Stay away from me, im a Monster.{Nightshadow}

Comettail voelde zich vreselijk. Hij was nu weer zichzelf, starclanzijdank. Daarnet had hij een gevecht gehad, met wie en waarom wist hij niet. Dat werd allemaal voor hem verzwegen, door zijn monster dat in hem huisde. Hij haatte Hellfire, alles aan hem. Hoe agressief hij was, zijn hatelijkheid, hij zou een kit kunnen doden zonder blikken of blozen. Het ergste was nog wel dat hij in hetzelfde lichaam zat. Hij was dus ook een monster. Bloed kleefde ook aan zíjn nagels. Hij zuchtte diep, en waste zijn poten in een plas gesmolten sneeuw. Hij trippelde verder, hij most echt zijn hoofd leeg maken. Hij kwam nu aan de rand van Shadowclan territorium, maar dat kon hem niks schelen. Zonder er bij na te denken liep hij door rogue gebied heen. Toen stond hij stil. Hij rook een kattengeur.... Al zijn zintuigen stonden op alert. Het laatste wat hij nu nodig had was een boze rogue. Hij stond klaar om te vluchten, als het nodig was.

Ze moest nu snel zijn, sneller dan dat ze ooit was geweest. Als de kater die haar achtervolgde haar te pakken zou krijgen zou Rachity er zich zeker mee gaan bemoeien. NightShadow zette alles op alles om Rachity binnen haar te houden. Dit was echter makkelijker gezegd dat gedaan. Angst en woede mocht ze nooit tonen. Zodra er ook maar een glimpje van een van die twee dingen zouden verschijnen kon Rachity haar redelijk gemakkelijk over nemen. De kater die haar achter na zat droeg de naam Goliath. Zonder het door te hebben was ze zijn territorium in gelopen. Wat hij blijkbaar niet erg op prijs stelde. Snel draaide ze langs een dikke boom een hoekje om. Het voordeel dat ze had was dat ze niet zo zwaar en groot was als deze kater. Daardoor kon ze haar bochten sneller en makkelijker nemen dan hij. Wat NightShadow niet door had was dat er nog een andere kat in de buurt was. Dit merkte ze namelijk pas toen ze er bijna tegen aan liep. "Pas op!" riep ze hard. Echter was dit net iets te laat, net als haar sprong overigens. Met een van haar achterpoten bleef ze achter de andere zwarte kat hangen. Met een paar koprollen en een flinke wolk zand die opwaaide kwam ze uiteindelijk tot stilstand. Vanuit haar ooghoek zag ze dat Goliath op haar en de andere kat af kwam stoven. Als dat maar goed zou gaan.

OOC: Goliath is een npc, jij mag hem dus ook besturen.
Night heeft een nieuw setje nodig... ga nu maken!

Comettail zag nu twee katten, en een daar van kwam op hem af stromen."Pas op!" Het was een zwarte poes, die in volle vaart struikelde over zijn poot. De kat maakte een paar koprollen die een wolk stof veroorzaakte. Uiteindelijk kwam ze tot stilstand, met een doodsbange blik in haar ogen. Comet keek om en zag de boosdoener: Een grote, gespierde kater zat achter haar aan. Comettail snoof de lucht: Beide rogue. De kater leek woest, en op het moment de zwarte poes aan stukken te scheuren. Niet wetend waarom, ging hij beschermend voor de poes staan. Hij keek de rogue kater boos aan, en blies: "Mag ik vragen waarom jij zomaar een onschuldige poes aanvalt?" Hij was nog zichzelf, daar was hij zeker van. Dat hij zo boos was en zichzelf kon blijven, was voor de zwarte kater een grote stap. De rogue snoof, en zei hooghartig: "Onschuldig? Ze probeerde mijn territorium in te pikken!" Gromde de kater boos. Comet wist niet hoe hij het had. Hij stond tussen de twee rogue's in, kijkend van de een naar de ander. De poes zag er niet gevaarlijk uit..... Lieve, zachte Comettail stond voor een moeilijke keuze. Wie zou hij verdedigen?

