruine veren." Haar nagel verplaatste zich naar de vleugels. Het was een mooie vogel. Ze glimlachte. "Vroeger dacht ik dat alles gewoon het zelfde dier was, maar dan met een andere vorm." Haar glimlach werd breder. Het was best leuk om over haar kittentijd te praten.