{Frostlake} Borders~

Wonderland krulde zichzelf wat op en legde haar staart over haar neus heen, licht huiverig door het hele gebeuren met het onweer. "Wat vind jij van dat hele gedoe met WindClan?" Kwam de plotselinge vraag. Wonderland knipperde wat verbaasd en hief haar kop ietsjes. "Ik weet het niet goed.. Ik heb er niet heel erg veel van meegekregen.." Bekende ze wat beschaamd. "Ik was de tijd vergeten en heb de clanmeeting gemist."

"Ik weet het niet goed.. Ik heb er niet heel erg veel van meegekregen.." Bekende de poes beschaamd. "Ik was de tijd vergeten en heb de clanmeeting gemist." Een grinnik verliet de mond van de nacht zwarte kater, dat was echt weer een actie voor Wonderland. Hij schudde zijn kop en keek toen naar de takken die voor hun hol lagen, tot nu toe hadden ze de storm overleefd, maar hoe lang zou dat nog duren? Hij keek even naar de gemberkleurige poes. Eigenlijk.. hij besefte nu pas hoeveel ze voor hem betekende, hoe ze hun band de laatste paar moons zo sterk hadden gekregen wist hij niet.

Wonderland glimlachte eventjes voorzichtig terug naar de kater toen hij begon te grinniken. Van hem wist ze zeker dat hij haar niet uit zou lachen. Tenminste, dat hoopte ze. Maar ze vertrouwde hem wel. Ze wist zeker dat hij haar vergeetachtigheid en korte aandachtsspanne niet zou uitlachen. Ze luisterde zwijgend naar de rommelende donder en probeerde zichzelf ietwat te ontspannen, minder te schrikken. Heel veel succes had ze echter nog niet. Ze hield niet zo van dit weer. "Het is koud.." Mompelde ze wat mistroostig, wat niet echt iets voor haar was, "Denk je dat de storm nog lang aanhoudt?.."