Just live my life

Spirit stond 's morgens vroeg op en rekte zich uit. Haar kittens lagen opgerold tegen haar aan. Raven lag dichtbij. Ze snorde en gaf allevijf de katten een lik over hun wang. Ze had een heel gezin met Raven en dus veel monden om te vullen. Niet dat zij dat erg vond. Ze vond het juist leuk. Ze wou graag andere Rogue's ontmoeten. Maar dat kon natuurlijk niet als ze dag en nacht met de kittens bezig moest zijn. Vandaar dat ze zo vroeg opstond. Ze wou de kittens en Raven op een lekkere maaltijd trakteren. Ze liep weg. Haar neus trok zich op toen ze de geur rook van een RivierClangrens. Hier moest ze uitkijken dat ze de grens niet overstak. Het water liep haar in de mond toen ze naar beneden keek en met haar scherpe ogen een vis zag. Eerst Raven en de kits en dan zij. Ze sprong soepel enkele stenen af. Dit was een mooie oefening voor haar conditie. Ze sprong de laatste steen af en landde soepel op de grond. Ze joeg enkele vissen op.

Na een tijdje had ze zes vissen gevangen. Een record, maar ze moest natuurlijk ook weer naar boven en naar beneden lopen. En ze kon maar een paar vissen tegelijk, dus ze zou lang moeten lopen. Ach, voor Raven en de kits had ze alles over. Ze legde zich neer en begon haar vacht te wassen.

Voel je vrij om te reageren! ^_^

Swan had geen zin om te slapen of om ook maar in de buurt van haar ouders te blijven, nee ze had besloten dat ze vandaag op avontuur ging dus dat deed. Swan liep rustig langs de rivier toen ze opeens een katten geur rook!, ze rook goed en al snel begreep ze dat dit geen clankat was en ook geen poesiepoes, Dus liep ze verder in de richting van de poes die ze rook, toen ze opeen gegeven moment dus danig dicht bij was dat ze de poes kon zijn zach ze dat deze poes ook net in de Bloodclan hoorde dus stelde ze zich aggressief op en besprong de poes, Dit laatste had natuurlijk niet veel effect want de poes was twee keer zo groot als haar, ze belandde op de rug van de poes maar kon geen grip op haar haren en vel krijgen dus viel ze er zo weer van af. Toen Swan viel stond ze natuurlijujl zo weer op en siste ze aggressiev tegen de poes: 'Wie ben jij?'

Spirit keek naar de poes. Ze had haar allang opgemerkt. Alleen... Ze rook vreemd. Geen Rogue, geen huiskat, geen Clangeur. Spirit keek verwonderd naar de poes die verwoede pogingen deed om haar te bijten. Toen de poes agressief werd, keek Spirit alleen even verwonderd. Ze had totaal geen angst voor dit kleintje. Dat besloot ze dus ook niet te tonen. Ze keek eerder zacht. Was het een kitten? Het leek er wel op. 'Ik ben Spirit. Ik ben een Rogue,' antwoordde Spirit zacht. Ze keek de poes aan. Meteen haakte haar poot in het water en het volgende moment spietste ze een vis aan haar poot. Ze doodde die en keek uitnodiging naar de poes. 'Heb je honger?' vroeg ze aan de poes. Ze hield haar de vis uitnodigend voor. De poes leek sowieso niet gevaarlijk. Alleen voelde zij zich misschien bedreigd door deze grote wereld. Maar Spirit was de slechtste niet, dus keek ze warm naar de poes. 'Heb je het koud?' vroeg ze toen bezorgd. Spirit twijfelde nog steeds of het een kit of gewoon een wat jonger uitziende poes was. Ze besloot het te vragen. 'Hoe oud ben jij eigenlijk?' vroeg ze de poes. Ze likte over haar poot en keek de poes rustig aan.

