{ S P T } Fade Away... { F a d i n g p a w }

Frostpaw lag kalmpjes in het kamp. Ze zat aan de rand van het kamp en kneedde zachtjes de grond. Het mos dat ze los trok uit de grond bleef een beetje vast zitten tussen haar nagels. Voorzichtig stond ze op, en zocht een gesprekspartner. Er kwam net een Apprentice voorbij, waar ze speels voor sprong. Ze was in een vrij goede bui, vreemd genoeg...

Eerste post voor Fadingpaw

Fadingpaw slenterde uit de apprentice's den. Hij knipperde even met zijn oogjes om te wennen aan het felle licht. De zwarte kater keek even naar de prooistapel maar besloot om niet te gaan eten. Hij had toch niet veel honger. Toen hij verder stapte door het kamp sprong er opeens een kat voor hem. Fadingpaw keek de poes verward aan. "Euhm...Hallo." miauwde Fadingpaw toen de poes niets zei.

De zwarte apprentice keek Fro verward aan. 'Euhm...Hallo', mauwde de kater. Ze knikte even, waarna ze hem begroette: "Hi! Jij bent Fadingpaw, toch?" Ze glimlachte en zette even terug een stapje naar achteren. Kalmpjes ging ze zitten en staarde hem aan met een speelse twinkeling in haar ogen.

De poes knikte even. "Hi! Jij bent Fadingpaw, toch?" miauwde de poes. Fadingpaw ging net als de poes zitten. "Ja, ik ben Fadingpaw. Wat is jou naam?" vroeg Fadingpaw. Hij was een beetje beschaamd omdat hij haar naam niet kende. "Sorry, ik ken niet veel katten bij naam." zei hij nog.

De zwarte Apprentice ging zitten, net als zij gedaan had. 'Ja, ik ben Fadingpaw. Wat is jou naam?' Er schuilde een beschaamde ondertoon in zijn stem, maar veel maakte dat Fro niet uit. 'Sorry, ik ken niet veel katten bij naam.' De kattin glimlachte. "Geeft niet", mauwde ze schouderophalend, gevolgd door een knipoog. "Mijn naam is Frostpaw, maar je mag ook gewoon Fro zeggen hoor."

De poes glimlachte. "Geeft niet", zei ze, "Mijn naam is Frostpaw, maar je mag ook gewoon Fro zeggen hoor." Fadingpaw knikte. "Ik zal het proberen onthouden." miauwde de zwarte kater uiteindelijk. Hij wist niet zo goed wat te zeggen.