De zon was allang al een tijdje onder de horizon, het was aarde donker en dan nog zwierf Maskpaw rond. haar blauwe ogen keken recht voor zich uit terwijl haar zwart witte lijf snel tussen de bomen bewoog. Het was donker en daardoor moest ze zich veel meer concentreren op haar andere zintuigen. Hoewel ze een kat was en goed in het donker kon zien was het wel een uitdaging om snel tussen de bomen door te rennen. Als haar mentoren niet bezig waren met haar te trainen zal ze zelf wel een methode vinden om haar energie ergens in te stoppen. En ze had heel veel energie in zich! Zelfs na de hele dag hard werken zo als prooi vangen of voor de elders te zorgen. Haar lichaam zat nog vol energie die ze eigenlijk nergens kwijt kon. Dus had ze besloten om vannacht maar zo iets te doen. Ze had streng tegen zichzelf gezegd dat als ze zonder ergens tegen te botsen de Little creek zou bereiken Zou maskpaw als ze weer terug was in het kamp een zo dik mogelijke prooi nemen en er van smikkelen. Plotseling bleef haar voorpoot ergens in haken en Mask voelde hoe haar lichaam draaide en haar rug op de harde grond terecht kwam. 'oefff.' Kwam zachtjes uit haar mond en ze sloot even pijnlijk haar ogen, toen ze een kitten was deed dit toch echt minder pijn...Zo als altijd was ze weer klunzig bezig. Zo als gewoonlijk. Maskpaw opende even haar ogen en keek naar de hemel die zich al had gevuld met prachtige sterren. Maskpaw bleef liggen en bekeek de sterren, ze vroeg zich af of echt daar, heel ver weg de starclan woonde. En zou ze, als ze dood gat ook daar komen? Na een tijdje te hebben gelegen kwam Maskpaw eindelijk overeind en sjokte naar Little creek waar ze haar dorst verhielp door wat water te drinken. Van uit haar ooghoek zag Maskpaw een gedaante bewegen. Nieuwsgierig hief ze haar kopje en kneep haar ogen iets samen hopend op een betere beeld van diegene die zich net bewoog.