Livelife {+Thistlepaw}

Dromerig staarde Wolfpaw naar haar spiegelbeeld. Ze was er niet echt met haar gedachte erbij. Maar dacht meer aan Thistlepaw. Why? Die vraag, dat ene woordje cirkelde al de hele tijd rond in haar hoofd. Ze vond het verschrikkelijk. Wolf zag Thistlepaw wel vaak, in het camp enzo. Maar ze wou haar nú zien.

{+Thistlepaw}

Hoewel het vaak genoeg regende in newleaf, had Thistlepaw enorme dorst. De slanke seal-point poes was op weg naar de little creek, tot ze een bekende geur rook. Wolfpaw! Ze trippelde verder, en zag het lichaam van haar vriendin, te staren in het water. Thistle hurkte en zette zich af, om vervolgens te landen op Wolfpaw. "Wolfje!" Ze rolde van de poes af, en drukte zich tegen haar aan. "Missed me?" Sprak ze plagerig en gaf een speelse lik over haar oor.

Het was alsof StarClan haar gebeden had gehoord. "Wolfje!" Haar ogen vlogen omhoog. Ze draaide zich met een ruk om. "Missed me?" Ze drukte haar neus in de vertrouwde vacht. De tranen, die om die vraag waren ontstaan rolden nu naar beneden. Ze wikkelde haar staart rond Thistlepaw. Die haar vacht werd nat. "I..Ik dacht.", snikte ze. Ze deed de moeite niet om de zin af te maken.

~Amen x'D

Wolfpaw duwde haar neus in Thistle's vacht. Ze voelde al snel dat deze nat was. Was Wolf nou aan het huilen? "I..Ik dacht." Thistlepaw keek verbaasd. "Wat is er?" Vroeg de sealpoint, niet wetend wat er aan de hand was. Ze gaf een tedere lik over Wolfs kop. "Hey, het komt wel goed...." Sprak ze op sussende toon. Ze duwde haar vriendin speels omver. Ze likte de tranen van de natte wangen, en snorde. Thistle wou niet dat haar vriendin verdrietig was. Als iemand iets vervelends deed tegen Wolf, kregen ze met haar te maken! Thistlepaw bracht haar kop heel dichtbij die van wolf, en staarde een tijdje in haar blauwe ogen.

"Wat is er?" Wolfpaw snikte luider en bleef doorhuilen op Thistles schouder. "Hey, het komt wel goed...." Thistlepaw duwde haar achterover. Ze voelde haar warme tong over de tranen gaan, wat wel kriebelde. Wolf glimlachte, door haar tranen heen en gaf een kopje. Ze wreef teder met haar kop over de zijkant van Thistles gezicht. "Ik dacht, d-dat je niet meer van me hield.", mompelde ze. "Omdat we elkaar zo weinig zagen."

"Ik dacht, d-dat je niet meer van me hield." Thistle's grote blauwe ogen verwijden zich nog meer. "Omdat we elkaar zo weinig zagen." "Waar heb je dat idee nou vandaan?" Thistlepaw rolde haar schouders naar achter. "Ik hou nog van je, daar kun je van op aan." Ze wist niet wat ze moest zeggen, dus keek ze maar naar de grond. "Hoe moet ik het bewijzen?" Vroeg ze met een grijns.

"Waar heb je dat idee nou vandaan? "Ik hou nog van je, daar kun je van op aan." Wolfpaw knikte. Het was stom om zo te denken, maar alles was zo verwarrend de laatste tijd. "Hoe moet ik het bewijzen?" Ze dacht na. Kiss me... Ze sloot haar ogen. Nee, dat zou gênant zijn. Haar lip trilde in aankondiging van een zin en haar ogen gingen weer open. "I-ik wil tegen je vechten en als jij wint doe ik wat je wilt en als ik win w..." Haar stem stierf weg. Het was de bedoeling om uit te leggen dat ze dan elkaar zouden wassen, of samen tongen, eender wat. Ze schudde haar kop, Thistle zou er wel achter komen. Met een grote glimlach sprong ze op haar vriendin en duwde ze haar neus tegen de kaak van Thist.

De apprentice sloot haar ogen. "I-ik wil tegen je vechten en als jij wint doe ik wat je wilt en als ik win w..." Ze stopte, en leek even na te denken. Toen schudde Wolfpaw haar kop, en met een grote grijns op haar snuit sprong ze boven op Thistle. De seal-point voelde de neus van Wolf tegen haar kaak, en kleurde vuurrood. Maar toen sloot ze haar ogen, en besloot het te laten. Hier was niks verkeerd aan. Ze likte voorzichtig de neus van Wolfpaw, toch niet dapper genoeg om haar ogen te openen. Ze voelde zich toch nog een beetje ongemakkelijk, sinds dit allemaal zo nieuw was...

