Some lullaby from hate (Cyber)

Dot zat naast Cyber, ze waren allebei aan het denken waarover ze het hadden. "Mmmmmmmmmmm" zei Cyber nadenkend, ze wist niks anders te doen en begon ook met "Mmmmmmmmmmmmmm, wete jij het al?" vroeg ze nadenkend. Haar ogen waren nu ergens anders op gefocust. "Allé!" zei Cyber vreemd genoeg, hij begon ineens met het woord 'allé'. Dot keek hem aan maar zei niks, eigenlijk dacht ze meer erover na. "Ik kan er niet op komen.. " zei Cyber die weer recht kwam te zitten, "rotstemmetjes!" ze keek hem aan met een felle blik, waarom doet hij dat steeds toch. Ze sloeg zichzelf tegen het hoofd. "Rotstemmetjes! Of dat jij zo'n leuk stemmetje had!" zei Hydra woedend. Ze schudde even haar kop tot ze zag dat Cyber moest nieze, "Cyber doe dat toch niet." zei ze maar het was te laat, hij lag al midden in een plas vieze drek. "Jah.. bah! Nu zit ik nog onder de modder en drek ook!" riep Cyber geërgerd Maar al snel barste hij in lachen uit. Dot rolde met haar ogen maar stiekem had ze ook een glimlach, "ga je alsjeblieft wassen." zei e makkelijk en beleeft. "Prinsess." kuchte Harpus voor de grap, ze rolde met haar ogen door Harpus reactie maar ze keek Cyber aan die een plakaat modder vast had. "tata ta taaaam!" Zei Cyber, "Ga tenonder onder The Wolf Of Territory!" Dot keek op en kreeg een modderbal tegen haar gezicht aan en viel direct op de grond. Ze weegde met haar poot de modder eraf, "Oké eerst eet ik pudding en daarna moet ik met jouw een modder gevecht doen?" Ze keek hem streng aan en wachtte even op het moment. Ze pakte wat modder en gooide dat terug en zei "poesjes zijn veel beter dan katers." lachtte ze en sprong op Cyber en duwde hem in de moder.

Cyber trok zijn witte sneus op, zodat hij ging rimpelen. "Jaja! Zeg jij! Je moet toch beter weten hoor." Cyber maakte een tututut geluidje terwijl hij achter zich nog een schep modder op zijn nu bevlekte witte poot nam. "Ga jij maar lekker tenonder! Wolven zijn sterker dan poesjes!" Met een kwak smeet Cyber de boel modder naar de bemodderde rosse poes.

-Heel even wat inspiloos.. en ook weinig tijd O:)

Dot keek naar deze kater die al weer wat modder had in zijn poot, "Jaja! Zeg jij! Je moet toch beter weten hoor." Ze staarde Cyber aan toen hij dat zei. "Je vecht wel tegen 5 poesen in één." Zei Harpus nogal duidelijk, "ja Cyber, had je niet gedacht van deze lieve poesjes." zei Alice. Meteen viel Harpus stil. Dot voelde hoe Harpus zich voelde als of ze nep moest doen als of er iets speelde wat haar boos maakte, ze stopte even en kreeg al van Cyber een modder bal in haar gezicht. "Ga jij maar lekker tenonder! Wolven zijn sterker dan poesjes!" riep Cyper, "Ik ben een reptiel jij afgetrapte muis!" riep Hydra die Dots lichaam over nam en op de kater sprong en steeds heel snel in zijn gezicht modder smakten en daarna een krab over zijn gezicht gaf, een lag ontsnappte van Hydra en ze kreeg haar lichaam terug. Dot keek naar de grond, Harpus wat is er? dacht ze maar schudde haar hoofd en begon in de modder te gaan rollen, waarom niet. Ze had genoeg tijd om zich te vermaken en helemaal met deze kater die nogal inspiratieloos was, voor haar dan. Ze smakte weer wat modder in Cybers gezicht en drukte haar moddige lichaam tegen zijnes aan, "dit is het beste moment om je op te geven." zei Dot met een glimlach maar wel een lieve. "Hey Cyber waarom doe je dit niet met je liefjes." lachtte ze en gooide wat modder in zijn gezicht, ze voelde zich nat en kleverig maar gaf niet op. Deze kater mocht niet winnen, helemaal niet als hij een wolf was. "Ik jaag deze Wolf weg met modder." zei ze met een glimlach en gooide wat meer tegen Cyber aan waarschijnlijk voelde hij zich het zelfde als hoe Dot zich voeld, nat en kleverig.

