Walking on ice [&Whole Clan]

Er voegden zich nog een hele boel katten bij het groepje grotere katten, en braafjes bleef Floodedkit bij Fairfaith staan. 'Schaatsen is jezelf voortbewegen op het ijs, het glijd wel heel erg en is best wel koud aan je pootjes, maar het went wel hoor', legde de poes uit. Het jonge poesje gaf een kort maar verhelderend knikje. Het klonk leuk, maar toch wel moeilijk... Ze wist al dat ijs bevroren water was, dat had ze een van de Queens horen vertellen, maar kon je dan.. op water lopen? De gevlekte poes kondigde aan dat als er nog wat warriors bij zouden komen, dat ze zouden vertrekken, en dat gebeurde ook. Zouden ze nu dan gaan vertrekken? Er verscheen een opgewonden glimlach op Flooded's gezichtje. Islandkit had nog een vraag. Ze wilde weten of ze dan ook echt uit het camp zouden gaan. Het werd maar spannender en spannender zeg! Dawnflight, een RiverClan poes die ze herkende, gaf al een antwoord, en Fairfaith bevestigde het nog eens: 'Ja, we gaan naar het meer in het territory, daarom moeten er net genoeg Warriors meegaan. Ik kan jullie niet allemaal op hetzelfde ogenblik in het oog houden wanneer we ernaartoe gaan.' Waauw, dus ze zouden écht het camp uit gaan! 'Zouden alle kittens even op een rijtje kunnen gaan staan, dan kunnen de warriors en apprentices jullie tellen', luidde haar stem. Ze knikte en ging in een rijtje staan. 'Maar we mogen helemaal niet buiten het kamp!', protesteerde Ladykit. Koppig ging de kitten zitten, wou ze nu echt niet mee? "Ladykit, zou ik u mogen mededelen dat we wél het camp uit mogen onder de begeleiding van een warrior? Deze zijn hier nu wel voldoende, maar als u niet mee wilt gaan wij wel alleen, toch?" Ze keek de kitten streng aan, het zag er best schattig uit. 'Als zij zeggen dat het mag, mag het toch? Toch?', vroeg Islandkit. Floodedkit knikte overtuigd. Natuuuurlijk mocht het! 'Is het te laat om mij bij jullie aan te sluiten?', vroeg een zwarte Apprentice. De witte kitten schudde haar hoofdje van nee. "Ik denk van niet", gaf ze als verklaring. Geduldig wachtte ze af op het vertrek.

Zijn oren gespitst, zijn passen versneld, maar toch gewoon in een loop-pas. Hij hoorde vreugde, en vreugde was waar hij van hield. Dát was zijn hart. Blijheid, glimlachen, lachen, alles wat daar mee te maken heeft. Toch verzette hij zijn pas in een drafje en kwam toen aan bij alle blije gezichtjes. En toen vingen zijn ogen op waarom iedereen zo blij was. Iiiijjsss! Riep het stemmetje in zijn hoofd en hij rende ernaartoe. Zijn onhandigheid was hem weer voor en hij viel op zijn kont, gleed een paar meter verderop, maakte en koprol en kwam toen weer op vier poten terecht. Hij lachte om zijn actie. "Oops."

Met een gedwongen glimlach liep de poes langs de rivier alles was bevroren, ze kon dus geen vis vangen, en voor de rest was er ook geen land prooi aanwezig. Toen Silverstream verder liep hoorde ze luide geluiden, gelach, geschreeuw. Het klonk vrolijk.
Uit nieuwsgierigheid kwam ze dichter bij. En toen zag ze het, allemaal katten vrolijk op het ijs, er waren zelfs kittens. Verschillende katten hadden haar al gezien, dus om er bij weg te lopen zou raar zijn, dus besloot ze zelf ook dichter bij te komen. Ze stapte op het ijs, maar gleed bij de eerste stap al uit. "Kijk uit!" Miauwde ze toen ze recht op een kat af stoof.

