Hi. [~Tallpaw]

Hij glimlachte toen hij opnieuw een duw kreeg, maar duwde nu niet meteen terug. "Nee," Antwoordde hij in plaats daarvan, en stak plagend zijn tong uit. "Ik ben jonger dan jij, het zou aardig zijn als je me liet winnen," Zei hij daarna, in antwoord op de poes haar tweede vraag, terwijl zijn ogen erg groot werden. Winnen? Please?

De kater keek haar met grote ogen aan, en ze moest nog harder lachen. "Dat iemand die zich zo stoer voordoet er toch zo schattig uit kan zien!" zei Raspberrypaw grijnzend. "Maar meh, dat is een raar idee, opgeven," mopperde ze. "Okay, but only because it's you," gaf de poes toe, en stak haar tong uit.

+ Kunnen katten eigenlijk hun tong uitsteken xD

De kater knikte, terwijl hij zijn ogen groot hield. Ja? Ja? Ja? De poes hield hem in spanning, ze begon te praten over het vreemde idee, opgeven.. Maar toen kwam eindelijk de uitspraak, en het deed hem lachen. Ja, hij mocht winnen! Vrolijk sprong hij op, en porde de poes nog eens, als een bedankje, de por was deze keer dus zacht. "Dankjewel,"

Hell Yeah!:

Tallpaw gaf haar zijn 'overwinnings-por', en vrolijk sprong hij op. Hij bedankte Raspberrypaw, die deed alsof het niets was. "Nou, het was maar een spelletje hoor," mauwde ze langs haar neus weg, maar toch met een glimlachje op haar gezicht. Ze schoof wat opzij, de ruimte begon haar te irriteren. "Schuif eens even op, dikke kat," mopperde ze plagend, en knipoogde.

De kater moest weer grinniken om haar volgende antwoord, "Hoor ik daar een slechte verliezer?" Mauwde hij klierderig, maar schoof toen op omdat ze het hem vroeg, het werd hem al snel overduidelijk dat de poes niet tegen kleine ruimtes kon. "Ben je claustrofobisch?"

De poes negeerde zijn opmerking, en grijnsde dus maar. Tallpaw schoof op, en vroeg iets. Verrast keek Rapberrypaw op. "Misschien," zei ze. "Of ik vind het gewoon geenleuk gegeven als tegen een kater opgepropt te zitten die ik net ken." Ze knipperde met haar ogen, en keek hem aan. "Niets persoonlijke, Tallpaw." vervolgde de poes nog, en ze meende het.

Tall lachte zich slap om haar zociaal onhandige antwoord. Ze vond dit dus niet leuk? Oke, point taken. Precies toen zei ze nog dat het niets persoonlijke was, oké, maar.. Wat nou als hij het wel zo wilde zien? De kater stond op, en liep heel ver de tak op, daar ging hij weer zitten terwijl zijn ondeugende ogen de poes zochten. "Point taken," Werd er gegrinnikt.

De kater sond op, en liep een heel eind verder de tak op. Raspberrypaw grinnikte, en keek Tallpaw aan. "Dankjewel." riep ze naar hem, en ging verzitten. Ze sloeg haar staart weer anders op haar poten heen, en trok wat aan haar nagel. "Heb je nog zin om zodadelijk elkaars prooi weg te gaan jagen?" vroeg ze, natuurlijk bedoelend of hij zin had samen te gaan jagen. Raspberrypaw staarde even naar een blad, maar keek daarna weer naar de kater.

+Wohh, het was niet de bedoeling zo een zin vol fouten te typen xD iPad posts zijn altijd een slecht idee ;3

De kater keek weer naar de poes, en stak zijn tong uit toen ze hem bedankte, oke oke. Het volgende point verraste de kater wel een beetje, maar meteen stond hij vrolijk op, en grijnsde naar de poes. "Prima hoor," Mauwde hij, terwijl zijn poten zacht over de stam naar haar toe bewogen, jagen, daar had hij wel zin in.

De poes grinnikte om zijn raar accentje. Hij porde haar terug, maar ze lette daar niet geweldig op."Monsieur Rasp," zei ze lachend. "Parfait, mademoiselle Tall." ze grijnsde hem toe. "Gaat U die veldmuis in de struiken nog opmerken of gaat U hier de hele dag met Uw kont staan zwiepen?"

De poes sprong langs Tallpaw door, en kwam terug met een andere veldmuis in haar mond. "Deze bedoel ik, Mademoiselle." Raspberrypaw grinnikte, en keek hem weer aan. "Fair enough," zei ze, en sloeg met haar staart tegen Tall's prooi. "Mijn prooi is beter." treiterde ze, met een knipoog.