OCC: maakt niet uit ben ik zo vaak maar ik post gewoon xD hele stukken >=)

Cyber werd nogal verrast toen een andere stem van Doty zich in het gesprek mengde 'Ik ben een reptiel jij afgetrapte muis!' Cyber keek Doty niet begrijpend aan "Heu..?" Maar de kater kon geen volledige vraag stellen, want Dot sprong plots op hem. "He!" Cyber kreeg heel erg snel achter elkaar modder tegen zijn gezicht, "Niet...", kwak! Nog wat modder, "eerlijk!" Cyber hijgde toen het even rust bleek te zijn, maar niet te vroeg juichen. De sterke rogue kater kreeg een ferme krab over zijn gezicht. "Waar is dat nu goed voor Doty!" riep hij kwaad snerpend terwijl er langzamerhand bloed van zijn neus naar de grond drupte. Cyber dacht dat hij de poes echt gekwetst had omdat Dot zo naar de grond staarde, maar al snel schudde de bloodclan poes haar kop en begon in de modder te rollen. Al deed Cybers gezicht en neus pijn.. de zwart-witte kater moest toch lachen om de jonge poes. "Rrrrrauw!" Cyber sprong recht en kwakte wat modder in de poes haar richting, maar hij miste Doty. "Damn!" Cyber werd de kiem in gesmoord door een modderbal die in zijn gezicht uiteenspatste. Verast haalde hij een witte bemodderde poot over zijn bruine gezicht, Doty was naar hem toegekomen. 'dit is het beste moment om je op te geven.' zij ze terwijl ze haar bemodderde lijfje tegen hem aan drukte "Nooit!" zei de kater terug als antwoord en hij hielde een poot speels dreigend boven Dotys kopje, het modder aan zijn masieve poot drupte langzaamerhand op de poes haar kopje. 'Hey Cyber waarom doe je dit niet met je liefjes.' lachte Doty en ze gooide nog wat drassige modder in zijn gezicht. Cyber proestte het uit, "Bah! Modder smaakt niet zo goed hoor!" hij haalde met een poot al lachend wat modder uit zijn bek en smeet het weg in de verte "Ook proeven?" zei hij op een toon die niet veel goeds betekende. De kater had nog niet geantwoord op de vraag van Dot dus hij dacht even na en wiebelde nadenkend met zijn zwarte oor. "Mmmm.. omdat ze me dan mischien niet meer leuk vinden? Niet?" Zei hij met een grote, maar aardige, grijns. 'Ik jaag deze Wolf weg met modder.' Cyber lachte even en liet daarna een nep dreigende grom horen. "Ik jaag dit kleine lieve poesje.. ik bedoel deze vijf kleine lieve poesjes, wel even weg!" Zei hij terwijl hij nog een kwab modder in zijn gezicht kreeg. De kater kreeg het steeds kouder en natter, zo met die modder. Maar dat maakte het nog niet minder leuk. Dot zou zich ook wel zo voelen, dat wekte bij Cyber een grote glimlach op. En de kater duwde Dot met een sterke poot met haar snoetje in de modder. "Moest je nog terug hebben van dat 'reptielen' stemmetje van je!"

