☙Emma☙ 17101 Actief "Never gonna give you up, never gonna let you down"
| |
| Onderwerp: Re: Story time! [&open] wo 29 jan 2014 - 21:51 | |
| De kitten luisterde naar het verhaal, en merkte dat, zo nu en dan, zijn staartje begon te trillen van spanning. Meteen toen hij hoorde over de poes kwam er een 'schamper' lachje rond zijn lippen, en keek hij ongeloofwaardig naar zijn moeder. Maar besloot er toen het beste van te denken, en legde zijn fijne hoofdje weer neer. Oké, opnieuw een poes als hoofdrolspeelster, zag dan niemand dat poezen niet konden vechten? Nou ja, behalve zijn moeder dan, maar zij was gewoon awesome. De kitten bleef voor de rest van het verhaal rustig liggen, maar verschoof wel ietwat ongemakkelijk toen Oakkit er bijna voor zorgde dat het einde in zicht was. Iedereen reageerde hier heftig op, maar Tallkit hield zich voor nu terzijde, het was te vroeg om een kant te kiezen, en eigenlijk wilde hij de rest van het verhaal gewoon horen. "Faintedsnarl nam de rol van Leader op zich en Fallensoul claimde zichzelf al als Deputy. De twee vertrokken samen naar de Highstones, wat al helemaal tegen de Warrior Code was, maar wat kon het hen schelen? De twee kwamen aan bij de grot die toegang gaf tot de Moonstone, een prachtige lichtgevende steen die toegang biedt tot StarClan. Maar ze gingen helemaal niet naar binnen, nee. Faintedsnarl liep langs de ingang en Fallensoul volgde hem trouw. Al snel kwamen ze aan bij een open plek, omringt door struiken en houten Twoleg bouwwerken. Daar zat een gehavende poes, maar onder de littekens zat een dikke spierlaag. De poes hief haar kop op en haar ijzige ambere ogen keken naar de twee nieuwskomers. Fallensoul kon geen rilling onderdrukken, want het moment dat de poes haar een blik had gegund had ze de kracht erachter gevoeld. Een glimlach verscheen op het gezicht van de poes en met een klein wenkje van haar staart verscheen er een wat kleinere, maar toch sterke kater uit de bosjes, zijn ogen hadden een gevaarlijke rode tint. "Jullie zijn die ShadowClan katten?" Sprak de poes met een ijzige toon en Faintedsnarl boog zijn kop voor de poes, die hem met een hoogopgeheven blik aankeek. "Ja, onze afspraak? Gaat die nog door?" De glimlach op het gezicht van de poes werd nog wat breder en haar scherpe witte tanden blonken in het maanlicht. "Ja." Siste ze en keek naar de kater naast haar. "Wij, de BloodClan, zullen over twee Moons jullie kamp aanvallen. Maak je Warriors duidelijk dat ze aan onze kant moeten staan, willen ze niet gedood worden." Siste ze vervolgens en Faintedsnarl's ogen werden even door verbazing wat groter. "Natuurlijk." Sprak hij en gaf de poes een respectvol knikje. "Al heb je meer dan een aanval nodig om je Clan goed op te bouwen." Grijnsde de poes vals en draaide zich om en verdween met de kater door de bosjes. De twee ShadowClan katten keerden terug naar het kamp en Faintedsnarl kroonde zichzelf tot Faintedstar." Tallkit schrok, maar het enige wat hij daarvan liet zien was dat zijn ogen een grote ronde vorm kregen. Wat! Bloodclan.. Angstig kroop hij weg in zijn moeder's vacht, tot hij aan de andere kittens dacht, en weer dapper tevoorschijn kwam. "Hoe kan dit nog goedkomen?" Vroeg het katertje, deze keer oprecht geïnteresseerd. Maar bedacht zich toen dat zijn moeder niets mocht verklappen, en vervolgde dus maar snel, "Niet zeggen nog, vertel alstublieft verder mam,"
|
|
Michelle 1791 Actief She wears strength and darkness equally well, the girl have always been half goddess, half hell.
| |
| Onderwerp: Re: Story time! [&open] wo 29 jan 2014 - 21:54 | |
| Zodra de kleine kater weg schoot staarde ze op schuldgevoel door haar amberen ogen schietend en haar oortjes vielen omlaag niet wetend wat ze moest doen. Zodra Shrewstar haar naam sprak dook ze nog dieper in elkaar en staarde met grote oogjes omhoog. "S..Sorry Shrewstar" Piepte ze zachtjes en kwam iets omhoog om te knikken. "Ik wou gewoon het einde horen op het einde." Piepte ze en keek naar haar pootjes blij dat haar zusjes er nu niet waren wetend dat die dit excuus niet leuk zouden vinden. Even trilde haar snorharen en ze draaide haar hoofd naar Arcanekit. "Ik bedoelde het niet gemeen!" Verdedigde ze zichzelf nog een stuk minder sterk dan ze had gedacht. 'Mislukkeling!' Schreeuwde haar vaders stem zich door haar hoofd en haar oren zakte omlaag voor ze opkeek om met een klein brok in haar keeltje verder te luisteren. Langzaam werden haar oogjes iets groter en ze trok nog even met haar oren toch overeind komen alsof ze zo het verhaal verder uit haar tante kon sleuren. Haar pootjes tintelde en langzaam begon ze te glimlachen. Haar tante kon echt goed verhalen vertellen! |
|