Just the two of us, once again. [Snowypaw//SPT]

_{Nightpaw wandelde langs de beek van Shadowclan, sinds hij een Woltail als mentor had gekregen waren er flink wat dingen veranderd. Hij stond sterker in het leven, maar begon steeds meer te twijfelen aan het leiderschap van Shrewstar en het feit waarom ze hem weg deed als apprentice. Daarnaast begon het contact met zijn zusje een beetje te verwateren en daar wilde hij graag verandering in brengen. De apprentice was gaan zitten naast de beek en keek in het water, waar een zwarte kater met helderblauwe oogjes terugkeek. Was hij echt zo veel veranderd? Had hij Snowypaw misschien afgeschrikt? Hij wist als geen andere hoe breekbaar ze was ... Nightpaw gromde zachtjes en sloeg met zijn poot in het water, waardoor zijn spiegelbeeld vertroebelde. Hij wist het niet meer ...}

Snowypaw was bang voor Wolftail. Ze kon het niet ontkennen. De kater joeg haar enorme angst aan en tot een zekere hoogte, bleef ze dus uit de buurt als de kater bij Nightpaw was. Toch hield het poesje nog steeds zielsveel van haar broertje. Het contrasteerde alleen zo echt. Ashpaw was redelijk neutraal over de leiderskwestie. Haar mentor was pro-Shrewstar. En haar broertjes mentor was totaal anti-Shrewstar... Ze zuchtte zachtjes en duwde zich door de struiken heen en keek verbaasd op toen ze oog in oog stond met haar broertje, alleen maar gescheiden door een beekje. "Nightpaw!" Miauwde ze uitgelaten. Ze plonste door het beekje heen en sprong aan de andere kant weer op de kant. "Hey!" Snorde ze.

_{Verzonken in gedachten had Nightpaw niet door dat een witte verschijning erbij was gekomen. Hij keek pas verbaast op toen hij opeens "Nightpaw!" hoorde en oog in oog stond met zijn zusje. "Snowy!" miauwe hij vrolijk terug en keek toe hoe ze door de bleek heen plonste en naar zijn kant toe gesprongen kwam. "Hey!" snorde de witte kattin. Nightpaw liep naar zijn zusje toe en gaf d'r een kop, terwijl hij zachtjes spinde. Daarna keek hij haar aan. "Je bent nat," merkte hij droog op, waarna een grote grijns op zijn gezicht verscheen. "Hoe gaat het ermee? En je trainingen?" Nightpaw kon nooit lang kwaad zijn op zijn zusje, al was hij nooit echt kwaad geweest, alleen teleurgesteld dat hij achter gelaten werd, terwijl Snowypaw wel getraind werd. Hij schudde zijn kop om die gedachten uit te bannen, niet nu, nu was het alleen hij en zijn zusje. Yin en Yang.}

Snowypaw spon zachtjes toen haar broertje haar een kopje gaf en gaf hem een kopje terug. "Je bent nat," merkte hij droog op. "Wat zei je?" Vroeg Snowypaw onschuldig, terwijl ze haar pels expres extra hard uitschudde. "Wie is hier nat?~" Miauwde ze plagerig. "Hoe gaat het ermee? En je trainingen?" Vroeg haar broertje. Snowypaw haalde wat schaapachtig haar schouders op. "Met mij gaat het prima. Ik heb nog niet heel erg veel getraind.. Maar het schiet wel op." Miauwde Snowypaw vrolijk. "En... ik heb aan Wolftail gevraagd of we een keertje samen konden trainen." Miauwde ze met een schaapachtige glimlach, "Dan kunnen we elkaar weer vaker zien!" Haar glimlach werd breder en ze begon even te stralen. "En hoe gaat het met jou dan? En met je training?" Vroeg ze nieuwsgierig, haar kopje scheef houdende.

_{Voordat hij het door had kreeg Nightpaw een douche over zich heen toen Snowypaw zich uitschudde. Hij keek eventjes kwaad naar zijn vacht, zuchtte toen en schoot in de lach. "Heel hartelijk bedankt," miauwde hij met een schaapachtige grijns op zijn gezicht. Hij stond op, schudde zich uit en zuchtte toen zijn vacht poef ging staan. "Geweldig," miauwde hij daarna op een sarcastische toon. Nightpaw ging zitten en begon zijn vacht weer plat te likken, terwijl Snowypaw antwoord gaf op zijn vraag. "Met mij gaat het prima. Ik heb nog niet heel erg veel getraind.. Maar het schiet wel op." Hij knikte, als teken dat 'ie d'r gehoord had, maar keek niet op, te druk bezig met de verzorging van zijn vacht. "En... ik heb aan Wolftail gevraagd of we een keertje samen konden trainen." Nu keek Nightpaw wel op. Samen trainen met zijn zusje? Geweldig! "Dat is geweldig. Kunnen we eindelijk eens zien wie sterker is van ons tweetjes," miauwde hij spottend. Vroeger al gebruikte hij nooit zijn volledige kracht als hij aan het dollen was met Snowy. Hij wilde haar nog niet voor het lekkerste stukje prooi waar dan ook ter wereld pijn doen. "En hoe gaat het met jou dan? En met je training?" "Goed, goed," miauwde de zwarte kater. "Wolftail heeft me nog een rondje voor het territorium laten gaan, om alles op te frissen." Hij vertelde maar niets over het hele gesprek dat hij had gehad over Shrewstar, want hij wist dat de mentor van Snowypaw volledig achter hun leader stond ...}

"Heel hartelijk bedankt," miauwde hij met een schaapachtige grijns op zijn gezicht. Snowypaw boog haar kopje wat spottend en overmatig beleefd. "Heel erg graag gedaan, lief broertje," Miauwde ze plagerig, al was ze ondertussen kleiner dan dat hij was. Ze schoot in de lach toen zijn vacht leek te exploderen, erg ook. Een schaterlach die tegen de bomen leek te echoën. "Geweldig," Verzuchtte haar broertje en Snowypaw klopte hem eventjes op zijn rug met haar pootjes. Rond katten die ze kende, was ze absoluut niet schuw. Een vrolijke grijns verscheen op haar lippen. "Je lijkt nu net een schaap, Nighty," Miauwde ze vrolijk grinnikend.
"Dat is geweldig. Kunnen we eindelijk eens zien wie sterker is van ons tweetjes," Miauwde Nightpaw, licht spottend. Snowypaw grinnikte en stak fier haar borstkas naar voren. "En dat ben ik natuurlijk," Miauwde ze trots, terwijl ze haar broertje plagerig aankeek. Ze zwiepte eventjes vrolijk met haar staart en deed alsof ze boven op hem wilde springen. Ze hield echter op het laatste moment in en ging weer zitten. "Goed, goed," miauwde de zwarte kater. "Wolftail heeft me nog een rondje voor het territorium laten gaan, om alles op te frissen." Snowypaw keek hem onschuldig aan. "Net zo fris als het water net? Anders wil ik je met alle plezier nog wel even de beek in duwen." Miauwde ze, met net zulk engelen onschuld als ze op dit moment op haar gelaat vertoonde.