[The Final Prophecy] The final prophecy has faded

Dogdance hief haar kop wat geschrokken toen ze de stem van Snowstorm tegen zijn deputy hoorde grommen. Maar daarna verwierp ze het. Ze was zelf immers geen haar beter, nooit geweest tegen degenen die hoger in rang waren dan zij. Op dit moment was ze echter te moe om er diep op in te gaan in haar gedachten en dreef ze weer af. Ze wierp af en toe een blik op Silverfang en hield Snowstorm ook nauwlettend in de gaten. Ze had wel gezien dat de kater haar bewegingen volgde met zijn mooie blauwe ogen en het leek haar maar niks. De kater kwam plotseling ook naar haar toe gelopen en Dogdance keek hem wat wantrouwend aan, al dan licht nerveus. Toch ging ze niet weg. Ze bleef zitten op haar locatie. "Het gaat prima," Mompelde ze zachtjes als reactie. Nee, haar eigen fouten, zwakheden en moeilijkheden toegeven lag niet in haar aard. Zelfs niet nu ze zo uitgeput was als nu.

Everstar keek met een ruk naar de warrior die riep: "Jullie kunnen de Skyclan niet in de steek laten! Er zijn altijd 5 clans geweest!" "Wat moeten we anders, Everstar? Je verwacht toch niet dat wij uit dit land vertrekken? Ik heb gewonden. Kittens. Elders. De helft van de clan zal die reis niet halen!" viel Silverfang haar bij. "Ik vind dat ze gelijk heeft." Deze derde stem kwam uit onverwachte hoek: een kat van ThunderClan had zijn stem verheft. Timefall sprak hem tegen: "Ho, ho, ho, en waar dacht jij genoeg eten vandaan te halen voor 5 clans op het territorium van 4? We komen al amper rond tijdens Leafbare!" De witte warrior bleek behoorlijk brutaal te zijn. Hij ging rechtstreeks tegen zijn deputy in. "Meer katten betekent ook meer handen die kunnen helpen tijdens het jagen. Wat ben jij dan van plan te doen? Hen wegsturen zodat ze kunnen omkomen van de honger? En dat durft zich een deputy te noemen."
Everstar sloeg de discussie misprijzend gade. Onenigheid in de gelederen van ThunderClan? Daarmee brachten ze zichzelf heel wat imagoschade toe.
Shrewstar bleek het met Everstar eens te zijn. "Dus dat betekent dat wij echt gebied in moeten leveren?" Gromde ze. "Dan zijn alle Clans straks gedoemd om te sterven!" Ook Everstar begon weer te spreken: "Ik begrijp best dat jullie clan de kracht niet heeft om een ander thuis te vinden, maar mijn eigen clan gaat eerst en wij hebben ons territorium zelf nodig als bladkaal weer komt."

SILVERFANG

no cause is lost if there is but one fool left to fight for it

Terwijl Silverfang de leiders voor hem confronteerde, was hij zich sterk bewust van de gestalte van Dogdance even verderop. Vanuit zijn ooghoeken zag hij haar staan, eenzaam, maar dapper haar kop opgeheven naar de rest van de clans. Ze was de eerste warrior die het voor Skyclan had opgenomen en dat vulde zijn hart met trots. Hij keek haar even warm aan en zag toen plots de witte kater die zich naast haar had gevestigd. 'Ik vind dat ze gelijk heeft,' riep hij uitdagend. Silverfang draaide even verbaasd zijn kop. Waarom zou een Thunderclankater het voor de clan opnemen? Hij was te verrast om er dankbaar voor te zijn en om eerlijk te zijn zinde het hem ook helemaal niet hoe hij zich zo beschermend naast Dogdance opstelde. De deputy van Thunderclan leek er ook niet echt al te blij mee te zijn en wees de warrior op zijn plaats, die hem vervolgens woorden terug beet waar zelfs Silverfang even zijn wenkbrauwen van optrok. Shrewstar trok ondertussen ook haar conclusies en ging tegen Silverfang in, die diens blik met een felle glans ontmoette. Hij wist dat geen van de leiders ooit vrijwillig zou toestemmen om een deel van hun territorium op te geven. Niet als dat hun eigen clan kon verzwakken. Maar, hij moest ze overtuigen, wat konden ze anders? "Wat stellen jullie dan voor?" siste hij de katin toe. "Ik weiger om de clan nog verder in gevaar te brengen." De spanning begon te stijgen en wekte onrust op tussen de clans. Silverfang probeerde kalm te blijven, maar de vermoeidheid begon onderhand zijn tol te eisen.

Deputy - 26 Moons - Fourtrees

Ze knikte bij Evergreen's antwoord, voor even vergat ze het feit dat ze op het punt stonden een oorlog te voeren. Dit was nu een groter probleem. "Wat stellen jullie dan voor?" De toon van Silverfang deed haar oren tegen haar nek gaan en een zachte grom ontsnapte uit haar keel. "Ik weiger om de clan nog verder in gevaar te brengen." Shrewstar zwiepte woest met haar staart en keek de SkyClan Deputy woest aan. "Iets waarbij de andere Clans wel kunnen overleven." Gromde ze de kater toe. "ShadowClan is niet van plan enig deel van haar territorium of prooi af te staan!" Gromde ze uiteindelijk en ging maar zitten om niet alles dreigend te laten worden.

