Let's explore the world [+Runningpaw]

Ze had zowat iedereen wel gefeliciteerd met hun nieuwe namen en trippelde vervolgens in de richting van de kampuitgang. De meeste katten waren nu bij hun nieuwe mentoren, maar zijzelf nu niet. Ze keek nog een maal om en trippelde toen weer verder, door de tunnel heen. Ze vertraagde haar pas iets en kwam toen uit aan de andere kant van de tunnel. Voorzichtig zette de poes haar eerste stapje in het territorium, zo voorzichtig alsof ze dacht iets te kunnen breken. Ze stapte de sneeuw in, die hier wat platgelopen was door alle katten die elke dag in en uit het kamp liepen. Ze hoorde achter zich pootstappen en keek om, en zag vervolgens een bekende gedaante.

OCC: De dag na de ceremonie.

Voorzichtig en stil sloop ze naar de ingang van het kamp, nog wel onzeker over haar idee. Ze wilde gewoon.. meer zien van het gebied buiten het kamp. Dat kon toch wel een keertje zonder haar Mentor? Toen ze merkte dat niemand haar in de gaten hield rende ze op haar grootste snelheid, maar botste tegen iemand aan. "Ah!" Piepte ze geschrokken en vergat dat ze stil moest zijn en ze gleed een eindje over de grond. Snel krabbelde ze overeind en beet op haar lip. Uh oh, nu was ze zeker betrapt.

Ze zag nog net hoe er een zwart witte kat op haar af kwam rennen en haar vervolgens totaal ondersteboven liep. "Ah!" piepte de andere kat en deze gleed nog een stukje over de grond. Arcanepaw was met haar kopje in een sneeuwhoop terecht gekomen en trok deze er vluchtig uit, het was namelijk best koud! Ze schudde wat verdwaasd met haar kopje en zag de andere kat snel opkrabbelen, het was Runningpaw. Arcanepaw schudde haar pels uit en greens naar haar vriendin. "Ook op zoek naar wat avontuur?" fluisterde ze zacht en greens naar de andere poes.

Zo snel als ze kon draaide ze zich om en haalde opgelucht adem toen ze haar vriend Arcanepaw herkende. Pfieuw. "Ook op zoek naar wat avontuur?" Runningpaw haalde haar wenkbrauwen op, en checkte haar omgeving even. Geen luistervinken hier. "Juah!" Greens ze mysterieus. "Maar toch niet heel saai hier, of wel?"

"Juah!" greens Runningpaw vervolgens mysterieus, en Arcane greens kort naar haar. "Maar toch niet heel saai hier, of wel?" Snel schudde de zwart witte poes haar kopje en keek toen rond. "Maar ik wed dat er veel toffere plekken zijn, waar onze mentoren ons niet mee naartoe willen nemen.." mauwde ze, met nog altijd een glimlach om haar snoet heen.

"Maar ik wed dat er veel toffere plekken zijn, waar onze mentoren ons niet mee naartoe willen nemen.." Ze hief haar wenkbrauwen nog wat hoger op. Bedoelde ze nu..? "Bedoel je.." Ze keek even snel om zich heen. "..buiten ShadowClan gebied..?" Adrenaline schoot door haar lijfje heen, maar ze voelde zich meteen ook een stuk nerveuzer. Maar nee, ze wilde bewijzen dat ze het waard was om een Apprentice te zijn!

Ze zag hoe de wenkbrauwen van Runningpaw steeds hoger kwamen te staan. "Bedoel je.." mauwde het andere poesje en ze keek schichtig om haar heen, alsof ze was heel geheims ging vertellen, "..buiten ShadowClan gebied..?" Bij deze woorden schoot er adrenaline door haar lijfje en ze keek even naar Runningpaw. Eigenlijk had ze de wat gevaarlijkere plekken binnen het territorium bedoeld, maar ergens klonk dit veel aanlokkelijker. "Misschien.." miauwde ze op een mysterieuze toon en greens toen naar haar vriendin. "Misschien zouden we dan wel het BloodClan kamp kunnen vinden, en dan roeien we ze allemaal uit en worden we helden in het hele woud!" Ja, haar hersens waren weer eens flink losgeslagen met dit fantaseren.

"Misschien.." Iet wat nerveus bewoog haar staartpuntje. "Misschien zouden we dan wel het BloodClan kamp kunnen vinden, en dan roeien we ze allemaal uit en worden we helden in het hele woud!" Haar oortjes schoten overeind en ze voelde een aantal rillingen over haar rug glijden. Die enge Bl-BloodClan katten..? Running beet eventjes op haar lip en keek naar de grond. Maar.. als die Clan voor eens en voor altijd weg was.. dan zou haar moeder vast wel trots op haar zijn. "Oké.." Mompelde ze zachtjes en greep de grond vast met haar voorpootjes toen ze die laffe toon uit zichzelf hoorde komen. "Dat doen we, ken jij de weg?"

"Oké.." mauwde Runningpaw vervolgens zachtjes en wat ongemakkelijk keek Arcanepaw naar haar pootjes. "Dat doen we, ken jij de weg?" mauwde Running vervolgens, een vraag waarop de zwart witte poes zacht haar kopje schudde. "N-nee.. Jij?" mauwde ze en keek voorzichtig naar haar vriendin. Ze wilde niet laf overkomen, maar toch was ze van binnen een beetje gespannen met dit tripje in het vooruitzicht.

Onderwerp: Re: Let's explore the world [+Runningpaw]