na een tijdje had Swan wel gesnapt dat deze poes niet bang voor haar zou worden, toen de poes: 'Ik ben Spirit. Ik ben een Rogue,' zei was Swan totaal niet meer aggressief, Swan zag hoe Spirit een vis uit het water haalde en Swan antwoorde op Spirit: 'Ik ben Swan, een dochter van Sandstorm en Ijsel, en ik hoor bij de Bloodclan!' Swan hoopde dat het noet aggressief klonk en ze was verbaasd toen de Poes vroeg of ze honger had, Swan keek naar de vis en antwoorde: [color=olive'Ja, eigenlijk wel'[/color] vervolgens vroeg die Spirit ook nog eens hoe oud ze was!, Swan had er een hekel aan als er katten naar haar leeftijd vroegen want dan vonden ze haar altijd te jong om zelf op pad te zijn, dus antwoorde Swan een beetje krengerig: 'Gaat je niet aan'

Spirit keek naar de poes. Een dochter van IJsel en Sandstorm. Die kende ze niet. Ze kende veel Rogue's nog niet, behalve Raven. De poes haar naam was Swan. Dat was een leuke naam. Ze was inderdaad een kitten. Swan leek een beetje geërgerd te zijn toen ze naar haar leeftijd vroeg. Spirit schoof de vis naar haar toe. Ze grinnikte. 'Je bent ook niet verplicht om het me te vertellen hoor, Swan. Ik vroeg het alleen maar,' zei Spirit rustig. Sommige kittens waren echt een beetje... Nou ja... Vroeger was zij precies hetzelfde geweest, dus ze mocht niks zeggen. Vroeger was zij levendig geweest en luisterde af en toe gewoon niet naar wat haar ouders hadden gezegd. Nu had ze daar redelijk veel spijt van. Een goede tip voor de kitten misschien. 'Weten je ouders dat je hier bent? Het is hier redelijk gevaarlijk. Er kunnen patrouilles van een andere Clan hier komen, of je kan hier heel gemakkelijk struikelen,' zei Spirit tegen de kitten. Maar Spirit zou deze kitten vanaf nu heel goed beschermen. Niemand zou aan haar mogen komen. Niks was erger voor een ouder dan je kittens verliezen. En dan ook nog als je er zelf niet bij bent. Wie IJsel en Sandstorm ook waren, Spirit ging voor deze kitten zorgen zolang die nog bij haar bleef. Ze zou de kitten behoeden voor gevaar en haar terugbrengen als ze dat zelf wou.

Silverkit lag dicht tegen haar moeder aan. Ze was amper 2 manen oud. De clan leverde een gevecht. Plotseling klonk er een kreet uit het kamp. Haar moeder rende naar buiten, naar haar partner die door een grote krijger op de grond werd gedrukt. Haar moeder kreeg dan wel de opdracht om op de kittens te letten, ze kon haar partner niet aan zijn lot overlaten. Silverkit zat doodsbang ineengedoken op de grond. Plotseling stak een reusachtige poot de kraamkamer in. Het was de krijger die haar vader had aangevallen. Maar wat was er gebeurt met haar ouders? De poot greep haar luid piepende broer en doorboorde deze met zijn reusachtige nagel . Haar broer was dood. Maar de krijger werd door een krijger van haar clan weggetrokken net toen deze ook haar dit aan wou doen. Langzaam stierf de strijd weg. Toen ze langzaam buitenkwam zag ze nog net 2 doode gestalten het kamp uit worden gesleept . het waren haar ouders. Toen ze krijger werd, Silvermoon genaamd. doodde ze de krijger die haar alles had afgepakt.

Spirit schoof een visje naar Swan toe, Swan begon meteen met eten, Vis was heerlijk, het was het eerste visje dat ze proefde. Swan was oojk opgelucht toen de poes niet verder naar haar leeftijd vroeg, maar vervolgens vroeg Spirit aan haar: 'Weten je ouders dat je hier bent? Het is hier redelijk gevaarlijk. Er kunnen patrouilles van een andere Clan hier komen, of je kan hier heel gemakkelijk struikelen,' 'Maar die komen hier bijna nooit, en nee mijn ouders weten het niet en ze hoeven het ook niet te weten want dan mag ik nooit meer iets in mijn eentje doen, maar ze liggen toch met de rest van mijn zusjes duf te slapen' Antwoorde Swan mokkig, vervolgens vroeg Swan weer iets vrolijker: 'Wil je me leren vissen?'

