Poppypaw opende haar ogen. Het was een mooie dag, dat was zeker. Ze had haar ogen even voor een moment gesloten, maar ondertussen had ze gewoon verder gelopen. Ze was pas net een apprentice geworden en daar was ze wel blij mee. Ze had dan nog wel geen mentor, maar dat kwam waarschijnlijk nog wel. Ze stopte even en rook in de lucht. Het was overduidelijk te ruiken dat het Groenblad was, want je rook de geuren van al het groen dat nog in bloei stond, ook al zou dat waarschijnlijk niet lang meer zo zijn. Ze sloot haar ogen weer even en ze dacht dat ze in de verte al een geluid van de rivier hoorde, alleen ze was er niet zeker van. Zo vaak was ze namelijk nou ook weer niet in het territorium geweest en ze was nog steeds niet helemaal zeker of ze niet verdwaald zou raken, maar tot nu toe was ze nog niet verdwaald geraakt en daar was ze wel blij mee. Ook al was dit keer haar doel om gewoon naar de rivier te gaan en te kijken wat ze daar kon gaan doen. Ze had namelijk nog niet echt een doel opgesteld, maar dat zou vanzelf hoogst waarschijnlijk wel komen. Ze begon weer te lopen en deed er eigenlijk niet veel moeite voor om stil te zijn, want ze had nog niet besloten of ze nou eigenlijk wilde gaan jagen of iets anders doen. Naarmate ze verderliep werd het geluid van de rivier harder. Het was dan wel niet zo hard als het geluid van de waterval, maar toch te horen. Het was nou eenmaal stromend water en daar kwam pas verandering in als het zou gaan vriezen. Dan zou de rivier misschien bevroren raken. Ze zag het water al en liep voorzichtig naar de waterkant. Ze keek even over het water uit naar de overkant. Daar was Thunderclan territorium. Ze was wel blij dat er een rivier tussen zat en dat de rivier ook van hun was, want hier konden ze best veel prooi uithalen, ook al had ze nog niet leren vissen. Ze zou het dolgraag willen, alleen nu kon ze het nog niet.