Tot haar grote verbazing ging de zwarte kater tussen haar en Goliath in staan. "Mag ik vragen waarom jij zomaar een onschuldige poes aanvalt?" blies hij naar Goliath. O nee dit gaat echt niet goed... bedacht ze zich terwijl ze kort haar poot voor haar ogen hield. Deze dag zat werkelijk vol mer verbazing voor haar. "Onschuldig? Ze probeerde mijn territorium in te pikken!" riep Goliath boos tegen de andere kater in plaats van deze aan te vallen. Voorzichtig stond NightShadow op en schudde het zand uit haar vacht. Met opgeheven kop liep ze in de richting van de twee katers. "Natuurlijk doe ik dat sukkel." zei NightShadow op een sarcastische toon waarna een zucht haar bek verliet. Stay strong, show no fear, and keep it kalm to keep Rachity away, dacht ze. "Luister Goliath, ja ik ken je naam ja, het enige wat ik deed was door jou gebied trekken om naar een ander te kunnen gaan," vertelde NightShadow kalmpjes. Met haar helder blauwe ogen keek ze kort de andere kater aan. "Dankje voor je hulp net," fluisterde ze in zijn oor. Nu richtte ze zich weer op Goliath. Iedereen zou kunnen zien dat hij zeker niet blij was. "Alsof ik dat moet geloven," schreeuwde Goliath richting haar. Hierdoor deukte ze kort in, waarna ze al weer snel rechtop stond. "Zeg zou je niet zo willen schreeuwen, we zijn niet doof hoor!" riep ze terug. Het was niet echt roepen wat ze deed, meer alleen haar stem verheffen. Maar als nog, dat maakte het wel duidelijker voor Goliath dacht ze. Maar of dit wel zo'n slimme actie was...

OOC: AVA af nu OS maken!

De poes achter hem was opgestaan, en zei sarcastisch tegen de kater: "Natuurlijk doe ik dat sukkel." Ze zuchtte, voordat ze vervolgde: "Luister Goliath, ja ik ken je naam ja, het enige wat ik deed was door jou gebied trekken om naar een ander te kunnen gaan," Goliath..... Comettail kende geen rogue's, en had ook geen idee wie de poes was die hij verdedigde. "Dankje voor je hulp net," Fluisterde de zwarte poes achter hem. Toen keek ze Goliath weer aan. "Alsof ik dat moet geloven," Schreeuwde hij. "Zeg zou je niet zo willen schreeuwen, we zijn niet doof hoor!" Riep de rogue. "Bovendien," Comet verhefte zijn stem, "Ben je zo ver ik weet vlakbij shadowclan grens. Ik neem aan dat jij geen clankat bent?" Het was niet precies shadowclan gebied, maar dat kon die kater toch niet weten. Goliath keek nors, en riep: "Ik kom terug!" Comet kon het weinig schelen. Hij keerde zich tot de zwarte poes, maar toen hun ogen ontmoetten, keek hij weg. Eigenlijk zou hij nu weg moeten gaan. Hij was een gevaar voor elke kat, met Hellfire in hem, zal geen kat dat zich op zijn pad bevond ooit veilig zijn. Uiteindelijk mompelde hij: "Geen dank." Hij wist dat hij weg moest, maar bleef staan. Hij keek de poes uiteindelijk vragend aan. "Wat is jou naam?" Vroeg hij. Als hij zijn naam moest vertellen, zou het nogal raar zijn. Twee namen, de poes zou waarschijnlijk denken dat hij gek was. Om eerlijk te zijn dacht hij dat zelf ook. Hoe kon, wat hij beleefde, nou ooit gezond zijn?

~lovely setje!

