Secretive laziness

Een geïrriteerde sis verliet zijn bek toen de eekhoorn, die hij zonet eigenhandig een boom in had gejaagd, een regen van dauwdruppels op zijn vacht liet vallen. Zijn grijze vacht was binnen een mum van tijd doorweekt en zelfs het geschud hielp niet veel. In zichzelf mompelend slofte hij naar de oever van het kleine stroompje en deed een paar hopeloze pogingen met zijn tong zichzelf droog te krijgen. Moest hij net weer hebben, zeg. De enige keer dat hij het voor elkaar kon krijgen vroeg uit zijn nest te kruipen en dan dit..! Toen de kater wel in zag dat het niet veel nut had, kwam hij overeind en gaapte lui. Nou.. als niemand hem toch zou vinden hier.. Misschien.. Langzaam zakte hij door zijn pootjes en krulde hij zich op, op het droge stukje van de oever en legde zijn kop lui op zijn pootjes, terwijl zijn oogleden langzaam naar beneden gleden.

OOC; Eerste post voor Littlestream.

Ze had het geurspoor van Ashdrizzle al vanaf dat ze het territorium was ingewandeld geroken, en dus had ze het gevolgd. Met een kleine glimlach op haar gelaat naderde ze de kater, proberende geluidloos te stappen. Wat niet moeilijk was met haar smalle lichaam, dat amper opviel in het maanlicht dat haar bescheen. Voorzichtig ging ze vlak voor de kater staan, haar groene blik op hem gericht en een bijna ondeugende glimlach op haar gelaat geplakt. Nog steeds geluidloos zakte de poes door haar poten, om haar snoet vlak naast zijn oor te krijgen. "Boeh!" Miauwde ze plots, redelijk luid waarna ze licht giechelend naar achter sprong en hem met een brede lach aankeek. Lol maken mocht, toch?

Een zacht gesnurk verliet zijn snuitje en voor een koude vieze grond lag het niet zo verkeerd. Bijna was hij weggedoezeld toen een harde 'boeh' in zijn oren werd geschreeuwd en hij met compleet opgesprongen vacht omhoog sprong en dreigend zijn rug krulde. Zijn staart, die twee keer zo dik was geworden, liet hij angstig hangen en zijn oren lagen plat in zijn nek. Wha--? Meteen merkte zijn blik de grijnzende Medicine cat op en gelijk trok hij zijn neusje nors op. "Kinderachtig hoor." Mompelde hij, maar kon het niet laten om zijn blauwe oogjes toch wat speels te laten fonkelen. "Ik dacht dat Medicine cat's geen nachtdiensten hoefden te draaien?"

Ze schrok eerst even van de plotse vijandelijke manier waarop Ashdrizzle tegenover haar stond, waardoor ze zelfs licht angstig een stapje naar achteren nam. "Kinderachtig hoor." Hoorde ze uiteindelijk dan toch uit zijn mond gemiauwd komen, waarna ze zijn speelse blauwe ogen ontmoette. "Ik dacht dat Medicine cat's geen nachtdiensten hoefden te draaien?" Haar groene blik ging wat serieuzer staan en haar mondhoeken daalde lichtjes in de richting van de grond. "Ik heb de laatste tijd niet veel vrije tijd meer, en dus is de nacht de enige optie om nog iets te kunnen doen dat niks met kruiden te maken heeft." Miauwde ze terwijl haar stem licht bedroefd klonk. En omdat ze onrustige nachten had, en nu niet alleen maar met als Starclan de reden hiervoor. De onrust die heerste begon zijn tol te eisen, en haar gezondheid was het eerste slachtoffer.

"Ik heb de laatste tijd niet veel vrije tijd meer, en dus is de nacht de enige optie om nog iets te kunnen doen dat niks met kruiden te maken heeft." Hij draaide wat met zijn oortjes. Oh. Maar wacht eens even..! "Oftewel..? Je hebt tijd gemaakt voor je aller beste vriend op deze hele grote wereld?" Zijn gezicht klaarde op en hij hupte vrolijk op zijn plaats.

