When the night falls [Ashdrizzle]

De poes keek zo nu en dan om of te kater haar nog volgde, en tot haar opluchting deed hij dat. Ze had geen idee hoe dit uit zou gaan pakken, maar het was het proberen waard. De twee begaven zich diep in het woud van ShadowClan toen de poes halt hield, hier ergens moest het zijn. Al snel zag ze een klein plantje uit de grond steken. Ze keek naar Ashdrizzle en trippelde er toen heen, waarna ze ging zitten en wachtte tot Ashdrizzle er ook was. Het plantje had een groen steeltje en een ijsblauwe bloem.

Hij begon wat nerveuzer te worden toen ze dieper in het territorium kwamen. Waar gingen ze heen? Was het gewoon een grap van Fawnstep en zou ze hem dan weer in de steek laten? De kater beet op zijn lip en uiteindelijk hield ze halt. Ze leek ergens naar te kijken en Ash stapte wat opzij, maar bleef nog wel op een afstandje. "Euh.. wat is dat?"

Ze keek het bloemetje en ging zo zitten dat Ashdrizzle het nu ook kon zien. "Euh.. wat is dat?" miauwde de tabby vervolgens, duidelijk wat verward. Fawnstep leek naar het bloemetje en toen weer naar Ashdrizzle. "E-een bloem," miauwde ze vervolgens, niet goed wetend waar ze nu precies mee bezig was. Ze keek weer naar het kleine plantje. "Sommige dingen zijn sterker in hun element als de situatie waar ze in zitten eigenlijk niet zo gunstig lijkt.." miauwde ze vervolgens. "Dat vertelde een elder mij ooit toen ik nog kitten was." Ze wees naar het bloemetje en keek toen twijfelend naar Ashdrizzle. Zou hij haar begrepen hebben?

"E-een bloem," Oh.. was.. was dat het? Maar goed, in Leafbare zag je niet zoveel bloemen en misschien wilde Fawnstep dat gewoon laten zijn? "Sommige dingen zijn sterker in hun element als de situatie waar ze in zitten eigenlijk niet zo gunstig lijkt.." Fronsend keek de kater op, waar kwam die wijsheid opeens vandaan? "Dat vertelde een elder mij ooit toen ik nog kitten was." Oh. De kater knikte en richtte zijn blik weer op het blauwe ding. "Oh.. hij is wel mooi, ja." Mompelde hij zachtjes.

"Oh.. hij is wel mooi, ja." mompelde de kater vervolgens zachtjes en ze glimlachte vaag. Hierna zocht haar blik de bloem weer op en keek ze ernaar, niet goed wetend wat te doen nu. Een windvlaag stak op en streek door hun vachten. De poes keek naar Ashdrizzle, gezien een paar donkere dikke wolken hun kant op kwamen. Ze wist het nu al: er kwam weer een sneeuwbui aan. Ze wist dat als ze nu terug naar het kamp zouden gaan ze midden in de storm terecht zouden komen. "Misschien moeten we ergens schuilen.." miauwde ze zacht.

Naja, oké.. het was een bloem midden in Leafbare, een mooie bloem, maar wat moest hij hiermee..? "Misschien moeten we ergens schuilen.." De kater schudde op uit zijn gedachten en keek wat fronsend op naar Fawnstep, maar toen hij naar boven keek, zag hij de donkere wolken over de lucht trekken. "Oh.. uh.. ja.."

De poes keek zoekend rond naar een schuilplaats. "Oh.. uh.. ja.." klonk het toen uit de mond van de kater. Ze voelde een koude bries door haar vacht heen gaan en ze stond op om te kijken of er ergens een hol was waar ze konden schuilen, daar zouden ze dan het veiligst zitten. De poes vond er inderdaad eentje en ze keek naar Ashdrizzle, zwaaide met haar staartje en verdween toen in het hol. De geur die er hing was al oud, zeker van een paar seizoenen geleden, en dus was het er veilig. Ze ging in de ene hoek liggen, zodat Ashdrizzle in de andere kon liggen, gezien ze niet verwachtte dat hij naast haar kwam liggen.