Dot staarde de kater aan die op de grond lag na wat ze had gedaan met Hydra, "Waar is dat nu goed voor Doty!" zei Cyber streng. Ze staarde naar de grond en keek hem aan, "sorry dat was Hydra en over dat reptil ding zo had ik haar verzonnen." zei ze. Ze wreef met haar poot in de moder, "Rrrrrauw!" zei Cyer druk en speels. Ze kreeg even een lachje op haar gezicht, haar blauwe ogen kregen een pijnlijke blik. "Damn!" zei Cyber toen hij miste, ze keek hem vermoeit aan. Ze hadden wel even met modder gegooit en zij natuurlijk ook wat moest ze anders doen, "Bah! Modder smaakt niet zo goed hoor!" riep Cyber en haalde met een poot al lachend wat modder uit zijn bek en smeet het weg in de verte "Ook proeven?" zei hij daarna. Ze knikte nee en gaf hem een kort duwtje, "Mmmm.. omdat ze me dan mischien niet meer leuk vinden? Niet?" zei Cyber kort ernaar. Dot bleef stil zitten en knikte, ze voelde zich rot. Ze miste haar broer en wist niet wat er met hem gebeurd was, ze zuchte even. Ze hoorde Cyber lachen met een grote grijns en hij liet een nep grom horen, ze lachtte even en sloeg haar staart in het rond. "Ik jaag dit kleine lieve poesje.. ik bedoel deze vijf kleine lieve poesjes, wel even weg!" zei Cyber speels. Ze keek naar de grond en begon "Cyber... de 4 poesjes zijn niet echt lief, hun zijn meer..... gestoord en moordachtig en half andere dieren." zei ze moeilijk en wreef met haar poot in de modder. Dot schudde haar kop, ze wilde van deze modder af maar al gauw werd ze met haar kop in de moder geduwt. Waar heb ik dit aan verdient? dacht ze, ze stikte deels in de moder. Dot ik help je wel. zei Harpus met een lachje. Nee niet nodig, zei ze terug in haar kop. Dot kwam vlug overeind en hoeste even wat modder uit, ze nam vlug een hap adem. "Moest je nog terug hebben van dat 'reptielen' stemmetje van je!" riep Cyber, "Bedankt, ik stikte bijna. Ik kon er ook niks aan doen dat ze op hol sloeg?!" zei Dot en proeste nog wat uit. Ze gooide weer wat modder tegen Cyber aan en riep "pak aan wolf!" Ze stopte even, Alice was een kat vos, Harpus was een kat vogel, Hydra was een kat reptil alleen was Foollin nog al vreemd. Ze was wel een kat maar dan met een vreemd mutsje op wat haar oren moest voor stellen. Dot duwde haar vachtje tegen die van Cyber aan en sloot haar ogen, "sorry." zei ze daarna.

"Geeft niets" Zei Cyber met een aardige lik over haar hoofdje. De zwart-witte kater legde zijn staart over het lijfje van de poes. "Genoeg modder gehad? Genoeg nat en koud?" vroeg hij terwijl hij een poot over zijn bemodderde gezicht haalde en langzaamerhand zijn staart begon te wassen. Zijn vacht was door en door drijfnat en koud. Straks werden ze nog ziek met dit weer..

Dot staarde Cyber aan met een korte blik, "Geeft niets" zei Cyber liefjes. Ze moest een beetje lachen maar daarna gaf ze hem een kopje, "weet je.." begon ze. Ze nam even een kort moment, ze staarde de verte in. Ze merkte de staart van Cyber op die over haar heen lag, "Genoeg modder gehad? Genoeg nat en koud?" vroeg hij. Ze knikte en was al stil maar nu stiller, "dat wel maar mijn broer..." begon ze zachtjes. Ze staarde naar de lucht, waarom ben je nu er niet bij om het samen met ons te vieren. Jij zou dit vast helemaal geweldig vinden, ze keek weer naar Cyber. Vast is hij nu bij Starclan en zal ik hem daar ook zien. dacht ze en spinde even. "Cyber mijn broer werd vermist na dat mijn ouders dood waren en ik heb hem nooit meer terug gezien maar als hij er was... Dan hadden we het nog leuker gehad." zei ze met trots in haar ogen, ze hield van hem meer dan wie dan ook. Ze houd van Draco en Vulture maar die waren niks vergeleken haar broer die altijd bij haar was en op de beste ideeén kwam, haar hard vulde met warmte als ze aan hem dacht. "heb jij nog fammilie? En op wie val je nou echt Iggy of Buzzard?" vroeg ze onschuldig en drukte zich meer tegen de kater aan.

