In the night

Een lichtgrijs gekleurde poes, met groene ogen, drong zichzelf in een boom langzaam door de takken heen. Ze bewoog zich soepel voort. Haar lenige, slanke lijfje, stak fel af tegen het maanlicht, dat recht naar beneden op de poes scheen. De poes trok zich er echter niks van aan en liet zich soepel voortbewegen langs de takken, om vervolgens zich een tocht naar beneden te banen. Het laatste stukje sprong ze. Met een soepele, onhoorbare landing, kwam ze neer en keek omhoog, naar het maanlicht. Het weerkaatste fel in haar ogen, waar de poes natuurlijk geen last van had, aangezien ze niet naar haar eigen ogen kon kijken. De poes snorde zachtjes. Haar naam was Dreamwave. Zij vond het een prachtige naam en het paste ook wel een beetje bij haar. Ze droomde namelijk heel veel. De dromen ging als in een golf door haar hoofd, zodat er telkens nieuwe beelden kwamen. Maar dat konden diegenen die haar gebaard hadden natuurlijk niet weten, tenzij ze helderziend waren, maar dat leek Dreamwave een beetje onmogelijk. Misschien had ze wel een heel erg speciale moeder of vader gehad, wie wist het? Duststar? Dreamwave grinnikte. Leuk grap... Sommige katten hier waren ouder dan Duststar. Duststar was nog niet zo heel oud. Misschien kon Dreamwave wel een paar verhalen over Duststar als kitten vragen bij de oudsten, die natuurlijk ouder waren dan hem. Ze zag wel. Ze had laatst nog een droom gekregen van een Rogue, die een van de krijgers aanviel. Ze was wakker geworden en het had even geduurd voor de realiteit weer tot haar doorgedrongen was. Dreamwave keek naar de lucht en snorde zacht. De donkerblauwe hemel, met zijn fonkelende sterren en het prachtige maanlicht, gaf een goede indruk op Dreamwave. Dreamwave kuchte even. Van alle Clans hadden zij het mooiste territorium, vond Dreamwave. Ze hadden prachtige plaatsen en mooiere velden, mooier dan de WindClan, in elk geval. Dreamwave grinnikte even en keek omhoog. Ja, hun Clan was LuchtClan. En ze vond het fijn om in LuchtClan te zitten en om Duststar als leider te hebben. Duststar was een goede leider. Dreamwave was wel tevreden met haar leven, ook al sloeg elke dag op andere dagen. 's Morgens opstaan, wat eten, jagen, prooi droppen bij de oudsten, weer wat eten en vervolgens gaan slapen. Wat andere katten niet wisten, was dat Dreamwave er elke nacht uitging, soms om naar de sterren te gaan kijken en soms ook gewoon om lekker te gaan rennen. Dreamwave keek weer naar de lucht. Het was echt een prachtige nacht, niets mis mee. Ze keek weer richting het veld, nou ja, een vallei. Ze snorde. Ze zocht een open plek, wat hier niet moeilijk te vinden was, aangezien het hier vol met open plekken lag. Maar ze wou een plaats wat goed bij het maanlicht lag èn waar gras was. Hoge eisen, ze wist het. Dreamwave zuchtte en keek nog een keer. Ah, daar was er eentje! Blij liep Dreamwave ernaartoe. Ze draaide twee keer rond en ging toen liggen. Toen ze twee keer had rondgedraaid, had ze met haar snel ziende ogen gekeken of er op een straal van een paar meter geen prooi te zien was, of een ander dier dat haar zou kunnen lastig vallen. Dreamwave had niets gezien, dus was ze lekker gaan liggen. Ze rekte zich uit. Haar staart sloeg heen en weer en Dreamwave kon het niet laten om even lekker te snorren. Zou ze hier, deze nacht, nog andere katten tegenkomen? Wie weet kwam Duststar wel. Dreamwave keek even naar de lucht. Hij zou haar niet kunnen verbieden om in de nacht het kamp uit te gaan. Nou ja, hij kon het wel, maar of Dreamwave ernaar ging luisteren, dat was een andere zaak waar ze over na mochten denken. Dreamwave vond de nacht sowieso leuker dan de dag. Ze had weinig slaap nodig. Ze viel wel makkelijk in slaap, maar was ook gauw weer wakker, omdat, als ze in slaap viel, ze zeer licht in slaap viel. Dat vond Dreamwave wel een goede eigenschap van zichzelf. Nou ja.. Het was niet echt een eigenschap, maar bon. Dreamwave keek om zich heen, terwijl haar oortjes heen en weer bewogen. Haar groene ogen keken naar een punt verderop. Dreamwave dacht even dat ze een andere ademhaling hoorde en was toen muisstil. Als er nu een heel hard geluid zou komen, dan zou Dreamwave zich letterlijk dood schrikken. Ze hoorde niets. De wind waaide een beetje door de lucht en Dreamwave keek weer omhoog. De sterren fonkelden heel erg en het maanlicht scheen recht op haar pels. Het was een prachtige nacht!

