{Open} Noise!

Slaperig had Slatekit haar kopje over de rand van het nets gehangen, haar blauwe ogen gericht op de uitgang. Steeds vaker kreeg ze de neiging om na te gaan denken over wat er buiten was, maar er naar toe gaan.. Dat durfde ze nog niet. Af en toe zag ze een flits... Maar ze besteedde daar nog niet zo veel aandacht aan. Maar een plotseling geluid trok haar aandacht wel. Het was een vreemd... Krakend geluid, gevolgd door een klap. Haar oren reflecteerden haar reactie. Bij het gekraak gingen ze nieuwsgierig overeind, om vervolgens compleet plat te gaan van schrik. Een gealarmeerde piep ontsnapte uit haar mond. Wat was er buiten aan de hand?

{Onweer x'D Open}

De poes had al een tijdje wakker gelegen en naar het onweer geluisterd. Zo nu en dan was er een hels kabaal te horen in de nursery. Haar oortjes draaiden een beetje rond en ze luisterde of er toevallig een kitten wakker was geworden. Niks. De poes legde haar kopje weer neer en een volgende donderslag liet het hele nest trillen. Een zacht geluidje en een paar bewegingen. De poes keek op en zag dat Slatekit wakker was geworden. Ze bracht haar kopje naar de kitten toe en snorde geruststellend. “Het is maar onweer, hier kan het je niks doen.”

Wat geschrokken luisterde Slatekit naar het gerommel. Wie kon er zo grommen? De kitten's blauwe ogen waren zo rond als de volle maan geworden van schrik en zich prettig voelen? Nee, dat deed ze op dit moment absoluut niet. Maar toen haar moeder haar kop snorrend dichter tegen die van haar moeder aan. "Onweel.." herhaalde de kitten, het woord verkeerd uitsprekend. Vervolgens begon ze wat speels op de snorharen van haar moeder te sabbelen en drukte ze haar voorpootje tegen haar neus aan, voorzichtig maar speels drukkend.

"Onweel.." herhaalde Slatekit haar woord vervolgens. De poes greens kort en haar snorharen bewogen een beetje. Voordat ze het wist begon de kit aan haar snorharen te sabbelen en voelde ze een warm voorpootje tegen haar neus aan. De poes bewoog met haar lip waardoor de snorharen ook een beetje bewogen en snuffelde zacht zodat haar neusje ook een beetje speels bewoog. Hoe zou ze haar schatjes ooit los moeten laten als ze oud genoeg waren?

Oh Starclan de neus bewoog onder haar voorpoten! Duidelijk geschokt trok ze haar voorpootje eventjes terug en keek ze er verbaasd naar. Ze telde haar pootkussentjes? Zaten ze er allemaal nog aan? Ja! Gelukkig nog wel. Ondertussen had ze de snorharen van haar moeder losgelaten en leunde ze nu met twee voorpootjes op de neus. Uiteindelijk liet ze haar pootjes over de neusbrug van haar moeder omhoog glijden, waardoor ze rustig met haar bovenlichaam op de neus van haar moeder kon leunen. Tenminste, tot de nursery weer trilde van een donderslag. Daardoor schoot ze overeind en verstopte ze zich tussen de voorpoten van haar moeder, wantrouwig af en toe eroverheen kijkend naar de uitgang van de nursery.

De poes zag dat het neus-effect niet zo veel zin had bij Slatekit en stopte er daarom ook maar mee. Ze voelde twee pootjes op haar neus, maar de kitten schrok zich een hoedje en dook tussen haar voorpoten bij de volgende donderklap waarbij de hele nursery een gele gloed had. Toen het kopje weer achter haar pootjes vandaan kwam gaf ze er een zachte lik over. "Ssst, hier is het veilig," murmelde ze warm en gaf haar weer een warme lik tussen haar oortjes in, wetend latend dat de kitten niet alleen was.

Ondanks dat het ritmische gelik van haar moeder wel degelijk een geruststellende factor was, was Slatekit zelf er zeker nog niet helemaal gerust op. Het poesje tuurde behoedzaam over de rand van zwarte pels heen en keek omhoog naar haar moeder, zich tegen haar warme nekvacht aandrukkend. "Waarom lucht boos..?" Vroeg de kitten zachtjes, lichtjes huiverend. "Ik slecht geweest..?" Vroeg ze vervolgens.

Onderwerp: Re: {Open} Noise! ${Open} Noise! Icon_minitime$