Rustig liep Comettail door het donkere bos. De sneeuw begon langzaam maar zeker weer te verdwijnen, en een waterig zonnetje verwarmde zijn zwarte vacht. Hij genoot van deze dag, en vergat even alle ellende om zich heen. Hij was volledig in trance en schrok daarom ook toen hij: "Hey Comettail" Hoorde. "Hallo, eh..." Hij was niet de beste met namen, en deze kat had hij nog nooit gezien. Hij hoopte dat deze poes goede zin had, anders kon hij het beste wegrennen. Zich verstoppen. Iedereen beschermen voor zichzelf. Hij schudde onzichtbaar zijn kop. "Hoe... Hoe heet jij ook al weer?" Vroeg hij, een beetje blozend. De zwarte kater vroeg zich af hoe ze zijn naam wist, hij had immers nog nooit met haar gesproken. Had ze met Hellfire gepraat? Nee, dan zou ze zíjn naam niet weten.... Vragen spookte door zijn hoofd, terwijl hij op antwoord van de zwarte kattin wachtte.