Daydreaming {open}

"Ik ga met je mee, als je dat niet erg vind." Zei Frozenpaw. Droppaw stond al recht en was blij dat Frozenpaw mee wou. "Tuurlijk mag je mee!" Zei Droppaw vrolijk. Ze maakte draag nieuwe vrienden en Frozenpaw zag er vriendelijk uit. Droppaw maakte niet echt snel vrienden en ze wist niet echt waarom. Misschien was het omdat ze soms nogal raar kon doen. Wilt er nog iemand mee gaan jagen met ons? vroeg Droppaw terwijl ze rondkeek naar alle katten in de kring. Ze glimlachte vrolijk en wachtte tot één van de katten antwoordt zou geven.

Flyleaf keek op toen Droppaw de vraag stelde, ze glimlachte. "Littleface en ik zijn al zo oud," plaagde ze, "hoe kunnen wij nou voor jullie jagen?" Ze gaf Littleface een aai met haar staart zodat de snorrende poes ook zou weten dat het als grap bedoelt was. Daarna keek ze naar de apprentices. "Gaan jullie maar jagen, en degene die terugkomt met het meeste prooi, mag als eerste kiezen wat 'ie wilt."
Hierna kroop ze wat dichter tegen Littleface aan en sloot haar ogen om dit moment nog even wat langer vast te houden.

Toen Droppaw vroeg of er nog iemand mee wilde, zuchtte Frozenpaw in mezelf en liet zichzelf vallen op de plek waar ze stond. Ze volgde een vliegje met haar ogen. "Littleface en ik zijn al zo oud," zei Flyleaf , "hoe kunnen wij nou voor jullie jagen? Gaan jullie maar jagen, en degene die terugkomt met het meeste prooi, mag als eerste kiezen wat 'ie wilt." Frozenpaw had verder geen aansporing nodig, maar knipperde nog even met haar ogen als dankbaarheid aan Flyleaf, en toen racete ze weg. Droppaw, die een stukje later was, vloog achter haar aan. Frozenpaw genoot van de wind die langs haar huid raasde en probeerde nog harder te rennen. Hierdoor zag ze de tak, die uit het niets leek op te doemen, niet en knalde er volop tegenaan. Ze had maar een klein beetje pijn, en rende door. Dit had ze beter niet kunnen doen. Haar lange vacht bleef haken aan een tak en ze viel keihard op de grond. Je kon de bons helemaal horen en vogels vlogen op. Voor Frozenpaw werd alles zwart.

"Littleface en ik zijn al zo oud," zei Flyleaf "hoe kunnen wij nou voor jullie jagen? Gaan jullie maar jagen, en degene die terugkomt met het meeste prooi, mag als eerste kiezen wat 'ie wilt." Droppaw rende achter Frozenpaw aan die al snel vertrokken was. Ze was nogal achter en probeerde haar in te halen maar ze was al uit haar zicht verdwenen. De wind waaide langs haar vachtje en Droppaw glimlachte. Eindelijk ag ze Frozenpaw Maar de gevlekte poes was niet aan het rennen. Ze lag op de grond en bewoog niet. Droppaw rende nog sneller en was al snel bij Frozenpaw. Frozenpaw's oogjes waren gesloten en Droppaw schoot in paniek. Wat moest ze nu doen? Ze nam Frozenpaw bij haar nekvel en sleurde haar mee maar Droppaw was niet sterk genoeg. Ze liet de lapjeskat los en riep:"Help!" In de hoop dat iemand het zou horen.

Littleface snorde om de reactie van Flyleaf. Toen de aprrentice wegwaren, behalve specklepaw, maar die zat een eind verderop, zei Littleface zachtjes; "Hé Flyleaf, dit moeten we vaker doen, dit is toch gezellig?" Opeens hoorde Littleface een zachte bons. Allerlei vogels vlogen luid kwetterend omhoog, de grijze lucht in. Verschrikt vloog Littleface overeind. "Hoorde je dat?" vroeg ze bevend aan de grijs gestreepte poes aan. Zonder het antwoord af te wachten stormde ze naar de plek waar de vogels boven cirkelden en waar er af en toe weer - voorzichtig, maar weer - neer daalden. Ongerust dat ze was wat er allemaal wel niet gebeurd zo kunnen zijn, rende ze met grote en machtige slagen van haar poten door. Was er misschien een tweebeen? Nog erger, had die tweebeen misschien zo'n vuurstok bij zich, waarmee hij vogels uit de lucht haalde? Dan hoorde je ook een pang! Littleface schudde haar kop. Blijf erbij, Littleface. Je moet nu de apprentice gaan zoeken.

