Met korte verende pasjes maakte Cinderpaw zich een baan door het Shadowclan territorium. De jonge poes begon toch steeds meer volwassen te worden, zowel in gemoedsrust als in uiterlijk. Het meeste van haar kittenvet begon ze nu kwijt te raken, en ze begon slanker te worden, en gespierder. Al maakte haar pluizige vacht daarin veel goed. Met haar bijna goudachtige amberkleurige ogen keek ze nieuwsgierig rond, haar pluizige staart was lastig om van de grond te houden, het sleepte bijna altijd wel, maar alsnog deed ze haar best. De grond was hier tenminste niet zo sompig dat ze er in wegzakte. Droge voeten!Met een rustige zucht snoof ze de lucht op. Ze was niet zo hyper meer als toen ze een kit was, maar ze was nog altijd wel erg positief en vrolijk. Overal kon Cinderpaw het positieve van inzien. Al was ze nu wat meer.. volwassen? Ze keek in het rond, maar daarna werden haar bewegingen iets vlugger. Ze keek om zich heen, wild. Misschien was ze toch nog niet zo volleerd als ze zo reageerde op de geur van een onbekende kat. Wie was die kat? De wind stond verkeerd, ze kon hem(Of haar) niet identificeren. Haar staart zwiepte door delucht heen.