Haar oogjes begonnen dan toch weer lichtjes te stralen bij de volgende woorden van de kater. "Oftewel..? Je hebt tijd gemaakt voor je aller beste vriend op deze hele grote wereld?" Haar mondhoeken krulden zich weer naar boven en met een glimlach op haar gezicht knikte ze overdreven. "Tuurlijk! Hoe kon je het raden!"^ Miauwde ze op een overdreven onschuldige toon, waarna ze enkele stappen naar voren nam en terug vlak voor de kater ging staan. "En hoe gaat het met deze beste vriend op deze hele grote wereld?" Vroeg ze vervolgens terwijl ze hem met haar groene blik aankeek.

"Tuurlijk! Hoe kon je het raden!" De kater schrok wat toen ze een plotselinge stap naar voren deed, maar snorde blij terug. "En hoe gaat het met deze beste vriend op deze hele grote wereld?" Oeh, dat was een moeilijke zeg. "Uh.. goed, denk ik. Een van die kittens van Snowy is wel een heel verwend jochie dus die heb ik misschien.. ja die wil ik liever niet als Apprentice." Glimlachte hij onschuldig. "Maar ik heb zelfs een slaapfeestje gehad, Slatekit was plots op bezoek gekomen in de Warrior's Den. Heb je haar al ontmoet? Ze is zon schatje." Snorde hij, gedeeltelijk trots.

Met gespitste oortjes luisterde ze naar de woorden, totdat het onderwerp naar kittens oversloeg. Haar lach verdween steeds meer, totdat ze met een wat neutrale uitdrukking naar Ashdrizzle keek. Slechts een geforceerde glimlach op haar gezicht persende toen hij vroeg of ze Slatekit al had ontmoet. "Ja, er zit veel potentie in die kleine meid." Miauwde ze zachtjes, waarna ze voorzichtig opkeek en hem een wat onzekere blik toewierp. "Denk je dat ik ooit de kans krijg om kittens te hebben? Ik bedoel, ik zie hoe al m'n jeugdvrienden kittens krijgen, gelukkig zijn.. En ik rot weg in die den, letterlijk." Miauwde ze zachtjes, en dan maar te zwijgen over haar gezondheid die achteruit ging;

"Ja, er zit veel potentie in die kleine meid." Meteen wenste hij dat hij de woorden kon terugtrekken in zijn domme mond. "Denk je dat ik ooit de kans krijg om kittens te hebben? Ik bedoel, ik zie hoe al m'n jeugdvrienden kittens krijgen, gelukkig zijn.. En ik rot weg in die den, letterlijk." De kater fronste aarzelend. "Eh.. ik weet niet." Antwoordde hij wat onzeker en deed een klein pasje dichterbij en gaf Littlestream een kopje. "Maar als je ooit, net zoals mopperkont, je rang zou afgeven aan je Apprentice, dan staan de katers vast voor je in de rij. Moet ik je bodyguard worden? Ik haal de vreemde snuiters er zo voor je uit." Grijnsde hij.

Haar oren spitsten zich toen zijn stem terug hoorbaar werd. "Eh.. ik weet niet." Klonk het, waardoor haar oortjes weer gingen hangen. Ja, daar schoot ze ook niet echt mee op. "Maar als je ooit, net zoals mopperkont, je rang zou afgeven aan je Apprentice, dan staan de katers vast voor je in de rij. Moet ik je bodyguard worden? Ik haal de vreemde snuiters er zo voor je uit." Door de plotse woordenstroom was ze hem weer gaan aankijken, een klein lachje niet kunnen onderdrukken. "Jij mag bodyguard zijn, maar vrees niet. Ik ben kieskeurig!" Miauwde ze met twinkelende ogen, al wist ze dat de dag dat dit echt zou gebeuren, nog niet voor de boeg lag.

Ah kijk, daar was het glimlachje dan! Doelwit geraakt! "Jij mag bodyguard zijn, maar vrees niet. Ik ben kieskeurig!" De kater grijnsde breed. "Ah, dan ben ik bang dat alleen.." Hij keek even om zich heen. ".. deze knappe kater overblijft." Plagerig gaf hij Little een por op haar schouder en grinnikte luid.