"Bovendien, ben je zo ver ik weet vlakbij shadowclan grens. Ik neem aan dat jij geen clankat bent?" zei de kater naast haar vervolgens. Kort keek NightShadow de kater aan, dit was nog geen Shadowclan grond dat wist ze heel zeker. Maar toch knikte ze bevestigend. "Ik kom terug!" riep Goliath nog waarna hij weer wegliep. Dit was nog bijzonder goed gegaan. Nu wendde de kater zich tot haar, op het moment dat hun blikken kruiste keek hij echter weer weg. "Geen dank." mompelde de kater even later. "Wat is jou naam?" vroeg hij nu. Wat moest ze hier op antwoorden? Haar eigen naam, de naam van haar alter ego, een verzonnen naam dan maar? Hoe zou de kater reageren als ze vertelde hoe het echt zat met haar. Waarschijnlijk zou hij haar dan raar vinden en weg gaan. Maar dit wilde ze niet, ze had namelijk al een hele tijd geen vriendelijk bezoek meer gehad. Dus had ze wel zin in een praatje maken met een andere kat. NightShadow zuchtte luid, ze kon toch de waarheid beter vertellen. Dan zou ze de kater ook meteen waarschuwen voor wat er zou kunnen gebeuren. "Mijn naam is NightShadow, je zal vast denken; dat is geen naam voor een rogue maar voor een clankat dus zal ik er maar meteen bij zeggen dat ik vroeger in een clan zat," vertelde ze hem rustig. Met haar eigen naam en dit deel van haar geschiedenis had ze totaal geen moeite. Maar wat nu zou komen zou niet heel gemakkelijk zijn. "When you feel my heat, look into my eyes it's where my demons hide," mompelde ze zachtjes terwijl ze haar blik stijf op de grond had gericht. All or nothing then... het zit zo... er zit een soort van een andere kat in mijn lichaam die me nog wel een s wil overnemen. Die heet Rachity, je kunt haar herkennen aan het feit dat mijn blauwe ogen dan groen kleuren. Als je nu me toch accepteert moet je me één ding beloven. Als mijn ogen groen worden, maak je dat je weg komt," vertelde ze terwijl ze de kater probeerde aan te kijken. Zo dat was het dan, haar verhaal was er nu. Nu alleen nog even afwachten hoe de kater hier op zou reageren. En of hij zou blijven of weggaan. Natuurlijk hoopte ze op het eerste en dat hij het niet zo erg vond.

De poes dacht even na, en antwoordde toen: "Mijn naam is NightShadow, je zal vast denken; dat is geen naam voor een rogue maar voor een clankat dus zal ik er maar meteen bij zeggen dat ik vroeger in een clan zat," Nightshadow keek naar de grond, en mompelde: "When you feel my heat, look into my eyes it's where my demons hide," Daarna keek ze Comettail weer aan, en zei: All or nothing then... het zit zo... er zit een soort van een andere kat in mijn lichaam die me nog wel een s wil overnemen. Die heet Rachity, je kunt haar herkennen aan het feit dat mijn blauwe ogen dan groen kleuren. Als je nu me toch accepteert moet je me één ding beloven. Als mijn ogen groen worden, maak je dat je weg komt," Ze keek weer naar de grond. Comet was verstijfd. Had ze nou gezegd wat hij dacht? Hij wist een paar secondenlang niks uit te brengen, en stotterde toen: "E-echt?" Hij keek Nightshadow aan, en begon toen. "Dan gooi ik het er ook maar uit." Een kleine zucht verliet zijn bek, en hij kon niet geloven dat iemand hetzelfde voelde als hij...... "Ik be Comettail. Ik zit in de shadowclan, en...." Hij hervatte moed, "Ik heb hetzelfde wat jij hebt." Hij keek de poes even aan, en sloot toen zijn ogen, voor hij vervolgde: "Hij heet Hellfire. Hij is extreem agressief. Ik heb geen idee hoe hij in mij komt of hoe hij er uit gaat." Hij opende zijn ogen, maar keek de poes niet aan. "Mijn pupillen versmallen, mijn nagels worden langer en blijven uit, ik kan ze niet meer in trekken." Hij keek de zwarte poes recht in haar blauwe ogen. 'Ga niet weg...' Dacht hij wanhopig. Hij had nog nooit iemand ontmoet die hetzelfde had als hij, iemand die hem begreep.......

