Cold Sun {MELODY}

Het was goed te merken dat het winter werd in het tweebeendorp. De mensen liepen al met sinterklaas spullen te sjouwen, en kinderen speelden in de bladerhopen die steeds kleiner werden, door de frisse wind, die de dode blaadjes wegblies. Het was inmiddels al avond, en AJ was op een mossig stenen muurtje gaan zitten, en zette haar vacht op. Ze kon rookwolkjes blazen, en keek gefascineerd naar de mini wolk die verdween in het licht van de ondergaande zon. Gelukkig was dat nog even mooi als in de afgelopen zomer. Het kleurde haar getreepte vacht licht oranje. Ze verzonk in haar gedachten. Misschien zaten warriors, net zulke als Snowpanther ook in deze prachtige gloed. Ze zou zo graag ook in het wild leven. Inmiddels was ze die smerige droge brokjes zat. Ze smaakten niet eens naar kip, lam of vis. Gewoon naar karton. AJ wilde een muis proeven, geen goedkope brokken die leken op muizenkeutels. Plotseling rook ze iets anders dan de herfstgeur. Een andere kat.

Melody deed haar dagelijkse avondwandelingetje. Een paar huizen na het hare zag ze een kat op een stenen muurtje zitten. Ze dacht dat de poes AJ heette, maar ze wist het niet zeker. ze ging dichterbij staan en kon haar gestreepte vacht beter zien. "Hallo!", riep ze van op een afstandje. Ze liep nog dichterbij en zag de blauwe ogen van de poes haar aankijken.
Toen ze bij het muurtje waar de kat opzat was, sprong ze er soepel op. "Vind je het erg als ik naast je kom zitten?", vroeg ze. Zonder op antwoord te wachten installeerde ze zich op het muurtje, met haar staart rond haar poten gedraaid. Ze keek naar de zon die onderging. Het was bijna winter, het zou kouder worden en ze zal minder buiten mogen van haar mensen. Ze keek nieuwsgierig naar de poes en wachtte op antwoord.

"Hallo!" Er kwam een grijs witte poes aanlopen met blauwe ogen. Ze zag er wel redelijk vrolijk uit. Het was al een tijdje geleden dat AJ andere katten had gezien. Nou ja, behalve de katten in haar straat dan. Die bleven allemaal binnen omdat ze niet van de gure herfst hielden. Wat een piepmuizen waren het toch. De kat sprong met gemak ook het muurtje op. AJ wist niet meer zeker of ze haar wel eens in de buurt had gezien. "Vind je het erg als ik naast je kom zitten?" Ze wachtte niet op antwoord, en ging lekker zitten, waarna ze haar staart om haar poten heen draaide. AJ grinnikte onhoorbaar in zichzelf. Ze vond het wel prima. Het muurtje was van iedereen, en AJ had er geen problemen mee. ''Best hoor.'' Ze richtte haar blik weer op het pleintje waar nu een hond en een jonge tweebeen in de bladeren sprongen. Sinds kort was ze niet meer bang voor honden. Haar baasje had er een genomen, een puppy, zo scheen je de kleine varianten te noemen. Ze glimlachte even door de twee die rond rolden over de natte keien, en daardoor zoveel bladeren rond lieten vliegen, dat het haast een sneeuwstorm leek. Ze had van haar baasje opgevangen dat Sheperd, de puppy, een wolfshond was. Ze vond honden inmiddels erg aardig, en begreep niet waarom mensen zo bang voor ze waren. Ze knikte naar de hond. ''Ook huisgenootjes bij jou in huis?''