Een paar vlokjes dwarrelden al voor zijn snuit naar beneden en Ash drukte zijn oren tegen zijn nek. Hij wilde hoe dan ook niet met een doorweekte vacht terugkeren in het kamp. Ziek zijn was het laatste wat hij wilde zijn. Snel glipte hij het hol in waar Fawnstep in was gekropen en drukte zich tegen de andere wand, net op tijd, want hij zag de vlokjes steeds meer en meer worden. "Denk je dat we.. hier lang moeten blijven..?" Vroeg hij en wierp een zijwaartste blik op Fawnstep.

De poes zag hoe Ashdrizzle ook naar binnen kwam en zich tegen de andere wand aan nestelde. "Denk je dat we.. hier lang moeten blijven..?" miauwde de kater vervolgens en wierp een blik op haar. Fawnstep keek op en haalde haar schouders op, ze had geen idee hoelang zo'n storm wel niet kon duren. "Ik weet het niet.." miauwde ze en keek toen weer naar buiten, waar de wind gierde en steeds meer vlokjes neerkwamen.

"Ik weet het niet.." Werd er geantwoord met een schouderophaal en wat hopeloos zuchtte Ash en ging wat gemakkelijker liggen. Het was koud hier, zeker omdat de sneeuw zich langzaam begon op te hopen en de koud maar door bleef schemeren. Een rilling gleed over zijn rug en de kater gaf zijn grijze vacht een paar snelle likken. Als ze maar niet ingesneeuwd zouden raken, want aan voedsel ze hier onmogelijk komen. Of je wilde sneeuw eten.

Er viel een ijzige stilte en de poes wierp haar blik op haar pootjes. Ze rilde een beetje door de kou die naar binnen kwam en ze zuchtte een keer, waardoor er kringetjes ontstonden in de lucht. Ze was nog niet helemaal gewent aan het koude weer, en haar vacht beschermde haar niet. Ze sloot haar ogen kort en maakte zich zo klein mogelijk, haar ijsblauwe ogen nog altijd op de grond gericht, om ze dan zo nu en dan eens even te sluiten.

Hij hield zijn blauwe ogen op de vallende sneeuw gericht en hield zijn kop voor een moment buiten het hol om naar de lucht te kijken, maar de moed zonk hem in de poten. Een vol grijs wolkenveld. Damn. Met een zucht trok hij zich weer terug en wierp een blik op de zwarte poes aan de andere kant. Ze.. ging toch niet slapen? Iet wat bezorgd kroop hij op haar af en porde haar zachtjes. "Niet gaan slapen.. straks raak je onderkoeld." Mompelde hij zachtjes en drukte zijn grijze vacht tegen haar aan toen hij weer ging liggen. Nu bleven ze tenminste een beetje warm.

De poes voelde dat haar oogleden langzaam maar zeker steeds verder dicht begonnen te vallen. Ze hoorde pootstapjes en gokte dat Ashdrizzle ging kijken hoe de situatie buiten ervoor stond. Na een tijdje kwamen de pootstapjes haar kant op en een pootje porde zacht in haar pels. "Niet gaan slapen.. straks raak je onderkoeld." mauwde de kater toen en Fawnstep hief haar kopje een beetje. De kater ging naast haar liggen en hun vachten raakten elkaar. Ze voelde meteen dat er nu meer warmte was en drukte zich zacht nog iets tegen de kater aan. "B-bedankt Ash.." mompelde ze zachtjes en legde haar kopje toen zacht op haar poten neer, haar ogen open proberend te houden.

"B-bedankt Ash.." Hoorde hij haar stilletjes naast hem zeggen en de grijze kater haalde zijn schouders wat op, als teken dat het niet veel was geweest. Langzaam begon hij zijn vacht wat te likken, zodat hij nog wel een beetje bewoog, maar niet te veel energie opmaakte. Hopelijk zou dit niet te lang duren, anders zou hij gewoon door de sneeuw heen beuken. Waarom waren ze ook zo ver het territorium ingegaan..?

