Euhm hi there. (AvalancheDemon) [SPT]

Swiftfur werd wakker en liep de warriors den uit. De poes had het vandaag rustig want ze had Smokepaw een dagje vrij gegeven. Ze zag dat er nog een andere kat al wakker was. Een zilvergrijze poes. Aarzelend liep Swiftfur naar de poes toe. "Euhm, ... hallo daar." begon de poes voorzichtig. Ze was het niet gewend om een gesprek te beginnen met een kat die ze niet goed kende. "Wees alsjeblieft aardig." dacht de zwart-witte poes hoopvol.

AvalancheDemon liep ergens buiten de warriors den op zoek naar een prooi. Ze was al best een tijdje opzoek maar kon niets vinden, het leek wel of alle vogels en muizen ergens anders heen waren. Achter haar hoorde ze iets in de struiken ritselen. Ze spitste haar oren en stook haar neus in de lucht. Geen kat... een prooi, een... een... uhmm.... MUIS! dacht ze. Voorzichtig draaide ze haar kop in de richting van het diertje. Ze keek nog eens goed en zag het beestje duidelijk zitten. Rustig zette ze zich schrap om er boven op te springen. 3, 2, 1, GOOO!!!!! en ze sprong boven op de muis. ''Hebbis' zei ze met de muis in haar bek. Ze legde het diertje weg toen ze merkte dat er een andere poes in de buurt was. 'Euhm... hoorde AvalancheDemon achter zich. Rustig keek ze om, ze had namelijk al geroken dat deze kat bij haar clan hoorde. ''Hallo daar...'' zei de poes achter haar. AvalancheDemon draaide haar kop weer de andere kant op en zei; ''Wat moet je?''. Zelf wist ze best dat ze niet altijd de aardigste was en waarschijnlijk was dat ook niet een erg vriendelijke opmerking. Maar ja... de meeste katten praatte alleen tegen haar als ze wat van haar nodig hadden.

De poes keek haar kant op. "Wat moet je?" zei de poes. Swiftfur schrok door de harde toon waarop de poes antwoordde. "Euhm,..... sorry ik wou je niet storen." zei de zwart-witte poes op een stille toon. Ze voelde zich niet op haar gemak bij deze kat. "Ik vroeg me gewoon af of je mee wilde gaan jagen, of om iets anders te gaan doen." voegde Swiftfur na een paar seconden toe. Ze keek naar de zilvergrijze poes om haar reactie te zien. "Begin alsjeblieft niks kwetsend te zeggen." dacht de poes bang. De zwart-witte poes was sinds ze een kitten was gepest geweest door de andere katten. Daardoor was ze gesloten geworden en dat was ze nu nog steeds. En ze begon al bij de eerste slechte opmerking ineen te krimpen.

''Euhm.... sorry ik wou je niet storen.'' zei de zwart witte poes die achter haar stond. ''Hmpf, daar ben je nu al te laat mee...'' zei AvalancheDemon op een manier die een beetje bot klonk. Ze kon aan de kat merken dat ze niet helemaal op haar gemak was. Dat andere katten zo'n gevoel bij haar hadden was normaal voor haar geworden. "Ik vroeg me gewoon af of je mee wilde gaan jagen, of om iets anders te gaan doen." zei de kat vervolgens. Deze opmerking verbaasde AvalancheDemon, zoiets verwacht je niet echt van een verlegen kat. ''Wat denk je nou zelf?'' antwoordde ze. Voordat de kat kon antwoorden zei ze weer; ''Ik vind het goed... als je me tenminste kan bijbenen.'' Ze keek de andere kat scherp aan en wachtte hoe ze zou reageren.

"Hmpf, daar ben je nu al te laat mee..." zei de poes op een botte toon. "Ik vroeg me gewoon af of je mee wilde gaan jagen, of om iets anders te gaan doen." zei Swiftfur vervolgens. De zwart-witte poes zag dat de kat verbaasd was. "Wat denk je nou zelf?" antwoordde de poes. Voordat ze kon antwoordden zei de poes: "Ik vind het goed... als je me tenminste kan bijbenen." Ze keek haar scherp aan. "Oké." antwoordde Swiftfur. "Wat is je naam eigenlijk?" vroeg ze aarzelend na een minuut.

