Story time! [&open]

De verveling was al snel toegeslagen en Shrew staarde wat saai voor zich uit. De lange Moon was voor Tallkit en Lightningkit bijna voorbij en hopelijk zouden de twee hebben geleerd van hun fouten en bleven ze uit de buurt van zeer gevaarlijke dingen. Shrew ging wat rechter zitten en na een korte wasbeurt knipperde ze de slaap uit haar ogen. Plots kwam er een idee in haar op. "Zijn er kittens die een verhaal willen horen?" Riep ze door de Nursery. Als Clanleader moest ze natuurlijk ook als wijs bekend staan, want ja, ze had negen keer om te leven, dus negen keer om wijzer te worden. Geduldig wachtte ze af op kittens die voor het verhaaltje kwamen rondscharrelen.

OOC; Open voor kittens! Anders graag toestemming vragen (;

Tallkit was niet moe, hij wilde het niet zijn, hij voelde zich niet zo, hij was het gewoon niet. Dus was hij maar een beetje zijn broertjes aan het klieren, en keek hij zo nu en dan of er andere kittens wakker waren, tot zijn moeder blijkbaar door had dat er wat leven in de brouwerij moest komen. "Zijn er kittens die een verhaal willen horen?" Hij sprong op, en klom op zijn moeder's rug, om anderen te laten zien dat ze zijn moeder was. Trots zat hij daar, "Ja mam, graag," Het katertje dacht even na, en wist toen al waar het over zou moeten gaan. "Over het gevecht met Rushstar! Please mam?" Hij keek zijn moeder aan, al ging dat wat lastig, aangezien hij dus op haar rug lag, maar hij kreeg het voor elkaar. "Pleeeaase?"

Onrustig woelde Oakkit heen en weer. Hij vond het altijd heerlijk om tegen zijn moeder aan te kruipen en samen met de rest een dutje te doen, maar hij begon te merken dat hij minder slaap had dan vroeger. "Zijn er kittens die een verhaal willen horen?" Hoorde hij een stem zeggen. Nieuwsgierig keek hij over de rand van het nest naar de zwart-witte poes. Shrewstar. Onmiddellijk krabbelde Oakkit overeind en keek met grote ogen in de richting van zijn leider. Wilde zo'n belangrijke kat als Shrewstar echt een verhaaltje vertellen? Opgewonden sprong hij het nest uit en keek rond. Hij zag Arcanekit voor haar neus zitten, maar Oakkit besloot dat hij het te eng vond om zo dicht bij een vreemde poes te zitten dus ging hij iets verder weg zitten. Een van Shrewstar's kits sprong op haar rug en smeekte voor een verhaaltje over een gevecht. Hoopvol keek Oakkit naar zijn leider. “Ja!” Riep hij zonder er echt over na te denken. “Vertel over het gevecht!”

Tallkit werd tot nu toe als enige van haar kittens alert en sprong op haar zij. Straks zou hij dat niet meer kunnen, dan was hij daar veels te groot voor. Shrew moest haar oor wat draaien om niet doof te worden van het geschreeuw. Ze schudde haar kopje bij de suggestie, maar hoorde dat een andere kitten ook dat verhaal wilde horen en Arcanekit, een van de kittens van Psychevoice, zat er nog wat stilletjes bij. "Jongens, ik wil niet over mezelf gaan vertellen." Zuchtte Shrew met een glimlach. "Maar ik heb wel een ander verhaal voor jullie." Wat de kittens niet wisten was dat Shrew dezelfde gebeurtenis ging gebruiken, maar niet met haarzelf in de hoofdrol.

OOC; Ik post gewoon door, maar er mogen nog gewoon kittens inspringen!

