Stilletjes verliet een jong Calico poesje het kamp, haar ogen stonden kil en medogeloos. Ze was het zat om bij die zwakkelingen rond te hangen, dat was pure tijdsverspilling als je het haar vroeg. ''Echt omringd door achterlijk idioten...'' Sprak ze tegen zichzelf en liep soepel door. Ze keek om zich heen en besefte dat ze echt weer alleen was, mooi. ze was liever alleen dan bij de grootste idioten en zwakkelingen die je op de wereld kon vinden. Ze had echt wel betere dingen te doen met haar leven, ze was al de beste en niemand ging haar verslaan in haar leven. Ze schudde haar mooie kopje en haar diepgroene ogen staarden om zich heen. ''Geweldig, hier is ook al geen ene moer te doen.'' Bromde ze en ging rustig even zitten. Ze kon nu echt niemand meer uitstaan, en zeker na dat achterlijke gedrag van die Shrewleap was ze echt pissig. Wat had die poes wel gedacht, proberen haar op haar plaats te zetten. ''Durft ze wel, niemand zet mij op mijn plaats.'' Bromde ze weer en gaf een lik over haar schouder voor ze weer opstond en een paar stappen naar voren zette. ''Wacht maar af, je zult zien...'' Sprak ze duister en zwiepte met haar staart. Ze zou de beste zijn van allemaal, en niemand die dat zou kunnen ontkennen.
Open for 1 idiot that wants to annoy this girl