It's my recovery of love.

Onderwerp: It's my recovery of love. ma 5 mei 2014 - 12:30

Met bijna paniekerige stapjes kwam ze het kamp binnen trippelen. Haar oortjes stonden gespannen naar achter en haar staart hing tussen haar achterpoten. Ondanks dat haar ogen vochtig waren probeerde ze een glimlach op haar gezicht te vormen. Rustig inademen, sprak ze in gedachten tegen zichzelf. Ze zoog haar longen vol lucht waarna ze haar blik over het kamp liet glijden. Foxflare zou hier vast wel ergens zijn.

& Foxflare

Vrolijk trippelde Foxflare het camp binnen. Een waterig zonnetje bescheen het kamp en ze was in een opperbest humeur. Overal in het territorium lag gesmolten sneeuw-blubber, waar haar poten en buik nu mee onder zaten. Ze zat er echter niet mee, en nam zichzelf voor om zich te wassenb als ze bij de warriors den was. Onderweg zag ze wel een erg bekende pels. Softvoice! "Hey Softie!" Ze liep naar haar zusje toe, en snorde van geluk. "Hoe is-ie met jou? Mooie dag hé?" Ze streek liefdevol met haar staart over haar zusjes flank, niet door hebbend dat die ook vies was, wat een vieze plek achterliet op Softvoice's mooie vacht. "Oeps, sorry." Giechelde de oranje poes. Toen pas zag ze dat er iets met haar zusje was, ze leek gespannen, en desondanks dat ze een glimlach op haar gezicht had, wist Fox dat er iets mis was. "Hé? Gaat het wel?"

De zoektocht duurde niet lang. Nee, Foxflare kwam zelfs al naar haar toe. "Hey Softie!" Voorzichtig keek ze op, de ogen van haar zusje proberend te ontwijken. Het was op dit moment te pijnlijk... En merkte ze geschokt, er speelde ook jalousie mee. "Hoe is-ie met jou? Mooie dag hé?" Haar zusjes staart gleed langs haar vacht, wat een vlek van viezigheid achterliet. Foxflare verontschuldigde zich, maar Soft hoorde het al bijna niet meer. Jaloers! Jaloers op haar eigen zusje... Het was verschrikkelijk, ze had nog nooit zoiets gevoeld. "Hé? Gaat het wel?" Blijkbaar was het zo duidelijk dat ook Foxflare het door had. Snel schudde ze haar kopje heen en weer, de frustratie van zich afwerpend. "Ik.. Ehm... Er is niets," Ze probeerde er geloofwaardig uit te zien. "Ik heb zelfs geweldig nieuws." Voor jou ja, voegde ze er in gedachten aan toe. Ze toverde een geheimzinnige blik op haar gezicht. "Wil je het weten?"

"Ik.. Ehm... Er is niets," "Oke dan!" "Ik heb zelfs geweldig nieuws." Het gezicht van Softvoice vertoonde een geheimzinnige uitdrukking. "Wil je het weten?" Nieuws? Voor haar? Wat zou dat in starclans naam kunnen zijn? De oranje poes knikte heftig van ja, en zette grote ogen op. "Wat is het?" Vroeg ze opgewekt, en wiebelde ongeduldig heen en weer. "Wat is het? Wat is het?"

-Kort-

Steeds maar haar eigen gevoelens onderdrukken was moeilijk, maar het moest, voor Foxflare. Haar zus verdiende het om Rush voor zich te krijgen. Zij niet, zij was alleen maar jaloers. "Wat is het?" De vraag klonk opgewekt. Dat had tot Softvoice het gevolg dat ze bijna moest glimlachen, ze hield van het karakter van haar zusje. Lekker vrolijk en op haar had het de invloed dat ze zelf ook altijd werd opgevrolijkt. "Wat is het? Wat is het?" Ja ach, ze moet het gewoon vertellen en hem uit haar hoofd zetten, het was beter zo. "Het is... Ik heb wat van Rushleap gehoord," Ze liet even een korte stilte vallen, ondanks dat haar mond nog steeds open stond om verder te spreken, ze kon het gewoon niet.

~ Flut

"Het is... Ik heb wat van Rushleap gehoord," Foxflare zette grote ogen op. Rushleap? Dé kater? "Oh vertel, vertel!" Riep ze ongeduldig. Ze werd helemaal warm vanbinnen als ze aan de kater dacht. Zou het...? Nee, ze mocht niks verwachten. Je kon haar luid horen snorren, als ze alleen maar aan Rush dacht. De zwart-witte kater had zonder pardon haar hart verovert. In haar eigen blijdschap negeerde ze totaal de moeilijke uitdrukking die op het gezicht van haar zus stond. Ze was veel te blij voor zichzelf.

De scheur in haar hart werd steeds groter, niet alleen omdat de waarheid steeds beter tot haar doordrong, maar ook omdat ze nu haar zusje in alle blijdschap moest gaan vertellen wat er was. Hoe kon ze ooit doen alsof ze blij voor haar was? Want ja, ook al voelde ze zich er heel erg over, het was niet zo. Ze was niet blij voor haar zusje, haar eigen verdriet verdrong dat. En toch moest ze het zeggen, ze kon niet meer terug. Haar hoofd bewoog zich naar beneden en haar ogen staarde naar haar poten die zenuwachtig over de grond schraapte. "Hij zei dat hij verliefd op een poes was," Zo, dat was eruit. Toch drukte ze haar oortjes in haar nek terwijl ze haar ogen op Foxflare richtte. "Op jou Foxflare! Hij vindt je ook leuk," Dat laatste had hij weliswaar niet hardop uitgesproken, dat was de conclusie die zij eruit had getrokken. "Maar ehm... Ik ben een beetje moe dus ik denk dat ik in mijn nest ga liggen," Zonder op antwoord te wachten draaide ze zich al om. "Dag." Snel begon ze te lopen. Weg van hier.

~ Topic uit

"Hij zei dat hij verliefd op een poes was," Begon haar zus. Foxflare trok verbaast met haar oren. Softvoice drukte haar oren in haar nek en keek haar recht aan, met haar helderblauwe ogen. "Op jou Foxflare! Hij vindt je ook leuk," "Rushleap...."Stamelde ze zacht. De oranje poes had het gevoel dat ze wel kon dansen. Haar hart bloeide op en ze had zich nog nooit zo gelukkig gevoeld. Ze hoorde het laatste wat haar zus zei niet eens, ze staarde alleen maar gelukzalig naar het niets. Rushleap..... Verliefd.... Op haar..... Ze zag het figuur van haar zusje weglopen, maar was te verbaast om te reageren. Met een klap kwam ze weer in de realiteit. Ze moest Rushleap vinden! Ze was weer actief, en holde het kamp uit. 'Rushleap, ik kom er aan!' Ze sloot haar ogen en genoot van het moment.

Fox uit.

Onderwerp: Re: It's my recovery of love.