Swiftkit zag de groep en hoorde se praten over schaatsen en over buiten het kamp zijn. Daar moet ik bij zijn, dacht Swiftkit. Ze stoof er heen ...Of meer struikelde er heen want ze had niet veel grip op de sneeuw. "Ik wil mee! Ik wil mee!" Schreeuwde ze terwijl ze vlak voor Fairfaith omviel. Ze keek op naar de poes en glimlachte naar haar. "Heh sorry..." zei ze.

Het merendeel van de kittens bleek het niet met haar eens te zijn. "Nou.. Goed dan." Mopperde ze met lichte twijfel in haar stem. Een aantal andere katten voegde zich bij de groep. Een warrior die een onhandige entree maakte, waarop Lady afkeurend snoof. Een andere, zilver met witte kat, was ook niet geweldig goed bezig. Ook deze kat struikelde en gleed uit. Er kwam nog een kat bij. Wéér eentje die niet fatsoenlijk kon lopen. Het was Swiftkit. Een oranje gestreept poesje van 2 moons oud. Eeh, jong. Swiftkit struikelde onhandig naar het groepje. "Ik wil mee! Ik wil mee!" Schreeuwde ze terwijl de kitten vlak voor Fairfaiths neus tot stilstand kwam. Ze viel recht met haar snuit in de sneeuw.

~Nathalie, volgens mij zitten ze nog niet op het ijs ^^"

Er kwamen nog 3 katten bij, die allemaal een stuntelige entreé maakten: een zwart-witte kater die een koprol maakte en daarna weer op zijn poten terechtkwam, een zilvergrijze poes die over een ijsplek gleed en een rosse kitten die recht in de sneeuw plofte. Vrolijk begroette Islandkit hen allemaal. Daarna draaide ze zich naar Fairfaith. "Wanneer vertrekken we?", vroeg ze terwijl ze haar kopje een beetje scheef hield. Ze wou eindelijk het territorium verkennen! Eigenlijk was ze nog lang geen apprentice, tot haar grote spijt. Ze snapte niet waarom je pas op je 6 moons mocht beginnen, maar ze zeurde niet. Ze had het goed als kitten!

Fantasykit keek met grote ogen om zich heen. Een klein rood poesje vroeg of ze ook mee mocht. Fantasykit glimlachte, als zij mee mocht, zou ze ook wel meemogen. Ze zag verschillende katten vallen. Het kleine poesje keek onzeker naar haar pootjes. Ze wou niet vallen. Het zag er pijnlijk uit. Verlangend keek ze naar de ontstuimige kittens. Was ze ook maar zo spontaan. De kitten zag dan Ladybug eindelijk het schaatspartijtje buiten het kamp goedkeurde. 'Wanneer vertrekken we?' vroeg een van de andere. Fantasykit slikte. Ze was niet meer zo zeker of ze wel mee wou. ze kon helemaal niet schaatsen! Al wist ze dat de anderen dat ook nog niet hadden gedaan,het bleef eng om te lopen op wat water was. het grijze poesje twijfelde. Ze had nu een besluit genomen, ze zou zich daaraan vasthouden ook! Dacht ze. Verlegen trippelde ze wat rond. Ze zag een warrior staan en schuifelde wat dichtbij. Met grote ogen keek ze naar de poes. 'Wil jij me straks leren schaatsen?' Vroeg ze met een hoog stemmetje. Verwachtingsvol keek ze haar aan. Ze wist niet eens hou ze heette, slecht in namen was ze altijd geweest.

Extra: het maakt totaal niet uit wie de warrior is, ze weet het zelf niet.

"Wanneer vertrekken we?" Ladykit ergerde zich aan de ongeduldigheid van Island. Zelf vond ze het doodeng. "Weet u zeker dat het mag?" Probeerde ze de Queen over te halen toch te blijven. Stiekem was ze toch wel benieuwd naar de wereld buiten het kamp, maar ze waren nu bezig een regel te overtreden! Regels waren er niet voor niets. Er was een reden dat die naïeve kittens het kamp niet uit mochten. Zelf was ze wel slim genoeg om netjes ín het kamp te blijven, het kon daarbuiten héél gevaarlijk zijn! Misschien was ze wel de slimste kitten van heel nursery.. Ja, dat moest wel! Afkeurend keek ze toe hoe een grijze kitten naar en warrior schuifelde en die vroeg om haar te leren schaatsen. Ze wist zeker dat het haar zou lukken om te schaatsen. Als je slim was, dan kon je alles!