"Nee.. niet echt meer. Mijn vader was door en door slecht.. Oké, ik ga je even een verhaal over mij vertellen. Het verhaal van mijn leven dat ik heb moeten meemaken.. En geloof me, het was niet altijd zo leuk." Cyber haalde even adem en keek naar de donkerder wordende lucht. "Mijn moeder en vader kregen een onverwacht nestje, maar mijn vader wou dat niet en probeerde de zwangerschap hardhandig stop te zetten en verplichte mijn moeder de kits vlak na de geboorte te vermoorden. Dit wou ze natuurlijk niet en ze vertrok.. toen we geboren waren leken alle kits op haar... en ik op mijn vader. Ik mocht niet met mijn siblings spelen, mocht niet met hen rondhangen of bij hen slapen. Mijn moeder dacht dat ik net zo was als mijn vader. Toen ik ongeveer 5 maanden oud was kreeg ik mijn moeder door, ik ontdekte dat ze me express weghield van mijn siblings. Ik ben op een dag even weggegaan en heb toen het lijk van mijn vader gevonden, vermoord. Ik kwam terug met het nieuws, moeder was opgelucht en mijn siblings waren bang. Ze keken bang naar mij, alsof ze dachten dat ik het had gedaan. Mijn familie werd alleen maar banger van mij en ging me alleen maar meer haten. Ik vertrok toen maar. Ik weet dat mijn vader dood is, mijn siblings kan ik me niet eens meer herinneren. Voor hetzelfde geld ben jij de kitten van één van mijn siblings." Cyber keek even weg en wiebelde onbehaagelijk met zijn oog. "En mijn moeder heb ik nooit meer terug gezien." Cyber keek naar de jonge poes voor hem. En keek naar de hemel, "Als je broer hier niet meer op de wereld is maar wel in de nachtlucht.. dan hoop ik dat hij nu ook word gesteund en vergezelt met Seraphine.." De kater keek weer weg en draaide zich weer om naar Doty "Ik wil helemaal gaan voor Iggy, maar ik heb haar nog amper gezien. Ik weet niet eens meer of ze nog van me houd. Voor wie zou jij echt gaan? Draco of Vulture? En ben je wel zeker dat je broer dood is?"

Dot zat fijn en blijtjes naast deze kater, alleen miste ze haar broer ontzettend veel. "Nee.. niet echt meer. Mijn vader was door en door slecht.. Oké, ik ga je even een verhaal over mij vertellen. Het verhaal van mijn leven dat ik heb moeten meemaken.. En geloof me, het was niet altijd zo leuk." sprak Cyber met gevoel, ze begon te wibbelen met haar oren en keek de kater vol aandacht aan. Ze staarde naar Cyber die leek wel... Anders, hij leek nu meer puur. Er zat iets in hem draws en dat wilde hij voornamelijk kwijd, ze staarde hem nieuwschierig aan. "Mijn moeder en vader kregen een onverwacht nestje, maar mijn vader wou dat niet en probeerde de zwangerschap hardhandig stop te zetten en verplichte mijn moeder de kits vlak na de geboorte te vermoorden. Dit wou ze natuurlijk niet en ze vertrok.. toen we geboren waren leken alle kits op haar... en ik op mijn vader. Ik mocht niet met mijn siblings spelen, mocht niet met hen rondhangen of bij hen slapen. Mijn moeder dacht dat ik net zo was als mijn vader. Toen ik ongeveer 5 maanden oud was kreeg ik mijn moeder door, ik ontdekte dat ze me express weghield van mijn siblings. Ik ben op een dag even weggegaan en heb toen het lijk van mijn vader gevonden, vermoord. Ik kwam terug met het nieuws, moeder was opgelucht en mijn siblings waren bang. Ze keken bang naar mij, alsof ze dachten dat ik het had gedaan. Mijn familie werd alleen maar banger van mij en ging me alleen maar meer haten. Ik vertrok toen maar. Ik weet dat mijn vader dood is, mijn siblings kan ik me niet eens meer herinneren. Voor hetzelfde geld ben jij de kitten van één van mijn siblings." zei Cyber met een kalme blik, "dat kan niet, ik en mijn broer waren de enige." lachtte Dot liefjes na dit lange verhaal maar het bleek dat hij nog niet klaar was. Ze nam een klein ogenblikje en zwiepte met haar staart even, ze proefde de lucht en nam een moment. "En mijn moeder heb ik nooit meer terug gezien." zei Cyber als een schokkend moment, ze staarde hem aan en gaf hem een geruststellend kopje. Ze zuchte diep en keek naar de lucht, ze zag dat Cyber dat ook deed. "Als je broer hier niet meer op de wereld is maar wel in de nachtlucht.. dan hoop ik dat hij nu ook word gesteund en vergezelt met Seraphine.." zei Hij zachtjes. Dot leunde haar kopje tegen Cybers kop aan, "Ik hoop het ook." fluisterde ze in zijn oor. Ze voelde de warme vacht van Cyber maar wat kon ze doen, zou haar broer nog leven of...... Ze staarde naar de lucht en nam een kort moment en spinde zachtjes. "Ik wil helemaal gaan voor Iggy, maar ik heb haar nog amper gezien. Ik weet niet eens meer of ze nog van me houd. Voor wie zou jij echt gaan? Draco of Vulture? En ben je wel zeker dat je broer dood is?" sprak Cyber die eindigde op een vraag, een vraag waarmee ze niet wist hoe ze moest antwoorden. Ze staarde naar de lucht, Waarom ben je niet bij me? Help me alsjeblieft ik kan deze wereld niet alleen belopen.... Maar heb het goed waar je ook mag zijn, Starclan pas goed op hem... dacht ze en richte zich weer op Cyber. "Ik weet het niet, ze zijn bijden geweldig." begon ze en staarde meteen naar de grond.

