Just to drink some water.. {Ashdrizzle}

Met voorzichtige pasjes had de poes het kamp achter zich gelaten. De kittens waren oud genoeg om even alleen te blijven zodat ze wat kon gaan drinken, en de andere Queens hielden vast een oogje in het zeil voor haar. Het water van de stroom slokte ze wat gulzig naar binnen, verfrissend was het zeker. Het was fijn om weer normaal water te drinken, en niet meer van het ondergedompelde mos te moeten drinken omdat ze het kamp niet uit kon vanwege de kittens. Allemaal hadden ze iets wat haar diep in het hart lag, zelfs Hailkit die haar blijkbaar niet zo erg mocht. Een zucht rolde over haar lippen en ze wilde nog een slokje nemen, toen er plots een hevig gekras klonk. De poes keek geschrokken omhoog en zag een grote vogel op zich afkomen. Was dit dezelfde vogel die Tallpaw en Slatekit had aangevallen? Het enorme beest kwam als een razende op haar af en zijn scherpe klauwen werden in haar gezicht geslagen. De poes blies en krabde in het rond, maar raakte niks omdat haar ogen werden verblind door bloed wat erin droop. Er kwam een volgende aanval, dit keer in haar flank.

{Eerste post voor Ashdrizzle}

Wat moeizaam trok hij de eekhoorn naar zich toe, een luide grom slakende toen hij het kleine beest eindelijk binnen kaakbereikte had. Gelijk klemde hij het leven van zijn prooi tussen zijn kaken en verloste hem van het eeuwige lijden. Met een snelle en behendige beweging wierp hij hem onder een struik en strooide er met zijn achterpoten nog een laag aarde op. Vervolgen ging hij verder met zijn tocht, toen hij plots een luide krijs hoorde. Hij klonk ijzig bekend. Niet alweer. Maar geen enkele kitten was hier toch in de buurt..? De kater snelde naar de bron van het geluid toe. Daar was het het dan. De roofvogel, of een andere, was teruggekeerd en nam nu wraak. Dit keer was er duidelijk geen kitten in de buurt, maar iemand anders.. Zijn maag kromp ineen en zijn blauwe ogen namen een ijzige glans aan. Toen de vogel zich terugtrok voor een tweede aanval, kwam hij in actie en nogmaals sloeg hij zijn klauwen in de dikke laag veren. De vogel draaide zich echter midden in zijn aanval een kwartslag om en de twee klauwen werden deels door zijn buikvacht geboord. De pijn gierde door zijn lichaam, maar triggerde zijn adrenaline. Woest boorde hij zijn klauwen in de nek van het beest toen ze op de grond waren geland. Een gorgelend geluid ontsnapte uit de vogel, die wild met zijn vleugels begon te klapperen en hem nog wat klappen uitdeelde, maar Ashdrizzle sprong snel genoeg op. Zijn buik kreeg een snelle blik en gelukkig was alleen zijn huid flink geschaafd en was er niets vitaals geraakt. De vogel werd al snel stil, door de fatale wond die de Warrior had aangebracht en kil keek hij naar de Queen. "Als zon roofvogel in de buurt is gevonden, laat je niet zomaar jouw kittens achter." Bromde hij.

Ze voelde de klauwen van de vogel nog kort langs haar vacht raspen, maar net genoeg om nog een paar wondjes te maken waar een beetje bloed uit drupte. De poes hoorde plots een hoop herrie van de vogel en een andere kat. Ashdrizzle? Ze trok zich wat terug en langzaam maar zeker kwam haar zicht weer terug naarmate ze het bloed met haar pootje weg wreef uit haar oogjes. "Als zon roofvogel in de buurt is gevonden, laat je niet zomaar jouw kittens achter." Bromde de kater enkel en een kille blik was in zijn ogen te lezen. Haar adem stokte in de keel toen ze er iets tegenin wilde brengen. Moest ze dan maar verdrogen in de nursery? Echter hield ze haar mond omdat ze wist dat het inderdaad fout was geweest van haar. Hoe kon ze zo dom zijn geweest haar kittens achter te laten. "Sorry.." mauwde ze zacht en keek hem kort aan, om vervolgens haar blik op de vogel te leggen. "B-bedankt.." klonk haar stem nog zachter.

Als ze ook maar een verkeerd woordje over haar lippen zou brengen zou het gelijk klaar zijn. "Sorry.." Van binnen slaakte hij een gerustgestelde zucht. Dan hadden hun kittens toch niet zo'n domme moeder. "B-bedankt.." Het zachte stemmetje negeerde hij volkomen en hij deed wat passen in haar richting. "Ik breng je wel terug naar het kamp, voordat er nog zo'n beest komt." Ze leek wel een hulpeloos schepsel, want elke Warrior zou zich op zijn minst moeten kunnen verdedigen tegen een vogel.

Het enige wat de poes deed was stilletjes naar haar poten staren en luisteren naar de preek van Ashdrizzle. "Ik breng je wel terug naar het kamp, voordat er nog zo'n beest komt." De kater had een paar stappen in haar richting gedaan en de poes liep toen voorzichtig naar hem toe. Het leek net op een escorte die een kitten kreeg als deze het kamp uit was geslopen zonder toestemming van een oudere, zo voelde Fawnstep zich op dit moment ook. Haar oortjes hingen en ze leek zeker niet meer dan een jonge apprentice in haar houding, maar zin in ruzie had ze al helemaal niet, voor de kittens mocht dat gewoon niet..

Ze lieten het beekje met de vogel achter en Ashdrizzle besteedde weinig tot geen aandacht aan de snelheid waarmee hij liep. Zo snel mogelijk wilde hij dat hun kittens weer een bekende Queen kregen die over hen uitkeek, maar of hij Fawnstep nu nog wel daarmee kon vertrouwen was ook al een twijfel geworden. "Moet je nog langs Littlestream?" Vroeg hij koud en weigerde ook nog eens om oogcontact te maken, nee, hij keek strak voor zich uit.