Een tijdje was het stil, er kwam geen woord van beide kanten. Waarschijnlijk zou de kat zo wel omdraaien en weglopen. Vandaag had ze echter veel geluk en verassingen. "E-echt?" stamelde hij. "Ik be Comettail. Ik zit in de shadowclan, en...." ging hij verder. Het verbaasde NightShadow nog steeds dat hij zich echt aan het voorstellen was. "Ik heb hetzelfde wat jij hebt." Meteen hief NightShadow haar kop weer en keek hem in zijn ogen. Al snel sloot hij deze en ging weer verder. "Hij heet Hellfire. Hij is extreem agressief. Ik heb geen idee hoe hij in mij komt of hoe hij er uit gaat." nu opende de kater zijn ogen weer. Met grote, verbaasde ogen keek NightShadow de kater aan. "Mijn pupillen versmallen, mijn nagels worden langer en blijven uit, ik kan ze niet meer in trekken." maakte hij zijn verhaal af. Met haar ogen vastgehaakt aan de zijne knikte ze kort. Dit kon niet waar zijn, eindelijk had ze een soulmate. Iemand die wist wat ze doormaakte en er zelf ook tegen vocht. Iemand... iemand waarbij ze haar hard kon luchten en wie ze kon vertrouwen. Sinds ze de clan had verlaten had ze amper een normaal gesprek gevoerd, en nu... nu kon dat eindelijk. Langzaam viel ze op haar zij en sloot haar ogen. Eindelijk... eindelijk, was het enige wat ze nog dacht.

De kat sloot haar ogen, en Comet ging voorzichtig naast haar zitten. Hij rolde zijn staart om zijn poten, waarbij hij per ongeluk haar vacht aanrakten. Onmiddellijk steeg het bloed naar zijn wangen en keek hij verlegen naar de grond. Het was fijn om met iemand te praten, al had hij geen idee waar hij moest beginnen. Uiteindelijk, na een tijdje stilte, vroeg hij: "In welke clan zat je?" Hij schuifelde een beetje heen en weer, en vervolgde toen: "En waarom was je weg gegaan?" Eigenlijk kon hij haar antwoord al raden, maar je wist maar nooit, misschien was het anders.

Kort--

Ze merkte dat Comettail naast haar kwam zitten. Toen hij zijn staart om zijn poten sloeg raakte deze haar flank kort. Bij deze aanraking opende haar ogen kort waarna ze ze al snel weer sloot. Snel besefte ze zich dat dit de ook de eerste keer sinds lange tijd was dat een kat haar aanraakte buiten een gevecht. Zachtjes zuchtte ze, Rachity verpeste echt haar leven. "In welke clan zat je?" vroeg de kater waarna hij een beetje op en neer begon te schuifelen. "En waarom was je weg gegaan?" vervolgde hij zijn vraag al snel. Dit was iets waar NightShadow niet graag aan terug dacht. Haar clan... haar familie en vrienden... Ze had deze allemaal achtergelaten zonder ook maar een woord te zeggen. Achteraf had ze daar best veel spijt van gehad. "T-Thunderclan" stamelde ze. Sinds dat ze vertrokken was had ze er moeite mee gehad om het uit te spreken. Spijt had ze zeker, maar het was nu eenmaal het beste zo. "Toen ongeveer twee maanen warrior was nam Rachity me over en vermoorde een van de katten uit de clan. Dit kon ik mezelf niet vergeven en ben die zelfde dag, zonder iets te zeggen de clan verlaten." een luide zucht klonk toen ze dit vertelde. Dat moment zou ze het liefste helemaal vergeten. En haar familie en vrienden ook, dan zou ze in ieder geval geen spijt meer hebben van haar beslissing.