"Oké." antwoorden de poes. Een stilte heerste, je kon alles horen. De vogels die hoog in de bomen aan het fluiten waren, het geritsel van de bladeren die werden weggeblazen door de wind. AvalancheDemon genoot van deze stilte, rustig haalde ze een paar keer adem. Toen de andere poes zei; "Wat is je naam eigenlijk?" keek ze weer in de richting van de poes. ''Het is niet belangrijk hoe ik heet, maar wie ik ben is wel belangrijk'' antwoordde ze. Toen ze aan de poes dacht te zien dat deze het niet helemaal snapte zei ze maar; ''Ik ben AvalancheDemon als je het perse wilt weten'' het klonk een beetje licht geïrriteerd. AvalancheDemon zuchtte en draaide zich om, ze ging recht voor de andere poes zitten. ''Is er wat met je aan de hand ofzo?!'' zei ze. ''En voordat je gaat vragen waarom ik dat vraag zal ik het je uitleggen om de moeite en irritantie te besparen. Over het algemeen mag niemand mij, voor als je gaat vragen waarom; ik ben niet de aardigste zal ik maar zeggen.'' nadat ze dat gezegd had keek ze de poes die voor haar zat weer strak aan.

De poes keek weer in haar richting. "Het is niet belangrijk hoe ik heet, maar wie ik ben is wel belangrijk." antwoordde de she-cat. "Ik ben AvalancheDemon als je het perse wilt weten." zei ze lichtjes geïrriteerd. AvalancheDemon zuchtte en ging recht voor Swiftfur zitten. "Is er wat met je aan de hand ofzo?!" vroeg AvalancheDemon. "En voordat je gaat vragen waarom ik dat vraag, zal ik het je uitleggen om de moeite en irritatie te besparen. Over het algemeen mag niemand mij, voor als je gaat vragen waarom, ik ben niet de aardigste zal ik maar zeggen." Nadat de she-cat dat had gezegd keek ze haar weer strak aan. Swiftfur keek weg. "Nee... er is niks met me." begon ze aarzelend. "Ik probeer gewoon om sociaal en vriendelijk te zijn." vervolgde ze.
OCC: niet veel inspiratie

De andere kat keek weg, duidelijk was haar opmerking hard aangekomen. "Nee... er is niks met me." zei de andere kat aarzelend. AvalancheDemon liftte haar rechtervoorpoot op en begon er aan te likken. "Ik probeer gewoon om sociaal en vriendelijk te zijn." vervolgde de kat. I see... dacht ze. ''Weetje, dat zijn twee woorden die niet bij mij passen. Ik kan wel doen alsof ik vriendelijk ben, maar dan ben ik nooit helemaal eerlijk. En sociaal... tjaaa... zoals ik net al zei; de meeste katten mogen mij niet dus dat zit er ook niet echt in.'' zei ze op een rustige toon. Ze had een beetje medelijden gekregen met de andere kat. Deze zat ook bij haar in de clan dus ze kon haar toch de grond niet in boren. Als ze het al gewild zou ze deze kat een aantal dingen vertellen, waardoor deze haar kop nooit meer zou kunnen laat staan durven, te laten zien. Ze rolde een rondje met haar kop, de kon je botten in haar nek horen kraken. Even geeuwde ze, haar scherpe tanden blinkten in het zonlicht. Oké Avalanche tijd om even aardig te gaan doen. dacht ze.

OOC: ik heb eigenlijk bijna nooit inspi, meestal doe ik maar wat en zie ik wel wa t word

"Weetje, dat zijn twee woorden die niet bij mij passen. Ik kan wel doen alsof ik vriendelijk ben, maar dan ben ik nooit helemaal eerlijk. En sociaal... tjaaa... zoals ik net al zei, de meeste katten mogen mij niet dus dat zit er ook niet echt in." zei AvalancheDemon op een rustige toon. "De meeste katten in de clan mogen mij ook niet." zei Swiftfur op een stille toon. De zwart-witte poes had nare herinneringen van vroeger. Toen ze nog maar een kitten was werd ze al gepest door haar leeftijdsgenoten. De enige die ze had was haar zus die later stierf door greencough.

"De meeste katten in de clan mogen mij ook niet." zei de poes tegen haar. Het klonk zeker niet duidelijk, het was erg verlegen. ''Volgens mij mogen de katten jou niet om een andere reden dan mij hoor...'' zei AvalancheDemon op een koude toon. ''Mij mogen ze niet omdat nou ja... eigenlijk is er geen precieze reden... Maar het is wel zo dat ik nooit echt zo vriendelijk ben geweest tegen andere. En als apperttice wilde ik eigenlijk ook nooit luisteren. Waarschijnlijk zijn dat de redenen dat ik niet zo geliefd ben bij andere katten.'' vervolgde ze haar verhaal. ''Waarom ben jij eigenlijk niet zo geliefd, het is niet dat je onaardig bent ofzo...'' zei ze rustig, om te proberen toch een beetje vriendelijk te zijn.