Wretchedpaw hoorde een hoop geroesemoes vanuit de nursery komen terwijl ze zich buiten zat te vervelen. Haar nieuwsgierige blik keek naar de nursery, waar zich ondertussen een paar katten hadden verzameld. Ze stond op en liep naar de nusersery. Terwijl ze dichterbij kwam hoorde ving ze het woord schaatsen duidelijk op. ''Schaatsen!'' Dacht ze. Dat wilde ze al een hele tijd doen. Ze liep de nursery binnen en zag kittens en katten staan. ''Ik ga ook mee schaatsen!'' Zei ze volmoed. Terwijl Wretchedpaw dat zei maakte ze een klein vreugde sprongetje.

Er was een kitten die al meteen in protest ging: 'Maar we mogen helemaal niet buiten het kamp!' Een andere kitten gaf meteen antwoord, het was Floodedkit: 'Ladykit, zou ik u mogen mededelen dat we wél het camp uit mogen onder de begeleiding van een warrior? Deze zijn hier nu wel voldoende, maar als u niet mee wilt gaan wij wel alleen, toch?' Flooded was een erg formele kitten, maar ook wel erg beleefd, dat was erg aangenaam, moest ze toe geven. 'Als zij zeggen dat het mag, mag het toch? Toch?', miauwde het kleintje vragend. Fairfaith knikte met een zachte glimlach. "Als er warriors bijzijn, mogen kittens het camp wel uit hoor. En zelfs de Medicine Cat gaat mee, dus als er iets zou gebeuren kan die je meteen verzorgen. Wees maar niet bang, het is niet gevaarlijk", stelde ze de kittens gerust. Nu gingen ze een voor een in het rijtje staan, het was eigenlijk best wel een schattig beeld. Een Apprentice kwam op het groepje afgelopen, ze was volledig zwart. 'Is het te laat om mij bij jullie aan te sluiten?', klonk haar stem. "Nee hoor, je kan nog mee!" Een grote warrior kwam plots aangerold, maar kwam toch weer op zijn vier poten terecht. Het was Highfive, die zichzelf wat zat uit te lachen. 'Oops.' Fairfaith draaide zich om. "Wil je graag mee gaan schaatsen?", vroeg ze met een vriendelijke glimlach. 'Ik wil mee! Ik wil mee!', schreeuwde een enthousiaste kitten achter haar. Ze knikte naar het rosse poesje. 'Heh sorry...', miauwde de kitten vervolgens. De gevlekte poes haalde haar schouders even op; ze wist niet eens waarom het kleintje sorry zou moeten zeggen. Ladykit had zich overgegeven, en nu stonden wel bijna alle kittens verzameld in het rijtje. 'Wanneer vertrekken we?', vroeg Islandkit een beetje ongeduldig. "We gaan meteen vertrekken, eerst ga ik jullie nog even tellen", verklaarde Fairy. 'Weet u zeker dat het mag?', vroeg Ladykit opnieuw. Overtuigd knikte de poes naar het kittentje: "Ja, het mag!" Ze begon een tikkeltje ongeduldig te worden nu... 'Ik ga ook mee schaatsen!', mauwde Wretchedpaw. Nu waren ze zeker met voldoende warriors en apprentices. Ze begon de kittens te tellen, en gaf nog een knik. "Elke kitten kiest een Warrior of Apperntice uit. Je blijft de hele heen en terug reis bij die Apprentice of Warrior. De Warriors en Apprentices, verlies je kitten NIET uit het oog!", miauwde ze luid. Zelf ging ze bij Ladykit staan. "Is het goed als jij met mij meegaat? Dan mag je voorop lopen en ik zal je héééél goed beschermen!", beloofde Fairfaith aan Lady. Rustig begon ze te stappen, het camp uit.
[-Time Skip-]
Eindelijk kwamen ze aan bij de rivier, en ondertussen waren de meeste kittens al erg vermoeid... Ach, ze zouden het wel volhouden, en op de terugreis kon hun Warrior of Apprentice hen wel dragen, dat was niet zo vermoeiend. "Oké, de kittens mogelijk allemaal even terug op een rijtje gaan staan. We gaan jullie eerst nog een keertje tellen, en dan mogen jullie samen met je Warrior of Apprentice het ijs op", miauwde de gevlekte RiverClan poes. Wanneer alle kittens een rijtje gevormd hadden, telde ze ze snel en knikte in de richting van de Warriors en Apprentices. "Ze zijn er nog allemaal bij!", miauwde ze met een glimlach. "Jullie mogen héél voorzichtig gaan schaatsen."