Tot die tijd was Disturbingvoice stil geweest maar stapte langzaam dichterbij. Elk woord opgeslagen en zacht grinnikte ze. "Als een clan een miezerige brand niet kan overleven laat dat dan niet al zien hoe zwak de clan is?" Vroeg ze en hief haar hoofd op starend naar elke Skyclan kat die ze kon vinden. "Als je het mij vraagt wou Starclan gewoon van jullie af." Zacht grijnsde ze en likte haar lippen af voor ze naar Shrewstar keek met een zachte grijns. Goed zo wees maar hard. Laat duisternis je overnemen. "Silverfang, is wat je in je poten hebt nog wel een Clan?" Vroeg ze en lachtte even schamper strak naar de kater starend. "Al wat ik zie is een miezerig hoopje katten gedoemd te sterven."

F I R E S T A R

The fire that saved our Clan

Firestar luisterde zwijgend naar de discussie die oplaaide tussen de Clanleiders. Natuurlijk deed Silverfang een beroep op hen, wat kon hij anders met zijn gewonde Clan. De ThunderClan leider snapte echter ook uit welke hoek zijn mede Clanleiders kwamen. Op het moment wist hij niets nieuws in te brengen en dus hield hij zich stil, peinzend over mogelijke oplossingen. Zijn vacht rees een beetje toen hij de protesten hoorde, maar ook de plotselinge meningsuiting van zijn eigen Clangenoot streek hem lichtelijk tegen de haren in. Gelukkig viel Timefall al in voor hij zelf zijn mond open hoefde te trekken. Zijn eigen warriors terechtwijzen zou niets helpen nu hij had zijn concentratie nodig. Territorium afstaan, dat ging niet in de ogen van Shrewstar en Everstar. Hoewel hij SkyClan niet weg wilde sturen, wist hij dat hij hen gelijk moest geven. De woorden van een ShadowClan poes deden echter nieuw vuur bij hem oplaaien. StarClan zou nooit zomaar een Clan de dood in sturen. Icestorm zou nooit rustig hebben toegekeken als er zoiets zou gebeuren. Plots schoot hem iets te binnen, iets dat misschien zou lukken. Het was een grote gok, dat wel en de andere Clans inclusief SkyClan, zaten er waarschijnlijk niet op te wachten, maar het was beter dan hen laten vertrekken. De rode kater schraapte zijn keel om zo de aandacht te trekken van de andere Clanleiders die in een cirkeltje zaten tijdens de bespreking. "Ik heb een idee," begon hij kalm, hoewel zijn hart vanbinnen te keer ging, "Ik weet dat we geen stukken van ons territorium kunnen afstaan. Om deze tot één geheel te moeten brengen zou SkyClan Fourtrees moeten bezetten, dat is al één probleem. Daarnaast is het zo dat als we de territoria opdelen, we niet genoeg overhouden, voor niemand. SkyClan zal met tekorten zitten, evenals de andere Clans. Dit komt omdat iedere Clan afzonderlijk te weinig Clangebied heeft. Goede jaagplekken zullen moeten worden verdeeld." Hij nam een korte pauze om vervolgens zijn voorstel op tafel te leggen. "Als we SkyClan echter onderverdelen in onze Clans, hebben we geen territorium verlies en behouden we belangrijke plaatsen die goed zijn voor je jacht. We hebben meer monden te voeden, maar ook meer katten om te jagen en we verliezen daarbij geen kostbare grond. Zie het als een goede Greenleaf, waarin veel kits geboren zijn." Zijn groene ogen gingen het gezelschap langs en bleven vervolgens op Silverfang hangen, zijn reactie peilend.