"Volgens mij mogen de katten jou niet om een andere reden dan mij hoor..." zei de poes op een koude toon. "Mij mogen ze niet omdat nou ja... eigenlijk is er geen preciese reden... Maar het is wel zo dat ik nooit echt zo vriendelijk ben geweest tegen andere. En als apprentice wilde ik eigenlijk nooit luisteren. Waarschijnlijk zijn dat de redenen dat ik niet zo geliefd ben bij andere katten." vervolgde AvalancheDemon. "Waarom ben jij eigenlijk niet zo geliefd, het is niet dat je onaardig bent ofzo..." vroeg de poes rusitg. Swiftfur zuchtte. "Ik weet het niet. Al sinds ik me kan herinneren wordt ik gepest door mijn leeftijdsgenoten." antwoordde de zwart-witte poes.

"Ik weet het niet. Al sinds ik me kan herinneren wordt ik gepest door mijn leeftijdsgenoten." antwoorden de poes. ''Nouw... echt lelijk ben je niet en dat ik weet heb je ook nooit iets raars gedaan...'' zei AvalancheDemon in een poging om vriendelijk te zijn. Waarom moest ik dat nou weer zeggen, het komt niet te vriendelijk over... god wat is vriendelijk zijn moeilijk... nu weet ik weer waarom ik dat niet zo vaak. dacht AvalancheDemon een beetje teleurgesteld over zichzelf. ''Maar waarojm dan niet?'' vroeg ze in een tweede poging om vriendelijk te zijn.

OOC: Sorry voor korte post heb buikgriep...

"Nouw... echt lelijk ben je niet en dat ik weet heb je ook nooit iets raars gedaan..." zei AvalancheDemon. Het was stil voor een paar minuten. "Maar waarom dan niet?" vroeg de poes. "Ik weet het echt niet, ik denk dat ik gewoon een makkelijk slachtoffer ben ofzoiets. Als het een andere reden zou zijn dan zou ik niet weten wat." zei de poes. "Maar je wordt het wel gewend na een tijdje." zei Swiftfur al zuchtend.
OCC: sorry dat ik zo laat reageer ik vergat het steeds

"Ik weet het echt niet, ik denk dat ik gewoon een makkelijk slachtoffer ben ofzoiets. Als het een andere reden zou zijn dan zou ik niet weten wat. Maar je wordt het wel gewend na een tijdje." antwoorden de andere poes zuchtend. ''Laat je dan gewoon niet pesten.'' zei AvalancheDemon op een toon die liet merken dat ze het niet goed begreep. Ze snapte niet hoe andere katten dat konden, zich laten pesten. Voor haar was dat eigenlijk onmogelijk, als iemand haar zou pesten zou die kat er dan met een paar krassen over zijn of haar kop vanaf komen. Laat staan dat ze het durven doen, bijna niemand durfde met haar om te gaan. ''Leg het me anders even uit, wat zij dan doen en wat jij dan doet.'' zei AvalancheDemon zuchtend. Ze was niet het type dat andere graag hielp dat was zeker. Maar toch, ze was nu eenmaal een clankat. Ze werd bijna gedwongen om soms ook een ander te helpen. Als ze dat niet zou doen was de kans klein dat andere haar zouden helpen die ene keer dat ze hulp nodig had. Dus ze probeerde zo vriendelijk mogelijk te zijn tegen de katten uit haar clan. Hoe ze deed tegen de katten uit andere clans boeide haar verder niet zo veel. Het was al weer even stil dus keek ze de poes vragend aan.

"Laat je dan gewoon niet pesten." zei AvalancheDemon. Swiftfur zag dat de poes het niet goed begreep. "Leg het me anders even uit, wat zij dan doen en wat jij dan doet." zei de andere poes zuchtend. "Meestal zeggen ze iets gemeen." zei Swiftfur terwijl ze naar de grond keek. De poes haalde niet graag die nare herinneringen op. "En meestal probeer ik het te negeren maar dat lukt gewoon niet." zei de zwart-witte poes na een korte stilte.

"Meestal zeggen ze iets gemeen." antwoorden de poes op haar vraag. Nu begreep AvalancheDemon er helemaal niets meer van. Dan zeg je toch gewoon wat gemeens terug... dacht ze terwijl ze onopvallend met haar kop schudde. Ze keek nu weer naar de andere poes, deze keek naar de grond. "En meestal probeer ik het te negeren maar dat lukt gewoon niet." ging de poes verder. ''Weet je wat, ik heb nog nooit een leerling gehad maar ik ga jou proberen te leren om wat meer zelfvertrouwen te hebben.'' zei ze licht bevelend tegen de poes. En dan sta ik ook weer wat beter in het licht. vervolgde ze in haar gedachten. ''EERSTE LES: NIET DE HELE TIJD NAAR DE GROND KIJKEN!'' riep ze toen ze zag dat de andere poes nog steeds naar de grond keek. ''EN GA RECHT STAAN, ZO STRAAL JE AL VEEL MEER ZELFVERTROUWEN UIT!'' riep AvalancheDemon vervolgens tegen de poes.