Spirit keek naar de kitten en wachtte het antwoord af. Toen ze die kreeg, grinnikte Spirit even. Dit was duidelijk een kit die een beetje jaloers was. Misschien gaven IJsel en Sandstorm in haar ogen wel meer aandacht aan de andere kittens, alhoewel Spirit dat niet geloofde. 'Nou, weet je, Swan. Ouder zijn valt nog niet mee, daarom moeten ze goed kunnen uitrusten. Misschien dat je een beetje vroeg opgestaan bent,' sprak Spirit, terwijl ze naar Swan keek en snorde toen die haar iets vroeg. 'Nou ja... Waarom ook niet?' vroeg ze aan niemand in het bijzonder en ze stond op. 'Om een vis te vangen, moet je geduldig zijn en een snelle reactie hebben,' sprak ze tegen de poes, waarna ze haar klauw boven de rivier hing en geduldig afwachtte. Ze schoot opeens met haar klauw naar voren en het volgende moment zat een vis aan haar klauw te spartelen, die ze doodde met haar andere klauw. 'Houd je klauw hier boven de rivier en wacht af tot je een vis ziet,' zei Spirit, terwijl ze naar Swan keek en demonstreerde hoe je je klauw in precieze vorm omhoog moest houden. 'Als je een vis ziet komen, moet je eerst wachten tot deze dichtbij je is. Dan pas mag je toeslaan, anders ben je te vroeg,' zei ze tegen Swan, terwijl ze net deed of er eentje aankwam en misgreep. 'Probeer maar!'

- Silvermoon, sorry dat ik het zo bot bekijk, maar jouw post heeft eigenlijk niks te maken met mijn post en die van Swan. Ik doe dus net alsof jou post daar niet is gekomen. Sorry -

Swan spinde luid toen Spirit zei dat ze haar wel wou leren vissen, Swan luisterde goed naar de instucties van haar en probeerde goed haar best te doen. Swan tuurde in het water en zag een vis, ze wachtte tot de vis een beetje in haar richting zwom en sloeg toe! Helaas was haar slag mis omdat de vis net niet binnen het bereik van Swan's kleine kluathes was 'Jammer' mauwde Swan maar ze zag alweer een andere vis aankomen en deze keer wachtte ze totdat de vis binnen het bereik van haar klauwtje en ze sloeg weer oe, maar ze aarzelde een beetje dus ontsnapte ook deze vis. 'Het lukt niet Spirit!' Riep ze tegen de poes daarna voreg ze aan haar: 'Heb jij eigenlijk kittens?'

Spirit keek geconcentreerd naar Swan's bewegingen. Ze besloot er niets van te zeggen. Swan was er vast wel zelf achtergekomen wat er mis was gegaan en Spirit was blij dat Swan opnieuw probeerde. Ze zag de korte aarzeling van Swan. Toen die riep, snorde ze zachtjes. 'Swan, probeer niet te aarzelen maar direct aan te vallen,' sprak ze tegen de poes, terwijl ze Swan een likje gaf. Ze keek naar Swan die haar een vraag stelde en snorde toen. 'Ja, ik heb er vier. Daylien, Goldheart, Miyu en Neko,' zei Spirit en ze spinde. Ze keek naar de kitten en zag dat die nu geen moeite meer voor een vis deed. Spirit dacht even na, maar besloot er toch iets van te zeggen. 'Swan, probeer nu nog eens een keertje, maar steek deze keer een poot in het water zonder na te denken. Meteen als je die vis ziet,' sprak Spirit, terwijl ze Swan aankeek. 'Je kunt het! Dat weet ik zeker!' sprak ze de poes vol gesnor moed in.