Flyleaf schrok op van dezelfde bons en keek Littleface veel betekenend aan toen die vroeg of ze het gehoord had. Snel stond ze op en rende achter Littleface aan, al snel stonden beide katten stil, op een open plek zat Droppaw naast Frozenpaw.
"Droppaw, ga mos halen met wat water!" gebiedde Flyleaf, als het goed was zou Frozenpaw snel bijkomen en dan was een medicine cat niet nodig. Ze wendde zich tot Littleface en zei grinnikend "we kunnen ook nooit een gezellig zitten hè?"
Toen de poes haar ietwat geïrriteerd aan keek legde ze uit dat Frozenpaw snel bij zou komen.
"Ze heeft waarschijnlijk haar hoofd gestoten, ze zal snel bijkomen met koppijn maar verder zal het waarschijnlijk goed zijn..." Deze woorden leken Littleface een beetje op haar gemak te stellen, en dus ging Flyleaf even zitten, het enige wat ze nu nog konden doen was wachten op Droppaw.

Droppaw keek om zich heen maar zag niemand. "Help!" riep ze nog eens. Droppaw begon wanhopig te worden. Ze duwde haar kopje tegen het kopje van Frozenpaw. "Kom op, Frozenpaw. Word wakker." fluisterde Droppaw. Maar de gelekte poes bewoog niet. Droppaw nam Frozenpaw weer bij haar nekvel en probeerde met al haar krachten vooruit te stappen. Na een aantal passen liet ze Frozenpaw weer vallen. Wat ben ik toch slap! zuchtte Droppaw. Ze ging naast de lapjeskat zitten en lekte haar bij haar wang in een poging haar wakker te krijgen. Plotseling hoorde ze pootstappen in de buurt en ze keek rondom haar. Ze zag Littleface en Flyleaf aankomen. "Droppaw, ga wat mos halen met water!" zei Flyleaf en Droppaw rende weg op zoek naar mos.

Kreunend kwam er wit licht bij Frozenpaw. Ze kneep haar ogen dicht en wilde liever nog eventjes in dat donkere blijven waar ze net was, buiten haar bewustzijn. Maar ze kon het niet, haar geest wilde naar het licht, haar bewustzijn! Ze was te zwakjes om te vechten tegen het bewustzijn, dus knipperde ze maar een paar keer zodat ze sneller aan het licht gewend was. "Ze heeft waarschijnlijk haar hoofd gestoten, ze zal snel bijkomen met koppijn maar verder zal het waarschijnlijk goed zijn..." hoorde ze zachtjes, maar ieder woord leek een hamerslag op haar hoofd te zijn.Ze kreunde hard en probeerde zich om te draaien, maar een geweldige steek in haar been weerhield haar ervan. Ze onderdrukte een gilletje en draaide alleen haar kop. Ze zag wazig en dubbel, maar ze kon sowieso zien dat Littleface er was, en hoogstwaarschijnlijk was die andere kat dan... Flyleaf. Ik kon het me bijna niet herinneren! dacht ze geschokt bij zichzelf.

Littleface stopte snel toen ze Frozenpaw op de grond zag liggen met Droppaw ernaast. Ze opende haar kaken om wat te zeggen, maar Flyleaf was haar voor. "Droppaw, ga wat water halen!" gebood ze. Toen Droppaw weg was, draaide Flyleaf zich naar Littleface toe en zei; "we kunnen ook nooit een gezellig zitten hè?" Dat was nou echt een reactie die Littleface echt een nare opmerking vond in zo'n situatie en dat liet ze Flyleaf ook merken. Flyleaf snapte het en zei daarna; "Ze heeft waarschijnlijk haar hoofd gestoten, ze zal snel bijkomen met koppijn maar verder zal het waarschijnlijk goed zijn..." Dat stelde Littleface gerust en ze keek naar Frozenpaw. Ze gaf een gilletje van verrukking, want Frozenpaw was wakker! "Frozenpaw, wat je ook doet, ga niet naar het zwart. Droppaw zal zo terugkomen met wat water en.." Frozenpaw mompelde wat over haar poot en ze probeerde overeind te komen, maar het lukte haar niet. Dus deed ze haar ogen weer dicht, zag Littleface. "Flyleaf, eh, ze wilde naar haar poot, ik denk omdat hij bloed maar het lukte haar niet en nu wil ze weer slapen.. Misschien is het een goed idee om er een medicijnkat bij te halen?" vroeg ze zich hardop en bezorgd af.