WORDS ### TAGS Clanleaders NOTES None

SILVERFANG

no cause is lost if there is but one fool left to fight for it

De woeste glans van Shrewstar weerspiegelden in zijn bleekgroene ogen en brachten verzet in hem op. Silverfang trok even zijn lip op, maar besefte toen dat zijn emoties hem niet meer rationeel lieten denken en hij zwiepte met zijn staart om de geïrriteerde golf van zich af te slaan. Shrewstar ging zitten, waarmee ze haar dreigende houding iets verminderde en ook Silverfang dwong zichzelf te ontspannen. Ze kwamen nergens als ze gingen ruzie maken.
Een warrior van Shadowclan stapte naar voren en grinnikte vermakelijk, alsof het allemaal één grote grap was. 'Al wat ik zie is een miezerig hoopje katten gedoemd te sterven.' Wat?! Silverfang wierp de warrior een woeste blik toe, maar besloot er niet op in te gaan om Shrewstar niet nog verder tegen de haren in te strijken. Het koste hem al zijn moeite, maar gelukkig stapte Firestar naar voren, met de mededeling dat hij een idee had, zodat de kater zijn aandacht weer op hem kon vestigen. Hij luisterde verwachtingsvol naar de woorden van de Thunderclanleider, hopend dat hij te midden in de duisternis met het licht zou komen. 'Als we SkyClan echter onderverdelen in onze Clans, hebben we geen territorium verlies en behouden we belangrijke plaatsen die goed zijn voor je jacht.' De hoopvolle blik veranderde in ongeloof. Skyclan onderverdelen? "Dat kan niet! Je kan ons niet uit elkaar halen!" De stem van de jammerende queen weergalmde door zijn oren en Silverfang legde zijn oren plat om de geschokte kreten van Skyclan te dempen en zich op zijn gedachtegang te kunnen focussen. Alle cellen in zijn lichaam schreeuwde hem toe dat dit fout was, dat hij dit Skyclan niet kon aan doen. Maar, toen zijn ogen naar de ongeschonden sterrenhemel boven hem gleden, besefte hij met pijn in zijn hart dat hij geen keus had. Dit was de enige oplossing. Op deze manier hoefde Skyclan het land niet te verlaten en was er een grotere kans dat iedereen deze ramp ging overleven. Duststar, is dit de juiste keuze? De kater sloot even zijn ogen terwijl hij de twijfels aan zijn vriend voorlegde en toen uiteindelijk een beslissing nam. Hij stapte naar voren, richtte zijn blik weer op de leiders voor hem. Je kon aan de glans in zijn ogen zien hoeveel pijn dit hem deed. "Firestar heeft gelijk," zei hij en hij probeerde zich voor te bereiden op het gemiauw van protest. Vergeef het me. "We hebben geen andere keus.." Met hangende oren keek hij de leiders van de andere clans één voor één aan. "Stemmen jullie hier ook mee in?" vroeg hij toen.

Deputy - 26 Moons - Fourtrees

Silverfang besloot het ook wat rustiger aan te doen en Shrewstar wierp Disturibingvoice even een woedende blik toe. Als ze zoveel onrust wilde schoppen moest ze vooral nog harder schreeuwen en op dit moment had Shrew besloten zichzelf wat te kalmeren. Het idee om territoria te geven aan SkyClan was van de tafel geveegd. Firestar verscheen weer en had blijkbaar een idee. "Als we SkyClan echter onderverdelen in onze Clans, hebben we geen territorium verlies en behouden we belangrijke plaatsen die goed zijn voor je jacht. We hebben meer monden te voeden, maar ook meer katten om te jagen en we verliezen daarbij geen kostbare grond. Zie het als een goede Greenleaf, waarin veel kits geboren zijn." Shrewstar fronste direct. Wat? SkyClan onderverdelen in de Clans? Ze keek naar Silverfang naar hoe zijn reactie zou zijn en werd niet verrast. "Firestar heeft gelijk," Verrast hief ze haar wenkbrauwen wat op. Ging hij nou echt mee met Firestar? "We hebben geen andere keus.." Blikken werden gericht op de Clanleaders en Shrewstar krulde haar staart om haar poten. "Stemmen jullie hier ook mee in?" Ze haalde een paar keer diep adem en gaf haar borst een paar vlugge likken. "ShadowClan zal niet lijden onder een paar nieuwe Warriors, dus ik zie er niet veel tegen." Het was dan geen ShadowClan bloed dat door de aderen stroomde van de SkyClan katten, maar wie weet had ze wel meer poten nodig en misschien zouden de nieuwe Warriors de loyaliteit wel wat omhoog halen.

Tag: ShadowClan, SkyClan, ThunderClan, WindClan, RiverClan
Words: 221
Mood: Bang

Burnedsoul

In spanning had de jonge Apprentice gewacht tot Eaglewing terug was. Hij was de Leader en Deputy van RiverClan gaan halen, en had Burnedpaw zomaar achtergelaten. Wanneer hij hijgend bij Fourtrees aankwam, was dit al een hele geruststelling. Ze liep op hem af en begroette hem met een knik. Wanneer ook ShrewStar van ShadowClan arriveerde, begonnen de Leaders en Deputy's te overleggen. Geen enkele Clan was akkoord met het voorstel om gebied af te staan, dus steeg de spanning hoog bij Burned. Moesten ze naar een ander gebied trekken? Zouden ze gewoon allemaal naar StarClan verhuizen? Ooh, als dat zo was, dan zou ze die andere Clans wel eens goed terugpakken! Dan konden ze allemaal bij hen komen wonen, zien hoe leuk dat zou zijn! Plots viel Distrubingvoice uit tegen Silverfang en heel de SkyClan, waarop Burnedpaw vijandig blies en een stap naar haar richting zette. Hoe durfde die kat zó over hen te praten?! Firestar kwam met een voorstel, om de katten te verdelen over de vier andere Clans, Silverfang en Shrewstar stemde hierop in. Bang zette het zwarte poesje een stapje in de richting van Eaglewing; hij was een van de weinige die ze een beetje vertrouwde... Het was afgelopen met haar, ze zou het niet overleven in een andere Clan, dat was het enige wat momenteel zeker was...

©rachel

De suggestie van Firestar sloeg in als een bom en Dogdance voelde langzaam het bloed wegtrekken uit haar gelaat. Paniek was hetgene wat opborrelde en pure wanhoop stak fel af tegen haar normaal zo vurige gelaat. Haar oren gingen plat in haar nek. Dat kon Silverfang niet accepteren, toch? Haar blik schoot naar de bekende, zilverkleurige kater waarvoor ze langzaam het vertrouwen opgebouwd had. Iemand die ze langzaam maar zeker toegang gegeven had tot haar hart. Hij kon dit niet accepteren. Hij kon hun clan toch niet laten vergeten? Verdwijnen? Nee. Dat zou hij niet doen. Dat vertrouwen had ze in hem. Ze wist zeker dat hij zou vechten voor zijn clan.