Een paar andere kittens waren ook gekomen, en een van hen, volgens Tallkit uit het nestje van Psychevoice, was het met hem eens. Een verhaal over het gevecht, dat was wat ze wilden horen. Maar zijn moeder had helaas andere plannen. "Jongens, ik wil niet over mezelf gaan vertellen." Hoorde hij haar zuchten, en meteen porde hij haar liefdevol in de zij. "U bent anders wel de allercoolste hoor mam," Zei hij, deze keer iets zachter aangezien hij had gemerkt dat ze een beetje doof werd van zijn geschreeuw. Maar toen bleek dat zijn moeder het echt niet wilde doen klonk er een lange "Aaaaaw.." Uit de kater's mond, die al snel in een soort 'yeey' veranderde toen ze verder praatte. "Maar ik heb wel een ander verhaal voor jullie." Hij ging fijn liggen op zijn moeder's rug, en legde zijn kopje op haar schouders, zodat, als ze zijwaarts omhoog keek, hij haar recht aan zou kijken. "Met vechten?" Vroeg hij zachtjes, om zijn opwinding een beetje te verbergen. Later zou hij de beste vechter van de clan worden. De beste.

Tallkit was duidelijk teleurgesteld in het feit dat dat verhaal niet doorging, maar kon zich wel vinden als Shrew een ander verhaal zou vertellen. "Met vechten?" Met een frons keek ze opzij. "Dat zul je wel horen." Waarom had die jonge kit nu al interesse in het verhaal? Ze haalde haar schouders denkbeeldig op en keek even naar de verzamelde kittens. "Pak er anders wat mos bij, zodat jullie geen kou vatten? En dan kunnen jullie wat dichterbij komen, dan hoef ik niet te schreeuwen." Glimlachte ze zachtjes en schoof een anders mosnest tegen die van haar aan en wachtte af of er een kitten op af kwam. "Maar goed," Begon ze en keek alle kittens een voor een aan. "Het verhaal begint in de ShadowClan. Toendertijd was het een wat afgezwakte Clan, de Clanleader was gestorven en de Deputy was te onzeker om op zijn eigen poten te staan. Maar de Warrior Code verplichtte hem om naar Moonstone af te reizen. Dus deze kater, genaamd Morningghost, vertrok met twee sterke Warriors naar Highstone. Deze twee heetten Faintedsnarl en Fallensoul. Een kater en een poes. Faintedsnarl zijn snuit zat onder de littekens, want hij had ooit oog in oog gestaan met een hond en deze had hem in zijn snuit geporbeerd te happen. Zijn vacht was donker bruin met zwarte strepen. Hij was groot en sterk en zijn ijsblauwe ogen leken wel op te lichten in de nacht. Fallensoul, de poes en tevens de partner van Faintedsnarl, was een rossige sterke poes. Haar ambere ogen waren ijskoud en lieten nooit emoties zien. Haar staart had een vreemde knik, waarschijnlijk had ze het uiteinde ooit gebroken." Ze liet de kittens even fantaseren over de katten. "Dus de drie katten trokken naar de Highstones en net toen ze bij het donkere gat waren aangekomen, draaide Morningghost zich om, nu pas afvragend waarom er geen Medicine cat was meegekomen en toen sloegen de twee toe. Fallensoul beukte de Deputy van zijn poten en Faintedsnarl plantte zijn voorpoot op de keel en boog voorover om.." Ze rekte haar nek wat naar voren en keek elke kitten met grote ogen aan. "zijn nek open te bijten." Fluisterde ze zachtjes.