OOC: De reden wist ik wel maar nu moest ik een clan kiezen... nie grappig...

"T-Thunderclan" Stamelde de poes. "Toen ongeveer twee maanen warrior was nam Rachity me over en vermoorde een van de katten uit de clan. Dit kon ik mezelf niet vergeven en ben die zelfde dag, zonder iets te zeggen de clan verlaten." Comettail knikte. Hij begreep het maat al te goed. Elke dag kon Hellfire zomaar in eens naar boven komen, katten verwonden, of erger, doden. Zijn haat voor Hellfire was met de jaren gegroeid, en hij voelde zich een monster. Een demon, een gevaarlijke kat, voor iedereen. Daarom begreep hij heel goed dat Nightshadow haar clan had verlaten. Zelf puzzelde hij hier ook mee, maar het was fijn om iemand naast zich te hebben die hem begreep. Hoe noemde ze dat nou? Soulmates? In elk geval was het fijn om met iemand te praten..... Een korte bries woei door het rogue territorium, en Comet huiverde. Hij ging iets dichter bij Night zitten, om de spaarzame warmte die ze hadden vast te houden. Ze zaten redelijk dicht op elkaar en hun zwarte vachten streken langs elkaar.

ooc; Sorry ;3

Comettail knikte, waarschijnlijk herkende hij dat ergens wel. Het begon steeds kouder te worden in het gebied, zo nu en dan kwam er een ijskoude windvlaag langs waaien. Bij elke windvlaag huiverde NightShadow, het was veel te koud. Op een gegeven moment begon ze het warmer te krijgen. Comettail was dichter bij haar komen zitten en zijn zwarte vacht raakte de hare. Toen ze dit besefte werden haar ogen kort iets groter waarna ze snel weer normaal van grootte werden. Nu begon ze lichtjes te blozen, waarom wis ze eigenlijk niet. Het zal vast wel zijn omdat ik eindelijk een soulmate heb en hij me nu helpt warm te blijven of zo, bedacht NightShadow zich. "Um... Comettail?" begon ze voorzichtig. "Hoe werkt dat bij jou als Hellfire je overneemt?" vroeg ze aan hem. Dit was een gevoelige vraag over een gevoelig onderwerp. Maar het was wel goed om te weten hoe dat bij andere ging. "Ik krijg het gevoel dat er een vuur binnen in me begint te branden en een vreselijk geluid in m'n kop. Beide dingen doen vreselijk veel pijn." zei NightShadow zachtjes. Het was altijd slim om eerst even te zeggen hoe dat bij haar gaat. Dan word het voor de ander ook iets makkelijker om te vertellen. Nieuwsgierig keek NightShadow Comettail aan terwijl ze op een antwoord wachtte.

