Won't you teach my how to love and learn? [+open]

_{Met zachte passen kwam de kater het kamp binnen. Zijn vacht was doordrenkt met regen en zelfs hier had hij geen goede beschutting voor de harde druppels. Toch had hij een dikke vis weten te vangen in de rivier, maar was hij wel tot op het bot verkleumd. Rillingen gleden over zijn rug en toen hij zijn vis op de prooistapel had gelegd zakte hij in elkaar. Hij was zo ontzettend moe.. Maar om hier in de regen te blijven zitten zou niet handig zijn, als hij maar een soort afdakje zou vinden was alles goed. Met veel moeite wist hij zich overeind te hijsen en kroop hij tegen de muur van het kamp aan. Het was niet veel warmer, maar wel droger, StarClan zij dank..}

»н α ω к ѕ c я є α м«

Gingerpaw werd wakker door een dikke druppel die op het puntje van zijn neus viel. Instinctief schudde hij het water weg, wat hem een boze blik opleverde van de apprentice die naast hem sliep. Een geeuw verliet zijn bek en hij stond op, terwijl hij het mos van zijn vacht schudde. Nu lette hij er wel op dat niets terechtkwam op de katten die nog sliepen, hij had geen zin in nog een boze blik. Gingerpaw wilde nog zijn verontschuldigingen aanbieden, maar de andere apprentice was alweer gaan gaan slapen. De kater haalde zijn schouders op en begon voorzichtig tussen het handjevol slapende katten te manoeuvreren. Hij was vanmorgen al meegegaan met de dageraad patrouille, en had besloten om daarna nog even in zijn nest te kruipen. Maar die verschrikkelijke regen had hem duidelijk gemaakt dat het tijd was om op te staan, dus stapte Gingerpaw vol goede moed de open plek op. Meteen voelde hij de dikke druppels die door zijn korte vacht heen drongen en hem deden rillen. Het was geen goed idee om hier langer te blijven staan, straks leek hij nog op een verzopen waterrat. Plots merkte de roste kater een bekende figuur op, die aan de overkant van de open plek zat. Als vanzelf liep hij op zijn mentor af, maar toen hij dichterbij kwam werd de apprentice plots onzeker. Wat moest hij tegen Hawkscream zeggen? 'H-hey', was uiteindelijk het enige wat over zijn lippen kwam.

_{Vanuit zijn ooghoeken zag hij een rossige schim op hem af komen, maar de stromende regen maakte het hem moeilijk de RiverClan kat te herkennen. 'H-hey' Hij herkende de stem van Gingerpaw, zijn Apprentice en de Apprentice kwam bij hem staan. Hij gaf een knikje en een druppel rolde langs zijn gezicht naar beneden. "Hey Gingerpaw," ZIjn stem was wat verlaagd in volume, maar nog wel goed hoorbaar. "Ik denk dat Stormstar je ieder moment tot een Warrior kan benoemen." Een kleine glimlach verscheen op zijn gelaat.}

»н α ω к ѕ c я є α м«

Gingerpaw ging naast zijn mentor zitten en krulde zijn staart om zijn poten. Hoewel het hier droger was dan in het midden van de open plek, zaten de twee Riverclan katten toch niet helemaal beschut tegen de regen. De roste kater draaide even een oortje naar achter toen er een dikke druppel op viel en keek daarna naar zijn mentor. Hij was vast al langer buiten dan hijzelf, aangezien Hawkscream er echt doorweekt uitzag. "Ik denk dat Stormstar je ieder moment tot een Warrior kan benoemen", zei zijn mentor met een kleine glimlach. Gingerpaw keek lichtelijk verrast op. Hij wist wel dat hij de leeftijd had om warrior te worden, maar dat was niet de reden dat hij met Hawkscream wou praten. De apprentice knipperde even een regendruppel weg en liet toen een licht plagerige glimlach zien. 'Dat is niet zo dringend, ik ga niet sterven als ik een beetje moet wachten hoor', wuifde hij Hawkscream's opmerking weg.