Are you ready, little Drop? [Training met DROPPAW]

De donkerbruine kater rekte zichzelf uit en strompelde het warriorshol uit. Zijn ogen gingen over de open plek en bleven hangen bij de apprentice den. Even haalde hij zijn wenkbrauw op. Juist, hij had een leerling. Een klein grijnsje verscheen op zijn gezicht bij die gedachten. Hij was het zelfs bijna vergeten. Dat was ook niet moeilijk, aangezien hij meestal jongere katten ontweek. Uiteindelijk liep hij toch maar naar de den toe en stak zijn kopje even binnen. 'Droppaw?' miauwde hij en knipperde even met zijn ogen om aan het donker te wennen. 'Ik verwacht je direct aan de ingang van het camp.' vervolgde hij en trok vervolgens zijn kopje terug uit de den, waarna hij zich naar de hoop met prooien begaf. Ondertussen liet hij zijn gedachten even teruggaan naar zijn apprentice tijd. Hij probeerde iets te zoeken wat hij altijd leuk had gevonden en tegelijkertijd ook nuttig was. Jagen was nuttig, maar hij vond het toch belangrijker om eerst een vechttraining te houden. Dapple plukte een jong konijn van de stapel en bracht deze naar een plekje in de zon. De zon scheen dan wel, maar had eigenlijk niet genoeg warmte om je pels te verwarmen. In zijn ooghoek hield hij de apprentice den in de gaten, kijkend of zijn leerling ondertussen al wakker was.

Droppaw had niet zo goed geslapen. Ze dacht de hele tijd na over wat ze zou leren. Ze had niet echt een voorkeur wat ze eerst wou leren. Ze wou gewoon alles leren wat er te leren viel. Droppaw was van plan om wat langer te slapen totdat een stem haar wekte. 'Droppaw?' miauwde een stem die haar bekend in de oren klonk. 'Ik verwacht je direct aan de ingang van het camp.' De grijze katin keek verward op totdat ze het zich besefte. Het was haar mentor. Dat betekende dat ze vandaag haar eerste training zou hebben. Droppaw sprong direct recht en was ineens klaarwakker. Ze ging naar buiten maar probeerde niet al te hyper over te komen want dat zou Dapplepelt misschien niet leuk vinden. Droppaw had ook al geleerd dat als ze iets te vrolijk was, ze nogal klunzig was. En wie had er nu veel aan een klunzige apprentice?

-Sorry voor de veel te late reactie:s

Er stond geen glimlachje op Dapplepelts gezicht, geen grimas te bekennen. De kater had de laatste tijd dan ook jonge katten ontweken, ontweken om te vergeten. Even legde hij zijn oren in zijn nek bij de gedachten aan de poes die hem in de steek had gelaten. "Zorg ervoor dat je de volgdende keer wat eet, want we zullen vandaag heel de dag weg zijn." De kater had niet lang moeten nadenken over wat hij in zijn eerste training zou doen. Het was bijna een gewoonte bij de mentoren om je apprentice eerste het territorium te tonen, om hem of haar kennis te laten maken met de geuren van andere clans. En dat was iets wat hij ook als eerste wilde doen. Als hij dit deed, zou hij haar later alleen op jacht kunnen sturen in een bepaalde omgeving, maar toch zodat ze de grenzen niet over zou steken. Zonder haar verder nog de kans te geven om haar een prooi te laten halen, verdween hij in de doornstruik, het kamp uit. "Als eerste wil ik je de grenzen laten zien," Hij draaide zich even zijdelings naar haar om, maar minderde geen vaart. "Kan je de verschillende clans eens opsommen?" Hij wilde zien wat ze al kende. Normaal leerde de queens hun kittens dit aan, maar er waren ook wel eens moederkatten die zulke dingen vergaten. Maar dit kwam niet vaak voor.

OOC: Ik was dit een beetje uit het oog verloren. De volgende weken zal ik ook minder posten omdat ik dan in de examens zit.