"Dat zul je wel horen." Zei Shrewstar. Opgewonden keek de tabby kit haar aan. Hij hoopte wel dat het verhaaltje over vechten ging, maar hij vond alles goed zolang het maar spannend was. "Pak er anders wat mos bij, zodat jullie geen kou vatten? En dan kunnen jullie wat dichterbij komen, dan hoef ik niet te schreeuwen." Zei zijn leider terwijl ze een mosnest tegen de hare aanschoof. Oakkit keek er wat onzeker naar. Hij vond Shrewstar aardig, maar hij durfde het niet aan om met allemaal vreemde kits in het nest te kruipen. Maar blijkbaar had hij geen keus want zijn zusje, Arcanekit duwde hem al mee naar voren. Een beetje onzeker sprong Oakkit toch het nest in en kroop dicht tegen zijn zusje aan. "Maar goed," Begon Shrewstar. "Het verhaal begint in de ShadowClan. Toendertijd was het een wat afgezwakte Clan, de Clanleader was gestorven en de Deputy was te onzeker om op zijn eigen poten te staan. Maar de Warrior Code verplichtte hem om naar Moonstone af te reizen. Dus deze kater, genaamd Morningghost, vertrok met twee sterke Warriors naar Highstone. Deze twee heetten Faintedsnarl en Fallensoul. Een kater en een poes. Faintedsnarl zijn snuit zat onder de littekens, want hij had ooit oog in oog gestaan met een hond en deze had hem in zijn snuit geporbeerd te happen. Zijn vacht was donker bruin met zwarte strepen. Hij was groot en sterk en zijn ijsblauwe ogen leken wel op te lichten in de nacht. Fallensoul, de poes en tevens de partner van Faintedsnarl, was een rossige sterke poes. Haar ambere ogen waren ijskoud en lieten nooit emoties zien. Haar staart had een vreemde knik, waarschijnlijk had ze het uiteinde ooit gebroken." Er liep al een rilling over Oakkit's rug toen hij alleen als de beschrijving van de katten hoorde. Ze hadden gemene namen en ze zagen er ook gemeen uit dus waarom zou de deputy hen dan meenemen naar de moonstone? "Dus de drie katten trokken naar de Highstones en net toen ze bij het donkere gat waren aangekomen, draaide Morningghost zich om, nu pas afvragend waarom er geen Medicine cat was meegekomen en toen sloegen de twee toe. Fallensoul beukte de Deputy van zijn poten en Faintedsnarl plantte zijn voorpoot op de keel en boog voorover om.." Oakkit hield zijn adem in, en keek zijn leider vragend aan. Hoe ging het verder? "zijn nek open te bijten." Maakte Shrewstar haar zin af. Arcanekit maakte een geluidje van angst en kroop tegen hem aan, maar Oakkit bleef zijn leider doodstil aankijken. “Hoe ging het verder?” Vroeg hij ademloos.

Zijn moeder begon het verhaal, nadat ze hem gek aankeek na zijn vraag. Hij rolde met zijn ogen toen ze wegkeek, she-cats, ze snapten ook niets van verhalen. Als er geen vechten in een verhaal zat, was er niets aan. Maar die gedachten nam hij snel terug toen zijn moeder vertelde. Edit, zijn moeder kon verhalen vertellen, andere she-cats niet. "Het verhaal begint in de ShadowClan. Toendertijd was het een wat afgezwakte Clan, de Clanleader was gestorven en de Deputy was te onzeker om op zijn eigen poten te staan. Maar de Warrior Code verplichtte hem om naar Moonstone af te reizen. Dus deze kater, genaamd Morningghost, vertrok met twee sterke Warriors naar Highstone. Deze twee heetten Faintedsnarl en Fallensoul. Een kater en een poes. Faintedsnarl zijn snuit zat onder de littekens, want hij had ooit oog in oog gestaan met een hond en deze had hem in zijn snuit geporbeerd te happen. Zijn vacht was donker bruin met zwarte strepen. Hij was groot en sterk en zijn ijsblauwe ogen leken wel op te lichten in de nacht. Fallensoul, de poes en tevens de partner van Faintedsnarl, was een rossige sterke poes. Haar ambere ogen waren ijskoud en lieten nooit emoties zien. Haar staart had een vreemde knik, waarschijnlijk had ze het uiteinde ooit gebroken." Tallkit zag ze al voor zich, een kleine poes, die op Everstar leek, nou ja, voor zover hij wist dan, zij moest wel slecht zijn. De kater was echter groot, en machtig en leek volgens Tallkit op zijn imponerende vader Wolftail, het maakte hem verder niet uit wat er met de poes gebeurde. Zijn vader in een verhaal, stel je eens voor! De kitten begroef zijn snuitje in zijn moeder's vacht, zodat alleen zijn ogen nog te zien waren, en luisterde gespannen naar de rest van het verhaal. "Dus de drie katten trokken naar de Highstones en net toen ze bij het donkere gat waren aangekomen, draaide Morningghost zich om, nu pas afvragend waarom er geen Medicine cat was meegekomen en toen sloegen de twee toe. Fallensoul beukte de Deputy van zijn poten en Faintedsnarl plantte zijn voorpoot op de keel en boog voorover om.." Hij nam een hap lucht, wat deed zijn 'vader' nu dan? Gespannen trilde zijn staart, en zijn ogen werden groot van opwinding. Hij zag hoe zijn moeder de spanning aan het opbouwen was, en moest zich aan haar vastklampen om er niet af te vallen. "zijn nek open te bijten." Dit weekte wat reacties los bij de anderen, Tallkit hoorde een poesje "Iek!" en rolde met zijn ogen, het enige wat er uit zijn mond kwam was een ademloze "Awesome.." Die overging naar geknik toen hij de vraag van een ander hoorde. "Ja mam, wat gebeurde er toen?" Fluisterde hij zijn moeder toe, nadat hij vol trots haar een knuffel had gegeven, alleen zijn moeder kon zulke goede verhaaltjes vertellen.