Tags; Alle katten die mee zijn
Note; Ik heb even wat geskipt, anders zou het topic echt super lang gaan worden.. xD
Words; 557

Spring zat te kijken naar de katten die op het ijs bezig waren. Hij wist niet of hij mee ging vissen op het ijs want de vorige keer was hij door het ijs gezakt. Hij ging maar jagen. Terwijl hij door de sneeuw ploeterde luisterde hij goed of hij verdachte geluiden hoorde. Ja hoor, daar hoorde hij het geluid van een kip. Zachtjes sloop hij naar de kip toe. Hij zag de kip al. Toen hij de kip wilde vangen hoorde hij een bekent geluid nog een kip dat is geluk. Hij ving de kip en legde hem bij een boom neer. Daarna ving hij ook de andere kip alleen was dat niet een kip maar een haan. Die zijn wel moeilijker te vangen maar was wel veel groter en had veel meer vlees. Met de kip en de haan in zijn bek liep hij naar de clan en legde hem op de prooistapel. Hij ging maar weer terug naar het ijs. Een kitten kwam op hem afgelopen en vroeg waar hij was geweest. Ik ben op jacht geweest. De kitten vroeg of hij hem op het ijs wilde afduwen zodat hij over het ijs kon glijden. Spring duwde hem het ijs op. De kitten schreeuwde het uit van de pret. Spring moest lachen.

Beste Spring,

Ten eerste, welkom op Warrior Cats en leuk dat je lid bent geworden! Mijn naam is Babs en ik ben één de administratoren van Warrior Cats. Ik en natuurlijk de rest van het forum hopen je hier nog vaak te zien en vergeet niet een voorsteltopicje aan te maken zodat we je kunnen leren kennen!

Ik plaats dit bericht ook eventjes vanwege je post hier. Dit is een topic voor leden van de Riverclan. Helaas is jouw kat hier (nog) geen lid van en mag je hier dus nog geen berichtje plaatsen. Om lid te worden van de Riverclan, kun je je aanmelden in het aanmeldtopic (Klik hier). Zoals je misschien ook al opgevallen is, heb je hiervoor ook een clannaam nodig. Een Clannaam bestaat uit twee Engelse Engelse woorden die te maken hebben met de natuur (Zoals Moonflame, Squirrelwhisker, Lightningstripe en dergelijke). Maar geen nood, als je me eventjes een berichtje stuurt, zal ik je gebruikersnaam voor je veranderen. We hebben hier sowieso op Warrior Cats een gids voor nieuwe mensen, deze kun je hier vinden!

Verder ben je al goed bezig met je RPG bericht zie ik, probeer alleen wel als je kat iets zegt dit tussen "aanhalingstekens te plaatsen." ^-^

Gelieve op dit berichtje via een Privebericht te reageren, reacties op dit bericht in dit topic zelf zullen behandeld worden als spam. ^^

Alvast bedankt voor het begrip!

