When the night falls [Ashdrizzle]

De poes was in een diepe, droomloze slaap terecht gekomen en lag de hele tijd diep tegen de pels van Ashdrizzle aan. "Het is al nacht, ik denk dat we terug moeten voordat katten ongerust worden." mompelde een stem zachtjes, nadat er eerst zacht in haar gepord werd. Slaperig opende de zwarte kattin haar ogen en stond ze langzaam op. De poes keek naar Ashdrizzle en toen naar buiten. Was het nu wel verstandig om door het territorium heen te gaan dwalen? Stel dat ze te maken zouden krijgen met een das, ze waren allebei nog wat zwak en z'n wezen zouden ze vast niet kunnen verslaan. "I-is dat wel zo slim dan?" mauwde ze twijfelend en keek voorzichtig naar buiten.

Fawnstep kwam nog niet echt ver naar buiten en fronsend keek de kater neer op de zwarte poes. "I-is dat wel zo slim dan?" Huh? Wat was er mis met 's nachts naar het kamp toegaan? Misschien had ze te veel zorgen aan haar kop.. De grijze kater haalde zijn schouders wat op. "Het is dat of de kans lopen om goed ziek te worden. We zijn tenslotte wel met z'n tweeën, zoveel kan er dan toch niet gebeuren?"