~Willowkit~
Stonerain, de mama van de zilvergestreepte kit, rende naar Willowkit toe zodra ze terug was van de jacht. Willowkit slikte moeizaam, zo moeilijk had ze het. Wat moest ze zeggen? Of bettergezegd, wat moest ze niet zeggen? Wie weet wat die oude apprenice nog voor haar in petto had? '
Waren die apprentice weer bezig?' vroeg haar mama, Willowkit deed haar mondje open om direct alles op te biechten, maar ze voelde de ogen van de apprentice nog op haar rug brande. Die moesten hier wel ergens zijn, ze zouden wel zien of te weten komen dat Willowkit hen verklikt had.. nee, ze mocht niets zeggen.
'N..Nee?' mompelde ze. Stonerain likte Willowkit even. Toen ze het bloed en de wonden zag werd haar ogen groot, Willowkit stond wat zenuwachtig heen en weer te draaien. Zo bang was ze. haar mama doorzocht Willowkit van top tot teen, je kreeg er zo'n onbehaagelijk gevoel bij. Zelf Willowkit kon dat wel eens krijgen, toch?
'We gaan zo wel even naar Brindlepool toe', mompelde Stonerain, Willowkit knikte bevestigend
'Ja mama.' meer kon ze niet uitbrengen. Haar poot deed erg veel zeer. Vervolgen pakte Stonerain de kitten bij haar nekvel op en liep naar de nursery, daar bungelde Willowkit dan. Alstublieft, alstublieft! laat de apprentice nu niet kijken! Willowkit schaamde zich heus niet voor haar mama, nee helemaal zelfs niet. Stonerain was de enige kat van de clan die Willowkit -na "het bevallingsongeluk" waarbij haar echt moede, broers, zusjes stierven en de vader op de loop ging- nog wou opvangen. Toen Willowkit en Stonerain bij de medicijncat aankwamen stelde Willows mama een vraag.
'Vertel me maar eens wat er gebeurd is.' zei ze vriendelijk tegen de kitten.
Eu.. Ja? Wat moest ze nu eigenlijk allemaal vertellen?
'Nou, er waren drie apprentices en de ene..' en daar ging ze. Willowkit vertelde alles aan haar mama, tot in de fijnste details. En niet alleen alles van deze pesterij, ook van alle die daarvoor waren gebeurd. Ze werd altijd wat gepest door die mopjes (die echt Geeeeeestig waren, volgens haar dan toch..) en omdat ze altijd zo blij was en omdat ze zo klein was voor haar leeftijd etc..
Had ze nu niet teveel verteld? Wat zou Stonerain nu zeggen of doen? Wat zouden "de pesters" nu doen?
Veel vragen, geen antwoorden.