Arcanekit en Leopardkit schrokken door het onverwachte einde, maar Oakkit en Tallkit reageerden nieuwsgierig. Vooral Tallkit's reactie deed haar even fronzen. Dit was geen 'awesome' gebeurtenis, als hij dat soms dacht. Maar goed, ze moest verder met het verhaal. "Faintedsnarl en Fallensoul keerden terug naar het kamp, met het verhaal dat een Rogue bende hen had aangevallen. Door het bloed van Morningghost kwam het alleen wel erg geloofwaardig over. De Clan had nu echter geen leader of Deputy meer, wat moesten ze doen? Faintedsnarl stapte op de plek waar al talloze Leaders hadden gestaan en keek de Clan aan met zijn blik. "Ik zal de leiding op me nemen," Sprak hij, zijn toon had duister tikje gekregen en vele Clankatten twijfelden aan de kater. "Waarom zouden we jou zomaar kiezen?" Piepte een jonge Apprentice uit het publiek en veel katten begonnen te knikken. Faintedsnarl bleef kalm en zwiepte een keer zijn gestreepte staart. "Omdat er niemand anders is, kleintje." Gromde hij donker en wierp een blik op Fallensoul die wat naar de kant schoof van de Apprentice. "Oh ja? Misschien wil ik wel--!" Een geschrokken piep echode door het kamp en Fallensoul had de Apprentice bij zijn nek op de grond geduwd. Zijn ademhalingen kwamen er in piepjes uit en zijn ogen glansden met genade. "Heeft er iemand nog commentaar op deze situatie?" Blafte Faintedsnarl, maar een paar opstandige oudere Warriors begonnen hardop hun meningen te spreken. Met een simpele zwiep van zijn staart stonden er een paar jonge, maar zeer sterke Warriors op die de oudere Warriors omsingelden. "Ik zei, iemand nog commentaar?" Gromde Faintedsnarl duister en keek de Clan rond. Niemand durfde zijn mond nog open te trekken en bleef naar de nieuwe leader kijken. "Mooi," Lachte de tabby kater duister en Fallensoul liet de Apprentice los en liep naar haar partner toe. De twee keken met hoog opgeheven koppen naar hun Clan." Shrew stopte even en keek naar de kittens. "Maar wat ze niet wisten, was dat er een Warrior was die totaal niet was overtuigd, maar kon zij het in haar eentje wel aan?"

