Walking on ice [&Whole Clan]

Er kwamen nog 3 katten bij, die allemaal een stuntelige entreé maakten: een zwart-witte kater die een koprol maakte en daarna weer op zijn poten terechtkwam, een zilvergrijze poes die over een ijsplek gleed en een rosse kitten die recht in de sneeuw plofte. Vrolijk begroette Islandkit hen allemaal. Daarna draaide ze zich naar Fairfaith. "Wanneer vertrekken we?", vroeg ze terwijl ze haar kopje een beetje scheef hield. Ze wou eindelijk het territorium verkennen! Eigenlijk was ze nog lang geen apprentice, tot haar grote spijt. Ze snapte niet waarom je pas op je 6 moons mocht beginnen, maar ze zeurde niet. Ze had het goed als kitten!

Fantasykit keek met grote ogen om zich heen. Een klein rood poesje vroeg of ze ook mee mocht. Fantasykit glimlachte, als zij mee mocht, zou ze ook wel meemogen. Ze zag verschillende katten vallen. Het kleine poesje keek onzeker naar haar pootjes. Ze wou niet vallen. Het zag er pijnlijk uit. Verlangend keek ze naar de ontstuimige kittens. Was ze ook maar zo spontaan. De kitten zag dan Ladybug eindelijk het schaatspartijtje buiten het kamp goedkeurde. 'Wanneer vertrekken we?' vroeg een van de andere. Fantasykit slikte. Ze was niet meer zo zeker of ze wel mee wou. ze kon helemaal niet schaatsen! Al wist ze dat de anderen dat ook nog niet hadden gedaan,het bleef eng om te lopen op wat water was. het grijze poesje twijfelde. Ze had nu een besluit genomen, ze zou zich daaraan vasthouden ook! Dacht ze. Verlegen trippelde ze wat rond. Ze zag een warrior staan en schuifelde wat dichtbij. Met grote ogen keek ze naar de poes. 'Wil jij me straks leren schaatsen?' Vroeg ze met een hoog stemmetje. Verwachtingsvol keek ze haar aan. Ze wist niet eens hou ze heette, slecht in namen was ze altijd geweest.

Extra: het maakt totaal niet uit wie de warrior is, ze weet het zelf niet.

"Wanneer vertrekken we?" Ladykit ergerde zich aan de ongeduldigheid van Island. Zelf vond ze het doodeng. "Weet u zeker dat het mag?" Probeerde ze de Queen over te halen toch te blijven. Stiekem was ze toch wel benieuwd naar de wereld buiten het kamp, maar ze waren nu bezig een regel te overtreden! Regels waren er niet voor niets. Er was een reden dat die naïeve kittens het kamp niet uit mochten. Zelf was ze wel slim genoeg om netjes ín het kamp te blijven, het kon daarbuiten héél gevaarlijk zijn! Misschien was ze wel de slimste kitten van heel nursery.. Ja, dat moest wel! Afkeurend keek ze toe hoe een grijze kitten naar en warrior schuifelde en die vroeg om haar te leren schaatsen. Ze wist zeker dat het haar zou lukken om te schaatsen. Als je slim was, dan kon je alles!

Wretchedpaw hoorde een hoop geroesemoes vanuit de nursery komen terwijl ze zich buiten zat te vervelen. Haar nieuwsgierige blik keek naar de nursery, waar zich ondertussen een paar katten hadden verzameld. Ze stond op en liep naar de nusersery. Terwijl ze dichterbij kwam hoorde ving ze het woord schaatsen duidelijk op. ''Schaatsen!'' Dacht ze. Dat wilde ze al een hele tijd doen. Ze liep de nursery binnen en zag kittens en katten staan. ''Ik ga ook mee schaatsen!'' Zei ze volmoed. Terwijl Wretchedpaw dat zei maakte ze een klein vreugde sprongetje.