Droppaw rende ze zo snel als ze kon met het mos in haar mondje. Ze hoopte dat Frozenpaw al wakker zou zijn. Droppaw had niet gezien wat er gebeurd was maar ze vermoedde dat ze gestruikeld was of misschien ergens tegen gebotst was. Droppaw zag het groepje katten al en rende nu nog harder. Wanneer ze er was liet ze het mos vallen en zei: "Zo, hier is het mos." Droppaw moest even op adem komen en ging zitten. Ze zag dat Frozenpaw al bij bewustzijn was en dat vond Droppaw goed. "Flyleaf, eh, ze wilde naar haar poot, ik denk omdat hij bloed maar het lukte haar niet en nu wil ze weer slapen.. Misschien is het een goed idee om er een medicijnkat bij te halen?" Zei Littleface. Droppaw knikte en zei:"Ja, misschien is dat wel een goed idee."

Specklepaw keek met grote ogen toe. Hij had zich wat op de achtergrond gehouden. Nu dat Frozenpaw weer bij kwam stapte de apprentice uiteindelijk naar voren. Hij keek bezorgd naar de poes. "Gaat het een beetje?", vroeg hij met een dunne stem van angst. Hopelijk heeft ze geen black-out. Om dat te cheken vroeg hij een paar basis vragen: "Eh... Weet je nog wat je naam is?" Zijn stem klonk wat beverig. Met een krachtige slik probeerde hij dat te vermijden. "Als je dat weet mag je antwoorden op deze vraag: van welke Clan ben je?", vervolgde hij iewat rustiger.
~Flut

Flyleaf was het eens met Littleface, "je hebt gelijk, Specklepaw... zei ze tegen de apprentice die er net bij was gekomen.
Voor ze haar vraag kon stellen begon Specklepaw Frozenpaw te bestoken met vragen. Flyleaf grinnikte, "in plaats van Frozenpaw in de war te brengen met gekke vragen kan je beter een medicine cat halen. Jij bent het snelste, als je opschiet is ze hier voor het begint te schemeren." Zei ze tegen hem, daarna keek ze weer naar Frozenpaw en begon het bloed van de apprentice haar poot af te halen, ze had het waarschijnlijk opengehaald toen ze op een braam stapte ofzo...

@iedereen, wie pmt de medicine kat??

Droppaw was al niet meer moe en ging terug recht staan. Ze ging naast Specklepaw zitten terwijl hij Frozenpaw ondervraagde. "in plaats van Frozenpaw in de war te brengen met gekke vragen kan je beter een medicine cat halen. Jij bent het snelste, als je opschiet is ze hier voor het begint te schemeren." Zei Flyleaf. Dropaw wist dat het niet tegen haar was bedoeldt maar tegen Specklepaw en dat vond ze spijtig. Ze wou zelf ook graag meegaan. "Mag ik ook meegaan?" vroeg Droppaw. Ze kon het maar vragen. Flyleaf begon het bloed van Frozenpaw's poot af te halen. Droppaw wachtte geduldig op een antwoordt.

"Mag ik ook meegaan?" Flyleaf hoorde de spijt in Droppaw's stem, "natuurlijk," zei ze "als jullie maar opschieten." Daarna ging ze weer terug naar haar werkje, Frozenpaw poot ws nu zo goed als schoon en was ondertussen ook gestopt met bloeden. Ze probeerde Frozenpaw omhoog te neuzen.
"Kan je zitten?" vroeg ze, als Frozenpaw kon zitten kon ze ook wat drinken. Een beetje onzeker wendde ze zich tot Littleface, "denk je dat ze oké is?"
Ze waardeerde de mening van de poes, die ze nu haar vriendin durfde te noemen, enorm, en wilde dan ook graag weten wat zij ervan dacht...

"Natuurlijk, als jullie maar opschieten." Zei Flyleaf. Droppaw was zo blij dat ze ook meemocht gaan. Ze sprong recht en rende in de richting van het kamp. Ze keek even achterom om te zien of specklepaw volgde. Ze rende zo snel als ze kon. Droppaw keek naar de lucht en zag dat het al donkerder begon te worden. In de verte zag ze het kamp al en wanneer ze even achterom keek zag ze dat Spacklepaw nog steeds volgde. Ze was net in het kamp en liep naar de Medicine cat's den.