OOC: hahaha geef nie hoor, dat zou ik toch nog een keer moeten beslissen

Ze zaten stil naast elkaar, en Comettail zag NightShadow lichtjes blozen. Zelf werd hij ook snel rood, maar waarom bloosde deze zwarte poes? Om..... Hem? "Um... Comettail?" Comet keek op en ontmoette NightShadow's ogen. "Hoe werkt dat bij jou als Hellfire je overneemt?" De zwarte kater schuifelde ongemakkelijk heen en weer, hij praatte er niet vaak over. Maar zij wist hoe het voelde...... En bovendien had hij haar ook een behoorlijk pijnlijke vraag gesteld.... "Ik krijg het gevoel dat er een vuur binnen in me begint te branden en een vreselijk geluid in m'n kop. Beide dingen doen vreselijk veel pijn." Zei de poes zachtjes. Daarna keek ze hem nieuwsgierig aan. Comettail was een beetje verbaast, hij wist niet dat het bij haar zo anders voelde. Hij raapte al zijn moed bij elkaar, en begon;
"Het wordt vlekkerig en rood voor mijn ogen, tot ik niks meer zie. Het voelt alsof ik in een zwart gat gezogen wordt, en ik kom er pas weer uit als ik weer mijzelf ben." Hij zuchtte en keek naar NightShadow's glanzende zwarte pels. "Meestal weet ik niks meer van mijn Hellfire tijd. Ik zie alleen het bloed op mijn nagels......" Hij liet zijn kop treurig hangen. Het was verschrikkelijk. "They say its what you make, I say its up to faith," Hij voelde zijn staart langs die van de rogue. "Its woven in my soul, i need to let you go...." Hij fluisterde dit vaak om zich moed in te spreken, en als hij niet kon slapen. Hij hief zijn kop op, en keek de kat naast hem aan. Hij voelde een warme tinteling door zijn lichaam en wist dat zijn wangen nu rood werden.

Even was het stil, waarna Comettail begon te praten. "Het wordt vlekkerig en rood voor mijn ogen, tot ik niks meer zie. Het voelt alsof ik in een zwart gat gezogen wordt, en ik kom er pas weer uit als ik weer mijzelf ben." Even zuchtte hij en keek naar haar pels. Meestal weet ik niks meer van mijn Hellfire tijd. Ik zie alleen het bloed op mijn nagels......" Ze zag dat hij zijn kop liet hangen, dit snapte ze best. Het was zeker niet leuk zo'n tweede persoonlijkheid in je. "They say its what you make, I say its up to faith. Its woven in my soul, i need to let you go...." hoorde ze hem fluisteren. "Your eyes, they shine so bright, I want to save their light. I can't escape this now, unless you show me how" fluisterde ze in zijn oor. Samen stond je sterk en elkaar steunen was belangrijk. "It's important to have people you can tell your problems to. Friends to support you, familie to care for you..." zei ze tegen hem. Zelf had ze dit allemaal niet meer. Maar daar had ze voor gekozen, het was veiliger voor de andere op deze manier. Ook al was dit een stuk nadeliger voor haar. Haar vrienden en familie had ze achtergelaten bij de Thunderclan. Achteraf had ze toch wel afscheid van hun willen nemen. Maar daar was het nu al lang te laat voor. Waarschijnlijk zouden ze haar niet eens meer herkennen en verder zijn gegaan met hun leven.

OOC: Gaan ze nu het liedje Demons fluisteren ofzo? {Found a song for Comet: K L I K}

"Your eyes, they shine so bright, I want to save their light. I can't escape this now, unless you show me how" De zwarte poes zat nu vlakbij hem, en hij voelde zich warm worden. . "It's important to have people you can tell your problems to. Friends to support you, familie to care for you..." Zei ze vervolgens. Hij keek haar aan en glimlachte zwakjes. "But what if the people you trust, are the people you hurt the most....." Hij zuchtte diep. "Ik," Hij dacht aan zijn zusje, zijn aller dierbaarste. "Ik ben blij dat ik je ontmoet heb." Het leek alsof de woorden als water uit zijn mond vloeide. "Ik dacht dat ik de enige was, ik wist niet eens dat andere katten het ook hebben." Hij keek NightShadow aan. "Ik kan nu tenminste praten over..... Mijn probleem." Hij wist niet wat Hellfire er wel niet van zou denken, maar het maakte hem weinig uit. Hij zat rustig, en er was geen kans dat hij ooit naar boven zou komen. Hij was veilig. Hij glimlachte als hij aan die gedachte dacht.