Ze had verkeerd gedacht.

Zijn woorden klonken onwerkelijk. Hij gaf toe, zonder slag of stoot gaf hij toe. Haar oren konden niet meer verder naar achter gelegd worden toen ze de woorden hoorde, de woorden die het lot van hun clan zou bezegelen. Twee van de vier overige clans hadden al ingestemd. Haar adem was in haar keel gestokt en ze was begonnen met beven. Beven van wat? Woede voor Silverfang? Ja, maar dat had nog niet eens de overhand.. Pas later besefte ze zich dat het pure angst was, bang voor de nieuwe omgeving. Waar zou zij heen moeten? Dit sloeg in als een bom voor haar en ze vond het maar niks. Ongelovig bleef ze naar Silverfang staren, haar blik vonkte met maar één betekenis, één woord.

Verrader

In stilte staarde Dangerdance in het niets. De woorden van Lionroar braken hem langzaam en hij kneep zijn ogen samen. Dit was niet als gepland absoluut niet als gepland. "I see." Mompelde hij langzaam en snoof even toen hij de woorden van de nieuwe Windclan Leidster hoorde. "Suntail.." Mompelde hij zacht en draaide zijn gigantische lichaam om. "Make sure her kits grow up and become great warriors.." Mompelde hij en stapte half verslagen weg. Everstar mocht er zelf haar betekenis aangeven. Als ze iets van hersens had had ze het door en anders was het pech. Zijn leven lag nu echt uit elkaar. Zonder een huis om naar terug te keren..

Langzaam richtte hij zijn kop op en een felle grauw schoot over zijn lippen. Hij had nooit echt iets gehad met Skyclan maar de woorden van de witte pluizige poes tegen Silverfang bracht grotere haat in hem naar boven dan hij ooit gevoeld had. Hij schoot achteruit klaar om haar aan te vliegen maar bedacht zich binnen een seconde en ongeloof schoot in zijn ogen. "Silverfang dat kan je niet menen." Mompelde hij langzaam zijn 'vriend' aanstarend. "Denk je werkelijk dat Duststar dat gewild had." Siste hij zijn oren plat in zijn nek. Ze waren niet zo zwak. Ze zouden niet kunnen breken. Hoe kon Silverfang er aan denken. Zijn hard zonk weg en hij snoof langzaam. "Come on man.." Mompelde hij ook wetend hoe hopeloos de hele situatie eigenlijk was. Ze konden niet terug naar huis maar dit.. Nee.. Ze zouden allemaal opgebroken worden dan. Families uit elkaar gerukt als vijanden tegenover elkaar staand. Kon Silverfang dat niet doorzien.. Dit zou niet goed komen..

Everstar kon haar ongeloof niet verborgen houden toen ze Firestars voorstel hoorde. SkyClanners in hun eigen clans opnemen? Hoe kwam hij erop! Silverfang leek het echter een prima idee te vinden, al kwam er wel protest van enkele van zijn clangenoten, vooral de queens. Everstar was zo mogelijk nog verbaasder toen ook Shrewstar zomaar toestemde. Dachten ze allemaal niet na? "In theorie is het allemaal prima," zei Everstar dan ook. "Maar wat denken jullie dat SkyClan zal doen als ze in een gevecht tegenover hun oud-clangenoten komen te staan? Je kunt niet zomaar bij een andere clan gaan horen. Ze zullen nooit WindClanners kunnen zijn!" Dit bedoelde ze niet eens als een belediging, het was simpelweg een feit. Everstar kon zich niet voorstellen dat die oude banden zomaar verbroken zouden kunnen worden. Hoe goed hun intenties nu ook waren, als het erop aankwam zou hun loyaliteit aan hun oud-clangenoten zwaarder wegen dan die aan hun nieuwe leider, daar was ze zeker van. Hoe konden de anderen hier zo gemakkelijk mee instemmen?