Jayfeather is de laatste tijd niet echt actief maar ik vraag het wel aan Maskpaw(de Medicine Cat Apprentice)

"Natuurlijk.", schreeuwde hij overenthousiast. Blij om iets nuttig te doen sprintte Specklepaw achter Droppaw aan. Al snel haalde hij haar in. Hij keek opzij naar Droppaw. Hij volgde de pas van haar poten. De mooie bruine ogen. Haar zijdezachte oren. Terwijl hij zo aan het kijken was voelde hij een vreemde borrel in zich opkomen. Uiteindelijk bereikten ze het ravijn. Door zijn snelheid zag hij het iets te laat en donderde het ravijn af. Toen hij eindelijk beneden lag tilde hij zijn kop op. "Dat is nou al de tweede keer.", lachtte hij terwijl hij terug opsprong en de doorntunnel door spurte. Hier en daar bleef hij haken aan wat doorns maar daar sloeg hij geen acht op.
Aangekomen bij de Med. Cat-Den plofte hij recht op zijn buik. Hijgend van het rennen keek hij naar Droppaw. Weer zo'n kriebel. Verward schudde hij zijn hoofd. "Droppaw, kun jij het woord doen. Ik ben een gehavend.", grapte hij warm. Wat is er nu met me? Nee wat is er met Droppaw? Uggh... De gedachte maakten hem gek.

Flyleaf lachte even toen ze zag hoe graag Specklepaw meewilde, "straks zullen we ruimte moeten maken in de nursery grapte ze tegen Littleface. Terwijl ze hier zo zat dacht ze na, ze was al 186 moons maar had nog geen mate. Niet dat ze geen mate wilde, heel graag, maar het was er nooit van gekomen. Het ene moment was ze te druk, het andere moment had ze er geen zin in. Ze besloot Littleface te vragen, "Littleface, gekke vraag, heeft Thunderclan ook vrijgezelle katers?" Ze zwaaide met haar staart om te laten zien dat ze half grapte. Opeens maakte Frozenpaw een geluid, dus Flyleaf liep naar haar toe, en vroeg wat er was...

Alles wat de katten zeiden ging als een waas lang Frozenpaw en ze had ook geen zin om maar een aanstalten te maken dat ze nog leefde of zo. Ze zouden er zelf maar achter moeten komen, vond ze en ze wilde wat anders gaan liggen, maar ze kreeg weer een gigantische steek in haar poot. "Au.." Murmelde ze zachtjes en ze wist niet wat te doen. Op dat moment hoorde ze heel zachtjes iemand haar naam zeggen. Wat is er? hoorde ze zachtjes. Frozenpaw kreeg er de rillingen van, het klonk zo spookachtig. "Auw..." mompelde ze zachtjes en ze probeerde te zitten. Het deed zeer maar het lukte wel. Frozenpaw likte aan haar poot en bij iedere zachte lik kreeg ze al een pijnschok door zich heen. Uiteindelijk stopte ze met likken. Ze keek om zich heen en ze zag de bezorgde gezichten van twee poezen naast haar. Frozenpaw zag maar wazig en dubbel, dus ze kon niet goed zien wie het waren.

Littleface stond bezorgd te kijken naar dat lieve gevlekte leerlingetje, die zo blij was dat ze bijna een leraar zou krijgen. Misschien kan ze nu wel nooit meer trainen, als haar poot een ernstig letsel heeft! dacht ze geschrokken maar ze schudde die gedachte zo snel mogelijk weer van zich af. Er is een verhaal, over de tijd dat Firestar nog Firehart was. Hij had toen zijn eerste leerling, Cinderpaw was het, dacht Littleface, en die rende het thunderpath op. Een monster reed toen over haar poot en ze kon nooit meer warrior worden! Vreselijk vond Firehart dit toen, omdat het zijn leerling was. Littleface moest even lachen toen Flyleaf zei: "Littleface, gekke vraag, heeft Thunderclan ook vrijgezelle katers?" Het was inderdaad een best gekke vraag, en voordat Littleface antwoordde, snorde ze even. "Ik weet het niet, misschien moet je is even rondvragen?" Toen maakte Frozenpaw een geluidje, en ze zei dingen die Littleface niet kon verstaan, maar Flyleaf wel, omdat die dichterbij was gekomen.

Toen ze eindelijk bij de medicine cat den waren plofte Specklepaw neer. Hij was waarschijnlijk moe en dat was Droppaw eigenlijk ook. Ze moest even op adem komen toen Specklepaw zei: "Droppaw, kun jij het woord doen. Ik ben een gehavend." Droppaw lachte even en zei dan : "oke." Specklepaw had zo snel gelopen en hij had zelfs Droppaw ingehaald maar hij was gevallen bij het ravijn en nu was hij een beetje vuil. "Dat is nou al de tweede keer." Had Specklepaw gezegt na dat hij gevallen was en daar moest Droppaw om lachen. Ze vond Specklepaw best grappig. Toen ze binnenging in de medicine cat den zag ze niemand dus riep ze: "Is daar iemand?"

Nu nog wachten tot de medicine cat (apprentice) reageert^^