Strawberry/Babs

Spring ging toch maar vissen op het ijs. Terwijl hij een wak aan het maken was kwam de kitten weer. "Kun je me leren vissen?" vroeg die. "Ja hoor, let maar op"zei Spring en hij maakte nog een wak alleen wat kleiner voor de kitten. "Je wacht tot je beweging in het water ziet. Naarmate..." En hij werd onderbroken door de kitten:"kan het niet wat sneller?" Ja hoor,"antwoordde spring," de vis komt naar boven en je slaat met je poot de vis op het land of in dit geval op het ijs. Zie je hoe makkelijk het gaat." Het kleintje deed hem precies na. En ja hoor er lig binnen een paar seconden een vis op het ijs. "Je bent een natuurtalent." Dankjewel." Zei het kleintje en hij liep naar zijn moeder toe met de vis in zijn bek. De kitten keek nog een keer achterom en liep toen met zijn moeder naar het kamp. "Wat een leuk kleintje,"dacht spring. De kitten en zijn moeder waren inmiddels in het kamp verdwenen. Spring ging weer verder met vissen.

Naturekit stormde de Nursery uit. "WACHT! Ik wil ook mee!! "Hey, waar ga jij naar toe?" ze hoorde de andere katten roepen, maar dat kon haar niks schelen. Vanmorgen was er geen enkele kitten in de Nursery. de Queens hadden gezegd dat ze zouden schaatsen, BUITEN HET TERRITORIUM! Ze zou zo graag mee willen, maar ze waren al vertrokken. Ze rende door de kamp ingang, opzoek naar de rivier. Ze hoorde opgewonden gepiep van kittens en volgde dat. Ze zag een grote groep katten en sprong er op af.... Maar ze sprong mis... ze sprong recht op de rivier af en landde. Naturekit hield haar adem in. Ze verwachtte elk moment te moeten zwemmen. Maar er gebeurde niks. Ze bleef gewoon staan. Naturekit opende haar ogen en keek de kits en warriors beschaamt aan. Ze had het verpest, iedereen zou haar stom en onhandig vinden. "Sorry..." mompelde ze. Ze ging van de rivier af en de waterkant op, terwijl er tranen over haar wangen bigelden.

Springleaf bracht de vissen naar de prooistapel. Daar was de kitten weer. "Kijk mam, dat is de gene die mij heeft leren vissen." "Oh, hai springleaf. Stoorde hij je niet?" Zei de moeder. "Nee hoor, ik vond het wel leuk om hem het te leren,antwoordde hij, volgensmij vind hij het heel leuk.

Springleaf lag lekker in het zonnetje die tijdens de bladkaal scheen. Zonder zorgen en zonder lasten. Hij deed èèn oog open en zag kittens/poezen en katten schaatsen bij het laatste licht van de zon. Hij liep langzaam terug naar het kamp. Daar ging hij liggen en sliep vrijwel daarna. Iedereen gilde in paniek. Er was een zware sneeuwstorm het kamp was al bedolven onder een dik pak sneeuw. Springleaf begon meteen te helpen. Daar zag hij het kopje van de kitten. Hij rende er op af. Hij pakte het katje op, het was flauwgevallen. Hij kwam al weer bij." Bedankt dat je me gered hebt" zei die en hij rende het kamp uit. Springleaf zakte de sneeuw in." Help!!! Help me!!!" Hij schreeuwde het uit maar het was te laat hij was te ver in de sneeuw gezakt. Hij schrok wakker,"gelukkig het was maar een droom. Hij ging maar weer slapen.

