We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
"Liselohot!" De stem van Lander schalde over de hooiplaats. De andere kreunde zachtjes. Liselot ontrolde zich en opende haar ogen. Haar baasje zat op zijn knieën en stak zijn hand uit. Het sneeuwwit poesje stond op en gaapte. Ze liep op Landers hand af en schurkte zich ertegen aan. De zwerver kriebelde haar oor. Ze snorde en drukte zich tegen Lander aan. Die pakte haar op en zette haar op zijn schouder. Andere katten zeiden soms dat ze zo op één van die gekleurde vogels leek. Maar dat kon ze amper geloven. Zij had toch geen vleugels? Lander stond op, hij wandelde de schuur uit. Liselot snoof de frisse lucht op. Ze ging liggen en nestelde zich in haar baasjes nek. Een paar andere mannen kwamen met ze mee. Vandaag zouden ze jagen. Of iets in die aard.
~°~
Het wit poesje opende haar ogen. Ze waren aangekomen bij de plek waar ze gingen 'jagen'. Rijen huizen stonden voor haar. Het poortje piepte toen de mannen er over klommen. Lander pakte Liselot op en bukte zich. Ze sprong dankbaar op de grond. Lander ging naar het huis en klopte op het raam. Liselot draaide zich om. Haar blauwe oogjes sperde zich wijd open toen ze een kat zag zitten. Ze stond stokstijf en durfde niet meer te bewegen.
Zaixy zat in haar gewilde wilg, de takken zwaaiden zachtjes heen en weer in een koel briesje. De witte poes droomde bijna weg toen ze voetstappen hoorde.. Een man klom over over het piepend hekje, waarop nog enkele volgden. Zaixy stond recht en haar lange haren stonden recht overeind, klauwen uitgestoken. Een Man pakte een wit poesje van zijn nek en zette het op het perfect geknipte gras van haar mooie grote tuin. De man liep naar haar blauw geschilderde huisje en klopte kort op het raam.
Zaixy stond op springen. 'Inbrekers!' siste ze snerpend, maar wel zo dat niemand-maar dan ook echt niemand- het had kunnen horen.
Ze hield zich in, in de wetenschap dat deze mannen onvoorspelbaar uit de hoek konden komen. Het poesje draaide zich plots om en sperde haar oogjes wijd open toen ze Zaixy zag zitten. 'Heey' zei Zaixy, zo vriendenlijk mogenlijk. Maar haar haren stonden nog steeds overeind. 'Wat doe jij hier?' vroeg ze 'en wat doen in godsnaam die mannen hier?' Vroeg ze, licht sissend.
één van de mannen pakte iets om de ruit inteslaan, er was niemand thuis. De ruit hield niet lang stand en brak aan diggelen, geen alarm? 'O! dammit! natuurlijk, mijn mensen zijn natuurlijk het alarm weer vergeten aantezetten' zei Zaixy terwijl ze van minachting met haar ogen draaide.
Ope dat moment gingen 1 belangrijke gedachte in haar om.. Dream zat nog binnen! Het kittentje zat op dat vensterraam.. waar net het gebroken glas overeen was gediggeld. 'Ik ben Zaixy' zei ze terwijl ze nog even met een glimlach naar de jonge kat keek. 'Blijf even hier oke! ben zo terug!' Zei ze met angstige ogen gericht op de witte poes terwijl ze een sprintje zette naar het gebroken raam. 'Dream!' gilde ze bang.
--hierna reageert Dream of feather even ^^ had dat met haar afgesproken.
Dream of feather
Member
15 Actief
CAT'S PROFILE Age: i dont know. Long? Short? Gender: Rank:
Onderwerp: Re: Let it go ma 23 dec 2013 - 21:17
Het ene momemt lag Dream of feather nog gewoon te dromen in de zon op het vensterbankje bij het raam. Vogels floten en Zaixy ,haar nieuwe mama, zat in de wilg wat te soezen.
Toen hield het fluiten van de vogels op en werd onderbroken door knerpende schoenen. Al snel gevolgd door een gebroken raam. Glascherven waren overal en nergens. Staken in haar dij of boorden zich in haar kussentjes van haar pootjes.
Het witte bolletje pluis was grotendeels bedekt met verbanden door het autoongeluk van paar dagen geleden, toen vond ze de witte poes Zaixy en werden ze een soort Moeder En Dochter stelletje.
De rechterkant van haar hoofd plus 1 van de 2 oren, 3 van haar 4 poten, haar hele rug en buik en het puntje van haar staart waren bedekt met verband. Hierdoor had ze daar amper wonden van de glasscherven. Maar de rest.. Haar enigste poot zonder verband was doorboord met een groot stuk glas. Het stak er recht door en bloed gutste als snel.
Starend naar haar poot begon het kleine kittentje te gillen. En gillen dat ze deed.
De mannen die net binnenkwamen schrokken zich rot, sommigen lieten haar maar wat. Andere probeerden even wat glas te verwijderen.
en kronkelen. Dat was het enigste wat ze kon doen, terwijl het bloed bleef gutsen. 'Mammiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiieeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee!' gilde ze. Ze voelde dat ze werd opgeheven en met tussenpozen verloor ze het bewustzijn, nu wel, nu niet, nu wel, nu niet.