Occ: Thanks for the song! (Lol ik moet nog ff een liedje voor Hellfire, beide liedje heten nu Monster XD)

Comettail keek haar aan en lachte zwakjes. "But what if the people you trust, are the people you hurt the most....." zei hij vervolgens. Dit was ook echt precies de reden waarom zij de clan had verlaten. Een luide zucht verliet zijn bek. "Ik ben blij dat ik je ontmoet heb." zei hij vervolgens tegen haar. NightShadow knikte. "Ins gelijks." zei ze bijna onhoorbaar zacht terug. "Ik dacht dat ik de enige was, ik wist niet eens dat andere katten het ook hebben. Ik kan nu tenminste praten over..... Mijn probleem." vertelde hij aan haar. Zo had zij er ook in het begin een lange tijd over gedacht. Maar in de tijd dat ze Rogue was had ze veel bijgeleerd. Soms meer dan dat ze zou willen... "Ik ben er meer van tegengekomen. Een was totaal gestoord, en vermoorde alles en iedereen uit wilde weg. Daar heb ik een einde aan moeten maken." vertelde ze hem. Een luide zucht verliet haar bek. Dat was nou niet bepaalt haar lievelings herinnering. Het was er een die ze het liefst zo snel mogelijk wilde vergeten. "De andere twee hadden zich overgegeven aan hun wederhelft. Wat er met hun is gebeurt weet ik niet, alles wat ik me herinner was dat ik met een van de twee had gevochten. Maar die leeft nog, dat weet ik heel zeker." besloot ze haar verhaal uiteindelijk. Haar kop stond al de hele tijd omhoog gericht. Haar blauwe ogen speurde de steeds donkerder wordende lucht af. Waarschijnlijk kon het elk moment gaan sneeuwen, regenen of hagelen.

OOC: En ik was alles kwijt, dit is dus de helft van net...

"Ins gelijks." Zei de poes zacht. "Ik dacht dat ik de enige was, ik wist niet eens dat andere katten het ook hebben. Ik kan nu tenminste praten over..... Mijn probleem." "Ik ben er meer van tegengekomen. Een was totaal gestoord, en vermoorde alles en iedereen uit wilde weg. Daar heb ik een einde aan moeten maken." Ze zuchtte, en Comettail zag dat ze hier niet graag aan terug dacht. "De andere twee hadden zich overgegeven aan hun wederhelft. Wat er met hun is gebeurt weet ik niet, alles wat ik me herinner was dat ik met een van de twee had gevochten. Maar die leeft nog, dat weet ik heel zeker." Comet dacht even na, een vraag brandde op zijn tong, maar hij wou de poes niet met die verschrikkelijke gedachten confronteren. "Heb je ooit een onschuldige kat vermoordt?" Meteen wou dat hij het weer had ingeslikt. "Sorry, het spijt me....." De kater keek NightShadow niet aan, hij hoopte dat ze niet boos was. "Ik heb ooit een kat vermoord." Dit was waarom hij Hellfire zo haatte. "Een apprentice nog wel." Hij keek naar zijn ingetrokken nagels, en dacht terug aan het moment. Hij zag de angstige ogen, hij hoorde de angstschreeuw...... Dit was alles wat Hellfire hem liet weten. "Een windclanner op shadowclan gebied." Hij zakte op de grond, het was te veel. Hij staarde naar de grond voor een lange tijd. Hij bessefte dat de zwarte rogue ook nog naast hem zat, en kwam weer overeind. "Sorry." Mompelde hij, en had behoefte aan troost. Hij deed erg zijn best om de tranen binnen te houden, hij ging toch niet janken vlak voor een andere kat?