Spirit zei tegen Swan dat ze niet moesy aarzelen en Swan knikte met haar kpje, daarna vertelde Spirit dat ze vier kits had, Daarna zei Spirit tegen haar dat ze nog een keer moest proberen en dat deed ze. Swan zag een visje aan komen zwemmen en ze wachtte en huppakee daar schoot haar kluaw uit, zonder ook maar een beetje aarzeling. En even later zat het visje aan Swan klauw gespietst en zei ze trots tegen Spirit: 'Kijk, ik heb een visje gevangen en hoe oud zijn jouw kits?' Swan keek trots naar het visje, hij was dan niet bijzonder groot maar het was een begin 'Wat voor soort vis is dit?' vroeg ze daarna nieuwsgierig aan Spirit

Spirit keek geconcentreerd naar Swan. Hopelijk gaf ze niet op. Dit was misschien een begin van haar training om te jagen. Swan leek oud genoeg te zijn om een eigen training te hebben, maar aangezien de kit er blijkbaar niks over kwijt wou, kon ze het niet weten. Ze gokte dat Swan vier of vijf manen was. Spirit keek naar Swan en zag dat ze precies op het juiste moment uithaalde. Ze snorde. De poes had de vis gevangen! Daar was Spirit enorm trots over, vooral omdat ze zo klein was en omdat ze nog genoeg geduld moest bewaren. Als het Spirit's kit was geweest, zou die helemaal onder de likjes hebben gezeten. Maar ze gaf Swan alleen maar een lik over haar kop. Tenslotte was dit de kitten van iemand anders. Ze keek naar de kitten. Ze knikte toen die sprak. 'Mijn kits zijn nu nog maar een paar weekjes oud,' sprak ze rustig. Toen ze de volgende vraag stelde, keek Spirit goed. Ze had wel kennis van soorten vissen. 'Ik vermoed dat dit een sardientje is,' zei ze vervolgens tegen de kitten. 'Je hebt ze prima gevangen! Ik weet zeker dat als IJsel en Sandstorm hier waren ze trots op je zouden zijn,' sprak Spirit.

(in reaL-time is Swan nu 13 dagen maar ik vond dat i best al met haar ergens kon posten)


Swan kreeg nadat ze het visje had gevangen een lik over haar kop van Spirit en ze spinde, ook vertelde Spirit dat haar kitten een paar weekje oud zij en Spirit zei dat ze dacht dat het visje dat Swan gevangen had een sardientje was, Swan had over Sardientjes gehoord dat ze erg lekker zijn ook zij Spirit dat ze dacht dat Swan's ouders trots op haar zouden zijn en ook hierbij Spinde Swan. Toen kreeg Swan een andere vis in het oog, een redelijk grootte mischien wel 25 centimeter, langer dan haarzelf. aar Swan wou deze vis vangen en ze wachtte tot de vis dichtbij genoeg was en hup daar schoot haar klauw uit en raakte ze de vis maar haar nagels waren niet lang genoeg om de vis te doden en ze werd het water in getrokken en belandde op de rug van de vis. Swan raakte in paniek Water! Al merkte Swan al gauw dat het water niet het ergste was maar de vis die haar meesleurde, snel beet ze in de gug van de vis en even later beet ze nog op een andere plek en ging hij dood. Toen de vis dood was pakte Swan hem zo goed en kwaad als het ging en zwom naar de kant waar ze de vis neer lefgde en 'Oeps' zei tegen Spirit terwijl ze heel schuldig keek en zich uitschudde om het water uit haar vacht te krijgen.

Spirit keek naar Swan en snorde. Toen die nogal geconcentreerd richting het water keek, volgde Spirit haar blik. Spirit keek naar de vis en toen naar Swan. Ze zag dat Swan duidelijk iets van plan was. Spirit besloot zich er niet mee te bemoeien. Kon zo'n grote vis wel goed gaan? Lang tijd om daarover na te denken had ze niet, want Swan had haar klauw al uitgestoken. Eerst leek het goed te gaan, maar toen Swan in het water viel, schrok Spirit. De vis sleurde haar mee en Spirit rende mee met Swan. Ze wou net de poes het water uithalen, toen die zelf al op de kant klom. Geschrokken ontfermde zij zich over Swan. Ze zag hoe die haar vacht uitschudde. Spirit glimlachte en boog zich een beetje over Swan. Ze begon de rug van Swan droog te likken met haar tong. Ze likte overige plekken ook nog droog, drukte Swan zachtjes tegen de grond en wikkelde haar lijf rond Swan heen. Ze likte Swan verder droog en keek de poes toen aan. 'Gaat het weer?' vroeg ze bezorgd. Ze vond het raar dat IJsel of Sandstorm haar nog niet hadden opgemerkt. Er was nu al zeker een uur voorbij. De zon kwam bijna op zijn hoogste punt aan de hemel.