Cyber had Dot horen ronken en spinnen, nu was het zijn beurt om geamuseerd te spinnen. "Geeft niet, dat kunnen ze ook zijn. Zijn ze wel allebei ook op jouw? Of ben jij op een van hen die mischien niet op jouw is? Dat zou het een stuk gemakkenlijker ofzo kunnen maken.." Cyber liet een scheve glimlach zien en staarde naar de modderpoel waar ze allebei in zaten, hij zweerde dat ze zo nog doodziek konden worden. "Laten we ergens anders naartoe gaan. We worden in deze modderpoel nog doodziek." zei hij rustig tegen Doty, de zwart-witte kater keek ook vragend naar haar. Niet zeker waar ze naartoe zou willen gaan. "Ken jij ergens een droog plekje? Een warm mischien ofzo?" zei hij met een blik op de regen die terug begon te vallen na een korte onderbreking.

Dot lag tegen Cyber aan en had genoeg tijd om wat na te denken, waarover wist ze nog niet. Ze staarde naar een modderpoel, waar ze in zaten. Ze hoorde de kater spinnen en zij spinnde dubbel terug. "Geeft niet, dat kunnen ze ook zijn. Zijn ze wel allebei ook op jouw? Of ben jij op een van hen die mischien niet op jouw is? Dat zou het een stuk gemakkenlijker ofzo kunnen maken.." sprak Cyber wijs, ze knikte en staarde hem aan met een open gevoel. "Dat weet ik allemaal niet, zuchte ze. "Maar daar kom ik wel achter." zei ze liefjes en gaf Cyber een kopje. Ze lag tegen deze grote sterke kater aan, ze merkte dat zijn vacht vochtig was en modderig. Het werd steeds kouder en het modder voelde hard te worden, alsof een wond op je een korst kreeg. Ze schudde zich uit maar het had bijna geen zin, ze staarde Cyber aan in zijn groene ogen. "Laten we ergens anders naartoe gaan. We worden in deze modderpoel nog doodziek." zei Cyber rustig en hij keek haar vragend aan, maar het was geen vraag. Ze knikte op wat hij zei en besloot optestaan, ze keek hem aan met de zelfde vragende blik die hij naar haar had. "Ken jij ergens een droog plekje? Een warm mischien ofzo?" vroeg Cyber, ze keek hem vreemd aan. "dit is toch jouw territory? Want ik weet het echt niet." zei ze en staarde hem aan, "weeeeeee.....we kunnen gaan zoeken." zei ze ter wel ze rilden. Het begon langzaam te regen, dit was helemaal niet fijn deze koude regen.

Cyber keek rond zich heen, door die regen en die soort waazige mist die was komen opdagen was hij helemaal vergeten dat hij zich in zijn eigen territorium bevond. "Sorry dat is het weer.. Ik was vergeten dat we ons op mijn territorium bevonden." De rogue kater glimlachte onschuldig en draaide zich om, nadenkend keek hij even snel om zich heen en wende zich vervolgens weer tot Dotty "Je kunt kiezen. Naar de Riggershoeve, een klein boerderijtje van die rechtlopers. De stallen en schuren daar zijn verlaten. Of Het Hol Van De Wolf.. dat is een groot hol in het midden van mijn territorium dat half en half onder de grond doorloopt. Ooit gegraven door een das, dan verder uitgegraven door kleintjes van de rechtlopers en daarna verlaten. Allebei zijn droog en warm. Wat verkies je?" Cyber wiebelde even met zijn zwarte oor en vervoegde er vervolgens nog aan toe "Bij Het Hol Van De Wolf zul je wel mijn vier kittens aantreffen als je het niet erg vindt." Cyber duwde zich zacht gerustelend spinnend met een half vermaakte glimlach tegen de rillede jonge poes, ze zou het wel koud hebben.