"Ah, dan ben ik bang dat alleen.." Hij keek even om zich heen. ".. deze knappe kater overblijft." Haar wenkbrauwen trokken zich op bij die woorden en met een plagende blik keek ze hem aan. "Tja, daar lijkt het op." Miauwde ze grijnzend waarna ze terug porde.

"Tja, daar lijkt het op." Hij kreeg een onverwachte por terug en duikelde bijna naar achteren. "Nou deze poes mag er ook wel zijn hoor." Grijnsde hij en stak zijn tongetje uit. "Maar sst, straks horen ze hierboven ons nog." Sprak hij vervolgens en gaf een knipoog.

"Nou deze poes mag er ook wel zijn hoor." Plots was ze blij dat een dikke laag vacht haar wangen bedekte, zodat de blos die er nu te zien was goed gemaskeerd zou zijn. "Maar sst, straks horen ze hierboven ons nog." Sprak de kater vervolgens, waarna ze nog een knipoog kreeg. Littlestream giechelde even, waarna ze haar oortjes gespeeld zenuwachtig wiebelde en haar blik naar boven richtte. "Mij maakt het eigenlijk niet echt meer uit wat Starclan van me denkt.." Miauwde ze met een zachte zucht, haar blik op de hemel gericht houdende.

"Mij maakt het eigenlijk niet echt meer uit wat Starclan van me denkt.." Wat nieuwsgierig draaide hij met zijn oortjes en kantelde zijn kopje iets. "Huh.. hoezo? Is er iets gebeurd?" Zijn toon was, vreemd genoeg, niet meer heel erg vrolijk en erg serieus.

"Huh.. hoezo? Is er iets gebeurd?" De vraag die haar kant werd toegeworpen deed haar lichtjes fronzen. "Neen, er is niks gebeurd." Miauwde ze, oprecht eerlijk. Het was gewoon dat ze geloofde dat Starclan degene was die dit haar had aangedaan, al was dat natuurlijk niet waar..

"Neen, er is niks gebeurd." Hmm oké dan. Maar nu werd de sfeer toch weer wat te depressief voor hem, dus schudde hij zijn kop. "Nou, ga je nog iets leuks doen met je beste vriend aller tijden en nog wat meer woorden, of blijven we hier zitten te mokken?" Glimlachte hij vervolgens.

"Nou, ga je nog iets leuks doen met je beste vriend aller tijden en nog wat meer woorden, of blijven we hier zitten te mokken?" Littlestream beet eventjes op haar lip en dacht even al fronsend na. Maar ter vergeefs haalde ze haar schouders op, als teken dat ze nergens op wist te komen. "Sorry, ik kan niks bedenken." Miauwde ze zachtjes, toegevende dat haar fantasie en creativiteit na verloop van manen flink achteruit was gegaan.

"Sorry, ik kan niks bedenken." Was haar antwoord na een tijdje en zijn oortjes gingen wat hangen. Oh. "Hmm, je hebt duidelijk een oppepper nodig. Misschien kunnen we iets gaan zoeken wat je Den opfleurt? Of.. eh.. misschien.. kunnen we andere vreemde wezens gaan zoeken? Dit keer niet op WindClan gebied." Grijnsde hij onschuldig.

"Hmm, je hebt duidelijk een oppepper nodig. Misschien kunnen we iets gaan zoeken wat je Den opfleurt? Of.. eh.. misschien.. kunnen we andere vreemde wezens gaan zoeken? Dit keer niet op WindClan gebied." Miauwde de kater, waarop de poes reageerde met een kleine glimlach. "Als jij nu al bloemen weet de vinden, mij goed." Miauwde ze, lichtelijk sarcastisch terwijl ze hem aankeek. "En uh, waar wil je dan vreemde wezens gaan zoeken?" Vervolgde ze, het was duidelijk dat Ashdrizzle nu haar volledige aandacht had gekregen.