Swan schudde zich uit en voelde dat Spirit haar vacht begon droog te likken, eerst was Swan geïrriteerd maar even later mekte ze dat ze het wel fijn vond want Spirit's tong was lekker warm en het water was toch wel een beetje koud geweest, Toen werd Swan door Spirit tegen de grond geduwd en wikkelde Spirit haar lijf om dat van Swan heen en werd Swan verder droog ge likt 'Gaat het weer?' Swan knikte en zei: 'Het gaat prima hoor, en wat vind je van die vis die ik zo juist gevangen heb?' Swan spinde en gaf Spirit kopjes, daarna murmde Swan zich los en liep naar haar vangst toe, het sardientje legte ze bij de grote vis, een karper had ze geleerd. Swan liep naar Spirit toe en zei: 'waarom zijn katten en dan vooral poezen altijd zo bezorgt over kittens?' Swan keek naar Spirit en gaf haar een kppje terwijl ze op het antwoord wachtte.

Spirit moest moeite doen om niet in de lach te schieten toen ze Swan zo half en half voelde tegenwerken. Ze keek de poes aan en snorde zacht. Ze ontving een kopje en Spirit keek Swan dankbaar aan. Toen Swan haar iets vroeg, keek Spirit pas naar de vis. Een karper, als ze zich niet vergiste. 'Knap van je dat je die hebt gevangen!' sprak ze, terwijl ze trots naar Swan keek. Het was een leergierige poes en dat maakte dat ze dingen zo snel ving en begreep. Spirit snorde zachtjes. Het was een soort stimulatie voor haar om haar eigen kittens ook heel veel dingen te leren. Toen ze de vraag hoorde van Swan en het kopje ontving, schoot ze in de lach. 'Omdat wij niet willen dat jullie iets overkomt. Ik zou het onverwerkbaar vinden als een van mijn kittens zou sterven,' zei Spirit, waarna ze de poes een kopje teruggaf. 'Maar nu ik jou eenmaal ken, denk ik daar precies hetzelfde over. Je hebt nog een heel leven voor je Swan en je bent leergierig, dat helpt je goed om dingen sneller te kunnen begrijpen en dingen makkelijker te kunnen uitvoeren,' sprak Spirit, terwijl ze snorde.

Swan keek naar Spirit en wachtte op het antwoord dat zei zou geven, dat kwam snel: 'Omdat wij niet willen dat jullie iets overkomt. Ik zou het onverwerkbaar vinden als een van mijn kittens zou sterven,' Antoorde Spirit lachend en Swan moest ook lachen en zei: 'Ja, dat klopt eigenlijk wel' terwijl ze Spirit aankeek en spinde, 'Maar nu ik jou eenmaal ken, denk ik daar precies hetzelfde over. Je hebt nog een heel leven voor je Swan en je bent leergierig, dat helpt je goed om dingen sneller te kunnen begrijpen en dingen makkelijker te kunnen uitvoeren,' Zei Spirit daarna en Swan voelde zich trots. Swan begin nu toch aan het eind van haar onvermoeibare energie te komen en miauwde tegen Spirit telwijl ze haar een kpj gaf: 'Bedankt dat je me hebt leren vissen, maar ik moet nu echt naar huis' Swan keek Spirit aan en spinde terwijl ze haar nog wat kpjes gaf en wachtte op antwoord.

