Not so smart{+Nimblepaw}

Diep in gedachte verzonken liep Nimble rond. De laatste paar dagen waren er wat dingen gebeurd die haar aan het denken hadden gezet, en ze probeerde wat rust in haar kop te krijgen door een rondje te lopen. Ze had nauwelijks door wat er in haar omgeving gebeurde, tot er opeens een kater naast haar landde. "Waaah!" Geschrokken sprong Nimble op en staarde naar wie er voor haar stond. Ze hield haar kopje en een oor scheef toen de kater vertelde dat hij dacht dat ze een eekhoorn was, en begon te lachen. "Haha, dat is dan wel een enorm grote eekhoorn!" Ze grinnikte bij het idee dat er ergens echt zo'n grote rondliep. Daar zou de prooistapel goed gevuld van raken! "Ik ben Nimblepaw, trouwens," stelde ze zichzelf voor.

"Ah," zei Nimble begrijpend. "Dat verklaart het." Haar staart was inderdaad donkerrood, donkerder dan de rest van haar vacht, waardoor de kleur overeen kwam met die van een eekhoorn. "Aangenaam," glimlachte ze toen Burningflight zich voorstelde. "Ben je ergens naar op weg? Of was je aan het jagen?" Nimble probeerde nog steeds van haar gedachtes af te komen, dus iets doen samen met een andere kat zou ze erg fijn vinden. Misschien konden ze wel samen jagen, en misschien kon hij haar wel wat nieuwe dingen leren! Snowdrop was nog steeds gewond, maar dat weerhield Nimble er niet van zo veel mogelijk dingen te leren.

"Hmm," antwoordde Nimble nadenkend. Ze besloot dat ze niet het hele verhaal aan een warrior zou vertellen die ze pas net had ontmoet. Wat in haar hoofd zat, was iets ongebruikelijks. Ze had het nog nooit uitgesproken, zelfs niet tegen haar moeder. Al besefte ze zich dat ze als eerst naar haar moeder zou gaan als ze er iets over kwijt moest. En dat deed haar goed. Nog geen maan geleden hadden ze elkaar pas ontmoet, maar nu was de relatie hartstikke goed.
"Niet echt iets. Als je het goed vindt, ga ik graag met je mee jagen. Misschien kan je me nog wat dingen leren. Mijn moeder en mijn mentor hebben me wat dingen geleerd, maar ik kan nog steeds alleen maar kleine prooien vangen, zoals muizen. Maar misschien is iets als een eekhoorn of een vogel een grotere uitdaging. Of een groot konijn!"

~ Yay! Gefeliciteerd!  

Nimble's oren schoten overeind van enthousiasme, en dribbelde meteen achter Burningflight aan. Ze bleef trouw aan zijn zijde, en probeerde zijn grote passen bij te houden. Dat was lastig, ondanks haar relatief lange poten die haar snel maakten. Ze was nou eenmaal een klein gebouwde poes, dus haar stappen waren kleiner dan die van Burningflight.
Ze probeerde zich zo laag mogelijk te houden, en haar passen zo stil mogelijk. Ze wilde geen prooi wegjagen. Na een niet al te lange tijd zag ze een vogel op de grond zitten, waarschijnlijk wat besjes op te pikken. "Daar is iets," fluisterde ze.

Nimble liep met Burningflight mee naar de juist kant. Het was een handige tip. Dom dat ze daar nog niet zelf aan had gedacht. Ze hield haar lichaam en kop laag met haar oren in haar nek. Ze wilde geen enkel geluid maken. Zachtjes sloop ze dichter naar de vogel toe, die haar niet op leek te merken. Ze ging door haar knieën, en sprong op. Ze probeerde net achter het vogeltje te landen, zodat ze het meteen dood kon bijten. Dat lukte, en ze opende haar bek om het dood te bijten. Maar ze voelde hoe de scherpe vleugels van de vogel langs haar snuit fladderden. Ze keek omhoog, en zag hoe het wegvloog en aan de aanval ontsnapte. "Damn," baalde Nimble. Ze had hem bijna! Ze likte over haar neus en proefde een beetje bloed. De vleugels hadden wat kleine sneetjes in haar neus achtergelaten.