De ferme bries woei door zijn pels heen toen hij zijn ogen even half sloot. Het was vaste prik op het Windclan territorium, niks nieuws aan. Altijd die eeuwige winden vervuld van informatie. Hij ademde diep in en analyseerde de geuren in zijn hoofd. De aardachtige geur van het territorium zelf overheerste alles. Skymask glimlachte lichtjes. Er was ook een andere geur in de wind… De geur van een clankat. Een medeclankat. Beleefd glimlachend hief hij het hoofd. "Hallo daar?" Miauwde hij, afwachtende in welke richting de wind zijn woorden zou dragen.
Open!