It's just me [Abysspaw]

Onderwerp: It's just me [Abysspaw] wo 9 apr 2014 - 17:15

Haar pels schitterde in het vroege morgenlicht toen de zwart met witte kattin als een van de eersten het kamp verliet. De zon stond nog laag en bescheen de besneeuwde grond met een vaag licht, eentje die niet genoeg warmte zou opbrengen om alles te laten dooien, wat ze wel jammer vond. Ze had namelijk nog nooit het seizoen nieuwblad of bladgroen mogen beschouwen, en dat wilde ze maar al te graag. Ze snuffelde aan de bosjes om te kijken of er ondanks nog vreemden langs waren gekomen, of misschien wel een roofdier.

"All around the Sta-actus plant,
the stalker chased the bandit,
the stalker thought 'twas all in fun - POP! Goes the bandit!"

Met een glimlach op haar gezicht, liep de langharige calico cat door het territorium heen. Ze had haar mentor met een zwak excuus kunnen ditchen en had de vrije loop genomen. Die zwakkeling kon haar toch niet onder controle houden. Onderweg kwam ze een muisje tegen, die ze met een snelle beet vermoorden en daarna voorzichtig haar nagel gebruikte om het diertje open te snijden. Ze grijnsde breed, terwijl ze de ingewanden eruit haalde en het diertje achterliet. Een muisje meer of minder, ach, wat kon het voor kwaad.
In de verte zag ze een bekend gezicht lopen. Of nou ja, bekend. Het was een mede apprentice, die ze vaag herkende als Arcanepaw. Net nieuw in de den, niet veel bijzonders dus. "Oh haiiii!" miauwde ze op een bijna krankzinnig hoge toon, terwijl ze in de buurt van de kattin kwam.

De poes kon echter niks vreemds ontdekken aan de bosjes en zuchtte een keer. Ach, misschien kon ze Tallpaw zoeken, en anders een van haar siblings of haar mentor. Ze keek op toen ze pootstappen hoorde, maar het was echter een voor haar nog onbekend gezicht. "Oh haiiii!" mauwde de calico poes op een absurd hoge toon waar Arcanepaw van binnen een tikkeltje van schrok. "Hii," mauwde ze voorzichtig en wist nog net een glimlach op haar gezicht te persen, niet echt goed wetend wat ze hier nu mee moest doen. Ze herkende de poes toen als Abysspaw, gezien ze haar naam al eens had opgevangen in de drukke apprentice den.

De poes die ze was tegengekomen was blijkbaar niet echt onder de indruk van haar vrolijke gedrag. Wat een spelbreker zeg. Abysspaw zuchtte zachtjes, bijna onhoorbaar, en plofte op de grond neer. ”Niet zo bang zijn, ik doe je niets,” miauwde ze daarna rustiger. ”Nog niet tenminste,” kwam er al mompelend achteraan. De calico poes had de neiging om onvoorspelbaar uit de hoek te komen, niemand wist precies hoe ze was en wat ze op dat moment dat gaan doen. ”Arcanepaw, toch?” vroeg ze daarna voor de zekerheid, niet dat ze straks een verkeerde naar zei. ”Blijf je hier zitten of heb je zin om mee te gaan jagen?” Haar gouden ogen fonkelde vrolijk. ”Of wil je mee over de grenzen heen?” Abysspaw was niet echt iemand die graag vast wilde blijven zitten aan regeltjes. Het was dan ook een wonder dat ze apprentice was geworden, want in haar kittentijd was ze vaak genoeg het kamp uit geglipt. Abysspaw grijnsde eventjes en staarde in gedachten voor zich uit, wachtend totdat Arcanepaw wat zou zeggen.

Onderwerp: Re: It's just me [Abysspaw]