Rogue go away! (Cyber)

Cyber keek de poes kil aan, zijn poten kneedden al in de grond. Zij had het gesprek begonnen dat Hij had willen beginnen! "Ja, er staat er momenteel eentje recht voor mijn neus" wierp hij vloeiend terug met een grote sierlijke grijns, Clancats.. wat zijn dat toch stomme, stinkende, domme beesten. Geen grijntje besef over wat het echte leven inhoud.

OCC; wat kort (voor mijn doen)

Cyber trok verachtend één wenkbrauw op en krulde zijn bovenlip op in een spottende grimas "Echte Rogue, zoals ik, hebben geen vrienden" zei hij, en dat was de harde waarheid. In het leven buiten het Clanleven kon je niemand geloven, vertrouwen of wat dan ook. Het veiligste was als je op je eentje bleef. Met een zucht van vermoeidheid ging hij zitten op de harde koude grond.

Cyber liet nog een zucht horen en liet even geamuseerd zijn hoeken van zijn mond naar boven krullen, maar hij moest zijn gezichtsuitdrukking neutraal houden voor de zekerheid dat deze poes zich niet direct tegen hem zou keren. "Mijn moeder had me al sinds ik kitten was weggehouden van mijn siblings omdat ik op mijn moordzuchtige vader leek. Erg sociaal ben ik dus niet opgevoed zou je kunnen zeggen" met ijskoude ogen keek hij naar de grond voor zijn voeten, hij mocht zich niet prijsgeven! "Ik ben vertrokken en een leven als jong kater zonder familie begonnen toen ik het lijk van mijn vader vond" Ah damn, wat was hij toch dom. "Ik heb vaak vrienden proberen te maken toen, maar niemand wou mij hebben als vriend. Zelfs mijn siblings waren bang van me geweest, te bedenken dat ik vroeger anders was. Aardig en maar al te enthousiast om de wereld te verkennen." Cyber grijnsde en moest even grinniken. Met een zucht keek hij omhoog naar de hemel "Enkel Seraphgine, toen nog Sunwing.. een Riverclanpoes, wou me hebben. Ik heb met haar vier kitten,  maar nu is Seraphine ergens daarboven. Doorheen de tijd heb ik geleerd dat je niemand mag vertrouwen, zeker niet buiten clangebied. Ze kunnen alles tegen je gebruiken, het is gewoon niet slim om vrienden te maken." Cyber keek doordringend met zijn kilgroene ogen waarna ze even zacht van verdriet werden waarna ze weer hun kille glans kreegen "Waarom vrienden maken als je ze toch alleen maar kwijt kan raken?" zei hij duidenlijk. 'Hoe heet je eigenlijk?' vroeg de Clankat. Cyber had ondertussen besloten dat de poes onderhand toch zoveel van hem wist dat het niet meer uitmaakte of ze wel of niet zijn naam te weten kwam. Ja, zelfs met je naam moest je veilig omspringen buiten clangebied "Cyber, ze noemen me Wolf Of Territory" stelde hij zich voor "En jij bent..?" vroeg hij. Hij had het altijd al raar gevonden dat Clankatten een naam hadden van twee woorden die met hen te maken hadden, hij moest er nog steeds aan denken hoe anders clankatten wel niet in de wereld stonden. Niet wetend hoe alleen je kon zijn, al had Cyber zijn kittens nu nog..

Applenose.. hij vond die naam wel grappig klinken, het klonk als iets zoets.. naja, vele namen hadden een betekenis en de helft ervan kon Cyber niet eens achterhalen. "Je hebt nog maar amper de helft van het verhaal gehoord. Het ergste is al een geluk al achterwegen" Cyber gaf even een kleine lach aan de Warriorcat  'Zullen we anders samen even rond gaan lopen?' Was dit wel zo'n slim idee? Even keek de sterke kater achter zich, naar het gebied in de verte waar zijn territorium ongeveer moest liggen. Zou hij nu nog teruggaan? Zolang het nog kan? Wie weet bracht ze hem wel naar de andere clankatten in een hinderlaag.. acht nee! Dit waren Clankatten, die waren meestal veel eerlijker dan de katten in de Bloodclan en Roguegebieden. Wat had hij eigenlijk anders te doen? Zijn kittens waren nog aan het slapen na een lekker dik konijn, na weken kleine scharminkelige muisjes te hebben gekregen. "Goed idee" zei hij tegen de poes en stond recht.

"Bikkelhard, de dreiging van tweebenen volgt je letterlijk overal. En dan heb ik het nog niet eens over de Bloodclanners gehad, die bloeddorstige katten eisen alle territoria en prooi voorzichzelf op en ik zou er nog niet eens van verschieten als ik erachterkwam dat de bloodclan zijn krijgers prooi uit mijn territorium lieten stelen. Er is ook de helft van de tijd prooitekort, ondanks mijn redenlijk groot territorium.. rogues, kittypets en bloodclanners stelen wat ze stelen kunnen" Blijkbaar vond de poes zijn leven interresant, had hij eindenlijk iemand om even mee te praten. 'Zullen we naar Fourtrees gaan?' vroeg de poes, wat Fourtrees was wist Cyber niet. Maar het zou wel niet zo veel uitmaken waarschijnlijk. "Mij goed" antwoorde hij onverschillig, "Hoe is het leven als Clankat eigenlijk?" vroeg hij met nieuwsgierigheid in zijn kilgroene ogen.