Heel even was het stil, waarna Comettail een vraag stelde die ze liever niet beantwoorde. "Heb je ooit een onschuldige kat vermoordt?" was de vraag. "Sorry, het spijt me....." zei hij echter al weer snel. Weer was het even stil waarna hij het woord weer nam. "Ik heb ooit een kat vermoord. Een apprentice nog wel. Een windclanner op shadowclan gebied" vertelde hij aan haar. Waarna hij op de grond zakte en een tijdje alleen nog maar naar de grond keek. Even keek NightShadow naar hem, waarschijnlijk kon hij er even niet meer tegen. "Sorry." mompelde hij terwijl hij na een tijdje weer overeind kwam. "Je bent heus niet de enige hoor. Als apprentice heb ik een keer een apprentice en een keer een warrior van een andere clan vermoord. Als warrior heb ik een kater uit mijn ex-clan vermoord. Toen ik er achter kwam wat er gebeurt was ben ik meteen uit de clan vertrokken." vertelde ze aan hem. Even staarde ze de verte in en bidden tot starclan dat deze katten allemaal daar terecht waren gekomen. Toen ze weer naar Comettail keek zag ze dat zijn ogen iets wat waterig waren. "Hey, gaat het wel?" vroeg ze zorgzaam aan hem. Waarschijnlijk had hij het er moeilijk mee dat hij een apprentice had vermoord. Zelf had ze er ook lang een schuldgevoel aan gehad, dat had ze elke keer opnieuw. Het ergste van alles was nog dat ze precies kon zien wat Rachity deed. Dus ook wanneer ze een kat vermoorde. Ze had nu al te veel bloed gezien in haar leven, zelfs te veel voor een Rogue. Maar dit zou ze voorlopig niet aan Comettail vertellen, dit lag nog iets gevoeliger. Er begonnen inmiddels ook een paar tranen achter haar ogen te branden. Dit kwam door al die beelden van alle katten die Rachity ooit vermoord had.

"Je bent heus niet de enige hoor. Als apprentice heb ik een keer een apprentice en een keer een warrior van een andere clan vermoord. Als warrior heb ik een kater uit mijn ex-clan vermoord. Toen ik er achter kwam wat er gebeurt was ben ik meteen uit de clan vertrokken." Ze was even stil, en keek Comettail even aan. "Hey, gaat het wel?" Vroeg ze bezorgd. Hij keek op, en zag dat zij zich ook niet zo goed voelde. "Ja.. Ja, het gaat wel...." Zei hij zacht. Hij keek even naar Night. Zij moest zo veel doorgemaakt hebben.... Hij gaf haar een voorzichtige lik over haar oor. Hij hoopte dat ze dat niet erg zou vinden, het was puur uit begrip, en misschien nog wel wat meer.... Hij zag dat de zon zijn weg naar beneden maakte, maar dat kon hem niks schelen. Hij had voor het eerst in zijn leven iemand ontmoet die hetzelfde voelde als hij. Hij zag op tegen het moment dat hij weer naar clan moest gaan. Hij schuifelde een beetje heen en weer. "Is het niet raar?" Comettail glimlachte verdrietig. "Ik ben het meeste bang voor mezelf....."

NightShadow's blauwe ogen keken naar de ondergaande zon, het zag er prachtig uit. "Ja.. Ja, het gaat wel...." hoorde ze Comettail zachtjes zeggen. Haar gedachtes zaten nog steeds bij die vreselijke beelden. Ze schrok hier echter uit wakker toen Comettail een lik over haar oor gaf. Waarschijnlijk had hij aangevoeld dat ze hier in vast zat en haar er zo uit gehaald. Het was ondertussen al bijna donker, al best een tijdje had geen van beide een woord gezegd. Alles wat ze deden was naar de prachtige zonsondergang kijken. "Is het niet raar? Ik ben het meeste bang voor mezelf....." zei Comettail ineens. NightShadow's blik wende af van de zon en keek in Comet's ogen. "Nee zo raar is dat helemaal niet, nou ja voor mij niet dan, ik heb dat namelijk soms ook. Voor andere zal het wel raar klinken." vertelde ze rustig tegen hem. Waarna ze meteen weer keek naar de zon die inmiddels al weer bijna onder was. Het zou zo donker worden, de hel zou dan uitbreken in het rogue gebied. Hier dacht Night echter op het moment niet aan. Nog steeds was het enige waar ze aan kon denken het feit dat ze eindelijk iemand had om mee te praten.

OOC; ff snel en kort, srry