~Iemand erbij halen?

Wolfpaw voelde een lik. Ze snuffelde en bewoog haar neus heen en weer. Het was best schattig om te zien hoe Thistlepaw haar ogen dicht had. Ze snorde en drukte haar kop tegen de wang van haar vriendin. "Weet je wel hoe mooi je bent?", vroeg ze zachtjes. Ze krulde haar staart rond haar poten en ging met een plof op de buik van de poes zitten.

K'stuur je een pb'tje over de opties

Het was een geweldig gevoel om iemand helemaal voor jezelf te hebben. Het gesnor van haar vriendin maakte dit alleen maar sterker. "Weet je wel hoe mooi je bent?" Vroeg Wolfpaw zactjes. Vervolgens plofte ze op de buik van Thistle. De apprentice sloeg haar ogen neer, en Grinnikte zachtjes. "Weet jij wel hoe lief jij bent?" Het was niet meer dan zoet gefluister in Wolf's oor.
De poes beet op haar lip. Ze bewoog zachtjes haar kop naar die van Wolf. En nu? Aarzelend bleef ze hangen.

Met haar neus in de lucht trippelde Petalpaw door het bos. Ze wilde iets aan haar zusje vertellen maar deze was niet in het kamp. Een van de warriors had haar vertelt dat deze Thistlepaw in de richting van little creek zien lopen daar zou ze dus ook het eerst naar toe gaan. Vrolijk trippelde de sealpoint she-cat richting Little Creek hopend daar haar zusje te zien. Toen ze bij het kreekje aankwam was ook een van de eerste dingen die ze zag haar zusje. Vrolijk rende ze er op af, "Heeeyyy Thistle ik wil je wat vertellen!" Toen ze dichterbij kwqm zag ze dat er een andere kat bij haar zusje was. Haar ogen werden groot en ze leek kompleet te verstijven. Het was Wolfpaw de apprentice die het wel goed met Thistle kon vinden. Maar dat was het niet, het was de manier waarop de twee apprentices bezig warenbdie haar liet verstijven.

OOC: via mobiel gepost dus srry voor de typfouten

~

"Weet jij wel hoe lief jij bent?" Wolfpaw sloot genietend haar ogen. Toen ze haar ogen weer open deed, was Thistles kopje dichter dan ze herinnerde. Ze grinnikte en sloeg zachtjes met haar poot tegen de zijkant van Thistlepaws hoofd. "Weet jij wel hoe goed jij kunt..." Haar zin werd vrolijk onderbroken door een andere kat. Wolfs lach stierf ter plekke weg en ze draaide met een ruk haar kop om. "Heeeyyy Thistle ik wil je wat vertellen!" Oh, no... Ze slikte en keek hoe Petalpaw helemaal verstijfde en bleef staan. Onder haar vacht kleurde ze vuurrood. Aarzelend keek ze naar Thistlepaw. Wat nu?, probeerde ze zonder woorden te zeggen.

"Weet jij wel hoe goed jij kunt..." Wolfpaw's zin werd onderbroken, en Thistle hoorde een bekende stem;
"Heeeyyy Thistle ik wil je wat vertellen!" De seal-point verstijfde. Wat? Ook zag ze dat Wolf diep rood kleurde. "P-Petal!" Ze zag de ogen van haar zusje verwijden. "Petal het is...." Snel krabbelde ze onder Wolfpaw uit, en keek haar zusje beschaamd aan. Dit ging niet zoals gepland. "Oh starclan.... Koortsachtig zocht ze naar woorden. "Ehm..." Wanhopig keek ze Wolf aan. "H-Het is niet wat je denkt..." Ze keek weg, niet dapper genoeg om de poes aan te kijken. Wat deden ze nu? Thistlepaw wiebelde heen en weer.

Waarom had ze nu weer de verkeerde timing, waarom moest ze nu, op dit moment iets tegen Thistlepaw willen zeggen? Alle drie de katten leken nu wel verstijft, hoe lang ze zo zouden blijven staan was een raadsel. "P-Petal!" riep haar zusje, maar ze keek haar niet aan. "Petal het is...." ging deze verder. Meteen draaide Petalpaw haar blik naar de grond, ook haar ademhaling leek veel zwaarder te worden. "Ehm..." hoorde ze nog. Nerveus begon ze met haar voorpootjes te schuifelen. Wat nu? Wat nu! dacht ze nerveus. Waarschijnlijk bestond er geen slechtere timing dan de hare. "H-Het is niet wat je denkt..." zei Thistle vervolgens. Ze keek op maar zag dat geen van de apprentices haar aan keek. "WAT ZOU IK DAN MOETEN DENKEN?!" schreeuwde ze wanhopig en vreselijk ongedurig. Ook haar ademhaling werd nog iets zwaarder dan dat deze al was.