Oakkit merkte op dat sommige andere kits het verhaal eng vonden. Maar dat kon toch niet? Hij was de toch de bangerik? Hij was toch de bange kat die niet tegen de anderen durfde te praten? Oakkit kreeg weinig tijd om erover na te denken, omdat Shrewstar verder ging met haar verhaal. "Faintedsnarl en Fallensoul keerden terug naar het kamp, met het verhaal dat een Rogue bende hen had aangevallen. Door het bloed van Morningghost kwam het alleen wel erg geloofwaardig over. De Clan had nu echter geen leader of Deputy meer, wat moesten ze doen? Faintedsnarl stapte op de plek waar al talloze Leaders hadden gestaan en keek de Clan aan met zijn blik. "Ik zal de leiding op me nemen," Sprak hij, zijn toon had duister tikje gekregen en vele Clankatten twijfelden aan de kater. Vertelde Shrewstar terwijl Oakkit zich al half over de rand van het nest gegooid had om maar beter te kunnen luisteren. "Waarom zouden we jou zomaar kiezen?" Piepte een jonge Apprentice uit het publiek en veel katten begonnen te knikken. Faintedsnarl bleef kalm en zwiepte een keer zijn gestreepte staart. "Omdat er niemand anders is, kleintje." Gromde hij donker en wierp een blik op Fallensoul die wat naar de kant schoof van de Apprentice. "Oh ja? Misschien wil ik wel--!" Een geschrokken piep echode door het kamp en Fallensoul had de Apprentice bij zijn nek op de grond geduwd. Zijn ademhalingen kwamen er in piepjes uit en zijn ogen glansden met genade. "Heeft er iemand nog commentaar op deze situatie?" Blafte Faintedsnarl, maar een paar opstandige oudere Warriors begonnen hardop hun meningen te spreken. Met een simpele zwiep van zijn staart stonden er een paar jonge, maar zeer sterke Warriors op die de oudere Warriors omsingelden. "Ik zei, iemand nog commentaar?" Gromde Faintedsnarl duister en keek de Clan rond. Niemand durfde zijn mond nog opente trekken en bleef naar de nieuwe leader kijken. "Mooi," Lachte de tabby kater duister en Fallensoul liet de Apprentice los en liep naar haar partner toe. De twee keken met hoog opgeheven koppen naar hun Clan." Oakkit staarde Shrewstar ongelovig aan. Hij geloofde werkelijk niet dat iemand zo leider wilde worden, en als je zo inderdaad leider wilde worden, dan zou starclan het toch niet accepteren. Hij ging nog verder voorover hangen toen Shrewstar verder ging met het verhaal. "Maar wat ze niet wisten, was dat er een Warrior was die totaal niet was overtuigd, maar kon zij het in haar eentje wel aan?” De tabby kit staarde Shrewstar nog steeds met open mond aan. Hij wilde graag de rest van het verhaal horen en hoopte dat ze verder zou gaan. “Wat ging ze doen?” Vroeg hij zacht. “Ze ging de clan toch wel redden hè?”

Oakkit had een ongelovige blik op haar geworpen en Shrewstar glimlachte. Het was wel vreemd. Moons geleden had de Clan nog onder dezelfde situatie geleden, maar nu, nu dachten kittens weer dat het een onmogelijke situatie was. “Wat ging ze doen?” Werd de vraag gesteld en Shrew glimlachte zacht. “Ze ging de clan toch wel redden hè?” Ze schudde haar kopje glimlachend. "Moet ik anders gelijk het einde vertellen, Oakkit?" Glimlachte ze naar de tabby kitten.

Shrewstar schudde haar kop. "Moet ik anders gelijk het einde vertellen, Oakkit?" Vroeg ze glimlachend. Oakkit keek haar onzeker aan. Hij vond het moeilijk als katten die hij niet goed kenden rechtstreeks tegen hem praatten, maar Shrewstar was gelukkig aardig tegen hem. Wat zenuwachtig schudde hij van nee. “Nee.” Zei hij met een trillerig stemmetje. “Maar ik wilde het gewoon zeker weten.” Hij wilde zich weer naast Arcanekit nestelen om zich een beetje terug te trekken, maar een andere kit had nog wat te zeggen. "Een snel einde verpest het hele verhaal." Zei een oudere kit die hij niet kende. "Als je het voor de anderen wil verpesten moet je om het einde zeiken." Bang probeerde Oakkit weg te kruipen achter zijn zusje. “S-sorry.” Zei hij zacht. “Dat was niet mijn bedoeling.” Onzeker kroop hij verder weg in het mosnest en hoopte dat Shrewstar gewoon verder zou gaan met het verhaal om de aandacht van hem af te leiden.