Dot nam een kort moment voor zichzelf in de regen, ze staarde naar boven. Er was wel altijd iets met regen, dat was nou zo erg. Elke dag was bijna het zelfde, veel regen en veel ziektes en helemaal in de Bloodclan. "Sorry dat is het weer.. Ik was vergeten dat we ons op mijn territorium bevonden." zei Cyber moeilijk, ze knikte en staarde hem aan. "dus..... Waar kunnen we slapen?" vroeg ze liefjes, "wat kan je me biedden?" zei ze daarna en voelde zich nogal opgelaten. Cyber was wel de WOLF OF THE TERRITORY maar zij had 5 stemmen in haar hoofd inclusief zichzelf, maar ze wist nooit wat er zou kunnen gebeuren helemaal nu. Ze voelde zichzelf koud en vies, helemaal met al die modder om zich heen. Ze zag hoe de kater zich om draaide en na dacht, het enigste wat ze kon doen was liefjes wachten en ziek worden. "Je kunt kiezen. Naar de Riggershoeve, een klein boerderijtje van die rechtlopers. De stallen en schuren daar zijn verlaten. Of Het Hol Van De Wolf.. dat is een groot hol in het midden van mijn territorium dat half en half onder de grond doorloopt. Ooit gegraven door een das, dan verder uitgegraven door kleintjes van de rechtlopers en daarna verlaten. Allebei zijn droog en warm. Wat verkies je?" zei Cyber vlug ter wel hij nog veder na dacht. wat zou hij nog meer in zijn zwart witte kop verstopt hebben? dacht ze en staarde zijn groene ogen aan, elk katten oog bewaard een geheim. "Bij Het Hol Van De Wolf zul je wel mijn vier kittens aantreffen als je het niet erg vindt." sprak Cyber speels ter wel hij spinden en tegen haar aan kwam staan. mmh wat zou het fijnste zijn, kittens zijn zo schattig dacht ze makkelijk en besloot haar beslissing te maken. "Zullen we dan maar naar het hol van de wolf gaan?" miauwde ze ter wel ze haar lag in hield.

"Dat is dan besloten" zei hij terwijl hij opstond en zijn staart van de poes afhaalde, al zou de poes het nu wel kouder hebben. Even schudde de zwart-witte kater de modder van zijn pels en rekte zich snel uit. "Kom, volg mij maar Doty" Cyber begon redenlijk snel, maar wel zo dat de jonge poes hem bij kon houden, met gewichtige pootstappen op zijn territorium een weg te banen richting centrum. Er goed oplettend dat hij geen andere katten, indringers, tegen kwam die ook opzoek waren naar een warm plekje om te drogen. Want dan zou het van die kat afhangen of Cyber hem aanviel en wegjaagde of een plekje zou bieden bij hem in het hol, je kon het nooit zeker weten bij Cyber op zijn territorium. "We zijn er bijna" zei hij tegen de rosse poes. Nog één sprong over een gevallen rotte tak en ze bevonden zich in een droge ruimt, Het Hol Van De Wolf. "Lola? Blacky? Ace? Chey? Vader de Wolf is thuis en hij heeft bezoek mee!" riep hij naar binnen, het was redenlijk donker als je zo net vanuit het licht naar binnen stapte. Dus moesten Doty en Cyber nog even wachten voordat hun ogen aangepast waren aan het donker en ze eindelijk iets konden zien. De rogue kater kon zijn kittens niet direct onwarren, maar hij kon ze wel roken. Cyber wist zeker dat ze hier ergens zaten. "Kom maar als je zin ben, en als je niet slaapt natuurlijk" zei hij geamuseerd "De kittens zijn altijd aardig tegen de meesten hoor, maar soms kunnen ze wat schuchter zijn." Zei hij met een glimlach terwijl hij ging zitten op de warme, droge grond dat bedekt lag met zacht mos en hier en daar wat blaaderen en gras.