F I R E S T A R

The fire that saved our Clan

Tot zijn verbazing stemde zowel Silverfang en Shrewstar met zijn idee in, zonder nog enige twijfel te tonen. Hij had niet verwacht dat het zo makkelijk zou gaan. Eerlijk gezegd had hij ook zo zijn twijfels, maar als dit SkyClan kon redden, dan moest het maar. De protesten waren wel duidelijk te horen van de katten om hen heen. Hij kon het hen niet kwalijk nemen. Stel dat ThunderClan zich zou moeten opdelen, om voortaan als vijanden door het leven te gaan in Clans die niet hun thuis waren. Hij kon het zich haast niet voorstellen. Hoe veel vrienden en dierbaren zou hij dan wel niet kwijt zijn, weggestopt in het territorium van de vijand. Everstar haalde hem uit zijn gedachten en was de eerste die er wat tegenin bracht. Ze had gelijk, de woorden die ze sprak klopten. Zoals hij zich net ingebeeld had, hoe het zou zijn om je eigen Clangenoten als vijanden te moeten zien. De loyaliteit in een Clan was sterk, dat kon niet zomaar gebroken worden. De kater keek een moment naar beneden, om vervolgens toch zijn groene blik op de WindClan leidster te richten. Hoewel hij haar volkomen begreep, konden ze niets anders doen om SkyClan hier te houden en dat was op het moment zijn prioriteit. De ThunderClan leider kon het niet over zijn hart verkrijgen om hen de dood in te sturen. Trouw aan zijn vroegere naam, liet hij zijn stem opnieuw weerklinken. "Ik snap dat het problemen zal brengen, Everstar. Uiteraard kunnen we dit niet zonder goede afspraken aanpakken. Net als Warriors een eed moeten afleggen voor StarClan, zouden de SkyClan leden trouw moeten zweren aan hun nieuwe Clan. En misschien, is het een goed idee om ieder nieuw lid een mentor te geven, om hen de gebruiken te leren die er in de Clan zijn. Om hen te binden aan een nieuw thuis. Ik snap dat een Clan niet zo makkelijk uit elkaar te halen is, maar als je nu families en goede vrienden bij elkaar probeert te houden.. Er is geen andere mogelijkheid, als dit niet kan, dan is de enige oplossing hen weg sturen. Ik weet niet of de rest hier de dood van deze katten op zijn geweten zou kunnen dragen, maar ik niet." Zijn stem klonk helder. Het was duidelijk waar hij voor stond, nu moest hij enkel nog zijn mede leiders overtuigen.

WORDS ### TAGS Clanleaders NOTES None

SILVERFANG

no cause is lost if there is but one fool left to fight for it

Shrewstar stemde in en daarmee kwamen ze steeds dichterbij de beslissing om Skyclan uit elkaar te halen. Silverfang moest zijn best doen om niet toe te geven aan zijn instinct, die hem schreeuwde dat hij zich moest verzetten. Hij kon toch onmogelijk de band van een clan verscheuren en toestaan dat ze verder als vijanden door het leven zouden gaan? Dat was niet alleen ondenkbaar, maar onmogelijk. Everstar had gelijk. Hij zou nooit tegen zijn clanleden kunnen vechten. Maar, hij zou ze ook nooit zomaar zo makkelijk de dood in kunnen jagen. En dat stond op hun te wachten als hij dit zou weigeren, de dood. Skyclan was verloren als hij dit zou weigeren, alleen maar omdat hij niet wilde dat ze als clan uit elkaar werden gehaald.

Silverfang klemde zijn kaken op elkaar van wanhoop. Dit was de moeilijkste keuze die hij ooit in zijn leven gemaakt had. Hij wist dat hij het niet moest doen, maar toch gleed zijn blik naar Dogdance. De woedende blik in haar ogen sloeg bij hem in alsof hij een steen tegen zijn maag had gekregen. Ze haatte hem.
Silverfang's ogen vulden zich met een zwijgzaam verdriet dat dieper ging dan hij wilde toegeven. Het spijt me.. De hele clan zou hem nu haten. Hij had gefaald als deputy. 'Silverfang, dat kan je niet menen,' miauwde één van zijn warriors ontsteld. 'Denk je werkelijk dat Duststar dat gewild had.' De zilvere kater sneed zijn blik van Dogdance af en richtte zich op Dangerdance, zijn oren net zo ver naar achter geslagen als de zijne. Hij was niet kwaad op de warrior, maar op zichzelf. Op het feit dat hij nu niet terecht kon staan voor dat wat hij het meest liefhad. Het liefst gaf hij Dangerdance gelijk. Het liefst trok hij zich helemaal terug van dit alles en vocht hij met zijn clan mee voor een eigen thuis. Dit verdienden ze niet. Maar, hoeveel clanleden zouden ze dan nog kwijtraken? Hoeveel verliezen zou Skyclan nog aankunnen? "Ik ben me ervan bewust dat dit niet is wat Duststar had gewild, Dangerdance" sprak de kater dof, zijn stem verscheurd door de tweestrijd die zich in hem afspeelde. Duststar had ook niet gewild dat het thuis van Skyclan op deze manier van hun werd afgepakt, noch dat hij zijn levens zo snel zou verliezen.. "Maar, wat moeten we anders?" Hij keek de warrior aan en wou dat hij hem kon vertellen hoe graag hij dit anders had gewild. Maar, dat kon hij niet. Hij had een keuze gemaakt, dit was het beste. Dan was hij maar de boeman, zo lang dat maar betekende dat de rest van de clan veilig zou zijn.

https://www.youtube.com/watch?v=CopH4dy2oho

Deputy - 26 Moons - Fourtrees

Phantomfang
Humeurig had de stevige kater zich ergens tussen de clankatten neergezet, zijn ogen keken ietwat kil naar de andere clankatten. Hij was niet van plan om hier weg te gaan, desnoods zou hij een hele oorlog uit vechten om een gebied te krijgen voor Skyclan. Het voorstel van Firestar beviel hem al helemaal niet en wat hem nog minder beviel was dat Silverfang het ook nog eens een goed idee vond! Hij gromde zacht, maar hield zich voor de rest rustig.

