+Goldenkit

Hij liep met grote passen, en ook nog eens heel statig naar zijn broertje toe, hij was groter, imposanter, sterker. Maar dat maakte hem niets uit, Shadekit was zijn broertje, dus Golden zou hem beschermen, wat er ook gebeurde. "Dag Goldenkit" Hij knikte naar zijn broertje, en streek naast hem neer, een glimlach speelde om zijn lippen. Gek genoeg had de ander vast en zeker altijd gedacht dat hij slimmer was dan Golden, en hij liet hem dat maar denken, want hey, hij moest toch beter zijn in iets? "Hey Shade, how are ya?"

ik heb Goldenkit getekend^^:

Hij grinnikte bij de hakkelende reactie van zijn broertje, en gaf hem een goedbedoeld duwtje tegen de zij. "Ik ben het maar hoor," Met zijn felgouden ogen keek hij de grijze kitten aan, en een zekere band werd erin uitgedrukt. "Heb je al veel katten ontmoet?" Vroeg hij, oprecht geïnteresseerd. De kater voelde een soort verantwoordelijkheid voor Shadekit en zijn andere familieleden. Het mocht niet zo zijn dat een van hen het niet goed had in de clan, want dan zou deze stoere kater er wel iets aan doen.

Opnieuw stotterde zijn broertje, hij haalde zijn schouders op en een vage glimlach verscheen op zijn gezicht, hij had zijn best gedaan. De witte kater stond op, en rekte zijn spieren even, waarna hij luisterde naar de vraag van zijn broer. Het antwoord daarop werd verhuld in een lange gaap. "Neee-eee, Ni-ehiet echt," klonk het, voor zover het te verstaan was. Hij richtte zijn gouden ogen weer op zijn broertje en bekeek hem eens goed. "No offense, maar je ziet er vreselijk uit,"

Eindelijk! Hij sprong op en lachte een charmante lach, zijn broertje deed wat, en stotterde ineens een stuk minder. "Kidding, je bent awesome, maar kom op! Dan gaan we wat doen!" Goldenkit sprong op en dartelde weg, vrolijk omkijkend toen hij in het midden van het kamp stond, "Kom je nog?"

Hij vroeg wat ze gingen doen, en dat zette Goldenkit even aan het denken, "We kunnen verstoppertje, haasje, sneeuwgevecht.." Hij was even stil en keek toen mt zijn heldere ogen naar Shadekit, "Wat wíl je doen?" Het spel zou toch nooit leuk worden als zijn broertje er geen lol in had, dus moest ook hij een stem erin hebben.

Al snel had Shade zijn keuze gemaakt, en bleek het dat ze verstoppertje gingen doen. Golden grinnikte, en keek even naar zijn eigen sneeuwwitte vacht, yep, hij was zeker weten in het voordeel. Hij besloot om het Shadekit niet te lastig te maken, en stoof snel weg toen die begon met tellen. Hij rende echter wel eerst een paar rondjes, om te zorgen dat zijn broertje de voetsporen niet meer kon volgen, en koos toen een veilig plekje om op de ander te wachten.

Hij koos een niet al te lastig plekje en hoorde hoe zijn broertje aankondigde dat hij kwam zoeken. Niet veel later keek hij recht in Shade's ogen. Oke, te slecht plekje dus, "Goed zo," zei hij echter, en stond op, "Nu zoek ik wel, ga jij je maar verstoppen,"

Hij zag nog net hoe zijn broertje wegrende, en begon toen met tellen, een, twee, drie, en zo door tot twintig. Daarna riep het katertje "Ik koooom!" En begon op zoek te gaan, maar na een lang tijdje had hij zijn broertje nog niet. Langzaam aan begon het hem te irriteren, en steeds langzamer liep hij rond het kamp, tot hij uiteindelijk gewoon in het midden ging zitten en rondkeek. Waar o waar was Shade?

Eigenlijk had het slimme witte katertje zijn broertje allang gezien, maar wilde zijn mooie idee niet verpesten. Dus wachtte hij nog even, en liep toen rechtstreeks naar de warriors den, waar hij zijn hoofd om het hoekje stak en Shade recht in de ogen keek. "Hola, nu ben jij hem weer," Glimlachte hij, de kitten was gewoon standaard vrolijk, in tegenstelling van sommige anderen in de clan.