Er was een kitten die al meteen in protest ging: 'Maar we mogen helemaal niet buiten het kamp!' Een andere kitten gaf meteen antwoord, het was Floodedkit: 'Ladykit, zou ik u mogen mededelen dat we wél het camp uit mogen onder de begeleiding van een warrior? Deze zijn hier nu wel voldoende, maar als u niet mee wilt gaan wij wel alleen, toch?' Flooded was een erg formele kitten, maar ook wel erg beleefd, dat was erg aangenaam, moest ze toe geven. 'Als zij zeggen dat het mag, mag het toch? Toch?', miauwde het kleintje vragend. Fairfaith knikte met een zachte glimlach. "Als er warriors bijzijn, mogen kittens het camp wel uit hoor. En zelfs de Medicine Cat gaat mee, dus als er iets zou gebeuren kan die je meteen verzorgen. Wees maar niet bang, het is niet gevaarlijk", stelde ze de kittens gerust. Nu gingen ze een voor een in het rijtje staan, het was eigenlijk best wel een schattig beeld. Een Apprentice kwam op het groepje afgelopen, ze was volledig zwart. 'Is het te laat om mij bij jullie aan te sluiten?', klonk haar stem. "Nee hoor, je kan nog mee!" Een grote warrior kwam plots aangerold, maar kwam toch weer op zijn vier poten terecht. Het was Highfive, die zichzelf wat zat uit te lachen. 'Oops.' Fairfaith draaide zich om. "Wil je graag mee gaan schaatsen?", vroeg ze met een vriendelijke glimlach. 'Ik wil mee! Ik wil mee!', schreeuwde een enthousiaste kitten achter haar. Ze knikte naar het rosse poesje. 'Heh sorry...', miauwde de kitten vervolgens. De gevlekte poes haalde haar schouders even op; ze wist niet eens waarom het kleintje sorry zou moeten zeggen. Ladykit had zich overgegeven, en nu stonden wel bijna alle kittens verzameld in het rijtje. 'Wanneer vertrekken we?', vroeg Islandkit een beetje ongeduldig. "We gaan meteen vertrekken, eerst ga ik jullie nog even tellen", verklaarde Fairy. 'Weet u zeker dat het mag?', vroeg Ladykit opnieuw. Overtuigd knikte de poes naar het kittentje: "Ja, het mag!" Ze begon een tikkeltje ongeduldig te worden nu... 'Ik ga ook mee schaatsen!', mauwde Wretchedpaw. Nu waren ze zeker met voldoende warriors en apprentices. Ze begon de kittens te tellen, en gaf nog een knik. "Elke kitten kiest een Warrior of Apperntice uit. Je blijft de hele heen en terug reis bij die Apprentice of Warrior. De Warriors en Apprentices, verlies je kitten NIET uit het oog!", miauwde ze luid. Zelf ging ze bij Ladykit staan. "Is het goed als jij met mij meegaat? Dan mag je voorop lopen en ik zal je héééél goed beschermen!", beloofde Fairfaith aan Lady. Rustig begon ze te stappen, het camp uit.
[-Time Skip-]
Eindelijk kwamen ze aan bij de rivier, en ondertussen waren de meeste kittens al erg vermoeid... Ach, ze zouden het wel volhouden, en op de terugreis kon hun Warrior of Apprentice hen wel dragen, dat was niet zo vermoeiend. "Oké, de kittens mogelijk allemaal even terug op een rijtje gaan staan. We gaan jullie eerst nog een keertje tellen, en dan mogen jullie samen met je Warrior of Apprentice het ijs op", miauwde de gevlekte RiverClan poes. Wanneer alle kittens een rijtje gevormd hadden, telde ze ze snel en knikte in de richting van de Warriors en Apprentices. "Ze zijn er nog allemaal bij!", miauwde ze met een glimlach. "Jullie mogen héél voorzichtig gaan schaatsen."

Tags; Alle katten die mee zijn
Note; Ik heb even wat geskipt, anders zou het topic echt super lang gaan worden.. xD
Words; 557

Spring zat te kijken naar de katten die op het ijs bezig waren. Hij wist niet of hij mee ging vissen op het ijs want de vorige keer was hij door het ijs gezakt. Hij ging maar jagen. Terwijl hij door de sneeuw ploeterde luisterde hij goed of hij verdachte geluiden hoorde. Ja hoor, daar hoorde hij het geluid van een kip. Zachtjes sloop hij naar de kip toe. Hij zag de kip al. Toen hij de kip wilde vangen hoorde hij een bekent geluid nog een kip dat is geluk. Hij ving de kip en legde hem bij een boom neer. Daarna ving hij ook de andere kip alleen was dat niet een kip maar een haan. Die zijn wel moeilijker te vangen maar was wel veel groter en had veel meer vlees. Met de kip en de haan in zijn bek liep hij naar de clan en legde hem op de prooistapel. Hij ging maar weer terug naar het ijs. Een kitten kwam op hem afgelopen en vroeg waar hij was geweest. Ik ben op jacht geweest. De kitten vroeg of hij hem op het ijs wilde afduwen zodat hij over het ijs kon glijden. Spring duwde hem het ijs op. De kitten schreeuwde het uit van de pret. Spring moest lachen.

