{Bearkit} Hazy Mazy

Zachtjes aan kwam een hoofdje omhoog uit het warme nest van haar moeder. Langzaam knipperde de blauwe ogen en haar kaken openden zich in een piepende gaap. Het was kouder dan dat ze gewend was in de nursery. Misschien een koude dag? Slatekit wist het niet, ze voelde alleen het koude een beetje aan haar neus bijten, wat ook alles behalve prettig was. Het poesje zette haar vacht iets op en liet zich toch maar langzaam het nest uit glijden. Ook buiten zag het er wazig uit, kon ze zien vanuit de ingang van de nursery

{Eerste post voor Bearkit}

Opgewonden klauterde de jonge kitten uit het nest en kwam hij met een zachte plof wat onhandig op zijn achterwerk terecht. Hij schudde zijn kop en sprong meteen weer op. Er waren aardig wat nestjes in de nursery, en hij wilde spelen! Echter hadden ze elke keer geslapen als hij langsliep, en het nest van Snowynight was nog veel te klein. Bearkit rende vrolijk door de nursery heen naar het nest van Fawnstep. Daar in lagen vier poesjes die de namen Slatekit, Roughkit, Aurorakit en Hailkit droegen. Een paar blauwe ogen keken plots over de rand heen en het katertje rende er opgetogen op af. Hij zette zijn pootjes tegen het nest aan en zwiepte met zijn korte staartje. "Hoi! Wie jij benne?" mauwde hij op zijn gebruikelijke, hoge toon.

Een plotselinge beweging liet Slatekit wat langzaam haar kopje heffen. De reflexen van het poesje waren nog niet zo snel. Maar goed, ze was nog erg jong, nog geen maan oud. Al die reflexen zouden vanzelf nog wel komen. Slatekit trok zich weer iets verder terug tot ze de mogelijke dreiging kon identificeren. Het duurde niet lang tot ze door had dat het een andere kitten was, maar Slatekit bleef toch nog behoedzaam. Je wist namelijk maar nooit... "Slatekit..." Antwoordde de kitten zachtjes als reactie op de vraag van de kittens. "Jij...?" Murmelde de kitten voorzichtig, haar oortjes lichtjes naar achter gedraaid in behoedzaamheid

De andere kitten leek wat te schrikken van hem en het katertje hield zijn kopje een beetje schuin. "Slatekit..." antwoordde de grijze kitten toen zachtjes. "Jij...?" murmelde ze toen, haar oortjes een beetje naar achter gedraaid. De kitten rechtte zijn kopje weer en duwde zijn borst wat vooruit. "Bearkit," mauwde hij en keek toen weer naar het poesje met de ijsblauwe ogen. Zijn oogjes waren ook blauw en hij was ook donker van vachtkleur, toevallig! "Slatekit.. mooi naam," mauwde hij en greens toen naar haar.

Wat verbaasd knipperde Slatekit met haar ogen toen de kater zijn naam noemde. Wat was in Starclan's naam nou weer een.. bear? "Beaw..?" Herhaalde de kitten dus maar. "Wat is.. Beawr..?" De tweede keer uitspreken ging duidelijk al beter. "Namen mooi..?" Murmelde de kitten vervolgens, wat peinzend kijkend. Konden namen dan mooi zijn? Namen.. waren namen toch? Kon je ze zien dan? Ze hield haar kopje wat nadenkend scheef terwijl ze door peinsde.