Zaixy had de kleine dream standvastig maar voorzichtig aan haar nekvel tussen haar tanden geklemd, en spurte naar buiten. Weg van dat gedoe! weg van al die mannen en dat stomme glas! Zaixy liep naar buiten en kwam puffend aan bij de jonge poes. Het kleine bundeltje tussen haar kaken legde ze voorzichtig op het zachte gras, goed uitkijkend dat ze het met glas doorboorde pootje niet nog erger beschadigde.
Dream piepte nog altijd bang, zelf was Zaixy ook wel geschrokken. De witte langharige poes pakte met haar kaken voorzichtig het glasscherf vast dat door Dream of feathers pootje stak. 'Dit kan eventjes.. pijn doen.. kleintje' zei ze liefdevol gerustellend met het glasscherf tussen haar kaaken.
Een klein voorzichtig maar snel rukje en de glasscherf was eruit. Snel nam Zaixy een reepje verband van een van de vele verbanden waarvan de wond eigenlijk toch al hersteld was, maar de mensen voor de zekerheid het verband lieten zitten, en wond het rond dreams pootje.
De witte poes draaide zich om en keek de witte jonge poes aan, niet echt nijdig maar toch wel een beetje. 'Dit is dus dream, mijn adoptie dochtertje. Ik redde haar van een autoongeluk, en nu hopelijk ook weer van dit ongeluk.'
Ze zij daarna 'En wie is de onbekende voor mij?' Ze wachte even en zei snerpend 'Is DIT nu wat je wilt?!' Ow,.. ze had het geroepen. Ze had het iets minder gemeen bedoelt. 'Sorry, dat was niet zo gemeen bedoelt' zei ze oprecht verontschuldigend. Ze gaf Dream een liefdevol likje.
En keek de jonge poes tegenover haar nieuwsgierig, aardig --en licht kwaad--aan.
Er stond een witte kat voor haar. 'Heey' Liselot stond nog steeds angstig te staren naar de witte poes. 'Wat doe jij hier? en wat doen in godsnaam die mannen hier?' "Ze jagen, en ik ga mee.", miauwde ze. Maar haar stem ging verloren in een het bekende geklangel. 'O! dammit! natuurlijk, mijn mensen zijn natuurlijk het alarm weer vergeten aantezetten', riep de witte poes. Liselot hield haar kopje scheef, alarm? 'Ik ben Zaixy'"Ik ben..." Voordat ze haar zin kon afmaken miauwde Zaixy al; 'Blijf even hier oke! ben zo terug!' Het witte poesje fronsde. 'Dream!' Ze draaide zich om. Haar blauwe oogjes knepen half toe toen ze een gil hoorde 'Mammiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiieeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee!' Haar ogen gingen weer open en namen een kleine kitten in zich op. Het zat onder het verband en onder het glas. Tja, wie zat er nu ook bij het raam? 'Dit is dus dream, mijn adoptie dochtertje. Ik redde haar van een autoongeluk, en nu hopelijk ook weer van dit ongeluk.' Liselot was sprakeloos. Wat is in hemels naam een auto en een adoptie dochtertje?! 'En wie is de onbekende voor mij?'"I-ik b.." Weer liet Zaixy haar niet uispreken. 'Is DIT nu wat je wilt?!' Liselot sloeg haar ogen neer. Ze kroop angstig achteruit. 'Sorry, dat was niet zo gemeen bedoelt', miauwde de poes oprecht. Liselot geloofde haar niet. Toen ze de ogen durfde te ontmoeten keek de poes nieuwsgierig en aardig maar ook kwaad. "Ik ben Liselot.", miauwde ze zonder er emotie in te leggen. "En die mannen daar", ze onderbrak haar zin om naar haar huisgenoten te wijzen. "zijn mijn huisgenoten. De grootste is mijn baasje. En ze jagen." Eigenlijk was ze best trots op haar baasje. "Ze kloppen eerst op het raam en als er niemand is verwijderen ze het. Dan pakken ze eten..." Liselot fronsde eventjes. "Trouwens... Die kitten door moest niet zo dom zijn om aan het raam te liggen." Ze liet haar stem even snerpend klinken zoals Zaixy had geklonken. Dat moest die kat maar op haar plaats zetten.
"Ik ben Liselot.", miauwde de witte jonge poes die Liselot bleek te heten, zonder er emotie in te leggen. "En die mannen daar", ze onderbrak haar zin om naar haar huisgenoten te wijzen. "zijn mijn huisgenoten. De grootste is mijn baasje. En ze jagen."
-~- Wat bedoelde deze poes met "jagen?"
dacht Zaixy wijfelend. -~-
"Ze kloppen eerst op het raam en als er niemand is verwijderen ze het. Dan pakken ze eten..." Ah, dat bedoelt ze met jagen.; Liselot fronsde eventjes. "Trouwens... Die kitten daar moest niet zo dom zijn om aan het raam te liggen." Ze liet haar stem even snerpend klinken.
