Shades

Die verdomde kat moest dood, de kat die Ray vermoord had. Dood, dood. Echt dood. De kater keek met een extreem kille blik over het territorium. Ooit, ooit zou hij hem krijgen en dood ging die kater. De kater gromde, snoof eventjes en keek opnieuw woedend over het rogue territorium. De kater stond op en liep met ruime passen weg van deze plek, zijn ogen stonden kil, zijn houding was woedend, niet verslagen, nee woedend. Oh, zijn humeur was gebaseerd op het vermoorden van iemand. Hij moest wel, binnenkort. Zo snel als mogelijk. De kater liet rechtuit, alsmaar. Deze geur had hij al eens geroken, toen hij op een of andere grens liep. Maar hij negeerde de overheersende geur. Het interesseerde hem niets, hijh ging rustig zitten en keek met zijn scherpe blik rond. Wachtend. Kil stonden zijn ogen. Zo kil als bijna altijd, aangezien het amper killer kon, maar toch net iets killer. Een iets heftigere geur drong zijn neus binnen, maar hij negeerde het compleet.

+ Silvercloud

'Wel, wel, wat hebben we hier?' sprak een poezenstem. Wat? Okay serieus? De kater keek zich om en fronste. "Een kat, zoals je zelf wel ziet," merkte hij droogjes op, met een kleine frons. De kater stond op en duwde zijn nagel in de grond, maar zag er extreem ontspannen uit. Een poes. Van een kattengroep. Kan toch gewoon? Hij keek haar even onderzoekend aan, afschuw stond op haar gelaat. "Afschuw? Waarvoor, je kent me niet eens," miauwde hij rustig, zoals altijd. Zijn ogen stonden ook heel kalm. Hij had ook geen oordeel over de poes voor hem. "Of heb je de speciale gaven om dingen aan te voelen..?" zo ja, dan heb je het recht om afschuw te laten zien, voegde hij mentaal toe.

De poes was niet echt.. Ja, hoe heette het eigenlijk. De kater keek haar rustig aan. Ze was wel grappig eigenlijk. 'Ik heb mijn redenen om rogue's te verafschuwen.' gromde de poes toen, met haar oren in haar nek. Heel even ging de wenkbrauw van de kater omhoog, maar hij keek algauw weer rustig. "Aha," zei hij enkel, met een kleine zwiep met zijn staart. "Niet alle rogue's zijn hetzelfde lieve schat," sprak hij rustig. "En wat ben jij dan, als je geen 'rogue' bent, zoals jij dat noemt," vroeg hij kalm, hij snoof eventjes en zijn oren bewogen wat. Okay ergens vond hij de poes ook niet aardig. Ze irriteerde hem, maar hij stond niet op want hij wilde eerst weten wat hij zojuist fout gedaan had. Hij snoof eventjes. Als ze hem ging aanvallen mocht ze dat zelf weten. Dat was hij inmiddels wel gewend.

'Ik ben een clankat, Riverclan.' sprak de poes. Clankat? Kan het nog vreemder worden zeg. BloodClan, RiverClan. Wat zou er nog meer zijn? Hij had iets gehoord over ShadowClan. "RiverClan.." herhaalde hij haar, waarna hij het opsloeg. RiverClan. Vreemde katten die bijzonder verdedigend reageren. 'En aangezien je op òns territorium bent, ben ik verplicht om je er uit te jagen.' sprak ze toen. Dit liet de kater fronsen. Hij rolde vervolgens met zijn ogen. "Ik zit verdomme waar ik zelf zitten wil," sprak hij simpel, al klonk het even kalm als alle andere woorden die hij gezegd had. Wat territorium. Wat gaan hun territorium claimen. Hij had nu al een hekel aan de poes. Hij had een hekel aan alle poezen. Allemaal irritante dingen. Net als katers. En BloodClanners. En clankatten dus ook. De kater snoof opnieuw. "Problemen schat? En trouwens, ik weet je naam niet eens, dus je heet vanaf nu Nameless," siste hij simpel.

De poes duwde de kater tegen de grond, die grijnzend naar haar keek. Ze duwde haar poot tegen zijn schouder. 'Mijn naam is Silvercloud, kater.' siste de poes. De kater duwde haar met zijn achterpoten in haar buik en wurmde zich los uit haar greep. Hij duwde haar tegen de grond en drukte zijn nagels tegen haar keel. Hij siste eventjes, maar een geamuseerde grijns lag rondom zijn lippen. "Verbazingwekkend poesje," grinnikte hij, waarna hij van de poes weg sprong, zodat ze op kon staan. "Maar ik heb hetzelfde geleerd, zoals je net zag, alleen niet in een clan," sprak hij op een kalme toon, hij had zichzelf weer herpakt en keek haar weer kil aan. Die agressie moest nog eventjes verdwijnen, dan had hij gewoon weer de oude hij terug. Niet dat hij dat perse wilde, hij vond zichzelf prima zoals hij was, maar dat maakte niet uit. "Dus, vertel eens wat over jezelf, of over de clan, anders ga ik wel van mezelf jou territorium af," snoof hij toen.

Silver kneep haar oogjes tot spleetjes toen de kater zich wist lost te wurmen en vervolgens haar tegen de grond duwde.Verbazingwekkend poesje," Een korte grom ontsnapte uit haar keel toen de kater dat zei. '"Beter dat, dan een zwakke hé." Siste ze met een lichtelijk uitdagende grijns, maar liet de grijns al direct vervagen bij het zien van de kille blik van de kater. "Dus, vertel eens wat over jezelf, of over de clan, anders ga ik wel van mezelf jou territorium af," De poes kneep haar ogen bedenkelijk dicht en schudde haar kopje. "Jij hoeft niets te weten van onze clan, laat staan dat je iets van mij moet weten," Snauwde ze en haalde kort haar lip op. "Het enige dat jij moet weten zijn onze grenzen, en dat je er niet over mag gaan." 

'"Beter dat, dan een zwakke hé." siste de poes toen. De kater keek haar met een kille, ongeïnteresseerde blik aan. "Eigenlijk valt dat flink tegen, poes," snoof hij vervolgens, aangezien hij het ook weer niet zo interessant vond dat de poes dat nog eens aan het moest vertellen ook. Of misschien ook wel, aangezien hij het zelf vergeten was. Naja. Het was in elk geval niet heel interessant. "Jij hoeft niets te weten van onze clan, laat staan dat je iets van mij moet weten. Het enige dat jij moet weten zijn onze grenzen, en dat je er niet over mag gaan." grauwde de poes toen woedend. De kater snoof opnieuw, maar er was geen beweging in hem te zetten. "Dan niet poes, dan zoek in mijn informatie zelf wel," snoof hij toen verachtend. "Maar, jij moet wel je bek dicht houden, anders zorg ik de volgende keer wel dat je je bek dicht houdt, voor altijd dan wel hé," snoof hij toen. Nu mochten de clans nog niet alles over hem weten. Dat kwam later wel.