De zwarte poes nestelde zich nog eens extra tegen de tabby kater aan, wat haar ergens toch wel een fijn gevoel gaf. Ze voelde dat de kater zichzelf aan het wassen was, en ze gaf een paar likken over haar pootje. Deze trok ze na een tijdje weer onder zich terug en liet haar ijsblauwe ogen naar Ashdrizzle gaan. Toen buiten een luid kabaal te horen was kromp de poes wat ineen, ze was nooit z'n held geweest als het op dit soort dingen aankwam. De wind loeide luid en de sneeuw bleef maar vallen.

Toen hij een wat schokkerige beweging naast hem voelde, keek hij verbaasd naar Fawnstep om. Huh? "Wat.. is er? Je wordt toch niet ziek..?" Mompelde hij met een grote frons op zijn gelaat.

"Wat.. is er? Je wordt toch niet ziek..?" mompelde de tabby kater en snel schudde ze haar kopje, om vervolgens wat beschaamd naar haar pootjes te kijken. "N-nee.. ik houd niet echt van dit soort weer.." mauwde ze zacht en toen er nog een hard kabaal klonk buiten maakte ze zich zo klein mogelijk.

"N-nee.. ik houd niet echt van dit soort weer.." De grijze kater spitste zijn oren toen hij een geluid van buiten het hol hoorde, maar toen hij de Warrior naast zich wat in een voelde krimpen, besloot hij op zijn plek te blijven. "Je.. uhm.. kan anders wel even gaan slapen, als je toch moe bent en dan hoef je niet bang te zijn. Ik houd wel in de gaten of je niet te koud wordt. Als je wilt, natuurlijk." Mompelde hij zachtjes en krulde zijn grijze staart langs zijn lijf.

De poes rilde een keer toen er een koude windvlaag het hol in werd geblazen door de sterke wind buiten en kroop nog wat dichter tegen de kater aan. "Je.. uhm.. kan anders wel even gaan slapen, als je toch moe bent en dan hoef je niet bang te zijn. Ik houd wel in de gaten of je niet te koud wordt. Als je wilt, natuurlijk." De poes richtte haar ogen even op de kater en wist nog net een glimlachje op haar gelaat te persen, een dankbare. Hierna legde ze haar kop op haar voorpootjes en krulde ze zich op tegen de kater, om vervolgens zacht weg te doezelen in een lichte slaap. Het voelde vertrouwd en warm bij Ashdrizzle..

Naast hem zag hij dat Fawnstep zich klaarmaakte om iets te gaan slapen en snel wendde hij zijn blik weer af naar het sneeuwende weer buiten. Kon het nu gewoon niet stoppen? Konden de roze bloemetjes nu niet gewoon naar boven schieten met een zonnige zonnetje? Ash zuchtte even en legde zijn kop voor een moment op zijn poten. Toen zijn blauwe ogen naar buiten keken, zag hij een kleine vermindering in de vallende sneeuw. Er was nog een beetje hoop. Zonder dat hij het echt merkte, gleden zijn oogleden dicht en drukte hij zich nog wat tegen Fawnstep aan.

Voorzichtig kroop hij wat naar buiten, er voor zorgend dat Fawnstep niets zou merken en schrok toen hij de bijna zwarte lucht zag. Een paar heldere sterren verlichtten het ShadowClan territorium en de witte sneeuw gaf een mooi effect. Het was al zo laat. Meteen glipte de kater weer naar binnen. Hoe lang waren ze wel niet hier gebleven? Zijn verkleumde spieren begonnen al pijn te doen en zachtjes porde hij Fawnstep wakker. "Het is al nacht, ik denk dat we terug moeten voordat katten ongerust worden." Mompelde hij zachtjes, alsof hij bang was dat iemand hen zou horen.

Onderwerp: Re: When the night falls [Ashdrizzle]