Ghostcreek
Haar witte, ooit zo verzorgde, vacht zag nu zwart van al het roet. Ze keek triest naar de grond en haar hele lichaam leek te trillen. Ze had het koud, ook al was het begin greenleaf. De ramp die Skyclan zojuist had gehad, had de witte poes de stuipen op het lijf gejaagd. Haar ijsblauwe kijkers, ze waren zelfs zo lichtblauw dat het bijna leek alsof ze blind was, keken terug omhoog toen Firestar een voorstel maakte. Zachtjes mompelde ze 'nee', maar meer kreeg ze niet uit. Als ze naar een andere clan moest, welke zou het dan zijn? Ze was te bang voor die brute Shadowclan katten, Thunderclan zag er wel gezellig uit.. maar ze wist het niet. Riverclan was waarschijnlijk al helemaal niks voor haar, met al dat water. En windclan? Ze zou nooit van haar leven zonder bomen kunnen leven! Zachtjes sloot ze haar ogen en schudde met haar hoofd. Dit ging niet werken voor haar.

Icefeather
Een nieuw avontuur, zo zag Icefeather dat. Ze stond er eigenlijk wel open voor; een andere clan. Skyclan was misschien niets voor haar, maar welke clan moest ze kiezen? Ze vond alles wel spannend, maar haar keuze was voor eeuwig dus ze moest een goede keuze maken natuurlijk! Haar blauwe ogen gleden over de clanleiders en uiteindelijk besloot ze te gaan voor de kat die haar het vriendelijkst leek.

~~Kom er net achter dat ik ook nog moest posten met mijn accounts, woops.~~

Langzaam veranderde zijn blik bijna ontstelt van de doffe pijn in Silverfang's ogen en hij sloot zijn ogen diep inademend. Zijn gehele bouw veranderde en hij liep naar de kater toe en keek hem even met een bijna vreemde warmte aan in zijn smaragd groene ogen. Voor een seconde knikte hij zacht en staarde even naar de hemel voor hij zijn hoofd zacht tegen Silver's flank duwde. "We kunnen niets anders." Mompelde hij en zuchtte even voor zijn massieve kop naar de rode kater draaide. Gevoelens schoten door hem heen als een achtbaan maar een ding was zeker. Dit moest.. Verslagen door het feit slikte hij en draaide zijn kop naar Silverfang. Voor hij diep ademhaalde en opnieuw naar Firestar keek. "Als.." Hij keek de vier leaders aan. "Dit gebeurd.." Mompelde hij en haalde diep adem. "Hoe verdelen jullie dan ooit een clan uiteen. Hoe kies je ooit wie je vijand word en je vriend blijft. Hoe vragen jullie ons dat te kiezen?" Mompelde hij langzaam en slikte even de pijn in zijn keel weg. "Want iedereen is familie iedereen zijn vrienden. We hebben het over een Clan niet verschillende groepjes vrienden en familie die toevallig samenwonen. Iedereen heeft altijd met elkaar geleefd. Hoe dan ook.. Dit loop in pijn af." Mompelde hij zacht al lang niet meer aanvallend en sloot zijn ogen even. Misschien was het fout om zo veel te spreken maar het waren vragen die iedereen in zich had. Vragen die hij onder woorden bracht.

Snakedance was langzamerhand dichterbij de high ranks geschuifeld, aangezien ze best wel benieuwt was naar wat er allemaal werd gepraat daar, was er al een oplossing? Ze had meegekregen dat SkyClan geen gebied kreeg van de andere Clans, wat moesten ze dan, bij de vierboom blijven? De kattin slikte een keer en keek wat nerveus naar de andere SkyClanners. Ze schrok van het feit dat de leiders besloten om hun Clan te verdelen. De kattin sprong op en trippelde dichterbij. Haar ogen waren gevuld met tranen en ze knikte om Dangerdances feit. "Want iedereen is familie iedereen zijn vrienden. We hebben het over een Clan niet verschillende groepjes vrienden en familie die toevallig samenwonen. Iedereen heeft altijd met elkaar geleefd. Hoe dan ook.. Dit loop in pijn af." "Dangerdance heeft gelijk, wij als Clan zijn één grote familie. Hoe moeten we ooit een kant kiezen?" Haar stem klonk schor van de rook.

Thunderfeel was eindelijk de vlammen uit, half hoestend en proestend ging hij met de Clan mee naar de Fourtrees. Katten gingen weg, naar andere Clans, Hulp zoeken. Hij kon het allemaal niet meer aan. Zijn vacht was helemaal zwart van roet, maar hij was niet alleen aan de buitenkant geschaad, maar ook aan de binnenkant. Zijn blauwe ogen, die meestal arrogant stonden, stonden nu gebroken, angstig, maar ook woedend. Hoe kon Starclan hun dit aandoen?! De leaders van de andere Clans kwamen aangestroomd, en Silverfang begon na een tijdje te spreken. De leaders discussieerde over wat er zou gaan gebeuren, maar Thunderfeel luisterde maar half. Hij hoorde nog steeds die luide klap van de Bliksem. Hij was naar de Bliksem vernoemd, en nu had hij gewild dat het niet zo was. Hij stond en keek op toen iets zijn aandacht trok, iets van Firestar. Iets over de Clan splitsen en over de andere Clans verdelen. Silverfang vond het een goed plan, Shrewstar ook. Maar Everstar leek te twijfelen. Maar goed ook. Hij wou eigenlijk richting Silverfang lopen en hem in StarClan's naam vragen waar hij mee bezig was maar dat deed hij niet. In plaats daarvan begon hij een beetje te grommen en weer zitten. Waar dacht die kater wel niet waar hij mee bezig was?! SkyClan zou en moest blijven, wat dan ook.