OOC: Probeer nooit met twee katten tegelijk te posten, dat is verwarrend...

Swiftfur keek nog steeds naar de grond. "Weet je wat, ik heb nog nooit een leerling gehaf maar ik ga jou proberen te leren om wat meer zelfvertrouwen te hebben." zei AvalancheDemon licht bevelend. Swiftfur dook ineen. "EERSTE LES: NIET DE HELE TIJD NAAR DE GROND KIJKEN!'' zei de poes licht bevelend tegen haar. De zwart-witte poes deed wat de andere poes zei uit angst. Je zag heel duidelijk de angst in de poes haar ogen. "EN GA RECHT STAAN, ZO STRAAL JE AL VEEL MEER ZELFVERTROUWEN UIT!" riep de poes daarna. Swiftfur ging rechtop zitten. De poes hoopte dat de andere poes niet merkte dat ze angstig was geworden door haar.

De she-cat ging recht op zitten, maar ze straalde nog steeds duidelijk angst uit. AvalancheDemon schudde met haar kop, dit was duidelijk niet alleen een kwestie van houding. Bij deze kat zat de angst echt diep van binnen. Ze was er helemaal niet zeker van of dit wel zou lukken. ''Ik weet niet of je het doorhebt maar je straalt nog meer angst uit dan eerst...'' zei ze zacht tegen de she-cat. Hoe ze dit moest oplossen wist ze niet, ze had überhaupt geen ervaring met lesgeven. Zelf was ze zo geboren, en heeft nooit echt last gehad van diep gewortelde angst. Ze vroeg zich af hoe deze kat ooit zou kunnen jagen. Als je een goede jager was had je meestal ook redelijk wat zelfvertrouwen, en aangezien de hoeveelheid zelfvertrouwen van deze kat zou die simpel weg een vreselijke jager zijn. AvalancheDemon groef een klein kuiltje in het zand. ''Kijk eens...'' zei ze voorzichtig tegen de andere kat. Ze zette al haar nagels van haar rechter poot uit. ''Deze ben jij,'' zei ze terwijl ze met haar neus het kleinste teentje aanwees ''En mijn andere tenen zijn de andere katten.'' vervolgde ze. Ze plaatste voorzichtig de nagel die de andere kat moest voorstellen in het kuiltje, waarna ze de rest van haar nagels er omheen zette. ''Stel, jij zit vast in drijfzand en zinkt langzaam weg. Een aantal andere katten, onder wie ook een paar die jou dan pesten, zijn in de buurt. Wat zou je dan doen?'' vroeg ze aan de she-cat. Ze keek de she-cat vragend aan en wachtte op een antwoord.

"Ik weet niet of je het doorhebt maar je straalt nog meer angst uit dan eerst...." zei AvalancheDemon op een zachte toon. Na een tijdje groef de kat een kuiltje in het zand. "Kijk eens..." zei ze voorzichtig tegen Swiftfur. "Deze ben jij." zei de poes terwijl ze met haar neus het kleinste teentje aanwees. "En mijn andere tenen zijn de andere katten." vervolgde de zilvergrijze poes. "Stel, jij zit vast in drijfzand en zinkt langzaam weg. Een aantal andere katten, onder wie ook een paar die jou dan pesten, zijn in de buurt. Wat zou je dan doen?" vroeg de poes. Ze keek Swiftfur vragend aan. "Ik zou ze o hulp vragen, ookal zijn het de katten die me pesten." antwoordde de zwart-witte poes op een nerveuze toon. De poes was in de war. Vroeger zou niemand haar geholpen hebben met haar probleem behalve haar zus. En nu hielp deze poes haar die ze nauwelijks kende.

"Ik zou ze om hulp vragen, ookal zijn het de katten die me pesten." antwoorden de she-cat duidelijk in de war. AvalancheDemon kneep haar ogen fijn en keek nog een keer goed naar de andere she-cat. Na een tijdje strak in haar ogen gekeken te hebben twijfelde ze of deze kat haar wel de waarheid aan het vertellen was. ''En hoe denk je dat die katten dan zullen reageren?'' vroeg ze dit keer een stuk serieuzer. Ze was er vrij wel zeker van dat deze she-cat dat niet zo snel zou doen. Met een snelle beweging kneep ze haar tenen bij elkaar, waardoor er duidelijke krassen in het zand kwamen te staan. Langzaam trok ze haar klauwen weer in. Nog even keek ze de andere she-cat aan. Waarna ze zich omdraaide en een stukje weg liep. ''Kom!'' riep ze bevelend tegen de andere kat. Ze bleef gewoon doorlopen in de zelfde pas. ''Vertel eerst eens wat over jezelf...'' zei ze op een toon die liet merken dat ze niet oprecht geïnteresseerd was.

Onderwerp: Re: Euhm hi there. (AvalancheDemon) [SPT]