I walked through hell to get here

Wauw, dat nog geen enkele Thunderclan warrior hem opgemerkt had. Met snelle passen liep hij door Thunderclan territorium, niet wetend waar zijn poten hem eigenlijk naar toe brachten. Zijn eigen clan, Riverclan zou hem vast al missen. Het kon hem niks schelen. Uiteindelijk kwam Smokepaw aan bij Thunderpath. Zijn kaak viel bijna op de grond, nog nooit had hij er één gezien. Wauw, hij was nu zelfs dicht bij Shadowclan. Een grijns krulde zijn lippen terwijl haar naar de overkant staarde.

OOC: Eerste post voor Strawpaw.

Strawpaw voelde triomf in haar borstkas vlammen. Voor de eerste keer was een eekhoorn haar niet te snel af. Het was een grijze met een lange pluimstaart. Met haar kop hoog opgeheven liep ze door. De stank van het Thunderpath drong in haar neus, maar ze gebood zich om door te lopen. Het enige wat ze deze moon nog niet had gedaan dat was een kijkje nemen bij de ThunderClangrens. Nu ze er toch was kon ze dat ineens doen. Ze trippelde op stramme poten naar de dichtstbijzijnde boom en begroef haar prooi tussen de wortels. Net toen ze zich weer terug trok uit de wortels ving ze een geur op. Hij was sterk, een duidelijke visgeur. Verbaasd versnelde ze haar pas en toen ze het path bereikte zag ze het met haar eigen ogen. Ze grijnsde. "RiverClankat regels aan overtreden?"

Een rossige poes kwam in zijn zichtveld terecht, en een grijns kon de langharige rookkleurige kater niet onderdrukken. "Dat heb je goed geraden ja," sprak Smokepaw met een flauwe grijns op zijn gelaat. Zonder uit te kijken stapte hij het Thunderpath over, hij hoorde niets, dus het moest goed zijn. Net aan de overkant racete een monster voorbij. Zijn staart werd wat dikker, en met een sprong kwam hij op Shadowclan territorium terecht. "Dit lijkt wel op de duistere versie van Riverclan territorium," merkte hij op. Oké, een mix tussen Thunderclan en Riverclan.

"Dat heb je goed geraden ja," Strawpaws grijns verdween toen hij het Thunderpath droogjes overstak. Ze keek opzij en zag een monster in de verte. Het stipje werd al snel groter. Toen het brullend voorbij kwam nam het de RiverClanleerling bijna mee. "Dit lijkt wel op de duistere versie van Riverclan territorium," Haar verbazing werd alleen maar groter. Ze schudde haar hoofd en legde haar oren in haar nek. Haar vacht kwam omhoog en ze probeerde zich groter te maken door haar rug te bollen en haar staart recht in de lucht te steken. "Weg. Of ik aanvallen.", gromde ze naar de grijze leerling.

Eenmaal aan de overkant aangekomen barstte hij in lachen uit door de woorden van Strawpaw. Smokepaw was iets jonger dan de poes, maar wel groter dan de poes, en gespierder. Niet omdat hij meer trainingen kreeg, maar omdat hij zijn snel groeiende lichaam te danken had aan zijn vader. "I'd like to see you try," grauwde hij met een zwaai van zijn staart. Zijn vacht bleef plat, maar door de manische grijns op zijn gelaat waren zijn tanden ontbloot.

"I'd like to see you try," De rossige apprentice twijfelde eventjes. De kater was veel groter en daarbij ook nog eens gespierder. Al had Strawpaw de gespierde bouw van een kater, ze was nog steeds een poes. Ze schudde haar hoofd. Handel voor de clan. Deze kat overtreed de regels. Straw sloot even haar ogen. Toen ze hem terug open deed sprong ze op de rook grijze kater af. Met uitgestrekte poten belandde ze onder de poten van de kater. Ze had nog geen mentor dus ze was best trots op zichzelf. Strawpaw schopte de kater in zijn buik zodat die van haar af zou vliegen.