Fairfaith vertelde een heel verhaal over elkaar in de gaten houden voor ze naar Ladykit liep. "Is het goed als jij met mij meegaat? Dan mag je voorop lopen en ik zal je héééél goed beschermen!" Ze behandelde haar als een kitten, iets wat ze niet zo op prijs stelde. Maar de schildpad kitten knikte kortaf terwijl ze toekeek hoe de andere katten ook een 'partner' zochten. Met kleine stapjes trippelde Lady ietsje achter de poes terwijl ze dichter bij het riet kwamen. Even hield ze zich in toen ze voor de ingang kwamen, waardoor er een kitten tegen haar opbotste. Snel rende Lady naar voren zodat ze niet nog een keer bijna werd platgelopen. Het duurde langer dan ze had verwacht. Véél langer.. Af en toe mopperde ze wat. Meestal kreeg ze dan een beboedigend klopje van Fairfaith of de warrior achter haar. De grond voor haar leek na een tijdje te veranderen. De witte sneeuw met af en toe een stuk platgelopen zand ging ineens omlaag. Op de plek waar het zijn dieptepunt had bereikt liep de grond weer recht, maar hij was niet meer wit. Hij was een beetje blauw en glom. Nieuwsgierig, maar toch op haar hoede liep ze er een stukje naartoe. Aarzelend keek Lady naar beneden, om vervolgens met een kort gilletje weg te stormen. Ze had een vis gezien.. Ónder de grond! "Oké, de kittens mogelijk allemaal even terug op een rijtje gaan staan. We gaan jullie eerst nog een keertje tellen, en dan mogen jullie samen met je Warrior of Apprentice het ijs op" Netjes ging de kitten in het rijtje zitten, maar lang niet zo recht als normaal. Ze hield haar blik op de grond onder haar gericht terwijl Fairfaith de kits telde. "Ze zijn er nog allemaal bij!" Hoorde ze een opgeluchte stem. Ladykit zuchtte zachtjes. Wat dacht ze anders, zó dom waren die kittens nou ook weer niet. Ze hadden heus wel door dat ze niet zomaar konden weglopen. "Jullie mogen héél voorzichtig gaan schaatsen." Zei Fairfaith weer. "WACHT! Ik wil ook mee!!" Verbaasd keek Ladykit op toen ze een grijs figuurtje naar beneden zag stormen. "Eehm.." Aarzelend liep ze naar Fair toe. "Daar komt nog iemand aan." Zei ze met een knikje richting de nieuweling. Een tikkeltje jaloers keek ze toe hoe de andere kittens langzaam richting het ijs gingen. Ineens leken ze het niet meer zo spannend en leuk te vinden. Een zwak glimlachje kwam op Lady's snuitje toen ze dacht aan hoe zij dadelijk op het ijs zou staan. Nu kon ze de andere goed bestuderen nu haar partner bezig was met de nieuwe kitten. Als zij dadelijk op het ijs zou staan zou ze langs schrijden als een koningin, terwijl de rest wanhopige pogingen maakte zich voort te bewegen op de nieuwe ondergrond.

~Springleaf, het is de bedoeling dat je alles in één post zet hé? ^^"
OMFG, hoeveel woorden heb ik wel niet!? :O
Edit: 469 O-O Ik weet zeker dat ik mijn record heb verbroken.

Silverkit was een beetje aan de zijlijn blijven kijken toen de kittens werden verzameld om te gaan schaatsen. Stiekem had hij wel zin, maar toch meldde hij zich niet aan, hij wist zelf eigenlijk ook niet zo goed waarom. Maar toen de kittens en katten verdwenen waren en hij zich weer begon te vervelen kreeg hij spijt. Dit was misschien wel de enige keer dat hij buiten het kamp mocht komen voor hij apprentice werd. Hij had wel een aantal keren naar buiten het kamp gelopen, maar was dan altijd weer beschaamd terug gerend, terwijl hij zichzelf in stilte uitschold voor bangerik. Op dat moment zag hij een andere grijze kitten die de rest achterna rende, schreeuwend: " WACHT! Ik wil ook mee!!" Opgewonden begon Silver achter hem aan te rennen. Misschien kon hij nu toch nog schaatsen!

Naturekit zat beschaamd aan de over van de rivier. Ze keek naar de shaatsende katten en voelde zich alleen. Er was geen warrior meer over die haar kon helpen, dus nu kon ze niet schaatsen. Ze was ZO stom. Eerste keer buiten het territorium en meteen al verknalt. Ze keek naar een kitten die ze herkende als Ladykit, die nu met een warrior het ijs opging. Verdrietig keek ze naar zichzelf in de weerspiegeling van het ijs. Toen ze omkeek zag ze een al iets oudere kit, die ze niet kende. "H-hoi...." mompelde ze. "Ik ben Naturekit, e-en jij?"

Springleaf liep naar Naturekit toe." Wil je ook schaatsen? Ik vond het zielig voor je dat je niet kon schaatsen." Hij ging maar even zitten."Au, waarom liggen hier overal doornen, dit is al de vierde keer dat ik op een doorn ben gaan zitten."

Onderwerp: Re: Walking on ice [&Whole Clan]