Opgerold lag Windflare in zijn nest. Zijn ogen knepen zich dicht. Hij kon al een poosje niet slapen. Wat was het probleem nou? Er kwam een traantje uit zijn ooghoek door de druk van zijn oogleden. Geïrriteerd opende hij ze weer. Windflare rolde zich een stukje om zodat hij op zijn zij lag. Zijn nest lag dichtbij de ingang van de Den. De sterke kater keek naar buiten. De hemel was zo mooi vannacht... Maanlicht legde een zilveren gloed over zijn pels heen, die hierdoor nog zilver/grijzer werd. Windflare stond op. Dat gedenk de hele tijd. Zo zachtjes mogelijk liep hij naar de uitgang van zijn Den. Nog één keer keek hij achterom. Het nest van Dreamwave was leeg.. Misschien was ze ook gewoon even opgestaan.. De massieve kater trippelde naar het midden van hun kamp. Hier scheen een felle maanstraal recht op zijn pels. Zijn diep ambere ogen fonkelde even. Zou hij ook buiten het kamp gaan...?? Een krul ontstond in zijn mondhoek. Ach, even kijken kon toch geen kwaad..... Windflare liep zo zacht als hij kon naar de uitgang en gleed soepel door de dikke struiken heen. Buiten het kamp was het ineens veel donkerder. De kater gaf een zucht, en liep door. Misschien was de Kleine vallei wel een mooie plek. Het was daar altijd door de maan omgeven en de sterren puilden bijna uit de hemel. Windflare's pootstapjes kraakte zachtjes op de met bladeren bedekte grond. Wat als Dreamwave daar zat? Haar nest was immers leeg, en nergens in het kamp was ze te bekennen. Het zweet brak hem een beetje uit. Zijn onzekerheid schoot weer door hem heen. Even werden zijn poten slap, maar de moed steeg weer op. Nou en? Dacht hij bij zichzelf. Pech dan, als Dreamwave daar zit... Windflare keek een beetje moeilijk uit zijn ogen terwijl zijn hoofd een strijd met zichzelf aanging. De gedachtes vlogen er doorheen. Ineens lied hij een felle grauw ontsnappen. Hij moest echt stoppen met dit soort dingen. Zijn lippen hingen een beetje omhooggetrokken, en zijn diep ambere ogen stonden fel. Uiteindelijk kwam Windflare aan. De Kleine vallei kwam al in zicht. De sterke kater ontspande zich iets meer. Soepel sprong hij over een paar takken heen. De rotsachtige grond begon al een beetje te prikkel onder zijn pootkussentjes. Windflare keek om zich heen. Het bos verdween al voor een groot deel uit zicht. Het maanlicht overspoelde zijn vacht met zilver licht. In zijn ogen was een klein fonkeltje te zien. Dit was altijd al een mooie plek geweest, vond hij. Opeens dook de kater in elkaar, en keek schichtig voor zich uit. Daar.. Daar zat een andere kat. Windflare kneep zijn ogen tot spleetjes. Was dat.. Was dat.. Dreamwave? Voorzichtig sloop hij erheen. Een windvlaag streek zachtjes door zijn vacht heen. Hij spande al zijn spieren, en ontspande toen weer. 'Hoi..' Zei hij bijna fluisterend. Voorzichtig kwam hij wat naar voren, en ging wat onzeker zitten. Windflare keek even omhoog. De sterren fonkelde zachtjes terwijl de maan weer een gloed over hem heen streek.