Spirit keek de lachende Swan aan en ze voelde een warm gevoel door haar heen vloeien. Ze vond het fijn dat Swan zich goed voelde in haar buurt en ook dat ze het vertouwen had van Swan. Ze keek naar Swan en snorde zachtjes. De kit had inderdaad nog een heel leven voor zich en ze was zeer leergierig. Natuurlijk zou dat helpen op haar pad om een sterke poes te worden. Maar Spirit zou er niet voor terugdeinzen om Swan nog een keer te ontmoeten, als die al ouder was. Wie weet dat Swan haar dan wel wat trucjes kon leren. Spirit vond het fijn dat ze een kleine vriendin erbij had. Alleen zou Raven er niet zo blij mee zijn dat ze zo dichtbij een grens was gaan jagen. Maar ze kon niet anders. Er lagen vissen genoeg. En Swan mocht er ook meenemen, natuurlijk. Swan had zelf ook genoeg vissen gevangen. Als Spirit de moeder van Swan was geweest, dan was ze heel erg trots geweest op Swan. Spirit hoopte dat IJsel en Sandstorm wakker zouden worden. Dan zouden ze zien dat hun dochter miste in de kroost en dan zouden ze Swan komen halen. Spirit wou niet dat Swan wat overkwam. Het was hier gevaarlijk, te gevaarlijk voor een kit. Ze zaten dichtbij een Clangrens en als er katten kwamen patrouilleren, was Swan in gevaar. Spirit stak haar neusje in de lucht. Tot nu toe kon ze nog geen geur van katten onderschatten. Misschien wouden ze zo vroeg nog niet patrouilleren, of wat het ook mocht zijn. Ze zaten hier tegen de RivierClangrens aan. Eigenlijk mochten ze niet aangevallen worden, want ze zaten niet in de Clan. Niet over de Clangrens. Spirit keek naar de kleine Swan, die aankondigde dat ze echt naar huis moest. Spirit knikte. Ze ging de aanwezigheid van Swan vast wel missen, maar ze snapte dat ze Swan ook niet langer bij haar in de buurt kon houden. Dat was wel jammer. Swan was een leuk gezelschap voor haar. ’Neem je vissen dan maar mee. Moet ik meelopen met je of lukt het je wel, met de prooi ?’ vroeg Spirit bezorgd, terwijl ze langzaam opstond en de vissen die Swan had gevangen, voor Swan legde. Ze vond het maar niet zo leuk dat Swan in haar eentje naar IJsel en Sandstorm terugging. Misschien kon ze Swan stiekem volgen. Dan zou ze wel weten of Swan niks overkomen was. Spirit zou het zichzelf niet kunnen vergeven als Swan aangevallen werd door een kat die daar toevallig in de buurt was. Nee, ze zou wel meegaan met Swan. Maar ze ging zo mee, dat Swan haar niet tegenkwam. Ze moest de wind haar geur de andere kant laten opblazen en gewoon stil zijn, voor de rest kon ze niks anders doen. Ze keek naar Swan en hoopte dat ze mee mocht lopen. Stiekem doen leek haar ook niet zo leuk, maar voor de bescherming deed Spirit alles. Ze keek vragend naar Swan, terwijl ze ging zitten en haar staart netjes voor haar poten krulde.

Swan keek naar Spirit die naar haar keek en Spirit zei opeens: '’Neem je vissen dan maar mee. Moet ik meelopen met je of lukt het je wel, met de prooi ?’ vroeg Spirit, Swan dacht een bezorg onder toontje in haar stem te horen maar ze negeerde het en zei: 'als je kan en zin hebt mag je wel mee lopen, dan kan ik je voorstellen aan Sandstorm en IJsel mijn ouders' Swan keek Spirit aan en wist eigenlijk niet zeker of deze poes wel zin had om Swan's ouders te ontmoet mischien vond Spirit Swan's aanwezigheid wel bijzonder irritant, maar Swan dacht van niet want dan hadt Spirit haar vast al wel naar huisgestuurd. Swan keek naar haar vangst en wist dat haar vader haar vast en zeker knap zou vinden dat ze die vissen had gevangen maar dat hij ook boos zou zijn omdat ze zonder te vragen weg was gelopen en Swan wist ook dat haar moeder boos zou zijn maar alleen omdat ze bezorgd was. Swan was blij met haar familie en ook met haar nieuwe vriendin Spirit, Swan was gelukkig