{Open}Shotgun!

Nimble glimlachte. "Ja, ik train ook veel. Mijn mentor is nog steeds aan het herstellen van een ernstig gevecht, dus ze kan me niet altijd even goed trainen. Dus ik probeer mezelf wat dingen aan te leren, en soms leert een andere warrior me iets." Ze had intussen wel al wat apprentices gevonden waar ze af en toe mee kon trainen, maar ze vond het jammer dat er door afwezigheid van een fitte mentor ze niet zo snel dingen leerde als ze graag zou willen. "Wat kan je intussen al?" vroeg ze benieuwd. Zo'n week geleden had ze een Shadowapprentice geprobeerd te leren boomklimmen. Ze moest er nog steeds om lachen als ze aan Acepaw's klungeligheid dacht.

Lag het aan haar of was Strawpaw opeens wat vriendelijker? Slender schudde haar kop en keek daarna beide poezen aan. Ze knikte op de vraag van Nimblepaw en wachtte geduldig haar beurt af totdat Straw gedaan had met praten. "We zijn inderdaad nog in training. Maar ik denk dat je een goede mentor zult krijgen Straw," Ze keek de poes even aan. "En wat jammer voor jou. Maar het komt ook goed denk ik." Even nam ze een adempauze. "Ik heb al leren jagen en vechten met Inn... euhm de deputy en mijn trainingsmaatje. Binnenkort word ik warrior en dan zit mijn training erop." Slender rolde met haar ogen. Nogal logisch, als je warrior word zit je training er vaak wel op. Ze richtte haar kop weer naar Strawpaw. "A...als je wilt wil ik je gerust wat lessen geven uit mijn trainingen? Dan kan je al wat meer." Ze keek even weer naar Nimblepaw. "Dat is toch zo, hé?"

Nimble lachte een beetje zuur. Ook haar trainingsmaatje lag niet lekker. Oke, ze mocht haar niet. Oke, ze haatte haar. Starlingpaw was zo'n b*tch! Ze had geen enkele reden om Nimble niet te mogen, maar toch had ze haar vanaf dag één niks anders gedaan dan haar af te snauwen. "Hmm, ik hoop dat het goed komt. Maar als Snowdrop nog zo lang gewond blijft, ga ik vragen of een andere warrior het tijdelijk over wil nemen. Ik vind Snowdrop de beste mentor ooit, en ze is zó sterk, maar ik word ouder en mijn trainingen gaan niet verder. Dus ik hoop dat ze dat begrijpen." Er was aan haar stem te horen hoeveel ontzag ze had voor haar mentor. "En ja, dat moeten jullie doen! Dan kan jij ook alvast een beetje oefenen als warrior en mentor."

Strawpaw luisterde naar het gesprek zonder er iets tussen te zeggen. Op het einde knikte ze alleen maar. Ze keek Slenderpaw dankbaar aan. "Dankje." Haar groene kijkers keken terug naar die van Nimblepaw. "Wat met Snow..." Ze twijfelde even. "...drop gebeurt?"

Nimble slikte even. Kon ze dat vertellen? Ach, ze wist dat de Shadowclan en de Windclan elkaar nu niet goed lagen, dus het zou niet voor problemen zorgen. "Een hele tijd geleden is Whitelion -ja, die net een nestje heeft gekregen bij jullie- mij en mijn moeder aangevallen, want.. Nouja, Whitelion is ook míjn vader. Snowdrop heeft ons toen beschermd." Die Whitelion was wel lekker bezig zeg. In bijna iedere clan had hij wel wat kittens.

"Een hele tijd geleden is Whitelion -ja, die net een nestje heeft gekregen bij jullie- mij en mijn moeder aangevallen, want.. Nouja, Whitelion is ook míjn vader. Snowdrop heeft ons toen beschermd." Strawpaws mond viel open. De kittens van Fallentear waren van ene Whitelion en de kat voor haar ook. Ze kneep haar ogen tot spleetjes. Straw gaf kittens niet de schuld. Die konden daar niets aan doen, maar hij. Waar was híj mee bezig. En al die queens. "WindClan hem eruit schoppen.", spuugde ze tegen de kat. Ze schudde haar kop. "Hopelijk RiverClan geen last van hem." Eigenlijk mocht ze dat niet denken, maar dat boeide haar op dit moment niet.

Nimble knikte. "Ja, dat vind ik ook. Silverfang heeft Everstar geconfronteerd met zijn gedrag, maar ze namen het voor hem op." Ze slikte even. Ongelofelijk, het maakte haar nog steeds kwaad! "Dus er is nu een directe confrontatie tussen ons en de Windclan." Ze vond het moeilijk om te geloven dat zoiets gebeurde, en dat zij daar direct wat mee te maken had.

