Crossing the Line ... again [Tallpaw]

De grens, de onzichtbare lijnen waarvan de leaders dachten dat hun zielige onderdanen zich zouden houden. Er klonk een zacht gesnuif, ja, vast. Iedereen behalve hij, that is. De langharige tabby kater liet er geen gras over groeien en toen hij bij de grens aankwam, stapte hij er rustig overheen. Shadowclan deerde hem sowieso al bijna niet echt, dus dan zou dit niet veel uitmaken. Hij was hier niet om te jagen, daarvoor zou hij straks wel weer in de rivier springen, zodat Dawnstar ook weer tevreden zou zijn. Nee, nu wilde hij gewoon wat dingen uitlokken, kijken wat er ging gebeuren als hij dit deed. Een klein experimentje, so to say.
Een glimlach kwam op zijn gezicht, toen hij de bekende, nog net niet misselijk makende, geur van Shadowclan dichtbij rook.They'd found him, lovely.

Hij was gewoon aan het rondstruinen, eindelijk eens niet op zoek naar contact, maar zoals altijd was het geluk niet met hem, en kwam hij iemand tegen. De kater was groot, groter dan hij, en hij was al groot, verder had de ander een tabby vacht die er naar de katers' standaarden nogal smoezelig uitzag en werd hij aangekeken, zij het met opzet of per ongeluk, door twee fel groene ogen. De kwaadaardige, of in ieder geval niet vrolijke, blik die er in lag deerde de kater niet, en zonder enig keer te aarzelen stapte hij op de onbekende af. "Wat doe je hier?" Klonk het, recht voor zijn raap, geen fouten deze keer, geen lijken meer.