Neighbourhood friends {Brandon, Mara, Layton, Reducto, Willy, Honey & Maryl}

_{Eowyn kwam die middag het huis uit. Ze had net lekker gegeten en haar baasjes waren weg. Ze kwamen pas weer thuis als het donker werd, dat was ze nu wel gewent. De poes liep een rondje door de tuin en sprong toen met een sierlijke sprong op de schutting. Aan het einde van de straat was een parkje, wat de Twolegs een 'speeltuin' noemde. Ze besloot daar eens een kijkje te nemen en ze sprong aan de andere kant van de schutting naar beneden. Haar poten kwamen terecht op de straatstenen en ze stond een paar seconden stil, waarna ze haar weg naar het park volgde. Er was geen enkel monster te zien, en dat verbaasde haar. Uit de buurt waar zei uit kwam werden geregeld katten dood op straat gevonden, zo ging het ook met haar zusje. Ze zuchtte toen ze weer terug dacht, maar dat moest ze niet doen. De poes keek op toen de stenen zich verwisselden voor gras, ze was er al. Ze keek rond en zag allerlei vreemde dingen staan. Nieuwsgierig sprong ze op een langwerpig ding, wat met een klap naar beneden suisde, nu stond de andere kant om hoog. Geschrokken sprong ze eraf, zodat de kant waar zei op stond weer omhoog ging. Mm, raar ding. Dacht ze en ze klom in de dichts bijzijnde boom, zo kon ze alles eens goed bekijken.

-- Dit is dus open voor de katten uit haar straat: Brandon, Mara, Layton, Reducto, Willy, Honey & Maryl --}

_{Een vrolijke grijns liet het gezicht van de bruinwitte kater stralen, terwijl deze tegen zijn Twoleg aan lag op de bank. De Twoleg hield een raar ding vast, dat hij 'krant' noemde, en hij las erin. Ritselend sloeg een deel van de 'krant' naar de andere kant van het wit met zwarte ding. De hand van Ramund, haar favoriete Twoleg en haar echte baasje, kwam weer zijn kant op en begon onder zijn kin te krabbelen en over zijn rug en kop te aaien. Maryl kneep zijn ogen genietend dicht en begon luid te spinnen. Even later stond Ramund op, sloeg de twee delen van zijn krant tegen elkaar, en liep naar de deur aan de voorkant van de Den. Hij trok een vreemd vel over zijn vacht heen aan en liep naar buiten. Maryl liep naar het raam en sprong soepel op de vensterbank, de kater keek hoe zijn baas in een Monsters stapte, en het ding liep weg naar het Thunderpath. Maryl liet een zucht ontsnappen, de kater draafde naar zijn kattenluik en draafde verder naar buiten. Zijn gedachten waren ver weg terwijl hij op de automatische piloot over het hekje sprong en om het huis heen banjerde. Hou zou het zijn om niet in een Twoleg Den te wonen, maar in een Warrior Den? Hoe kwam je de dag door in het koude bos terwijl je je eigen voer moest vangen? Het leek hem toch echt niets, je werd niet geaaid door de Twolegs, had geen 'eigen' achtertuin... In principe had de kater al een eigen territorium, zijn achtertuin was immers van hem. Niemand zou het van hem inpikken, daar zou hij wel voor zorgen. Met een zwaai van zijn kop zette de Cyper de gedachten uit zijn kop en stak gehaast het Thunderpath over. Het was rustig op het Thunderpath, er scheurden geen monsters overheen zoals normaal. Voor de kater lag een grasveld met rare dingen, die hij niet begreep. Voor hem zag hij een poes zitten, Eowyn. 'Hoi Eowyn. Mooie ochtend, nietwaar?' Maryl keek rond, vreemd gekleurde dingen stonden in het gras, dat af en toe onderbroken werd door poeltjes van zand.}

_{Het roze hartjes-vormige bedeltje aan haar halsband ging vrolijk heen en weer toen ze snel achter May aan het hek uit trippelde. Ze kreeg nog even een aai over haar kop, en May reed weg op een ding dat ze een fiets noemde. Ze keek May na tot ze het zicht uit was, en trippelde toen de andere kant op. Ze had eerder ergens een soort parkje met allemaal rare dingen, ze was van plan het wat te verkennen. Rustig liep ze richting de plek waar het lag, en liep rustig over de stenen grond richting het parkje. Wanneer de grond onder haar voeten zachter werd, had ze al snel door dat ze was aangekomen. De rare dingen hadden veel felle kleuren, en zag twee katten tussen de toestellen. Een lapjeskat, en een cyperse kater. Rustig liep ze naar de katten toe.

OOC: Flut postje, sorry :c}

_{En sierlijke kater, met een mooie bruine verzorgde vacht, liep rustig over de stoep heen. Hij had besloten om weer naar zijn favoriete plek te gaan, en dat was de plek met rare speelgoedjes voor de twolegjongen. Daar kon hij altijd wel een avontuurtje beleven, wat niet ál te eng was. Reducto was zo angstig geworden, omdat hij vroeger veel geslagen en geschopt werd. Dat kon je ook wel zien, omdat er één voortand weg was. Opeens hoorde hij een paar stemmen. Niet vlak daarna zag hij en prachtige poes. Ze was bleekoranje met wit. 'Hallo daar' Zei hij vriendelijk, en met een charmante klank in zijn stem. 'Ben jij Mara? Ik hoorde mijn Twoleg over je praten. Ze zeiden dat je een prachtige kat was.' Hij stopte even om te gaan zitten. 'En ik moet zeggen dat ze gelijk hebben' Zei hij glimlachend.

|| Te lui om sheet te gebruiken xd ||}