Het was opnieuw Firestar die het woord nam. "Ik snap dat het problemen zal brengen, Everstar. Uiteraard kunnen we dit niet zonder goede afspraken aanpakken. Net als Warriors een eed moeten afleggen voor StarClan, zouden de SkyClan leden trouw moeten zweren aan hun nieuwe Clan. En misschien, is het een goed idee om ieder nieuw lid een mentor te geven, om hen de gebruiken te leren die er in de Clan zijn. Om hen te binden aan een nieuw thuis. Ik snap dat een Clan niet zo makkelijk uit elkaar te halen is, maar als je nu families en goede vrienden bij elkaar probeert te houden.. Er is geen andere mogelijkheid, als dit niet kan, dan is de enige oplossing hen weg sturen. Ik weet niet of de rest hier de dood van deze katten op zijn geweten zou kunnen dragen, maar ik niet." Everstar luisterde naar zijn voorstel. Het was geen slecht idee wat hij naar voren bracht en op deze manier verzekerde ze zich van de trouw van de SkyClanners. Het idee van de mentoren was ook goed, al zou dat niet te veel tijd in beslag moeten nemen van haar warriors. Er moest immers ook nog veel gejaagd en gepatrouilleerd worden, ze kon niet hebben dat iedereen alleen maar bezig was met rondleidingen geven. Zijn laatste woorden, die een beroep deden op haar medeleven, hadden bij haar weinig effect. SkyClan was haar vijand. Ze snapte best dat ze het zwaar hadden, maar veel medeleven kon ze niet voelen.

"Als.." Everstar keek naar de kat die nu begon te spreken. Ze kon niet op zijn naam komen, al had ze het idee dat ze die wel eens gehoord zou moeten hebben op een gathering. "Dit gebeurd.." mompelde de kater. "Hoe verdelen jullie dan ooit een clan uiteen. Hoe kies je ooit wie je vijand word en je vriend blijft. Hoe vragen jullie ons dat te kiezen? Want iedereen is familie iedereen zijn vrienden. We hebben het over een Clan niet verschillende groepjes vrienden en familie die toevallig samenwonen. Iedereen heeft altijd met elkaar geleefd. Hoe dan ook.. Dit loop in pijn af."
"Dangerdance heeft gelijk, wij als Clan zijn één grote familie. Hoe moeten we ooit een kant kiezen?" zei een andere kat.
Everstar keek Dangerdance en de poes aan. "Van mij mogen jullie ook gewoon vertrekken," zei ze. Ze keek één voor een naar de andere leiders en de SkyClan deputy. "Ik stem in met Firestars plan als de SkyClanners die zich bij mijn clan zullen voegen een eed van trouw afleggen," sprak ze. Ze kon moeilijk achterblijven. Als de anderen allemaal wel instemden en zij niet, betekende dat dat hun clans enorm zouden groeien, terwijl de hare klein bleef. WindClan zou op die manier de zwakste clan van het gebied rond de Vierboom worden en dat was iets wat Everstar niet kon toestaan. Ze moest wel meedoen, alnders viel ze buiten de boot. Ze richtte haar blik weer op de Dangerdance. "Als jullie graag bij elkaar willen blijven, blijf dan bij elkaar en vertrek, al krijg ik het idee dat dat niet echt een optie is. Jullie hebben maar twee mogelijkheden: splits je op en kies een nieuwe clan, of sterf samen met je vrienden." Want het was wel duidelijk: wegtrekken was niet mogelijk. Voor de warriors en de oudere apprentices misschien, maar de kittens en elders zouden zo'n tocht door onbekend gebied niet overleven.

Stormstar had het zwijgend zitten bekijken. Zwijgend, maar niet buitengesloten keek Stormstar toe. Het gekibbel van Everstar met Silverfang en andere katten. Hij dacht aan een oplossing maar kon zo snel even niks bedenken, het was een benarde situatie die hem niet beviel. Alleen in discussie gaan en ruzie maken zou zeker niks oplossen en elke kat werd steeds nijdiger. Stormstar keek naar de hemel en vroeg zich af waarom dit gebeurde, het een reden had dat dit plaats vond. Was dit de speling van het lot, of waren er keuzes geweest van hogere machten die hier toe hadden geleid? Hij wist het niet. Stormstar kon het niet over zijn hart verkrijgen om de hulpenloze katten weg te sturen. Een lange reis waar de clan aan ten onder zou gaan, veel geleden zou worden. Die keuze streepte Stormstar sowieso al weg. De clan grondgebied geven, was iets moeilijks onder elke kat. In bladkaal zou het voeden van elke clan nog moeilijker worden, ze moesten inleveren wat van hun was. Een feit wat elk levend wezen moeilijk vond, dingen weg geven.