-OCC; De kittens (Ace, Blacky, Lola, Chey) kunnen vanaf nu ook reageren in dit topic

(Dot en Lola kennen hier elkaar al, voor de duidelijkheid)

Lola kwam vrolijk het hol uit toen haar vader zei dat hij bezoek had meegebracht. Ze herkende het bezoek gelijk al. Het was Dot. "Dot!" riep ze vrolijk uit. Lola vond Dot aardig, tenminste, van die ene keer dat ze elkaar hadden ontmoet. Lola bedacht zich in eens dat ze misschien wat moest uitleggen aan haar vader, over hoe ze Dot kende. Ze had niet verteld dat ze de jonge poes al eens had ontmoet. "Oh, sorry pappa. Maar ik heb Dot al één keer ontmoet, ze is heel aardig!" piepte Lola blij. Ze vond het leuk dar Dot er was. Ze ging voor haar vader en Dot zitten, vouw de haar staart om haar pootjes, en wachtte op een antwoord van haar vader. Of als Dot nog iets ging zeggen.

Cyber werd lichtelijk verrast dat Lola de jonge Bloodlcan poes al kende en keek even va de ene naar de andere "Ja Dot, dat is dus Lola." zei hij glimlachend terwijl hij een knikje naar Lola gaf en haar even een plagend duwtje gaf "In het vervolg wil ik wel eens weten of mijn pupje nog meer verrasingen heeft he" zei hij doelend op dat hij wel eens wou weten of Lola nog meer katten kende waar hij niets vanaf wist. Rustig ging de zwart-witte Rogue kater zitten en drukte zich tegen Dot aan om haar warm te krijgen.

Dot volgde Cyber over zijn territory, ze staarde een beetje rond en vond dit nogal een mooi gebied. Het was ieder geval mooier dan het Bloodclan gebied, "Dat is dan besloten" zei Cyber met een rustig knikje. Ze staarde hem aan in zijn groene kille ogen, ze kende Cyber pas net maar wist daarom ook dat hij streken had en niet zomaar streken. "Kom, volg mij maar Doty" zei Cyber redelijk vlug die al in een ren pas over ging, het ging best moeilijk want er was veel drassig gebied helemaal hier. Ze staarde roerloos naar de verte en volgde de gespierde kater naar het centrum van zijn territory, het was een lange vermoeide rit en uiteindelijk kwamen ze aan. Ze staarde naar de zwart witte kater die binnen een hol binne drong en zei "Lola? Blacky? Ace? Chey? Vader de Wolf is thuis en hij heeft bezoek mee!" Dot besloot om ook naar binnen te gaan, de ingang was nogal krab en het duurde een tijdje tot ze zichzelf erin had gevestigd. Het was donker en koel, ze kon bijna niks zien dus eerst moeste haar ogen wennen. "Kom maar als je zin hebt, en als je niet slaapt natuurlijk" zei Cyber, waarschijnlijk heeft hij dat tegen ze kittens. dacht ze met een lief glimlachje. Dot zag al in de verte een bekende kop verschijnen, "De kittens zijn altijd aardig tegen de meesten hoor, maar soms kunnen ze wat schuchter zijn." zei Cyber makkelijk. Ze glimlachte en staarde in de verte, Lola?! dacht ze meteen toen ze een kitten zag veschijnen. "Dot!" piepte Lola, ze liep rustig op de kitten af. "Lola hoe gaat het?" vroeg ze aan de kitten met een glimlach, ze merkte dat Lola al snel haar aandacht verloor en zei "Oh, sorry pappa. Maar ik heb Dot al één keer ontmoet, ze is heel aardig!" Dot staarde haar aan en vervolgde haar blik tot Cyber, "Ja Dot, dat is dus Lola." miauwde hij rustig en niet echt onder de indruk maar toch leek er iets van onverwachtheid in zijn blik te herkennen. Ze zag dat Cyber een plaagend duwtje gaf aan Lola en daarna sprak "In het vervolg wil ik wel eens weten of mijn pupje nog meer verrasingen heeft he" Dot glimlachte toen hij dat zei en zei daarna "misschien moet je Lola over het modder gevecht vertellen." gigelde ze en voelde hoe de natte vacht van Cyber tegen haar aan kwam. Ze staarde hem streng aan en met een lichte grom die plaagend bedoeld was zei ze "nou bedankt nu ben ik weer nat." zei ze en gaf Cyber een duw terug. Ze staarde nieuwschierig in het rond en rook meerdere geuren en vroeg zich af waar de andere kittens waren, want met dit weer hoopte ze dat ze allemaal binnen waren. "waar zijn je andere kiddo's?" vroeg Dot en wiebelde met haar oor en staarde met haar ijs blauwe ogen in het rond.