Beste Spring,

Ten eerste, welkom op Warrior Cats en leuk dat je lid bent geworden! Mijn naam is Babs en ik ben één de administratoren van Warrior Cats. Ik en natuurlijk de rest van het forum hopen je hier nog vaak te zien en vergeet niet een voorsteltopicje aan te maken zodat we je kunnen leren kennen!

Ik plaats dit bericht ook eventjes vanwege je post hier. Dit is een topic voor leden van de Riverclan. Helaas is jouw kat hier (nog) geen lid van en mag je hier dus nog geen berichtje plaatsen. Om lid te worden van de Riverclan, kun je je aanmelden in het aanmeldtopic (Klik hier). Zoals je misschien ook al opgevallen is, heb je hiervoor ook een clannaam nodig. Een Clannaam bestaat uit twee Engelse Engelse woorden die te maken hebben met de natuur (Zoals Moonflame, Squirrelwhisker, Lightningstripe en dergelijke). Maar geen nood, als je me eventjes een berichtje stuurt, zal ik je gebruikersnaam voor je veranderen. We hebben hier sowieso op Warrior Cats een gids voor nieuwe mensen, deze kun je hier vinden!

Verder ben je al goed bezig met je RPG bericht zie ik, probeer alleen wel als je kat iets zegt dit tussen "aanhalingstekens te plaatsen." ^-^

Gelieve op dit berichtje via een Privebericht te reageren, reacties op dit bericht in dit topic zelf zullen behandeld worden als spam. ^^

Alvast bedankt voor het begrip!

Strawberry/Babs

Spring ging toch maar vissen op het ijs. Terwijl hij een wak aan het maken was kwam de kitten weer. "Kun je me leren vissen?" vroeg die. "Ja hoor, let maar op"zei Spring en hij maakte nog een wak alleen wat kleiner voor de kitten. "Je wacht tot je beweging in het water ziet. Naarmate..." En hij werd onderbroken door de kitten:"kan het niet wat sneller?" Ja hoor,"antwoordde spring," de vis komt naar boven en je slaat met je poot de vis op het land of in dit geval op het ijs. Zie je hoe makkelijk het gaat." Het kleintje deed hem precies na. En ja hoor er lig binnen een paar seconden een vis op het ijs. "Je bent een natuurtalent." Dankjewel." Zei het kleintje en hij liep naar zijn moeder toe met de vis in zijn bek. De kitten keek nog een keer achterom en liep toen met zijn moeder naar het kamp. "Wat een leuk kleintje,"dacht spring. De kitten en zijn moeder waren inmiddels in het kamp verdwenen. Spring ging weer verder met vissen.

Naturekit stormde de Nursery uit. "WACHT! Ik wil ook mee!! "Hey, waar ga jij naar toe?" ze hoorde de andere katten roepen, maar dat kon haar niks schelen. Vanmorgen was er geen enkele kitten in de Nursery. de Queens hadden gezegd dat ze zouden schaatsen, BUITEN HET TERRITORIUM! Ze zou zo graag mee willen, maar ze waren al vertrokken. Ze rende door de kamp ingang, opzoek naar de rivier. Ze hoorde opgewonden gepiep van kittens en volgde dat. Ze zag een grote groep katten en sprong er op af.... Maar ze sprong mis... ze sprong recht op de rivier af en landde. Naturekit hield haar adem in. Ze verwachtte elk moment te moeten zwemmen. Maar er gebeurde niks. Ze bleef gewoon staan. Naturekit opende haar ogen en keek de kits en warriors beschaamt aan. Ze had het verpest, iedereen zou haar stom en onhandig vinden. "Sorry..." mompelde ze. Ze ging van de rivier af en de waterkant op, terwijl er tranen over haar wangen bigelden.

Springleaf bracht de vissen naar de prooistapel. Daar was de kitten weer. "Kijk mam, dat is de gene die mij heeft leren vissen." "Oh, hai springleaf. Stoorde hij je niet?" Zei de moeder. "Nee hoor, ik vond het wel leuk om hem het te leren,antwoordde hij, volgensmij vind hij het heel leuk.