Een bruine tabby kitten verscheen en vroeg zich af wat er aan de hand was. Ah, meer bezoek was natuurlijk nog gezelliger! "Een verhaal, Minkkit. Over twee katten die de ShadowClan ooit met geweld hadden ingenomen." Glimlachte Shrew en wenkte naar een plekje op het mos. "Een snel einde verpest het hele verhaal." Shrew hief haar wenkbrauwen even wat verbaasd op en keek naar haar jonge nichtje, Sinkit? "Als je het voor de anderen wil verpesten moet je om het einde zeiken." Ze fronste even. "Nou, nou Sinkit, zo kan 'ie wel weer." Zei Shrew wat strenger. Oakkit was nog een jonge kitten, die dachten nog niet zo na. En ja, de kitten had zich wat teruggetrokken. Arcanekit kwam op voor haar broertje en Shrew zuchtte even wat. "Jongens nu geen ruzie maken, anders is dit verhaal zonder einde afgelopen, ja?" Miauwde ze streng en keek de drie kittens aan. "Sinkit, jij kan een beetje rustiger doen, oké? Oakkit is nog jong en jij moet een goed voorbeeld zijn. En Arcanekit, Sinkit bedoelde het vast niet zo gemeen."

"Goed, ik zal maar eens verder gaan waar ik gebleven was." Glimlachte de poes en ging weer verder met het verhaal. "Faintedsnarl nam de rol van Leader op zich en Fallensoul claimde zichzelf al als Deputy. De twee vertrokken samen naar de Highstones, wat al helemaal tegen de Warrior Code was, maar wat kon het hen schelen? De twee kwamen aan bij de grot die toegang gaf tot de Moonstone, een prachtige lichtgevende steen die toegang biedt tot StarClan. Maar ze gingen helemaal niet naar binnen, nee. Faintedsnarl liep langs de ingang en Fallensoul volgde hem trouw. Al snel kwamen ze aan bij een open plek, omringt door struiken en houten Twoleg bouwwerken. Daar zat een gehavende poes, maar onder de littekens zat een dikke spierlaag. De poes hief haar kop op en haar ijzige ambere ogen keken naar de twee nieuwskomers. Fallensoul kon geen rilling onderdrukken, want het moment dat de poes haar een blik had gegund had ze de kracht erachter gevoeld. Een glimlach verscheen op het gezicht van de poes en met een klein wenkje van haar staart verscheen er een wat kleinere, maar toch sterke kater uit de bosjes, zijn ogen hadden een gevaarlijke rode tint. "Jullie zijn die ShadowClan katten?" Sprak de poes met een ijzige toon en Faintedsnarl boog zijn kop voor de poes, die hem met een hoogopgeheven blik aankeek. "Ja, onze afspraak? Gaat die nog door?" De glimlach op het gezicht van de poes werd nog wat breder en haar scherpe witte tanden blonken in het maanlicht. "Ja." Siste ze en keek naar de kater naast haar. "Wij, de BloodClan, zullen over twee Moons jullie kamp aanvallen. Maak je Warriors duidelijk dat ze aan onze kant moeten staan, willen ze niet gedood worden." Siste ze vervolgens en Faintedsnarl's ogen werden even door verbazing wat groter. "Natuurlijk." Sprak hij en gaf de poes een respectvol knikje. "Al heb je meer dan een aanval nodig om je Clan goed op te bouwen." Grijnsde de poes vals en draaide zich om en verdween met de kater door de bosjes. De twee ShadowClan katten keerden terug naar het kamp en Faintedsnarl kroonde zichzelf tot Faintedstar."

OOC; Ik heb Arcanekits post er nog even in verwerkt, geen powerplay dus (':