Thistlepaw krabbelde onder Wolfpaw uit, zodat die op haar rug viel. "Oef..." Alle lucht werd uit haar longen geperst. Dat maakte haar kwaad. Ze sprong op. "H-Het is niet wat je denkt..." Ze ging naast haar vriendin staan en keek vurig in Petals ogen. "WAT ZOU IK DAN MOETEN DENKEN?" Wolf dacht razendsnel na. "Mag je niet met vriendinnen stoeien, dat doet toch iedere kat? Ik was net aan het winnen bij een gevecht." De leugen kwam er zo vlotjes uit dat ze haar oren beschaamd tegen haar kop drukte. Ze was geen leugenaar. Of wel? No...

"WAT ZOU IK DAN MOETEN DENKEN?" De wanhopige stem van haar zus deed Thistle in een krimpen. Gelukkig redde Wolf haar snel. "Mag je niet met vriendinnen stoeien, dat doet toch iedere kat? Ik was net aan het winnen bij een gevecht." Opgelucht haalde Thistle adem, blij dat Wolf dat had gezegd. Ze wist dat de apprentice nooit zou liegen, maar dit was voor haar zusjes bestwil. De sealpoint knikte alleen maar om het antwoord van Wolfpaw te bevestigen. Ze hield haar adem in; Zou Petalpaw hier voor vallen? Zou ze het geloven? Thistlepaw had namelijk geen zin om te kiezen tussen haar vriendin en haar zus.

Ongedurig wiebelde ze een klein beetje heen en weer, maar nog leek ze bevroren te zijn. "Mag je niet met vriendinnen stoeien, dat doet toch iedere kat? Ik was net aan het winnen bij een gevecht." antwoordde Wolfpaw op een iets wat aanvallende toon. Hierdoor krom Petalpaw in een, Wolf zou haar toch niets aan doen. Wat angstig keek ze naar haar zusje, maar Thistlepaw knikte bevestigend. Daar werd het voor haar nou ook niet echt beter op. Wat moest ze nu doen, ze kon niet zo maar wegrennen. Ook al was dat het gene dat ze juist het allerliefste wilde. Petal wist geen woord uit te brengen, alles wat ze deed was angstig naar Thistle kijken. Haar pluizige witte staart hing tussen haar poten en haar vacht was ligt opgezet. Ze zat hier muur vast.

OOC: Sorry dat jullie op me moesten wachten had gister geen tijd...

Wolfpaw merkte dat het wat stroefjes begon te lopen. Dus legde ze haar staart rond haar poten en richtte zich tot Petalpaw. "Wat wou je vragen? Iets belangrijk?" De nieuwsgierheid klonk door haar enthousiasme. Ze wou wel weten waarom Petal hun zo dringend moest storen.

Thistle zag duidelijk dat Petalpaw zich vreselijk ongemakkelijk voelde. Thistlepaw beet op haar lip en staarde naar haar grijze pootjes, de blik van haar zusje ontwijkend. "Wat wou je vragen? Iets belangrijk?" Wolfpaw had haar weer gered, maar ze realiseerde dat dat inderdaad wat eigenaardig was. Wat was zó belangrijk dat Petal haar kwam zoeken? Ze keek weer op, met een vragende blik op haar zus.

Petalpaw wist niet meer wat ze moest doen of zeggen, ze was helemaal in de war. "Wat wou je vragen? Iets belangrijk?" hoorde ze Wolfpaw zeggen, de nieuwsgierigheid waarmee ze het vroeg was duidelijk te merken. Kort keek ze van haar poten weer naar de twee andere apprentices, deze keken haar beide nieuwsgierig aan. Hier door keek ze meteen weer naar haar poten. Het erge was nog niet echt dat Thistlepaw haar niet hielp, het erge was dat ze was vergeten waarom ze met Thistle moest praten. Ongedurig schuifelde ze met haar pootjes, ze stond op het punt om weg te rennen toen er iets knapte. "IK WEET HET NIET JA?! IK BEN IN DE WAR EN HET HELEMAAL VERGETEN!" schreeuwde ze naar de andere apprentices. Meteen had ze er spijt van dat ze zo agressief gereageerd had. De tranen sprongen in haar ooghoeken. Ze zat vast, kon geen kant op en kon ook niet terugdraaien wat ze had gezegd.

OOC: Even sheet testen X'D