Cyber lachte even en gaf de poes nog eens een duw. "Vertel jij het Lola maar, ik ga inderdaad even opzoek naar de andere kits. Hoogst waarschijnlijk zitten ze wel binnen hoor.. maar het kan dat ze in het diepere ne dus warmere ,maar ook nog krappere, gedeelte zitten van het hol. Dat kan je vanaf hier niet zien." zei Cyber met een geruststellende blik "Blijf jij maar bij Lola en vertel al maar, een deeltje of helemaal. Ik kom zo terug" Cyber begon met geoefende pootstappen een lichte afdaling te nemen naar een donkerdere stuk. Met zijn neus in de lucht gepriemd kon hij de oude en jonge geursporen volgen.

-OCC; Cyber is even weg. Nu mogen Dot en Lola vooral even reageren, ook de andere kits mogen nog reagern. Zowel dat ze bv: van buiten naar binnen komen, Cyber tegenkomen terwijl hij afdaalt of al bij Lola en Dot in het hol zat terwijl Cyber en Dot het niet hadden gemerkt. Ofzoiets :3

Lola hoorde een doel einde ondertoon in haar vaders stem toen hij vroeg of ze nog meer verrassingen voor hem had. Maar die had ze toch niet? En haar vader had haar ook en verrassing gegeven toen hij met Dot hier kwam. Waarom eigenlijk? Waren ze vrienden? Of niet? Maar zo niet, waarom hielden ze dan een modder gevecht? Het moddergevecht! Dat wilde ze ook weten ja! "Een moddergevecht? Vertel!!!" piepte Lola tegen Dot. Ze vond verhalen altijd leuk.

Dot staarde naar de aardige zwart witte kater die haar tot alles binnen bracht, ze staarde naar hem en voelde zich eigenlijk wel angstig maar voor zichzelf. Ze ontmoette de lieve blik van Cyber die sprak "Vertel jij het Lola maar, ik ga inderdaad even opzoek naar de andere kits. Hoogst waarschijnlijk zitten ze wel binnen hoor.. maar het kan dat ze in het diepere ne dus warmere ,maar ook nog krappere, gedeelte zitten van het hol. Dat kan je vanaf hier niet zien." Dot keek hem angstig aan, laat me niet alleen ik...... Ik heb zo mijn momenten.. dacht ze en wilde eigenlijk het Cyber zeggen maar zag al dat hij al iets zei wat haar even bezig hield "Blijf jij maar bij Lola en vertel al maar, een deeltje of helemaal. Ik kom zo terug" Ze knikte maar was er niet mee eens. Ze wilde eigenlijk dat Cyber hier bleef, er was iets met haar wat ze liever niet had en wilde ook daarom even weg blijven. Ze zag al dat hij weg liep zonder dat ze het hem kon vertellen, ze dook ineen en zag hoe de vrolijke kitten Lola naar haar toe kwam. Het was een van haar diepste geheimen, dat ze soms heel anders werd en alles op haar pad wilde vermoorden. Ze dook ineen en wilde net weg lopen, natuurlijk wilde ze alles vertellen maar Cyber moest er bij blijven want als er iets gebeurde dat hij haar kon stoppen nu niet. "Een moddergevecht? Vertel!!!" piepte Lola, Dot schudde 'nee' en begon "Ik wil je het wel vertellen maar ik moet gaan anders doe ik je wat aan Lola." zei ze en wilde uit het hol gaan maar deed het niet. Ze deed haar poten voor haar ogen en bleef stilletjes zitten, ze deed niks en wist dat ze haar kracht moest sparen of ze wilde alles vermoorden in haar beurt.

Onderwerp: Re: Some lullaby from hate (Cyber)