Some Help would be Nice [+Bravesoul]

Een frisse leaf-fall wind waaide door Duskcloud's vacht terwijl de donker gestreepte poes langs de oever liep. Ze had vandaag haar apprentice er alleen op uit gestuurd en wilde van deze kans gebruik maken om even op haar eentje te gaan vissen. Grote rotsen bedekten dit dit deel van de oever en maakten het lastig om de waterkant te bereiken, maar toch was het haar favoriete plek. De andere katten visten meestal gewoon op de andere delen van de oever omdat, het daar gewoon gemakkelijker was maar, Duskcloud vond het hier fijner, omdat ze minder kans had om andere katten tegen te komen. Ze had geen hekel aan katten, maar ze vond het gewoon fijner om gewoon met rust gelaten te worden. Plotseling sprong er een vis op uit de rivier en trok Duskcloud's aandacht. Enkele andere vissen volgden zijn voorbeeld en plonsden ook boven het wateroppervlak. Terwijl ze naar de plek bleef kijken en hem probeerde te onthouden keek ze niet goed waar ze liep en plotseling vond haar poot geen grond meer. Onhandig viel ze een halve meter naar beneden en kwam verkeerd op haar poten terecht. Een hevige pijnscheut ging door haar linker voorpoot en onmiddellijk tilde Duskcloud hem van de grond om er een lik aan te geven. Voorzichtig probeerde ze er weer op te staan, maar die poging werd weer gevolgd door een hevige pijn in haar poot. Onhandig op drie poten stuntelde ze uiteindelijk weer naar boven. Van haar vistochtje zou inmiddels niets meer terechtkomen vandaag. Ze moest terug naar het kamp en een van de medicine cats om hulp vragen. Langzaam deed ze een paar stappen in de richting van het kamp en besefte dat het een heel lange weg zou worden.

Bravesoul