Wandering

Onderwerp: Wandering di 18 jun 2013 - 20:26

De naalden onder zijn poten prikten niet echt zacht in zijn voetkussentjes. Gelukkig had hij, net zoals veel katten van zijn clan, dikkere kussentjes gekregen na verloop van tijd. Wat normaal pijn zou doen was nu niet meer dan een irritant gevoel onder zijn nagels. Toch was er niet aan te ontkomen. Die morgen, toen hij opgestaan was en een blik had geworpen op de prooistapel, wist hij dat er gejaagd moest worden. Daar was hij nu eenmaal Warrior voor. Het behoorde tot een van zijn taken, eentje die hij met plezier uitvoerde, als hij de Clan ermee kon helpen. Hij was een trotse Warrior, blij dat hij onderdeel was van een systeem dat zo in elkaar zat dat hij altijd kon terugvallen op zijn Clangenoten als dat nodig mocht zijn. Hij dwong zichzelf om te focussen. Hij was op jacht nu, kon zich geen fouten veroorloven.

Zijn zwarte vacht ging perfect op in de schaduw van de bomen. Het enige kleurverschil waren zijn vage, blauwe ogen. Stilletjes bewoog hij zich voort tussen het kreupelhout, de omgeving scherp in de gaten houdend met al zijn zintuigen, zoals hij dat destijds had geleerd. Echt veel geluk had hij blijkbaar niet, want hoe lang hij hier ook al bezig was, veel potentiële prooi had hij nog niet gezien. Plots merkte hij beweging op ergens links voor hem. Het was echter geen prooi. Het duurde niet lang of hij zag dat het om een andere kat ging. Een van zijn Clan, natuurlijk. Anderen zouden het niet wagen om hier te komen. "Heyo", Miauwde hij begroetend.

Open c:

Onderwerp: Re: Wandering wo 19 jun 2013 - 16:18

Zodra de eerste zonnestralen waren binnengevallen in het warrior den, had de poes haar warme mosbed verlaten. De laatste tijd had ze de enorme drang om het camp altijd vroeg te verlaten, om wat te vangen. De prooistapel zag er elke dag armoediger uit. Twee dagen eerder had ze nog een eekhoorn op de stapel gelegd, sinds dien had ze niks meer kunnen bijdragen aan de clan. Met een lege maag verliet ze haast onzichtbaar voor alle andere katten die al zo vroeg op waren het camp. Ze spoorde zichzelf aan tot een kleine sprint en verdween al snel dieper het naalden bos in.

Al snel vertraagde ze haat passen, haar poten kwamen licht neer op de bodem bezaaid met naalden. Licht opende ze haar bek om de geuren beter te kunnen opvangen, haar oren waren licht naar achter gedraaid. Op het eerste zicht viel er niet veel te grijpen. Maar toch bleef ze alles afzoeken naar prooi, een derde dag terugkeren naar het kamp met lege poten was geen optie wat haar betrof. Hoe meer tijd er verstreek, hoe hoger de zon ging staan aan de hemel. De warmte was zwaar en drukkend, gelukkig was het bos nog redelijk koel vergeleken met open plekken. Maar als het te warm werd kon zelf een bos niet langer tegen de hitte vechten. Het zou niet de eerste keer zijn dat een heel bos afbrandde. Maar veel vreesde ze niet, ze kon rieken dat de warmte maar van korte duur zou zijn.. een kleine onweersbui was op komst. Soepel sprong ze op een omgevallen boomstam, heel kort richtte ze haar staart hoog op om haar evenwicht zien te behouden. Haar bruine ogen dwaalde rustig over haar omgeving, en bleven even hangen bij een andere clan kat. Het kon niet veel kwaad om hem tegemoet te komen. Ze sprong weer van de stam en liep recht op de kater af. Het duurde niet lang of hij had haar door, "Heyo" groette hij haar. Crushfall kroop voorzichtig ook het kreupelhout in om niet al te hard op te vallen zou er toch nog prooi opdagen. 'Hye,' mauwde ze zacht terug. Ze had hem wel eerder gezien zoals vele andere katten van de clan, er waren er zo veel van dat het moeilijk werd iedereen bij de naam te kennen. 'Heb jij al wat gevangen?' besloot ze maar te vragen, in eerste instantie zag ze nog geen prooi bij hem liggen. Maar misschien had hij verderop iets begraven om daarna terug op te halen, je kon moeilijk alles meesleuren op jacht.

Onderwerp: Re: Wandering wo 19 jun 2013 - 17:52

Ondanks het seizoen, was het nog opmerkelijk warm. Hij had er niet echt op gelet omdat hij zich zo had lopen focussen op de jacht, maar nu hij afwachtte tot de andere kat hem bereikte, viel het hem op dat de hitte zelfs tot in het bos doorgedrongen was. Meteen werd hij wat zenuwachtig en werden zijn zintuigen geprikkeld. Er zat een onweersbui aan te komen. Ergens was dat wel positief. Prooi zou zich na de onweersbui sneller laten zien, en dat zou bevorderlijk zijn voor hun prooistapel. Het enige nadeel was dat hij straks terug zou moeten gaan om te schuilen voor het onweer, en dat hij dus weer met lege poten in het kamp aan zou komen. Het idee zon hem helemaal niet. De Clan had dringend voedsel nodig, en hij als Warrior was daar mede verantwoordelijk voor.