Je mag haar behoorlijk toetakelen~

Gelukkig was Smokepaw wel eerlijk. Hij had haar uitgedaagd dus de eerste aanval was voor haar. Nou ja, eerlijk, hij was redelijk eerlijk, want één maal begonnen... was hij niet meer te stoppen. De apprentice leek te aarzelen, maar dat kon Smokepaw niks schelen. Hij wachtte rustig af. Haar heldere ogen vlogen open, en ze dook op hem af. Smokepaw bleef staan waar hij stond. Hij wist wat hij geleerd had, Thistelclaw was een top mentor! Op het moment dat ze net zijn poten raken zou, wou hij weg springen, dat mislukte helaas. Hij belande boven op haar, maar hij aarzelde geen moment en maakte er gebruik van. Hij sloeg al zijn vier de poten om haar heen, en beet in haar staart. Met zijn achter poten schopte hij tegen haar kop, hopend dat dat veel effect geven zou.

Het geschop van haar hielp niet echt want de kat klemde zijn poten om haar heen en beet in haar zwaaiende staart. Strawpaw gilde het uit. Ondertussen begon ze al zwarte vlekken te zien doordat hij steeds met zijn poten steeds tegen haar kin. Ze boog haar hoofd iets zodat de volgende schop diepe krassen maakte in haar neus. Maar haar plan lukte ze ontweek zijn grijze poot en terwijl die langs kwam zette ze haar tanden erin. Ze zette haar kaken op slot. Met al haar spieren hees ze zich overeind zodat het muizenbrein zich onder zich bevond. Strawpaw schopte hem met haar achterpoot in de hoop dat hem dat een beetje zou toetakelen en dat hij haar staart los liet.

Het gegil, het klonk heerlijk. Maar ergens, in wat nog over was van zijn goede hart klonk het walgelijk en wou hij stoppen. Zijn laatste trap was dan ook minder hard en snel omdat zijn spieren langzaam verkrampte. Zijn greep op haar staart verslapte ook, en toen hij tanden in zijn achterpoten voelde liet hij los. Hij gleed van de poes af en lag op de grond terwijl zij overeind kwam. Haar schot deed echter ook pijn en kwam bij zijn achter kop aan. Toen kwam het besef terug, ja hallo! Hij liet zich niet verslaan door een domme poes. Hij trok zijn poot terug waardoor stukken huid verdwenen en er bloed ontstond. Zeker dat het pijn deed! Hij sprong, en merkte dat dat nog meer pijn deed aan zijn achterpoot, maar zijn sprong was wel krachtig. Hij klauwde mogelijk de zij open van de poes en hoopte zijn tanden in haar nek te kunnen plaatsen.

Frostfang had het eerst niet door en toen ze het doorhad dacht ze dat ze gek werd. Riverclan, zo diep in hun territorium? Dat kon niet! Toch volgde ze de geur, voor de zekerheid. Al snel werd het duidelijk dat ze niet gek was, ze hoorde gegil van het Thunderpath komen en stiekem hoopte ze dat dit die domme Riverclanner was die dacht dacht dat hij het Thunderpath wel over zou kunnen steken. Maar ze hoorde meer geluiden en het was overduidelijk een gevecht. Zo snel als ze kon snelde ze naar het Thunderpath en zag daar twee apprentices die in een hevig gevecht waren. "Hé!" Schreeuwde ze hard. "Wat denken jullie wel niet wat jullie aan het doen zijn?" Ze grauwde en dacht snel na. Thunderclan en Shadowclan hadden nu geen goede band. Misschien als ze de Shadowclan apprentice zou helpen, het dan beter zou gaan tussen Firestar en Shrewstar? Snel keek Frostfang om zich heen, en toen ze zeker was dat er geen monster in de buurt was schoot ze over het Thunderpath heen. Ze gooide met een krachtige zwaai de grijze Riverclanner van de ander af en siste. "Wat doe jij hier, zo ver van je vertrouwde Riverclan?" bromde ze en ze duwde hem hardhandig tegen de grond. "Misschien moeten we jou is wat manieren gaan toebrengen!" Ze duwde nu met haar nagels in de borst van de apprentice.

Onderwerp: Re: I walked through hell to get here