-~- 'en jouw mannen moesten maar niet dat raam inslaan zonder te kijken ofdat er een jonge kitten lag.' mompelde ze stilletjes.Zaixy keek naar de kitten Dream.. -~-
'Jagen ze dan alleen maar voor eten? of nemen ze ook van die blinkende spullen mee, zoals wat mensen noemen een horloge of geld? 'Vroeg Zaixy nadenked en aardig. Ze was al tot rust gekomen, deze jonge poes kon er ook niet aan doen dat Dream gewond was.
-~-
'Sorry nog dat ik zo uitvloog, jij kon er ook niet aan doen dat Dream gewond is of dat jij eten nodig hebt.' Zei Zaixy met een glimlach, ze moest lichtjes lachen om haar domme uitval naar Liselot. Zaixy duwde het verbandje goed tegen het pootje van Dream of feather om het bloede te stelpen, het lukte goed.
-~-
'Heb je honger Liselot?' vroeg ze, gewoon aardig. 'Want ik heb nog wel iets lekkers liggen binnen.' Het was een doodgewoon voorstel.
--flut xD En ik maak altijd van die onozel lange berichtjes O.o srry.
Dream of feather
Member
15 Actief
CAT'S PROFILE Age: i dont know. Long? Short? Gender: Rank:
Onderwerp: Re: Let it go zo 29 dec 2013 - 16:51
'Ja ja! veel lekkers!' Dream of feather sprong dolgelukkig recht en stormde naar de jonge poes toe, tegen Zaixy zei ze snel 'G-geeft niet hoor, het doet al geen pijn meer. Het viel wele mee'
De kleine kitten van nog geen 2 manen oud liep met een grote glimlach naar het witte poesje. 'Ene wie bene jij---ij?' vroeg ze terwijl ze met haar flank vriendschappelijk tegen de flank van het poesje streek.
Om één of andere rede mocht ze het poesje nu al. Lichtjes verlegen speelde ze met zachte pootjes al lichtjes zachtjes meppend met de staart van het witte poesje. 'ike ben dreampje! Dream of feahter!' zei ze twinkelend terwijl haar oogjes speels naar de witte poes haar staart keken.
'En jouw mannen moesten maar niet dat raam inslaan zonder te kijken ofdat er een jonge kitten lag.' Liselot knikte. Hier kon ze niets tegen inbrengen. 'Jagen ze dan alleen maar voor eten? of nemen ze ook van die blinkende spullen mee, zoals wat mensen noemen een horloge of geld? ' Het wit poesje dacht aan wat ze allemaal meenamen. "Nee, niet dat ik weet. Alleen eten.", miauwde ze rustig. 'Sorry nog dat ik zo uitvloog, jij kon er ook niet aan doen dat Dream gewond is of dat jij eten nodig hebt.', miauwde Zaixy. Liselot knikte. Wat kon ze anders doen? 'Heb je honger Liselot? Want ik heb nog wel iets lekkers liggen binnen.' Haar hoofd ging gretig op en neer. "Dankje, heel graag.", miauwde ze enthousiaster. 'Ja ja! veel lekkers! G-geeft niet hoor, het doet al geen pijn meer. Het viel wele mee' Liselot glimlachte. Het kittentje leek zo klein. 'Ene wie bene jij---ij?' Het kleine kittentje strek zich vriendschappelijk langs haar flank. "Liselot." 'ike ben dreampje! Dream of feahter!' "Wel Dreampje, leuk om kennis met je te maken."
"Nee, niet dat ik weet. Alleen eten.", miauwde Liselot rustig. 'Sorry nog dat ik zo uitvloog, jij kon er ook niet aan doen dat Dream gewond is of dat jij eten nodig hebt.',had Zaixy gezecht. Liselot knikte. 'Heb je honger Liselot? Want ik heb nog wel iets lekkers liggen binnen.' Liselots hoofdje ging gretig op en neer. "Dankje, heel graag.", miauwde ze enthousiast.
-~- 'Ja ja! veel lekkers! G-geeft niet hoor, het doet al geen pijn meer. Het viel wele mee' Ineens was dream rechtgestaan. Zaixy keek haar dochtertje achterdochtig aan. Maar inderdaad, het leek geen pijn meer te doen. Liselot glimlachte. 'Ene wie bene jij---ij?' Het kleine kittentje streek zich vriendschappelijk langs Liselots flank. "Liselot." antwoorde de poes. 'ike ben dreampje! Dream of feahter!' zei Dream erg enthausiast. Zaixy lachte eventjes. "Wel Dreampje, leuk om kennis met je te maken." ze Liselot. -~-
Zaixy gaf de kleine Dream of feather een liefdevol likje terwijl de kit speelde met Liselots staart. 'Sorry hoor, ze is nogal enthousiast met vriendenmaken' zei Zaixy met een glimlach tegen de witte poes.
-~- 'Ik zal binnen even iets lekkers gaan halen.' Zei Zaixy vriendelijk 'Wat eet je zoal graag?'
Onderwerp: Let it go 
zo 22 dec 2013 - 15:03