Uiteindelijk had de andere kat hem bereikt, en ze wrong haar lichaam het kreupelhout in. Ze beantwoordde zijn groet met een zachte mauw. 'Heb jij al wat gevangen?' Vroeg ze toen. Hij schudde ontkenend zijn kop. "Helaas niet, maar ik hoopte om toch iets te pakken te krijgen voor ik terug ga", Reageerde hij, lichtelijk geïrriteerd omdat hij teleurgesteld was in zichzelf. Hij keek de poes even kort aan. Hij herkende haar wel, maar hij was nooit goed geweest in namen. "Klinkt misschien stom, maar wat is je naam?" Vroeg hij toen, verontschuldigend glimlachend. Hij zette zichzelf nogal voor schut, maar beloofde zichzelf om haar naam zo hard in zijn kop te prenten dat hij hem nooit meer zou vergeten.

Onderwerp: Re: Wandering wo 19 jun 2013 - 19:57

Crush tuurde door het kreupelhout, haar blik registreerde de kleinste bewegingen die ze kon opvangen. Ze zou geen enkele kans op prooi aan haar klauwen laten ontglippen. Ook al ging het pijpenstelen regenen, ze zou niet met niks terugkeren. Haar koppig kantje speelde weer op. Desnoods bleef ze uren tussen de struiken, kreupelhout en varens zitten. Snel gleed haar tong over haar snorharen en lippen, haar klauwen boorde ze hoopvol in de naalden en aarde onder haar pootkussentjes. 'Heb jij al wat gevangen?' vroeg ze de zwarte kater. Ze keek hem kort zijdelings aan, hij schudde kort van nee. Dus ze was zo te zien niet de enigste.. Indringend keken haar ogen weer door het kreupelhout. Was er nu werkelijk geen enkele muis, vogel...rat meer te bekennen in het bos? Zelf een kikker zou welkom zijn. "Helaas niet, maar ik hoopte om toch iets te pakken te krijgen voor ik terug ga" sprak de kater op een lichte geërgerde toon. Haar oren trokken even naar achter voor ze weer gewoon gingen liggen. Irritatie was het gevoel die ook al twee nachten aan de kattin knaagde. "Klinkt misschien stom, maar wat is je naam?" vroeg de kater, nog voor zijzelf die vraag had kunnen stellen. Ze verplaatste haar aandacht weer van het bos op de kater, hij lachte haar verontschuldigend toe. Niet dat ze een rede had lichtgeraakt te zijn omdat hij haar niet bij de naam kende. Zelf kon ze ook niet meteen op zijn naam komen, en op de koop toe was ze niet zozeer sociaal. 'Crushfall,' antwoordde ze, 'En het klinkt niet stom,' stelde ze hem met een kleine glimlach gerust. 'Om eerlijk te zijn weet ik jouw naam ook niet..' gaf ze toe, haar bruine ogen keken hem nog even vragend aan. Nu wou ze zijn naam ook wel eens te weten komen.

{Flutje >.<}

Onderwerp: Re: Wandering wo 19 jun 2013 - 20:42

Het gevoel van irritatie dat zich de afgelopen dagen in zijn lichaam had genesteld, werd weerspiegeld in de ogen van de poes voor hem. Het was dan ook normaal naar zijn mening. De Clan was erg verzwakt en vele katten moesten weer aansterken. Hij maakte zich dan ook oprecht zorgen. Die ochtend was hij vertrokken met de gedachte dat hij nu wel echt een prooi, ook al was het maar een schriel muisje, mee terug moest nemen. Dan zou er tenminste een elder ofzo wat te eten krijgen, al was het geen maaltijd die hij met trots bij de prooistapel zou leggen. Ironsoul zuchtte even onhoorbaar. De dag was gelukkig nog lang, dus hij maakte nog een kans. Misschien kon hij samen met de poes een poging wagen iets dichter in de buurt van de rivier.

Geruststellend glimlachte ze even bij het aanhoren van zijn vraag. 'Crushfall,' Stelde ze zichzelf voor. 'En het klinkt niet stom, om eerlijk te zijn weet ik jouw naam ook niet..' Ironsoul grinnikte even. Hij had het gevoel dat de sfeer wat losser liep, iets wat hij wel kon waarderen. "Ironsoul is de naam", Reageerde hij. De kater wierp een blik langs de poes heen, richting de rivier. "Ik was van plan om richting de rivier te lopen, kijken of er daar iets te vangen valt", Merkte hij op. "Zin om mee te gaan?" Stelde hij toen voor. Hij keek haar even afwachtend aan, zich afvragend of ze wel met een 'vreemde' wou meegaan. Misschien joeg ze liever alleen. Hoe dan ook, hij zou niet tè lang wachten op haar antwoord, want prooi ving zichzelf immers niet.

Onderwerp: Re: Wandering