You little dangel

Wederom schoot zijn blik door het kamp, het was stil. De kater wist nu eindelijk hoe hij de warriors een beetje kon omzeilen als hij naar de nursery liep. Dus maakte hij daar ook vuil gebruik van, zo ook nu. Zijn pootstappen klonken niet door het kamp, zo goed was hij inmiddels, een ware shadowclanner. Dus trippelde de kater stil naar de den waar hij moest zijn. Niet normaal hoe vaak hij hier kwam, nog even en er zouden grappen ontstaan over dat hij zwanger was. Een grinnik verliet zijn mond, en klonk hard in het verlaten kamp. Niet nog zo'n fout maken. Anders lag hij uit het spel.

- Windkit 1ste post

De kater was heel zacht geweest, en nog had hij het dus blijkbaar voor elkaar gekregen het kleine ding, de avonturier van het stel, te wekken. Opnieuw botste het poesje tegen hem aan, en de kater keek vertederd toe naar hoe het op de grond lag. Voorzichtig ging hij ook liggen, en spinde zacht zodat de kitten wist waar hij was. Dat was veiliger.

Hij keek toe hoe de kleine engel naar hem toe begon te kruipen, maar zette haar deze keer niet weer in de goede richting terug. Zijn ogen volgden de kitten goed, maar nerveusheid begon in hem op te borrelen, niet weer zoiets als bij 'haar'. Please

De kater keek toe hoe de kitten plots versnelde, en een ontmoeting had met zijn buik. "Wow," Mauwde hij, toen zijn blik de kitten zag, en hij het geobsedeerde gepor in zijn buik voelde. Oke, random kat dit. Het piepje deed de kater echter hard spinnen, en hij rolde om zodat zijn kop aan de rechterkant van het kleintje lag. Zo lag de kater heerlijk op zijn zij te ontspannen terwijl een vreemde kitten in zijn buik bleef porren. Oke.

De kater keek toe naar hoe het poesje bleef porren, en toen ineens stopte. Hij wilde rechtop gaan zitten, maar de woordjes uit haar mond weerhielden hem daarvan. Verward keek hij naar het poesje, en haalde zijn schouders op. "Dit is Shadowclan," Mauwde hij, geen idee wat ze gezegd had, maar zijn antwoord kon op enorm veel vragen beantwoord worden, wist hij veel wat ze zei.

Oke, het bleek dus niet te zijn wat ze wilde, want precies hetzelfde werd weer tegen hem gezegd, nu alleen wat gefrustreerder. De kater glimlachte, "Jij bent ... Kit?" Dat was wat ze zei toch? Ineens schoot hem het namennoemen wat Snowy hem verteld had binnen. "Jij bent Windkit!" Riep hij zachtjes uit, en spinde hard. Wat schattig.

De kater grinnikte toen ze knikte, en verwonderde zich erover hoe snel kittens eigenlijk leerden, sneller dan hij met sociale eigenschappen, dat zeker. "Aangenaam," Mauwde hij beleefd, "Ik ben Tallpaw," Hierna tikte hij zacht met zijn poot tegen de kleine van haar, en spinde weer. Schattig schattig schattig, dat was bijna het enige dat in hem opkwam nu.

- Oh man x'D

De kater boog zich dichter naar haar toe toen ze begon te praten, en glimlachte toen ze het na zei. "T-a-l-l-p-a-w" Mauwde hij in slow-motion, en bleef ondertussen spinnen, kittens leren praten was best leuk.

Tall grinnikte nog eens toen de kitten hem weer na wilde doen, waarna het hoofd geschud werd. "Nope," Mauwde hij, en spinde nog even geamuseerd. "T," Hij wachtte en keek, "A," Nog weer even wachten, op deze manier zou het een eeuw duren, maar misschien snapte ze dan zijn naam.

De eerste letter ging erg goed, wat beloond werd met gespin en een knikje. De tweede letter ging iets minder, dus schudde Tall zijn hoofd zo, dat ook de kitten wel kon aanvoelen dat het niet zo goed was. "A" Zei hij nog eens, nu nog duidelijker dan voorheen, eerst de 'a' goed zeggen, dan kwam de rest van zijn naam er vast sneller achteraan.