Ace rende door een groot heide veld. Heerlijk! Hij rende zo hard als hij kon, en het leek alsof hij vleugels had. Hij voelde de wind door zijn vacht, en deed zijn ogen dicht om van het moment te genieten. Hij sprong, zodat het nog meer op vliegen leek. Hierdoor zag hij niet dat hij steeds dichterbij een grote boom kwam.... En dichterbij.... En dichterbij.... BONK! Ace knalde keihard tegen de boom op. Hij schudde zijn kop. Hij ging zitten omdat hij zo duizelig was. Volgende keer beter uitkijken!