[Sorry, korter dan de jouwe D:]

De stilte was heerlijk. Voor Dreamwave was dit de ideale plek om even uit te rusten, van alle taken die zij op zich had. Ze moest nog kruiden gaan zoeken, omdat een voorraad leeg was en ze moest die ook nog ordenen. Maar dat waren taken voor morgen. Nu wou ze even ontspannen en genieten van het heerlijke maanlicht, dat haar vacht een prachtig schijsel gaf, aangezien deze lichtgrijs was. Ze spitste haar oren. Ze was dan wel een medicijn kat en had hier ook les van gekregen voor haar mentor overleed, ze had zichzelf ook op enkele andere dingen getraind, zoals het trainen van het zintuigen, het scherper maken, zodat ze een geur of een geluid meteen kon herkennen. En ze zou toch zweren dat in deze ijselijke stilte iets te horen was. Het klonk als... pootstappen. Even dacht Dreamwave terug aan haar beangstigende droom van de Rogue. Ze moest niet zo gek denken. Sommige dromen kwamen uit van Dreamwave, maar heus niet allemaal. Dat was ook een beetje onmogelijk. Dreamwave grijnsde even toen ze iets hoorde, maar dit puur uit concentratie en zonder het zelfs zelf door te hebben. Dreamwave wou net vragen of er daar iemand was, toen er een begroeting weerklonk. Toen de kat, die die begroeting zei, zich bekendmaakte in het maanlicht, slaakte Dreamwave een opgeluchte zucht. 'Oh, ben jij het maar, ik dacht even...' zei ze, maar ze onderbrak haar zin, terwijl ze even moeilijk keek. 'Dat je iemand anders was,' zei ze toen, terwijl ze de kater aankeek. Ze kon zijn naam makkelijk herinneren. Het was Windflare. Ze grijnsde vriendelijk naar Windflare, haar groenachtige ogen vrolijk mee lachend naar hem. Ze vond het niet vervelend dat er iemand bij haar was nu. Op dit moment vond ze dat zelfs meer rustgevend dan dat ze hier helemaal alleen was, aangevallen kon worden en voor dood achtergelaten kon worden. Ze dacht even terug aan haar mentor. Maar die was aan honger lijd zijn leven verloren. Hij had zijn leven opgegeven voor de Clan. Dreamwave huilde er af en toe nog steeds om, als ze alleen was. Ze wou Duststar en haar andere Clangenoten niet laten zien hoe erg ze het vond dat haar mentor overleden was. Ze was al heel erg vroeg medicijn kat geworden, maar had gelukkig wel genoeg geleerd om iets van wonden te kennen. Trouwens, een medicijn kat leerde elke dag opnieuw. Dreamwave keek opzij naar Windflare. 'Hallo, trouwens,' zei ze, terwijl ze een beetje onbeholpen grijnsde. En ze was weer lekker bezig. Ze slikte haar tranen weg. Ongemerkt was haar keel een brok dikker geworden. Dreamwave vermeed verdere gedachten over haar mentor en focuste zich nu op Windflare. Ging het wel met hem? Ze wist dat hij soms erg onzeker kon zijn, maar in haar buurt hoefde hij dat niet. Ze keek hem aan en glimlachte even. 'Gaat het een beetje?' informeerde Dreamwave bij de kater, terwijl ze naar zijn amberkleurige ogen keek en hem vriendelijk toelachte. Regel één van medicijn kat zijn: altijd vriendelijk blijven. Alhoewel Dreamwave, maar behalve als ze echt kwaad was, zich daar niet altijd aan kon houden. Maar haar Clangenoten konden haar herkennen als een lieve, aardige poes die erg behulpzaam was en veel hield van haar taak. Ze keek naar Windflare met een beetje een bezorgde blik. Ook al was er niks aan de hand, Dreamwave was altijd wel een beetje bezorgd over haar Clangenoten. Toen haar mentor nog maar pas was overleden, een week of zo, was ze erg onzeker geweest in haar taak, maar was ze gesteund door Duststar, waardoor ze door had gezet en zo goed mogelijk haar best had gedaan voor de Clan. En dat deed ze nu nog. Het was nog maar een paar manen geleden dat haar mentor overleden was en alleen Duststar, nee, hij niet eens, wist dat zij er veel verdriet over had. Niemand wist het. Ze verborg het altijd heel goed. Want in pijn verbergen was ze heel goed geworden. Dreamwave huilde nooit in het openbaar. Het enige nadeel aan medicijn kat zijn was, maar eigenlijk niet echt voor Dreamwave als die eerlijk moest zijn, dat je geen partner mocht hebben. Dreamwave vond dit geen ramp. Waarom zou ze? Omdat ze dan geen kittens kon krijgen? Trouwens, haar moeder zou nooit gedacht hebben dat zij een medicijn kat zou worden. Dreamwave grijnsde even en keek naar Windflare. 'Het maanlicht is erg mooi. Vooral op deze plek,' zei ze tegen Windflare, terwijl ze met een dromerige blik staarde naar het maanlicht. Dit was vooral een goede plek voor de koppeltjes, alhoewel Dreamwave nog niets van koppeltjes in LuchtClan afwist. Ze keek richting Windflare. 'Heb je soms ergens last van? Kan ik je ergens mee helpen?' vroeg ze toen bezorgd, terwijl ze wat dichter naar hem toekwam en zijn flank nakeek en zijn kopje. Ze keek hem bezorgd aan. 'Als je mijn hulp nodig hebt, kom dan altijd maar een kijkje nemen in mijn Den,' vertrouwde ze hem toe, terwijl ze hem een lik gaf en toen een kopje. Een goede band met je Clangenoten hebben, was een mooi ding voor als er ooit nood in de zaak was. Dreamwave keek Windflare glimlachend aan.