'Een hele tijd geleden is Whitelion -ja, die net een nestje heeft gekregen bij jullie- mij en mijn moeder aangevallen, want.. Nouja, Whitelion is ook míjn vader. Snowdrop heeft ons toen beschermd.' Vertelde Nimblepaw. Slender keek haar nogal ongeloofwaardig aan. Hoe wist zij dat Fallentear een nestje heeft? van hem? Slender wiebelde wat met haar oren. Hier was iets niet pluis. 'WindClan hem eruit schoppen. Hopelijk RiverClan geen last van hem.' Ergens had Strawpaw wel gelijk. Waarom strafte Everstar hem niet voor zijn gedrag? Waarom joegen ze hem gewoon niet weg? 'Ja, dat vind ik ook. Silverfang heeft Everstar geconfronteerd met zijn gedrag, maar ze namen het voor hem op. Dus er is nu een directe confrontatie tussen ons en de Windclan.' Slender knikte. Het was wel slim om hen te confronteren. Maar waarom beschermt windclan die verrader dan nog?

"Dat is niet goed, toch? Die oorlogen. Waarom beschermt windclan dat mormel nog? Hij heeft hen toch verraden? Meerdere keren zelfs. Ik hoop maar dat Riverclan ook niet van zijn nestjes heeft zitten. Waarom zou iemand dat doen!" Ze werd echt wanhopig van zo'n dingen. Hoe iemand zo tegen de warriorcode kan ingaan, en daar nog zo gemakkelijk kan mee wegkomen. Opeens besefte ze zich iets. "Er was ooit eens een Windclan indringer op dit gebied. Hij zei dat hij uit Windclan kwam. Denk je dat dat Whitelion zou geweest zijn?" Ze kreeg de rillingen toen ze er aan dacht. Als hij zomaar apprentices en warriors aanviel, kon haar dit ook gebeurt zijn.

"Hmm," zei Nimble nadenkend. "Ik heb geen idee. Het zou me niks verbazen, maar ik kan dat echt niet met zekerheid zeggen." Ze hielp haar kop even naar beneden. Ze wilde graag meedoen aan het gevecht tegen de Windclan, maar ze wist dat ze als onervaren apprentice meer in de weg zou lopen dan zou helpen.

De poes richte haar blik op haar zwarte poten. Toen ze zich bedacht dat ze nog steeds niet wist hoe de Thunderclan apprentice op het nieuws van Fallentear's kittens was gekomen keek ze terug op naar haar. "Je vertelde van Whitelion, die ook kittens had met een clangenoot van ons, maar hoe ben je dan op de hoogte gekomen? Heeft iemand uit de clan..." Ze zweeg even. Dit kon ze niet denken. Maar stel dat het zo was, dat iemand uit de clan het nieuws al aan anderen verteld had? Ze hoopte vurig van niet want voor je het wist zou het ook al de oren van Windclan bereiken en dan zouden de krijgers misschien de kits komen opeisen. Slender keek even opzij naar Strawpaw die er nogal stilletjes bij zat.

Nimble viel even stil. Kon ze dit vertellen? Ze wilde niet dat Acepaw in de problemen zou komen. Ze vond hun gesprekjes waarin ze elkaar dingen vertelden die de ander eigenlijk niet mocht weten ongelofelijk leuk. Maar ze konden dat alleen omdat er niemand op hun lette. Als hij de hele tijd in de gaten gehouden zou worden, zouden ze elkaar niet meer kunnen zien, en dat wilde ze niet. "Ik hoorde hier, bij het thunderpath, twee warriors met elkaar praten. En toen ik de naam 'Whitelion' hoorde vallen, heb ik ze een beetje afgeluisterd. Je weet wel, omdat hij ook mijn vader is."

Onopmerkbaar schudde ze afkeurend haar kop. Ze voelde dat het niet de waarheid was die de kattin vertelde. Maar was haar gevoel wel goed? Misschien vertelde ze ook wel de waarheid. Slender haalde haar poot achter haar oren en keek naar de grond. "Goed. Kom je hier vaak? Ik bedoel bij de grenzen. Je bent vast niet verdwaald. Of wel soms?" Ze hield even op met vragen over de Thunderclan. Elke bron van informatie kon goed gebruikt worden in hun voordeel. Slender snoof en sloeg onopmerkzaam wat plukken gras van de grond de lucht in.