Opeens verbrak de jonge Firestar het geruzie met het schrapen van zijn keel. Stormstar’s ambere wijze ogen werden nu op de rode kater gericht. "Ik heb een idee," hoorde hij. Stormstar liet Firestar uitspreken. "Ik weet dat we geen stukken van ons territorium kunnen afstaan. Om deze tot één geheel te moeten brengen zou SkyClan Fourtrees moeten bezetten, dat is al één probleem. Daarnaast is het zo dat als we de territoria opdelen, we niet genoeg overhouden, voor niemand. SkyClan zal met tekorten zitten, evenals de andere Clans. Dit komt omdat iedere Clan afzonderlijk te weinig Clangebied heeft. Goede jaagplekken zullen moeten worden verdeeld." Stormstar knikte bevestigend. Fire nam even adempauze en sprak daarna verder. . "Als we SkyClan echter onderverdelen in onze Clans, hebben we geen territorium verlies en behouden we belangrijke plaatsen die goed zijn voor je jacht. We hebben meer monden te voeden, maar ook meer katten om te jagen en we verliezen daarbij geen kostbare grond. Zie het als een goede Greenleaf, waarin veel kits geboren zijn." Stormstar versmalde zijn ogen licht en fronste omdat hij nadacht. Firestar had een punt. Deze optie loste alles eigenlijk wel op en Stormstar begreep goed dat er eigenlijk ook geen andere keuze was. Toch nam dit ook problemen met zich mee. Bijvoorbeeld dat Skyclan katten straks in oorlog misschien tegenover elkaar zouden komen te staan. "Firestar heeft gelijk," sprak Silverfang. Stormstar keek hem even aan en hoorde wat de kater nog meer te zeggen had. "We hebben geen andere keus.." Met hangende oren keek hij de leiders van de andere clans één voor één aan. "Stemmen jullie hier ook mee in?" Stormstar keek Silverfang aan. Shrewstar was het tot zijn verbazing snel eens, al was haar reden logisch. Everstar had er wat meer moeite mee zo te zien. Het verbaasde Stormstar nu niets meer. De poes had een mening die ze snel prijs gaf en zei wat ze dacht. Snel had Firestar daar zijn woorden weer op terug, waardoor Stormstar nog meer werd overtuigd.

Na een lange tijd zwijgen en opserveren sprak de Riverclanleader en zijn stem was over het hele terrein te horen. ‘’Nood vergt de middelen. Ik heb jullie zien praten en discussiëren, met alle belangen van de katten inbegrepen. De andere twee opties zijn voor de hand liggend, maar niet reëel. Geen van ons allen is hier blij mee. Het is moeilijk, ook voor de katten uit de andere clans om nieuwe leden te accepteren. Hetzelfde geld voor de Skyclan katten zelf.’’ Stormstar slaakte een zucht. Hij sloeg zijn staart om zijn poten heen en voelde zijn hart als een steen in zijn buik. De tweestrijd van eeuwige loyaliteit, hoe het altijd was geweest en gevolgd moest worden en de levens van deze katten. ‘’Het zal moeilijk worden, maar hebben we een andere keus? Andere opties hebben we niet, we moeten wel. Skyclan.. herinneringen zullen voortleven in jullie harten. Alleen niks blijft altijd hetzelfde in dit wrede leven. De mentoren zijn ook een goed idee Firestar.’’ Stormstar keek de katten een voor een aan en zuchtte uit de wanhoop die in hu ogen lag. ‘’Hierbij geef ik ook toestemming van Riverclan en zijn de katten welkom.’’
"Hoe verdelen jullie dan ooit een clan uiteen. Hoe kies je ooit wie je vijand word en je vriend blijft. Hoe vragen jullie ons dat te kiezen? Want iedereen is familie iedereen zijn vrienden. We hebben het over een Clan niet verschillende groepjes vrienden en familie die toevallig samenwonen. Iedereen heeft altijd met elkaar geleefd. Hoe dan ook.. Dit loop in pijn af." Hoorde hij Dangerdance zeggen. Stormstar keek de kater aan. "Dangerdance heeft gelijk, wij als Clan zijn één grote familie. Hoe moeten we ooit een kant kiezen?" zei een andere kat. ‘’Ik zou willen dat het anders kon, eerlijk waar..’’ de mening van Everstar bracht zijn nekharen overeind. Hij sloeg even met zijn staart en sprak verder. ‘’Maar zoals je hoort, een andere keuze is er niet. Daarbij, ‘zij’? Zij zijn wij.. welke verschillen zien we? We zijn allemaal warriors Cats.’’ De maan scheen op dit moment helderder naar beneden en hij hoopte maar dat dit niet teveel problemen zou gaan geven. Hij keek de Windclanleader scherp aan. Stormstar rechte zijn rug en keek helder uit over alle clans. ‘’Oke. Het lijkt mij het beste dat we gaan verdelen. De katten die bij Riverclan willen komen, willen jullie je bij Mousefur verzamelen?’’ sprak Stormstar. De poes stond wat verder op een goede verzamelplek en zo zouden alle katten niet op een kluitje komen te staan.