"Niet normaal, ze moeten eerst onschuldige kittypets doden voor ze erbij mogen horen." antwoorde Cyber op haar vraag. Cyber was gemeen, vechtlustig en evil.. maar DAT vond zelfs Hij enorm zwak. "Al haaaat ik Kittypets, dat heb jij zo net wel mogen meemaken, dat vind ik toch echt oneerlijk en zwak. Pesten? Oke, dat doe ik ook. Maar zonder reden vermoorden is gewoon ziek." zei hij met een stille grauw. Cyber keek naar zijn witte pooten, Applenose had zonet gezegd dat de clan leuk was om in te leven, het leven met katten leek hem ook leuk.. maar jammergenoeg niet mogenlijk in de buitenwereld waar hij moest leven "Ik heb nooit de kans gehad me aan te sluiten in een clan, zelfs niet als kitten van enkele weken toen ik me alleen en ongewaardeerd voelde. Jullie hebben de keus om rogue, kittypet en zelfs Bloodclan te worden. Of gewoon bij je clan te blijven. Ik kan niet naar een clan gaan, buiten de Bloodclan" Cyber grinnikte even "Al zullen die me er niet graag bij hebben!" hij had nu eenmaal niet echt vrienden bij de Bloodclan.. buiten Dotty.. als hij haar een vriendin kon noemen. "Ik wou vroeger altijd bij de clan, maar ik mocht er niet in.. dat is de reden waarschijlijk dat ik zo'n afweer tegen Clans en Clankatten heb" verklaarde hij. "Jij nooit aan gedacht om Rogue te worden?"

Cyber keek nieuwsgierig en onder de indruk rond. "Wat een grote bomen!" zei hij met bewondering. Zijn poten kneedde in de zachte bosgrond, je kon hier alles ruiken. De geuren stroomden hier vloeiend door elkaar, alsof er geen onderscheid en verschil meer tussen was. "Mijn kittens noemen Blacky, een zwarte leergierige poes. Ace, een tabby katertje met veel wit. Veel pit en moed, en enigszins mijn enige zoon. Lola, een slimme zwart-witte dochter die veel op mij lijkt en ook nog Chey. Zij is wat raarder omdat ze een lappjespoes is, ze heeft maar één werkend oog en is dus half blind. Lola heeft een groot liteken op de achterkant van haar hoofd van toen ze bijna dood was gebloeid en Ace heeft wonden aan zijn poot van toe hij een poot brak.. hij werd achterna gezeten door een grote hond." Honden, de afschuwelijke moordlustige beesten! Nooit lieten ze de katten eens met rust. "Ik heb Seraphine bij de bevalling in de steek gelaten omdat ik even frisse lucht moest gaan happen van de stress.. van haar mocht ik de kittens dus niet zien omdat ik het niet waard was. De volglende dat vertrok ze met de kittens en heb ik haar twee weken later dood aangetroffen. Vermoord. Daarna heb ik één voor één de kittens gevonden, meer dood dan levend." Cyber keek omlaag. "Ik heb nog eens eerder een nestje gehad met Seraphine, toen heette ze nog Sunwing en zat ze in de Riverclan. Echter zijn alle vijf de kittens van dat nest overleden door een onbekende ziekte, onze kittens waren amper een week oud. Sunwing verliet het kamp om rogue te worden en noemde zichzelf toen Seraphine." deed Cyber uitgebreid zijn verhaal.

'Gelukkig hebben de kittens een goede vader die goed voor hun zorgt en hun moeder zal altijd over hun blijven waken.' zei Applenose, er klonk medelijden in haar stem. Cyber kon niets anders doen dan knikken, dat was indderdaad zo. "Ik weet niet eens of er zoiets als een Starclan bestaat voor ex-clankatten.. zullen die ook naar Starclan gaan? Ze hebben immers dezelfde voorouders.." De grote zwart-witte kater kon niets anders doen dan hopen dat Seraphine het nu goed had. "Heb jij ooit kittens gehad? Of een mate?" vroeg hij aan de Cyperse poes.

Cyber knikte "Groot voor een Rogue, maar ik heb dan ook hard voor moeten vechten en veel voor moeten werken. Het was het waard, mijn territorium heeft ondertussen heel wat inverdeling" Cyber keek naar het territoriumm van de clans aan de randen van Fourtrees, deze katten hadden allemaal een groot territorium die ze deelden. "Je bent altijd welkom op mijn gebied, ik zal je -anders dan bij andere katten- niet aanvallen" Cyber lachte even, ja. Iedereen die ook maar een poot op zijn gebied zette, of in de buurt was had het vlaggen. Want hij kon zijn territorium niet op het spel zetten na wat hij ervoor had opgeofferd. Daarom ook de bijnaam 'Wolf Of Territorium', dat had hij niet voor niets. "Jullie hebben pas een groot territorium" stelde de zwart-witte kater vast.