Territory tour for Birchpaw

"Ik zal niet meer stom doen," En..? Zijn andere bevel dan? "Maar als ik Poopstar heet moet jij Dungkit heten," Boos keek de Apprentice weer op. "Nee!" Piepte hij boos. "Ik ben Birchpaw en ik ben niet stom, alleen stomme katten moeten een stomme naam hebben! En jij bent nog steeds stom, totdat ik zeg dat je dat niet meer bent!"

"Luister jij eens even," De blik van Firework stond niet meer zo vriendelijk en Birchpaw deed geen moeite om zijn kwade blik te laten verdwijnen. "Jij denkt misschien dat je zo goed bent, maar als je zo doorgaat mannetje, dan zijn alle anderen allang warrior voordat jij zelfs je eerste prooi hebt gevangen," Zijn bovenlip trilde en hij zwiepte een keer boos met zijn staart. "Want je hebt mijn toestemming nodig om warrior te worden, dus ik geef je de keuze," Hij snoof. Wat een stomme Mentor had hij! Hij ook weer, zeg, altijd hij! "Of je gaat nu meewerken, en ook daadwerkelijk een beetje proberen er een leuke les van te maken, óf je blijft zo dom en koppig doen, en je blijft voor de rest van je leven een apprentice," Zijn grom werd nog wat harden, maar hij liet zijn kopje wat zakken. Mooi niet dat hij zijn leven lang de naam 'Birchpaw' zou dragen.. Maar.. dan moest hij naar die rotzak gaan luisteren. "Hmpf.. goed" Mompelde hij zachtjes, zonder oogcontact te maken.

Stommerd, rotzak, stommerd. Met een boze blik keek hij zijn Mentor aan, die zonder iets te zeggen opstond. "Goede keuze, dan mag jij nu zeggen waar we nog niet zijn geweest," Irritaties schoten door zijn lijf en hij voelde de sterke neiging om gewoon zijn schouders op te halen en nors voor zich uit te kijken, maar dat kon hij nu natuurlijk niet maken. Misschien later, wanneer die rotzak niet meer zo goed oplette. "ThunderClan grens..?" Perste hij met moeite over zijn lippen en hij keek naar het gras onder zijn poten.

"Goed zo," Wantrouwend hief hij zijn kopje op. Wat..? "Goed zo, goed zo, nederigheid, Birchpaw, is het beste wat je kan overkomen, en ik moet zeggen, je doet het goed, misschien zullen tijden vanaf nu beter gaan," Hij legde zijn oren in zijn nek en zijn nekharen sprongen overeind. "W--!" Hij klapte zijn kaken snel weer op elkaar voordat hij weer zo'n strenge Firework kreeg. Die krijgt vannacht doorns in zijn nest. Gromde hij in zichzelf en volgde zijn Mentor stilletjes en lette vooral niet op af deze nog iets zei.

De kater kwam tot stilstand toen hij in de verte Firework zag stoppen. "Als ik te snel loop moet je het zeggen hoor," Een zacht gegrom kwam weer uit zijn keel. Oh dus nu was hij weer die onhandige kitten? "Hmhm." Zuchtte de Apprentice en wachtte totdat de kater weer verder ging. Wanneer zou deze dag over zijn?

"Weet je Birch, eens leefde er in die boom een uil, een tawny-uil om precies te zijn, weet je waar die bekend om staat?" Birch? Zijn bovenlip begon weer wat te trillen, maar hij hield zich gedeisd. Nog maar net dan. "Nee." Antwoordde hij kortaf en ontmoette zijn Mentor's blik. Zijn blauwe ogen stonden koud, maar Firework kon onmogelijk boos worden, want hij deed niet tegenstrijdig.

De Apprentice zuchtte ongeduldig toen ze nog niet verder waren gegaan. Waarom was zo'n boom zo interessant? Oh ja er woonde een.. uil. Oh StarClan, dan moest daar echt alles over worden verteld. Elk stukje bast moest worden gezien en gelikt en elke dag moest iemand er drie keer omheen lopen. Ja dag. Daar had Birchpaw dus geen tijd voor, laat staan of hij al die dingen ging onthouden. "Dat is niet erg slim, het is jagen.. Best logisch he? Of kan je niet logisch nadenken?" Fel keek de tabby weer op. Ja, Firework was weer eens over de grens gegaan. Zijn grom kwam weer tevoorschijn. "Zeker niet met zo'n Mentor, nee." Snauwde hij kwaad terug. Ja, nu had Firework het ook ontketend.

"Helaas zul je het ermee moeten doen snotneus," Zijn staart werd twee keer zo dik bij dit antwoord en woedend keek hij de Warrior aan. "Je hebt me deze hele ochtend nog niets geleerd. Helemaal niets. Volgens mij ben je helemaal niet Warrior waardig. Watje." Spuugde hij de kater vervolgens naar zijn Mentor.

"Weet je Birchpaw, misschien ligt dat niet eens aan mij, heb je daar wel eens aan gedacht?" Hij trok zijn bovenlip nog wat meer op. "Bij jou ligt altijd alles aan anderen, maar je doet zelf ook nog heel veel fout, je wílt gewoon niets leren, dat ligt helaas voor jou, niet aan mij," Woedend zwiepte hij met zijn staart. "Noem eerst eens één ding dat je me geleerd hebt vandaag." Gromde de Apprentice kwaad en sloeg zijn klauwen in de aarde. Als Firework nu bijdehand zou doen, dan had hij straks klauwen in zijn vacht!

"Wat dacht je van geduld?" Birchpaw snoof, dat van de Warrior was allang op, dus voorbeeld geven kon ie niet. "En de borders, en de geuren, gevaren, discuteren. Wat noem je dat dan? Schoolreisje?" De tabby versmalde zijn blik. "Was dat de almachtige opsomming? Ik leer denk ik nog meer als ik met een kitten praat. Ik snap echt niet hoe jij een Apprentice hebt kunnen trainen. Oh wacht, die knikte zeker bij alles wat je zei? Nou, nu heb je een uitdaging, maar jij reageert gewoon alles af op mij. Ik weet zeker dat jij me niet eens kan leren jagen. Want ik was toch.. dom?" Sneerde Birchpaw.