Springleaf lag lekker in het zonnetje die tijdens de bladkaal scheen. Zonder zorgen en zonder lasten. Hij deed èèn oog open en zag kittens/poezen en katten schaatsen bij het laatste licht van de zon. Hij liep langzaam terug naar het kamp. Daar ging hij liggen en sliep vrijwel daarna. Iedereen gilde in paniek. Er was een zware sneeuwstorm het kamp was al bedolven onder een dik pak sneeuw. Springleaf begon meteen te helpen. Daar zag hij het kopje van de kitten. Hij rende er op af. Hij pakte het katje op, het was flauwgevallen. Hij kwam al weer bij." Bedankt dat je me gered hebt" zei die en hij rende het kamp uit. Springleaf zakte de sneeuw in." Help!!! Help me!!!" Hij schreeuwde het uit maar het was te laat hij was te ver in de sneeuw gezakt. Hij schrok wakker,"gelukkig het was maar een droom. Hij ging maar weer slapen.

Fairfaith vertelde een heel verhaal over elkaar in de gaten houden voor ze naar Ladykit liep. "Is het goed als jij met mij meegaat? Dan mag je voorop lopen en ik zal je héééél goed beschermen!" Ze behandelde haar als een kitten, iets wat ze niet zo op prijs stelde. Maar de schildpad kitten knikte kortaf terwijl ze toekeek hoe de andere katten ook een 'partner' zochten. Met kleine stapjes trippelde Lady ietsje achter de poes terwijl ze dichter bij het riet kwamen. Even hield ze zich in toen ze voor de ingang kwamen, waardoor er een kitten tegen haar opbotste. Snel rende Lady naar voren zodat ze niet nog een keer bijna werd platgelopen. Het duurde langer dan ze had verwacht. Véél langer.. Af en toe mopperde ze wat. Meestal kreeg ze dan een beboedigend klopje van Fairfaith of de warrior achter haar. De grond voor haar leek na een tijdje te veranderen. De witte sneeuw met af en toe een stuk platgelopen zand ging ineens omlaag. Op de plek waar het zijn dieptepunt had bereikt liep de grond weer recht, maar hij was niet meer wit. Hij was een beetje blauw en glom. Nieuwsgierig, maar toch op haar hoede liep ze er een stukje naartoe. Aarzelend keek Lady naar beneden, om vervolgens met een kort gilletje weg te stormen. Ze had een vis gezien.. Ónder de grond! "Oké, de kittens mogelijk allemaal even terug op een rijtje gaan staan. We gaan jullie eerst nog een keertje tellen, en dan mogen jullie samen met je Warrior of Apprentice het ijs op" Netjes ging de kitten in het rijtje zitten, maar lang niet zo recht als normaal. Ze hield haar blik op de grond onder haar gericht terwijl Fairfaith de kits telde. "Ze zijn er nog allemaal bij!" Hoorde ze een opgeluchte stem. Ladykit zuchtte zachtjes. Wat dacht ze anders, zó dom waren die kittens nou ook weer niet. Ze hadden heus wel door dat ze niet zomaar konden weglopen. "Jullie mogen héél voorzichtig gaan schaatsen." Zei Fairfaith weer. "WACHT! Ik wil ook mee!!" Verbaasd keek Ladykit op toen ze een grijs figuurtje naar beneden zag stormen. "Eehm.." Aarzelend liep ze naar Fair toe. "Daar komt nog iemand aan." Zei ze met een knikje richting de nieuweling. Een tikkeltje jaloers keek ze toe hoe de andere kittens langzaam richting het ijs gingen. Ineens leken ze het niet meer zo spannend en leuk te vinden. Een zwak glimlachje kwam op Lady's snuitje toen ze dacht aan hoe zij dadelijk op het ijs zou staan. Nu kon ze de andere goed bestuderen nu haar partner bezig was met de nieuwe kitten. Als zij dadelijk op het ijs zou staan zou ze langs schrijden als een koningin, terwijl de rest wanhopige pogingen maakte zich voort te bewegen op de nieuwe ondergrond.

~Springleaf, het is de bedoeling dat je alles in één post zet hé? ^^"
OMFG, hoeveel woorden heb ik wel niet!? :O
Edit: 469 O-O Ik weet zeker dat ik mijn record heb verbroken.

Silverkit was een beetje aan de zijlijn blijven kijken toen de kittens werden verzameld om te gaan schaatsen. Stiekem had hij wel zin, maar toch meldde hij zich niet aan, hij wist zelf eigenlijk ook niet zo goed waarom. Maar toen de kittens en katten verdwenen waren en hij zich weer begon te vervelen kreeg hij spijt. Dit was misschien wel de enige keer dat hij buiten het kamp mocht komen voor hij apprentice werd. Hij had wel een aantal keren naar buiten het kamp gelopen, maar was dan altijd weer beschaamd terug gerend, terwijl hij zichzelf in stilte uitschold voor bangerik. Op dat moment zag hij een andere grijze kitten die de rest achterna rende, schreeuwend: " WACHT! Ik wil ook mee!!" Opgewonden begon Silver achter hem aan te rennen. Misschien kon hij nu toch nog schaatsen!

Naturekit zat beschaamd aan de over van de rivier. Ze keek naar de shaatsende katten en voelde zich alleen. Er was geen warrior meer over die haar kon helpen, dus nu kon ze niet schaatsen. Ze was ZO stom. Eerste keer buiten het territorium en meteen al verknalt. Ze keek naar een kitten die ze herkende als Ladykit, die nu met een warrior het ijs opging. Verdrietig keek ze naar zichzelf in de weerspiegeling van het ijs. Toen ze omkeek zag ze een al iets oudere kit, die ze niet kende. "H-hoi...." mompelde ze. "Ik ben Naturekit, e-en jij?"

Springleaf liep naar Naturekit toe." Wil je ook schaatsen? Ik vond het zielig voor je dat je niet kon schaatsen." Hij ging maar even zitten."Au, waarom liggen hier overal doornen, dit is al de vierde keer dat ik op een doorn ben gaan zitten."

De kitten die Silver achterna was gerend zat een beetje verslagen aan de rand van de ijs toen hij aankwam. "H-hoi... Ik ben Naturekit, e-en jij?" vroeg ze onzeker. "Hallo, ik ben Silverkit." Hij grijnsde haar bemoedigend toe en liet zijn blik over het ijs gaan. Overal zag hij kittens samen met een warrior of apprentice schaatsen. Ze stonden allemaal verschrikkelijk te stuntelen, maar het zag er best leuk uit. Silverkit kon niet wachten om mee te doen en sprong op en neer op zijn pootjes. Toch keerde hij zich weer naar Naturekit. Op dat moment kwam er een andere kat op hen aflopen. " Wil je ook schaatsen? Ik vond het zielig voor je dat je niet kon schaatsen." zei hij tegen Naturekit en hij ging naast haar zitten. " Au, waarom liggen hier overal doornen, dit is al de vierde keer dat ik op een doorn ben gaan zitten." Silverkit moest onwillekeurig grinniken. Hij keek naar Naturekit en de andere kat en vroeg zich af of hij zou schaatsen of nog even bij hen zou blijven. Aarzelend bleef hij staan.

Oh, ik ben Springleaf. zei hij.

" Oh, ik ben Springleaf," zei de kater. Hij leek hem wel aardig en Silver glimlachte naar hem, nog steeds een beetje aarzelend. " Ik ben Silverkit," zei hij nog een keer.

De wat grotere kit grijnsde en zei: "Hallo, ik ben Silverkit." Net toen ze haar bekje opendeed om iets te zeggen, kwam er een grijze kater naast haar zitten. "Wil je ook schaatsen? Ik vond het zielig voor je dat je niet kon schaatsen." Nature keek aarzelend tegen de kater op en keek toen weer naar Silverkit. " Au, waarom liggen hier overal doornen, dit is al de vierde keer dat ik op een doorn ben gaan zitten." Springleaf stond op en schudde de doornen weg. Silverkit stond een beetje te treuzelen. Toen nam ze een besluit. "ik wil best mee, maar mag Silverkit naast mij dan ook mee?" Ze glimlachte naar Silverkit en keek Springleaf vragend aan.

" Ik wil best mee, maar mag Silverkit naast mij dan ook mee?" vroeg Naturekit aan Springleaf. Silver had er eigenlijk nog helemaal niet aan gedacht of het wel mocht, eigenlijk was hij van plan geweest om midden het ijs op te springen, gewoon, zonder begeleider, maar eigenlijk had Naturekit wel gelijk. Hij schaamde zich een beetje. Ze glimlachte naar hem en hij glimlachte terug. Toen keek hij een beetje smekend naar Springleaf. "Mag dat? We zullen heus niets raars doen, hoor. En op de terugweg zijn we gewoon op tijd." Hij grijnsde een beetje schaapachtig naar hem.

Onderwerp: Re: Walking on ice [&Whole Clan]